پيرايه يغمايی

اسم تصویر همانطور که در بالایش نوشته شده :
«زدن مرد همسرش را و آمدن همسايه ها»
منبع تصویر: تاریخ اجتماعی ایران در عهد قاجاریه/ چارلز جیمزویلس/ مترجم: سیدعبدالله/ به کوشش جمشید دودانگه، مهرداد نیکنام/انتشارات زرین/ تهران/ ۱۳۶۳
.
باور بفرمایید این را ما نمی گوییم ، بلکه تاریخ اجتماعی ایران می گوید که بیشتر مردهای ایرانی دست زدن خوبی داشته اند، انگار فقط مردانگی را در این می دانسته اند که دست روی زنشان بلند کنند.

آن هم با چماق و چه چماقی... ،
آن هم یک زن کوچک سال
آن هم يک شوهر پير با ریش سفید

پيرايه

t.me/pirayeh_y

دنيا کوچکتر از آن است که من و پيکاسو را در خود جای بدهد.
اين آخرين جمله ای بود که «جان ويليام گادوارد» نقاش انگليسی نوشت و بعد خودکشی کرد.

..

نام اثر: شاهزاده خانم ایرانی
اثر: جان ويليام گادوارد

جان ويليام گادوارد نقاش انگليسی در سال 1861 چشم به جهان گشود. موضوع بیشتر نقاشی‌های او زنانی در جامه‌های کلاسیک از چشم اندازهای گوناگون بود.

سبک نقاشی جان ويليام گاوارد با ورود پيکاسو از رونق افتاد و او در سن شصت و یک سالگی خودکشی کرد و از خودش يادداشتی باقی گذاشت بدين مضمون :
دنيا کوچکتر از آن است که من و پيکاسو را در خود جای بدهد.

خانواده ی او که با هنرمند شدنش مخالف بودند،ازخودکشی وی شرم ‌زده شدند، يادداشت های او را سوزاندند. ظاهراً هيچ عکسی هم از او به جای نمانده است.

پیرایه

t.me/pirayeh_y

شعرهايی هستند مانند بعضی از زنان زيبا
که تازگی و کمال در آنها حل شده است.
آنها را تعريف نمی کنيم،
دوست شان داريم.

شارل بودلر

و «اوا گاردنر» يکی از آن شعرهاست.

پیرایه

t.me/pirayeh_y

نخستين کسی که جان خود را در تصادف اتومبيل در ايران از دست داد، درويش خان ، موسيقيدان معروف بود .
پدرام صبا نوه ی ملك الشعرا صبا مرگ درویش خان را از قول پدرش اين طور نقل مي كند:
پدرم می گفت: « شب چهارشنبه دوم آذر ماه سال 1305 در منزل یکی از دوستان بوديم. همه مهمانان اهل هنر بودند درویش خان هم حضور داشت .شبی بود که هرگز از یاد نمی رود، هر کدام نغمه ای نواختیم. آنقدر خوش گذشت، که نفهميديم چگونه گذشت. تا نيمه شب شد و مجلس به آخر رسید درویش خان تار را برداشت و گفت:«شور آخر را هم بزنیم» . و شوری نواخت که حیرت انگیز وهنگامه بود. پس از آن با درشکه راهی منزل شد. در بین راه درشکه اش با خودرويی تصادف کرد و در اثر ضربه ای که به سرش وارد آمد، جان سپرد. »

پیکر درویش خان در ظهیر الدوله نزدیک امامزاده قاسم به خاک سپرده شد.
فردای آن شب روزنامه‌ها نوشتند: « تار مرد!». او هنگام مرگ فقط 54 سال داشت.

درویش‌خان از استادان موسيقی اواخر دوره قاجاريه است. او موسیقی سنتی ایران را به ۷ دستگاه بخش کرد و آهنگ‌های زيبای بسیاری ساخت که ۲۲ آهنگ از آن ها برجای مانده است.

قطعات (اگر مستم) و (ای زلف سر کجت) از اوست

پيرايه

t.me/pirayeh_y

طهران در قصر گلستان
جناب اشرف نایب‌اسلطنه انشاالله احوال شریف شما خوب است. چند وقت است که از سلامتی شما اطلاع ندارم، انشاالله تا به حال رفع کسالت شما شده است. من وقتی که ولیعهد بودم یک ماهیانه داشتم از قبیل جوراب، دستمال، کفش، هوله (حوله)، این تور[این‌طور] چیزها بود دو سه ماه بود که نمی‌دادند و اول ماه رمضان هم دادند اما درست ندادند. مثلاً دستما[ل] باید 15جفت می‌دادند 12جفت دادند، کفش باید دو جفت بدهند یک جفت دادند، دستمال باید سی عدد بدهند مثلاً 18عدد دادند هوله که ابداً ندادند قدغن کنید من بعد درست بدهند و وقتیکه ولیعهد بودیم سالی دو هزار تومان سرف[صرف] جیب من بود، سه سال ولیعهد بودم دو سالشرا دادند مال امسال را ندادند هالا[حالا] که وضعها مخشوش[مغشوش] است بگوئید هالیه[حالیه] سرف[صرف] جیب پارسال که مانده است او را بدهند بخدا من پول لازم دارم و ندارم البته قدغن کنید که سرف[صرف] جیب پارسال مرا بدهند البته بدهند.
[احمدشاه]

آن وقت این آقا با این دستخط و انشاء و املاء شانزده سال بر ایران حکومت کرده

پيرايه

t.me/pirayeh_y

نویسنده ی نام آور «سیمین دانشور» ، بدون گل، بدون تور سر، با مخالفت بسیار خانواده ی داماد و با عشق بسیارتر به «جلال آل احمد» در شب عروسی ساده ی خود
دختر خانم سمت چپ جلال باید خواهرش باشد ، بی شباهت به هم نیستند.

پيرايه

t.me/pirayeh_y

عموماً کارگردانان به من نقش‌های تراژیک پیشنهاد می‌کنند،
چون چشم‌های من غمگین است.
امّا این اندوه در چشم‌های من بازتاب ‌دهنده ی شخصیت واقعی من نیست.
چون من همیشه خوشبخت بوده ام و دوست دارم بخندم و نکته‌ پرانی کنم.

عمر شريف

t.me/pirayeh_y

27 آذرماه سال 1304

اولين عکس هوايی از قله ی دماوند

پيرايه

t.me/pirayeh_y

نخستين بوسه های ما بگذار...
...
شعرهای عاشقانه ی شاملو در شمار زیباترین عاشقانه های جهان است
و اين زیبایی اول به خاطر تصويرهای تازه ی است که در آنها به کار گرفته شده و ديگر بخاطر احساس والای شاعر نسبت به عشق است.
زيرا که شعاع اين عشق به آینه ی ذهنی می خورد که درد کشيده و عاصی است.
از اين روست که شعر شاملو در اوج عاشقانگی هم از ترسيم خطوط تيره ی پيرامونش غافل نمی ماند .
عاشقانه های شاملو بدون اينکه بازتاب آه و ناله و سوز و گداز و گريه و زاری باشد، عاشقانه است.
مثل شعر زیر که نخستين بوسه های عاشقانه اش هم يادآور بوسه های سرخی می شود که یارانش با دهان خون آلود بر خاک زدند

نخستين بوسه های ما بگذار،
يادبود آن بوسه ها باد
که ياران
با دهان سرخ حويش
بر زمين ناسپاس نهادند...

احمد شاملو

t.me/pirayeh_y

روز پنجشنبه ۱۴ نوامبر 2024 (همین دو روز پیش) نمایندگان مائوری در مجلس نیوزیلند، با «رقص هاکا » به لایحه بحث برانگیزی که سند تاسیس ۱۸۴ ساله بین بریتانیایی‌ها و قبایل مائوری (بومیان نیوزلند) را بازتفسیر می‌کند، اعتراض کردند.
 
هانا راویتی مایپی کلارک (22 ساله) ، نماینده اقلیت مائوری در مجلس نیوزلند، اعتراض هاکا را آغاز نمود و لایحه جدید را پاره کرد.
 
این لایحه پیشنهادی تصویب و به کمیته منتخب ارسال شده است. با این حال، بسیاری از مائوری‌ها و حامیان آن‌ها، این قانون بحث‌برانگیز را به‌عنوان تضعیف حقوق مردم بومی این کشور می‌دانند که حدود ۲۰ درصد از جمعیت ۵/۳ میلیونی این کشور را تشکیل می‌دهند.
 
بر اساس تاریخچه مائوری‌ها، رقص آئینی «هاکا» که با فریاد و حرکات موزون گروهی انجام می‌شود، معمولا پیش از نبرد اجرا می‌شود و جنبه قدرت‌نمایی و رجزخوانی دارد

درود بر مردمی که به حقوقشان احترام می گذارند و از آن دفاع می کنند.

پيرايه

t.me/pirayeh_y

این جناب را که ملاحظه می فرمایید ، یک گوسفند ناقلا، از نژاد مرينوس در حومه ی «کنبرا» در «استرالیا»ست که هفت سال تمام خودش را از چشم صاحبش مخفی نگاه داشته بود تا پشمش را کوتاه نکنند.
رشد پشم این نوع گوسفند تقریبا ۷ سانتیمتر در سال است که پشم ایشان به نیم متر رسیده بود که پیدایش کردند.
پس از اصلاح این آقا- توسط «این الکینز» قهرمان پشم‌ چینی استرالیا - 42 کیلو پشم بدست آمد.
البته ایشان بعد از اینکه در مخفی گاهش- به این شکل خَفَن که می بینید-، پیدا شد، از کاری که کرده بود خیلی خجالت کشید و این عکس درست مربوط به همان لحظه ی خجالت است.

پیرایه
.
این هم فیلمی از مراسم پشم چینی این آقای مرینوس
https://www.youtube.com/watch?v=yLrvy4ejQuA

در کنج قفس پشت خمی دارد شير
گردن به کمند ستمی دارد شير
در چشم تَرَش سايه ای از جنگل دور
ای وای... - خدايا - چه غمی دارد شير ...

چارگانی از : هوشنگ ابتهاج ( سایه )

تصوير از کاشی کاری های کاخ گلستان.

t.me/pirayeh_y

سوخت همه خرمنم،
کشته عشقت منم
یکسره جان و تنم،

ای صنم بــد مکـن
بیش از این ظلم بی حد مکن
بیش از این ظلم بی حد مکن

سوخت... سوخت ... سوخت ...

t.me/pirayeh_y

واعظ مفتخواره ای می رفت
جامه ای از دروغ بر تن او
مکر نُهصد قبیله در ذهنش
طوقی از شعبده به گردن او
.
واعظ مفتخواره وعظی داشت،
دهنش باتلاقی از خون بود
وعظ او های وهوی گرمابه
مغز او زير چتر افيون بود
.
واعظ مفتخواره می خنديد،
خنده اش رنگ سیب کرمو بود
صورتی ديده بودم از ابليس،
ای عجب ! طرح چهره ی او بود!

پيرايه
.

سال 1359

چه جمع عزیزی
رديف اول نشسته از چپ : سیمین بهبهانی، مهدی اخوان ثالث، ابوالحسن نجفی، محمدعلی سپانلو و شهرزاد سپانلو؛
ایستاده: اسماعیل نوری اعلا؛
رديف دوم نشسته از چپ: نعمت آزرم، حسن پستا، محمود مشرف آزاد تهرانی،

(و نگاه آن رند خراسانی به سیمین بهبهانی )

پيرايه

t.me/pirayeh_y

يک مطبخ قدیمی در یزد با وسايل قدیمی
.
آن چراغ خوراک پزی های فتیله ای که روی تاقچه گذاشته شده، می تواند مال زمان های دير و دور باشد.
من یادم می آید که در خانه ی ما يکی از اینها از قديم مانده بود.
مادرم بهش می گفت قورباغه ای! چون که لعابش طرح پوست قورباغه بود.
مادرم دلش نمی آمد قورباغه ای را مرخص کند. قورباغه ای هم دیگر خیلی خیلی پیر شده بود، گاهی وقت ها هم برای اعتراض دود می زد.
نمی دانم؟، حتماً از قورباغه ای خاطره ی خوبی داشت. شايد در يک روز خوب با پدرم رفته بودند وخريده بودندش- چون آنها خیلی کم با هم به خريد می رفتند - هر چه که بود برایش خیلی عزیز بود.
قورباغه ای پیر ديگر در خانه ی ما اعتباری به هم زده بود و شده بود مقطع تاریخ خانوادگی! چون مادرم همیشه می گفت:
- این چراغ هم عمر پرویزه ( یعنی برادربزرگ من)

شايد هم چون هم عمر اولین پسرش بود،خیلی دوستش داشت، نمی دانم؟

پيرايه
t.me/pirayeh_y

t.me/pirayeh_y

در زمان حمله اعراب نام بسیاری از شهرهای ايران به الفبای عربی گره خورد چنانکه:

آتورپايکان شد: آذربايجان
پارس شد: فارس
گندی شاپورشد: جندی شاپور
سپاهان شد: اصفهان
گهرم (يا گاهرم ) شد: جهرم
توس شد: مشهد

اما غیرت گيلانی ها اجازه نداد که گيلان بشود جيلان
و اگر چه جغرافی نویسان اسلامی در کتاب هایشان گيلان و روستاها و نواحی کوهستانی پيرامون آن را جيلان و جيلانات ناميدند، اما گيلانی ها حتی به اين اسناد مکتوب هم سرسوزنی اعتنا نکردند و گيلان همچنان گيلان ماند.

درود بر شرفشان!

به قول معروف گيلان، تو را قوربان!

پیرایه

t.me/pirayeh_y

همين پفيوزهای کراواتی خندان بودند که دورش جمع شدند، با شيفتگی احمقانه ای جلویش چهار زانو نشستند، به لاطائلات ابلهانه اش ارزش گذاشتند،به لحن جاهلانه و روستایی وارش خندیدند، عکس نبوده اش را در ماه نشانه گرفتند و به مردم نشان دادند و آخوندیسم را به ایران تحمیل کردند.

خوب نگاهشان کنید، همین ها بودند با مغزهای نخود وارشان
گناهشان بخشودنی نیست.

پيرايه
.
.


.

t.me/pirayeh_y