شعر و شعور

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌   ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌❃ ⃟░⃟‎‌‌‌‌‎‌ ❃⊰⃟𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎
  ⊰⃟𖠇 @poem_sense
   ❃

کاوه‌ی آهنگر می‌گوید
با نگاهی گویا
با لبانی خاموش:

.. قصر ضحاک هنوز آباد است
تو به ویرانی این کاخ بکوش ..

#حمید_مصدق

تو را من دوست می‌دارم..

..ندانم چیست درمانم!

@Poem_sense
#انوری

سجادهٔ تَدلیسِ تو ای شیخ بسوزد
کز دستِ تو محرابِ کرامات شکسته‌است

#معینی_کرمانشاهی
@Poem_sense

از نظرت کجا رود..ور برود تو همرهی

رفت و رها نمی‌کنی‌‌..آمد و ره نمی‌دهی

@Poem_sense
#سعدی

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯

تنها در صورتی در لحظه مرگ افسوس خواهم خورد که مرگم، به خاطر عشق نباشد. سالخوردگی به من آموخته است که در نهایت، آن‌چه اهمیت دارد، عواطف و احساسات عمیق عاشقانه است، یعنی آن‌چه در دل رخ می‌دهد.


📖عشق سالهای وبا
#گابریل_گارسیا_مارکز

بجز به عشق تو
جایی دگر نمی‌گنجم ...

@Poem_sense
#مولانا

گوش دل می‌شنود، آنچه که در دل باشد
عشق را زمزمه کافی‌ست، به آواز مگو

@Poem_sense
#علیرضا_بدیع

💠🔷🔷💠🔹🔹
🔷 @Poem_sense
🔹
#حکایت

روزی هارون الرشید با بهلول به حمام رفت.
هارون در گرمخانه‌ حمام از بهلول پرسید اگر من قابل فروش بودم، چقدر ارزش داشتم؟
بهلول بی‌ درنگ پاسخ داد پنجاه درهم.
هارون الرشید گفت ای دیوانه‌ احمق، تنها لنگی که پوشیده‌ ام پنجاه درهم ارزش دارد.
بهلول گفت من هم همان را گفتم.

📖پندهای جاویدان
#محمدمحمدی_اشتهاردی

و عشق
مرگِ رهایی بخشِ مرا
از تمام تلخی‌ها
می‌آکند ...

#احمد_شاملو
@Poem_sense

💠🔷🔷💠🔷🔹
🔷@Poem_sense
🔹
از پیرمرد پرسیدن چرا ناراحتی؟
گفت جا سیگاری ام شکست!
گفتند مگر چقدر قیمت داشت؟
گفت به قیمتش نیست..
تمام جوانی ام را در آن سوزانده بودم...

✦••┈❁❀❁┈••✦
@Poem_sense
✦••┈❁❀❁┈••✦

قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین

می‌ترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بیخبران راه نه آنست و نه این

#خیام

زندگی
گرمی دل های به هم پیوسته ست
تا در آن دوست نباشد همه درها بسته ست

در ضمیرت اگر این گُل ندمیده است هنوز
عطر جان‌پرور عشق
گر به صحرای نهادت نوزیده است هنوز
دانه‌ها را باید از نو کاشت ...

#فریدون_مشیری
@Poem_sense

به لبهایم مزن قفل خموشی
که در دل قصه‌ای ناگفته دارم

ز پایم باز کن بَند گران را
کزین سودا دلی آشفته دارم ...

@Poem_sense
#فروغ_فرخزاد

👌🎧
عروسک کوکی
شعر و دکلمه: #فروغ_فرخزاد

╭─┅═ঈ☘ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯

من خواب دیده‌ام که کسی می‌آید
من خواب یک ستارهٔ قرمز دیده‌ام
و پلک چشمم هی می‌پرد
و کفشهایم هی جفت می‌شوند
و کور شوم
اگر دروغ بگویم
من خواب آن ستارهٔ قرمز را
وقتی که خواب نبودم دیده ام
کسی می‌آید
کسی می‌آید
کسی دیگر
کسی بهتر
کسی که مثل هیچکس نیست...

#فروغ_فرخزاد

.
مرا تبار خونیِ گل‌ها ...

به زیستن متعهد کرده است !


@Poem_sense

#زادروز_فروغ_فرخزاد_گرامی🌹

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯

اینجا، بعضی‌ها زندگی نمی‌کنند، مسابقه‌ی دو گذاشته‌ اند!
می‌خواهند به هدفی که در افق دوردست است برسند، و درحالی که نفسشان به شماره افتاده، می دوند و زیبایی‌های اطراف خود را نمی‌بینند.
آن وقت روزی می‌رسد که پیر و فرسوده هستند و دیگر، رسیدن و نرسیدن به هدف، برایشان بی تفاوت است...!

📖 بابا لنگ دراز
#آلیس_جین_وبستر

🎧👌
کجا
دنبال مفهومی برای عشق می‌گردی
که‌من این‌ واژه را
تاصبح معنا می‌کنم هرشب ...

@Poem_sense

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯
بخواهید آب را
تا تشنه نمیرید
بخواهید بوسه را
تا اتفاقی نیفتد

من هم شما بوده‌ام
من هم مثل خودِ شما از شما بوده‌ام، هستم
اتفاقی نیفتاده است
.
.
.
حالا حرف‌های قشنگ قشنگ بزن
هوای امروزِ ما خوش است
قرار است فردا اتفاقی بیفتد
کسی که به دنیا نیامده‌ باشد
مُردن‌اش غیرممکن است
نمی‌میرد!...

#سیدعلی_صالحی

هزار دشمنی افتد به قول بدگویان
میان عاشق و معشوق دوستی برجاست

@Poem_sense
#سعدی

من از کمند تو اول چو وحش می‌برمیدم

کنون که انس گرفتم به تیغ بازنگردم

@Poem_sense
#سعدی

برف و شکوفه، در ابدیت، برادرند
روح سپید صبح سر آغاز
در این دو جسم پاک، نهان است
اما، زمان هر دو، یکی نیست
این ، از حضور آن یک، چون دور
مانده است

هرگز شکایتی ز غیابش نمی کند
آری، شکوفه، برف بهاران است
بر گیسوان سبز درختان
برفی که آفتاب در او خیره می شود
اما ز فرط حیرت ، آبش نمی‌کند
باری، اگر شکوفه همان برف است

برف آن شکوفه ای است که از حسرت بهار
در باغ بی فروغ زمستان دمیده است
آنجا که کس به دیدن رنگ سپید او
یک بار هم ، شکوفه خطابش نمی کند
برف و شکوفه ، آیت توحیدند
این هر دو را، ز آفت بیگانگی چه باک ؟
توحید ، در نبرد زمستان و نوبهار
حس برادرانه ی برف و شکوفه است
حس وجود همنفسی پنهان
در انزوای باطنی ماست
حسی که مرگ نیز خرابش نمی‌کند

آه ای برادران
توحید، از دوگانگی آغاز می شود
آری، دوگانگی
یعنی به غیر خویش کسی را شناختن
خود را ز هر که جز او ، بیگانه ساختن
آنگه به او رسیدن ، در جاودانگی

#نادر_نادرپور
@Poem_sense

💠🔷🔷💠🔹🔹
🔷 @Poem_sense
🔹
تعدادی حشره کوچک در یک برکه، زیر آب زندگی می کردند...

آنها تمام مدت میترسیدند از آب بیرون بروند و بمیرند؛ یک روز یکی از آنها بر اساس ندای درونی از ساقه یک علف شروع به بالا رفتن کرد، همه فریاد می زدند که مرگ تنها چیزی است که عاید او میشود، چون هر حشره ای که بیرون رفته بود برنگشته بود...!

وقتی حشره به سطح آب رسید نور آفتاب تن خسته او را نوازش داد و او که از فرط خستگی دیگر رمقی نداشت روی برگ آن گیاه خوابید.

وقتی از خواب بیدار شد به یک سنجاقک تبدیل شده بود؛ حس پرواز پاداش بالا آمدنش بود.

سنجاقک بر فراز برکه شروع به پرواز کرد و پرواز چنان لذتی به او داد که با زندگی محصور در آب قابل مقایسه نبود؛ تصمیم داشت برگردد و به دوستانش هم بگوید که بالای آن ساقه ها کسی نمی میرد ولی نمی توانست وارد آب شود چون به موجود دیگری تبدیل شده بود...!!

«شاید بیرون رفتن از شرایط فعلی ترسناک باشد، اما مطمئن باشید خارج از پیله تنهایی، غم و ترس، تلاش برای رفتن به سوی کمال عالی است!»

#اريک_امانوئل_اشمیت

ای که دائم به خویش مغروری
گر ترا عشق نیست، معذوری!

@Poem_sense
#حافظ

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯

اینجا، بعضی‌ها زندگی نمی‌کنند، مسابقه‌ی دو گذاشته‌ اند!
می‌خواهند به هدفی که در افق دوردست است برسند، و درحالی که نفسشان به شماره افتاده، می دوند و زیبایی‌های اطراف خود را نمی‌بینند.
آن وقت روزی می‌رسد که پیر و فرسوده هستند و دیگر، رسیدن و نرسیدن به هدف، برایشان بی تفاوت است...!

📖 بابا لنگ دراز
#آلیس_جین_وبستر

🎧👌
کجا
دنبال مفهومی برای عشق می‌گردی
که‌من این‌ واژه را
تاصبح معنا می‌کنم هرشب ...

@Poem_sense

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم
به طاقتی که ندارم، کدام بار کشم ...؟

@Poem_sense
#سعدی

می تراود مهتاب،
می درخشد شبتاب.
نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک،
غم این خفته ی چند،
خواب در چشم ترم می شکند.
نگران با من استاده سحر،
صبح می خواهد از من،
کز مبارک دم او، آورم این قوم به جان باخته را بلکه خبر،
در جگر لیکن خاری،
از ره این سفرم می شکند.

نازک آرای تن ساق گلی،
که به جانش کِشتم،
و به جان دادمش آب،
ای دریغا ! به برم می شکند.
دست ها می سایم،
تا دری بگشایم.
بر عبث می پایم،
که به درکس آید،
در و دیوار بهم ریخته شان،
برسرم می شکند.
می تراود مهتاب
می درخشد شبتاب.
مانده پای آبله از راه دراز،
بر دَمِ دهکده مردی تنها،
کوله بارش بردوش،
دست او بر در، می گوید با خود:
غم این خفته ی چند،
خواب در چشم ترم می شکند.

#نیما_یوشیج
@Poem_sense

🌱🌺🌱🌺🌱🌺
🌺 @Poem_sense
🌱

همه مي پرسند:

چيست در زمزمه مبهم آب؟
چيست در همهمه دلکش برگ؟
چيست در بازي آن ابر سپيد،
روي اين آبي آرام بلند
که ترا مي برد اين گونه به ژرفاي خيال؟

چيست در خلوت خاموش کبوترها؟
چيست در کوشش بي حاصل موج؟
چيست در خنده جام
که تو چندين ساعت، مات و مبهوت به آن مي نگري؟

نه به ابر،
نه به آب،
نه به برگ،
نه به اين آبي آرام بلند،
نه به اين آتش سوزنده که لغزيده به جام،
نه به اين خلوت خاموش کبوترها،
من به اين جمله نمي انديشم.

من مناجات درختان را هنگام سحر،
رقص عطر گل يخ را با باد،
نفس پاک شقايق را در سينه کوه،
صحبت چلچله ها را با صبح،
نبض پاينده هستي را در گندم زار،
گردش رنگ و طراوت را در گونه گل،
همه را مي شنوم؛
مي بينم.

من به اين جمله نمي انديشم.


به تو مي انديشم.
اي سرپا همه خوبي!
تک و تنها به تو مي انديشم.
همه وقت، همه جا،
من به هر حال که باشم به تو مي انديشم.
تو بدان اين را، تنها تو بدان.

تو بيا؛

تو بمان با من، تنها تو بمان.



جاي مهتاب به تاريکي شبها تو بتاب.
من فداي تو، به جاي همه گلها تو بخند.
اينک اين من که به پاي تو در افتادم باز؛
ريسماني کن از آن موي دراز؛

تو بگير؛
تو ببند؛
تو بخواه.

پاسخ چلچله ها را تو بگو.
قصه ابر هوا را تو بخوان.
تو بمان با من، تنها تو بمان.



در دل ساغر هستي تو بجوش.
من همين يک نفس از جرعه جانم باقيست؛


آخرين جرعه اين جام تهي را تو بنوش.


@Poem_sense
#فریدون_مشیری

╭─┅═ঈ🔹ঈ═┅─╮
@Poem_sense                             
╰─┅═ঈ🔸ঈ═┅─╯

من اگر نظر حرام است بسی گناه دارم
چه کنم نمی‌توانم که نظر نگاه دارم

ستم از کسی‌ست بر من که ضرورت است بردن
نه قرار زخم خوردن نه مجال آه دارم

نه فراغت نشستن نه شکیب رخت بستن
نه مقام ایستادن نه گریزگاه دارم

نه اگر همی‌نشینم نظری کند به رحمت
نه اگر همی‌گریزم دگری پناه دارم

بسم از قبول عامی و صلاح نیک‌نامی
چو به ترک سر بگفتم چه غم از کلاه دارم

تن من فدای جانت سر بنده وآستانت
چه مرا به از گدایی چو تو پادشاه دارم

چو تو را بدین شگرفی قدم صلاح باشد
نه مروت است اگر من نظر تباه دارم

چه شب است یا رب امشب که ستاره‌ای برآمد
که دگر نه عشق خورشید و نه مهر ماه دارم

مکنید دردمندان گله از شب جدایی
که من این صباح روشن ز شب سیاه دارم

که نه روی خوب دیدن گنه است پیش سعدی
تو گمان نیک بردی که من این گناه دارم

#سعدی

برگ زردی با سماجت شاخه را چسبیده بود

دست هـای خـویش و دامان تـواَم آمـد بیـاد


#سهیل_محمودی

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌   ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌❃ ⃟░⃟‎‌‌‌‌‎‌ ❃⊰⃟𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎
  ⊰⃟𖠇 @poem_sense
   ❃

شبم به نیمه رسید و صدای او نرسید
حریف‌صحبتم امشب،به‌گفت‌وگو نرسید


نسیم و سیم، عقیم اند،از امید و نوید
که‌آن‌صدای‌خوش‌امشب‌زهیچ‌سونرسید


ندای زنگ نمی خواندم به گفت و شنود
چه شد که دیگرم آن پیک مژده گو نرسید؟


به نیمه راه شکفتن ، دریغ از آن غنچه
که‌گل‌نگشته‌خزان شد،به‌رنگ‌و بونرسید


به موج پر زدنش می تپد دلم ، کز اوج ،
پرنده وار ِ من امشب ، چرا، فرو نرسید؟


درخت وسوسه ، بارآوری نکرد مگر ؟
که دست‌های‌من‌امشب‌به‌سیب اونرسید


صدای جاری غمخواری اش که روح مرا
به آب زمزمه می داد، شست و شو نرسید


دوباره می کشدم دل به دوزخ آشامی 
که آن فرشته صدای ِ بهشت خو نرسید


بسا شبا که به دیدار دور رفت ، دلم
هنوز نوبت دیدار روبرو نرسید ؟


چنان‌به‌خیره‌سری،بست بغض ،راه نفس
که گریه های من از سینه تا گلو نرسید


دلم به سنگ هزار یکم شکست آخر
هزار بارم اگر سنگ بر سبو نرسید


به روز معجزه گل داد،نی ،ولی افسوس،
شب شکفتنت ای باغ آرزو نرسید ؟


#حسین_منزوی

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯

قلب‌هایتان را از حقارتِ کینه تُهی کنید و با عظمتِ عشق پُر کنید
زیرا که عشق، چون عقاب است.

بالا میپَرَد و دور؛ بی‌اعتنا به حقیرانِ در روح.
کینه چون لاشخور و کرکس است. کوتاه می‌پَرَد و سنگین. جُز مُردار، به هیچ چیز نمی‌اندیشد.

برای عشق، ناب‌ترین، شور است و زندگی و نشاط.
برای لاشخور، خوب‌ترین، جسدی‌ست متلاشی...


✍ #نادر_ابراهیمی
📚 #مردی_در_تبعید_ابدی

دشوار زندگی
هرگز برای ما

بی رزم مشترک
آسان نمی‌شود

تنها نمان به درد
همراه شو عزیز

#برزین_آذرمهر
@Poem_sense

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯

برای حذف آدم‌های سمی از زندگيتان هيچگاه احساس گناه و خجالت و پشيمانی نكنيد. فرقی نمی‌كند از بستگانتان باشد يا عشقتان يا يك آشنای تازه. مجبور نيستيد برای كسی كه باعث رنج و احساس حقارت در شما می‌شود جایی باز كنيد.

جدایی‌ها تلخند و آزار دهنده! امّا از دست دادن كسی كه قدر شما را نمی‌داند و به شما احترام نمی‌گذارد در حقيقت منفعت است نه خسارت. هرگز سعی نكنيد كسی را متوجه ارزشتان كنيد.

📖 آدم های سمّی
✍لیلیان گلاس

پریشان‌حالیِ شب‌های خود
با او نمی گویم

که می‌ترسم ببیند ناگهان
خواب پریشانی ...

@Poem_sense
#اهلی_شيرازى

به ناز خفته چه داند که دردمند فراق

به شب چه می‌گذراند علی‌الخصوص غریب ؟

@Poem_sense
#سعدی

╭─┅═ঈ🌹ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌹ঈ═┅─╯

بسیار گل که از کف من برده است باد 
اما من غمین 
گل های یاد کس را پرپر نمی کنم 
من مرگ هیچ عزیزی را 
باور نمی‌کنم

می ریزد عاقبت 
یک روز برگ من 
یک روز چشم من هم در خواب میشود 
زین خواب چشم ،
هیچ‌کسی را گریز نیست 
اما درون باغ 
همواره عطر باور من در هوا پر است...

#سیاوش_کسرایی

💫💫⚜⚜💫💫
⚜ @Poem_sense
💫
بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم
زلف سنبل چه کشم عارض سوسن چه کنم

آه کز طعنه بدخواه ندیدم رویت
نیست چون آینه‌ام روی ز آهن چه کنم

برو ای ناصح و بر دردکشان خرده مگیر
کارفرمای قدر می‌کند این من چه کنم

#حافظ

این دل من چه پُرغم است

وان دل تو چه فارغ است ...

@Poem_sense
#مولانا

قیمتی تر می شوی
همچون‌ عقیقِ سرخ رو

هرچه باشی ای دل عاشق
به خون غلتیده تر ...

@Poem_sense
#سعید_بیابانکی

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯
هلیا!
من هرگز نخواستم که از عشق افسانه‌یی بیافرینم:
باورکن!
من می‌خواستم که با دوست داشتن زندگی کنم
من از دوست داشتن، فقط لحظه ها را می‌خواستم.
آن لحظه هایی که تو را به نام می‌نامیدم.

#نادر_ابراهیمی
📖 بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯
‏من همیشه می‌کوشم
مجلس تاریک دیگران را روشن کنم ...

جنگل را روشن کنم،
اگرچه بعضی از جانوران مسخره‌ام می‌کنند و می‌گویند :
"با یک گل بهار نمی‌شود، تو بیهوده می‌کوشی با نور ناچیزت جنگل تاریک را روشن کنی."

خرگوش گفت: این حرف مال قدیمی‌هاست.

ما هم می‌گوییم "هر نوری هر چقدر هم ناچیز باشد، بالاخره روشنایی است."

📖 اولدوز و عروسک سخنگو
#صمد_بهرنگی

از بس گذشت بی‌تو به ما تیره روزگار

روشن نشد که روز و شب ما کدام بود.

@Poem_sense
#حزین_لاهیجی

╭─┅═ঈ🍀ঈ═┅─╮
@Poem_sense
╰─┅═ঈ🌸ঈ═┅─╯
خانه ام ابری است
یکسره روی زمین ابری است با آن .
 از فراز گردنه ، خرد و خراب و مست
باد می پیچد
یکسره دنیا خراب از اوست.
وحواس من ...
 آی نی زن ، که تو را آوای نی برده‌ست دور از ره کجایی؟
خانه ام ابری ست اما
ابر بارانش گرفته است.
در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم
من به روی آفتابم
می برم در ساحت دریا نظاره.
و همه دنیا خراب خرد از باد است،
و به ره ، نی زن که دایم می نوازد نی،
در این دنیای ابر اندود
راه خود را دارد اندر پیش

#نیما_یوشیج

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌❃ ⃟░⃟‎‌‌‌‌‎‌ ❃⊰⃟𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎
⊰⃟𖠇 @poem_sense
❃

دوش بی روی تو آتش به سرم بر می‌شد
و آبی از دیده می‌آمد که زمین تر می‌شد

تا به افسوس به پایان نرود عمر عزیز
همه شب ذکر تو می‌رفت و مکرّر می‌شد

چون شب آمد همه را دیده بیارامد و من
گفتی اندر بُنِ مویم سرِ نشتر می‌شد

آن نه مِی‌بود که دور از نظرت می‌خوردم
خونِ دل بود که از دیده به ساغر می‌شد

از خیال تو به هر سو که نظر می‌کردم
پیش چشمم در و دیوار مصوّر می‌شد

چشم مجنون چو بخفتی همه لیلی دیدی
مدّعی بود اگرش خواب میسر می‌شد!

هوش می‌آمد و می‌رفت و نه دیدار تو را
می‌بدیدم نه خیالم ز برابر می‌شد

گاه چون عود بر آتش دل تنگم می‌سوخت
گاه چون مجمره‌ام دود به سر بر می‌شد

گویی آن صبح کجا رفت که شب‌های دگر
نفسی می‌زد و آفاق منور می‌شد

سعدیا عقد ثریّا مگر امشب بگسیخت
ور نه هر شب به گریبان افق بر می‌شد

#سعدی

.
من از عالـَم تـو را تنـها گزینـم


@Poem_sense
#مولانا

✦••┈❁❀❁┈••✦
@Poem_sense
✦••┈❁❀❁┈••✦

کیست در شهر که از دست غمت داد نداشت
هیچکس همچو تو بیدادگری یاد نداشت

گوش فریاد شنو نیست خدایا در شهر
ورنه از دست تو کس نیست که فریاد نداشت

خوش به گل دردِ دل خویش به افغان میگفت
مرغ بیدل خبر از حیله‌ی صیّاد نداشت

عشق در کوه کنی داد نشان قدرت خویش
ور نه این مایه هنر تیشهٔ فرهاد نداشت

جز به آزادیِ ملّـت نبـــوَد آبـادی
آه اگر مملکتی ملّت آزاد نداشت

فقر و بدبختی و بيچارگی و خون جگری
چه غمی بود كه اين خاطر ناشاد نداشت

#فرخی_یزدی