🔵 برای ایران ۲۰۲۵ فقط بدبینانهترین نتایج را در نظر نگیریم
✍️ دیو شرودر - دیپلمات پیشین ایالات متحده آمریکا
🔹 حتی بدبینترین سیاستگذاران هم باید برای طیف وسیعی از نتایج بالقوه، از جمله موفقیت (هر اندازه هم که غیرمحتمل به نظر برسد) برنامهریزی کنند.
🔹 در صورتی که مشوقهای درستی به ایران پیشنهاد شود، ایران میتواند بدون رفتن به سلاح اتمی، نقش موثری به عنوان همکار ضامن امنیت منطقه بازی کند. برای رسیدن به چنین نتیجهای ما باید مجموعهای از ابزارهای قابل اتکای دیپلماتیک و اقتصادی را برای دستیابی به دو هدف به کار بگیریم. نخستین هدف کاهش احتمال اتمی شدن ایران بعد از سال ۲۰۲۵ است و دومین هدف به صورت همزمان تشویق ایران به همکاری مسوولانه در ترویج ثبات منطقهای در یک بازه دست کم پنج ساله.
🔹 ویژگیهای تاریخی، اقتصادی و جمعیتی ایران جایگاه این کشور را به عنوان یک رهبر جهانی و منطقهای قرار میدهد. با این حال شواهدی وجود دارد که نشان میدهد امکان اقناع تهران به این موضوع وجود دارد که عواملی که تهران را وادار به انتخاب این سیاستهای ناخوشایند کردهاست، از بین رفتهاند و رویکردهای بهتری وجود دارد که بتواند امنیت داخلی و خارجی ایران را تامین کند.
🔹 افزایش پیوندها و درهمتنیدگی اقتصاد ایران با جهان میتواند به حرکت این کشور به سمت سیاستهای مسوولانهتر شتاب دهد.
🔹 با ایران در سال ۲۰۲۵ ما باید برای بهترینها، بدترینها و هر چیزی میانه این دو طیف آماده باشیم.
به کانال #علوم_سیاسی بپیوندید
👇
https://t.me/politicalsciencce