چهار دهه پولپاشی برای نابودی طرح شهستان پهلوی
جایی که الان «مصلای ناتمام تهران» واقع شده قرار بود بخشی از پروژه بزرگ شهستان پهلوی با کاربری فرهنگی، اجتماعی و سیاسی باشد
بیش از ۴۲ سال پس از به زمین خوردن کلنگ احداث مصلای تهران، محمدرضا رحمانی، مدیرعامل هلدینگ راه و شهرسازی قرارگاه خاتمالانبیا، وابسته به سپاه پاسداران، ادعای پیشرفت فیزیکی ۹۰ درصدی این مجموعه را مطرح کرد و گفت که با الحاق بخشهایی از اراضی مجاور، مصلای تهران به بزرگترین مجموعه فرهنگی و مذهبی جهان تبدیل میشود.
تبدیل مصلای تهران به بزرگترین یا دستکم یکی از بزرگترین مجموعههای مذهبی و فرهنگی در جهان وعده و ادعایی است که طی دهههای گذشته به تناوب از مسئولان جمهوری اسلامی شنیده شده، اما آنچه مردم در واقعیت مشاهده کردهاند، مجموعهای نیمهکاره، ناتمام و ناهمگون در قلب شهر بوده که نهتنها امکان برگزاری نماز جمعه آنجا فراهم نبوده، بلکه برای برگزاری رویدادهایی مانند نمایشگاه کتاب نیز نامناسب بوده است. حال آنکه در دوران قبل از انقلاب، اراضی تحت اشغال این مجموعه قرار بود بخشی از پروژه بزرگ شهستان پهلوی در قلب شهر تهران باشد؛ طرحی که اجرای آن با وقوع انقلاب اسلامی متوقف شد.
مدیرعامل هلدینگ راه و شهرسازی قرارگاه خاتمالانبیا در گفتگوی اخیر با خبرگزاری ایلنا، از توسعه ۲۰۰ هکتاری مصلای تهران خبر داده، اما درباره اینکه این پروژه بالاخره چه زمانی به پایان خواهد رسید، گفت: «در پروژهها اولین حرف را منابع مالی میزنند و از آنجا که منابع مالی مصلا بهطور تدریجی وارد پروژه میشود، ساخت و تکمیل آن هم زمان میبرد.» او همچنین مدعی شد که مصلای تهران همین حالا نیز در حال بهرهبرداری است و «مشکلی بابت بهرهبرداری از آن وجود ندارد».
قرارگاه خاتم نفت میگیرد، مصلا میسازد
پروژه ظاهرا ابدی مصلای تهران: «گاو شیرده» سپاه
قرارگاه خاتمالانبیا خواستار واگذاری داراییهای دولت در ازای مطالباتش شد
ادعای مدیرعامل هلدینگ راه و شهرسازی خاتمالانبیا مبنی بر کمبود منابع مالی برای ساخت و تکمیل مصلای تهران، به دلیل وابستگی او به سپاه پاسداران و دسترسی به منابع مالی نامحدود، بعید به نظر میرسد. همانطور که ادعای بهرهبرداری از این مجموعه نیز با توجه به تعریفی که برای کاربری آن ارائه شده، غیرواقعی است.
مسئولان رژیم از سالها قبل، مدام ادعا کردهاند که بخشهای مختلف مصلای تهران در حال آمادهسازی است. مدیرعامل هلدینگ راه و شهرسازی قرارگاه خاتمالانبیا نیز این ادعا را تکرار کرده و مدعی شده که «ایوان و گنبد در حال ساخت مصلا از خاصترین سازهها بهشمار میرود و بزرگترین ایوان بدون ستون میانی جهان است». بهرغم ادعاهایی از این دست، شواهد نشان میدهد که خیز جمهوری اسلامی برای ساخت بزرگترین مصلای جهان اکنون به کلافی سردرگم تبدیل شده است که حتی با سالها پولپاشی هم توان تکمیل آن را ندارد.
پیشینه ساخت مصلا در تهران به اوایل دهه ۱۳۶۰ بازمیگردد؛ زمانی که اکبر رفسنجانی و خامنهای در نامهای به خمینی، به مشکلات برگزاری نماز جمعه در دانشگاه تهران اشاره کردند و خواستار آن شدند که یک میلیون مترمربع از اراضی مربوط به پروژه شهستان پهلوی برای ساخت مصلا در نظر گرفته شود.
محدودهای که آنان در نظر داشتند، حدفاصل خیابان بهشتی (عباسآباد سابق) به سمت شمال بود. دنبالکنندگان این پروژه، بهجز انتقال محل برگزاری نماز جمعه تهران، اهداف دیگری را نیز دنبال میکردند. به این ترتیب که قصد داشتند پروژه شهستان پهلوی را که کاربری اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و تفریحی داشت، به محلی برای برگزاری مراسم مذهبی تبدیل کنند و از آن بهعنوان پایگاهی برای تبلیغات جمهوری اسلامی در قلب شهر بهره ببرند.
اما کاربری شهستان پهلوی متفاوت بود. در دل این منطقه که لویلین دیویز، معمار و شهرساز بریتانیایی، طراحی آن را برعهده داشت، قرار بود برجی به شکل شیر و خورشید ساخته شود. این مجموعه همچنین یک میدان بزرگ به نام «شاه و ملت» داشت که کاربریهای متعدد سیاسی، فرهنگی و اجتماعی برای آن در نظر گرفته شده بود. همچنین قرار بود در شهستان پهلوی، تالارهای موسیقی، تماشاخانه، فروشگاه و نمایشگاه، مراکز تفریحی و آموزشی، مراکز تجاری بینالمللی، هتل و ایستگاههای مترو ساخته شود تا در نهایت، چهرهای مدرن و پیشتاز از پایتخت ایران به نمایش بگذارد. بهویژه که مقرر شده بود بیشتر سفارتخانههای کشورهای جهان در ایران نیز به شهستان پهلوی منتقل شوند. برای جانمایی برخی ساختمانهای مهم اداری و راهبردی داخلی در این محدوده نیز پیشبینیهایی شده بود.
کانال : رضاشاه

ز نو می روید این گلشن دوباره
سرایی را که تاریکش نمودند
چراغ ما کند روشن دوباره
Similar Channels



موسیقی و شعر در دوران رضاشاه: تأثیرات فرهنگی و اجتماعی
دوران رضاشاه پهلوی (1925-1941) یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین دورههای تاریخ معاصر ایران به شمار میرود. در این دوره، تحولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی به شدت بر هویت ملی ایرانیان تاثیر گذاشت. یکی از ابعاد مهم این تحولات، موسیقی و شعر بود که بهعنوان ابزارهای بیان احساسات و ارزشهای اجتماعی مورد استفاده قرار گرفتند. شعری که در ابتدای مقاله به آن اشاره شد، بیانگر روحیه ملی و امید به آیندهای روشن است که در دل جامعه ایرانی نهفته بود. این قبیل آثار نه تنها به تقویت حس همبستگی و هویت ملی کمک کردند، بلکه به عنوان نشانهای از تلاش برای بازسازی و نوسازی ایران در برابر چالشهای داخلی و خارجی عمل کردند. در این مقاله، به بررسی آثار موسیقایی و شعری دوران رضاشاه و تأثیرات آنها بر فرهنگ و جامعه ایران خواهیم پرداخت.
رضاشاه چه نقشی در توسعه موسیقی و شعر ایران داشت؟
رضاشاه به عنوان یک شخصیت کلیدی در تاریخ معاصر ایران، تلاشهای قابل توجهی برای توسعه موسیقی و شعر انجام داد. او با ایجاد زیرساختهای فرهنگی و هنری، شرایط را برای بروز و شکوفایی هنرمندان فراهم کرد. در این دوره، موسیقی سنتی ایرانی با تاثیرات جدید و مدرن ترکیب شد و هنرمندان توانستند آثار جدیدی تولید کنند که بازتابدهنده روحیه ملی و فرهنگ ایران بودند.
همچنین، اشعار دوران رضاشاه به موضوعات ملی و اجتماعی پرداخته و احساسات عمومی مردم را به خوبی بیان کردند. موسیقی و شعر در این دوران ابزارهایی موثر برای ابراز هویت ملی و مقاومت در برابر نفوذهای خارجی محسوب میشدند. پیوند میان شعر و موسیقی به عنوان یک شکل از هنر، توانست مردم را به سمت هدفهای مشترک هدایت کند.
آثار هنرمندان معروف در این دوران چه تأثیری بر جامعه داشت؟
آثار هنرمندان مانند زنده یادان بهاری، پرویز یاحقی و علینقی وزیری به عنوان صدای مردم در این دوره شناخته میشدند. این هنرمندان با آثارشان توانستند حس ملیگرایی و وحدت را در میان مردم تقویت کنند. آثار آنها به راحتی در میان مردم پخش میشد و با استقبال قشرهای مختلف جامعه مواجه میگشت.
شعر و موسیقی این هنرمندان به موضوعاتی چون آزادی، هویت ملی و نوسازی جامعه پرداخته و مردم را به تحرک و فعالیت اجتماعی تشویق میکرد. این تأثیرات به قدری عمیق بود که هنوز هم آثار آنها در یاد و خاطر مردم ایران باقی مانده است.
چگونه شعر و موسیقی به تقویت هویت ملی کمک کردند؟
شعر و موسیقی به عنوان ابزارهای فرهنگی میتوانند احساسات و افکار ملی را منتقل کنند. در دوران رضاشاه، با استفاده از مضامین ملی و تخیلهای جذاب، شاعران و موزیسینها موفق شدند تا مفاهیم ملیگرایی را در دل مردم جا بیندازند و آنها را به شناخت از هویت ملی خود ترغیب کنند.
موسیقی به تنهایی قدرت ایجاد حس دوستی و همبستگی را دارد و در کنار شعر، به ابزاری قوی برای تقویت هویت ملی تبدیل میشود. در واقع، اشعار و موسیقیها به مردم یادآوری میکردند که چهچیزی را باید حفظ کنند و به چه سمتی باید حرکت کنند.
تأثیرات اجتماعی رضاشاه بر فرهنگ موسیقی چه بود؟
تأثیرات اجتماعی رضاشاه بر فرهنگ موسیقی بسیار عمیق و پایهای بود. او با حمایت از هنرمندان و تأسیس نهادهای فرهنگی، به تشویق آنها برای خلق آثاری پرداخت که نه تنها در زمینه موسیقی سنتی، بلکه در زمینه موسیقی مدرن نیز نوآوریهایی به وجود آورد.
این دوره به دوران انتقال موسیقی سنتی به موسیقی مدرن شناخته میشود. هنرمندان توانستند با ترکیب سازهای سنتی و مدرن، آثاری بسازند که نه تنها در ایران، بلکه در سطح جهانی نیز توجهها را جلب کرد.
چرا برخی از آثار شعری و موسیقی در دوران رضاشاه به یاد ماندنی شدند؟
برخی از آثار شعری و موسیقایی در دوران رضاشاه به دلیل احساسی عمیق و اصطلاحاً معاصر بودن آنها به یاد ماندنی شدند. این آثار به چالشهای اجتماعی و ملی مردم پاسخ میدادند و به نوعی نمایانگر روح زمان خود بودند.
علاوه بر این، کیفیت هنری آثار و نوآوریهای صورت گرفته در آنها باعث شده است که این آثار فراتر از زمان خود رفته و به نسلهای بعدی منتقل شوند. این آثار هنوز هم به عنوان الگوهای هنری در جامعه ایرانی شناخته میشوند.
کانال : رضاشاه Telegram Channel
رضاشاه یک کانال تلگرامی پر از انگیزش و امید برای همه افرادی است که به دنبال پیشرفت و موفقیت در زندگی خود هستند. در این کانال، شما با نوشته ها و پست های الهام بخشی درباره رسیدن به اهداف خود، ارتقای انگیزه و اعتماد به نفس، و راه های بهبود کیفیت زندگی آشنا خواهید شد. اگر به دنبال روش های مثبت فکر کردن، انرژی مثبت و انگیزه برای شروع یک روز جدید هستید، کانال رضاشاه بهترین انتخاب برای شماست. پس بپا خیزید و به این گلشن امید و انرژی بپیوندید، تا با هم به سرایی پر از نور و شادی تبدیل شویم. در این کانال، شما خواهید یافت تا چگونه می توانید تاریکی های زندگی را با روشنایی و امید زندگی مثبت تبدیل کنید و چگونه با استفاده از انگیزه و اعتماد به نفس، به بهترین نسخه خود تبدیل شوید. پس به کانال تلگرامی رضاشاه ملحق شوید و با ما همراه شوید، تا باهم به روزهای بهتر و شادتری پیش برویم.