پیچک टेलीग्राम पोस्ट

عجب آهنگی. عجب آهنگی. عجب آهنگی.

هی از خودم غافل میشم، یهو به خودم میام و می‌بینم غرق شدم در تو.

روز جهانی فکر کردنه. حداقل اِمروز رو فکر کن به کاری که کردی عوضی.
: Leafbug.

دوست عزیز عذرخواهیت پذیرفته‌ست ولی خبری از اعتماد مجدد و برگشت به روال قبل و همون صمیمیت سابق نیست.
: Mozhgan

هر طرف رو نگاه می‌کنی یکی از عزیزانت تو یه مرحله‌ای از افسردگی وایساده.

به روزایی که گذشته فکر میکنم. به الان فکر میکنم. به آینده نزدیک و دور فکر میکنم. به اتفاقایی که ممکنه پیش بیاد فکر میکنم. به اتفاقایی که شاید هیچوقت پیش نیاد فکر میکنم. به اتفاقایی که دوست‌شون دارم فکر میکنم. به نیفتادن اتفاقایی که دوست‌شون دارم فکر میکنم. به هزار تا سناریو احتمالی که شانس‌شون از یک درصد هم کمتره فکر میکنم. به همچی فکر میکنم، نمیتونم جلوی فکر کردنم رو بگیرم و خب جالب نیست این اوضاع.

هیچی رو خیلی جدی نگیر. زندگی رو از همه کمتر. بخند بگذر که کار زیاد داریم!

دیگه اون آهنگه گریه‌م نمیندازه. هیچ اثری ناشی از خاطره روم نمی‌ذاره. فقط زیبایی خود آهنگ و لبخند ناشی از سبکی.

ولی نه رسم دوست داشتن این بود، نه رسم رفاقت، نه رسم هیچی.

من برای کسی که دوستش دارم، از عمق جانم هر کاری بتونم می‌کنم. ولی به همون اندازه هم برای کسی که لیاقت محبت منو نداره، می‌تونم همونقدر سرد و بی‌اهمیت و بی‌رحم باشم.