پروانه سلحشوری

واکنش پروانه سلحشوری به #پویش_دو_درجه_کمتر
و پاسخ به رئیس جمهور

🆔 @ParvanehSalahshouri

علی عبدالعلی‌زاده: بیشترشان را نمی‌شناسم.

جواد ظریف: از اینکه نتوانستم نظر کارشناسی را به نتیجه برسانم شرمنده‌ام.

عباس عبدی: لیست را پس بگیرید و ۱۹ وزیر خودتان را معرفی کنید.

شهیندخت مولاوردی: آقایان اگر رودربایستی نداشتند برای معاونت زنان هم یک آقا انتخاب می‌شد!

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

🆔 @ParvanehSalahshouri

حضور زنان در قدرت سیاسی

✍️پروانه سلحشوری

حکایت حضور زنان در ایران در عرصه‌های کلان و مشخصا قدرت سیاسی، حکایت غریبی است؛ همانطور که می‌دانیم به لحاظ شکاف جنسیتی در حوزه مشارکتِ سیاسی زنان در عرصه قدرت در جهان رتبه ایران تقریبا در قعر جدول است. این شاخص که هرساله از سوی مجمع جهانی اقتصاد اعلام می‌شود به حضور زنان در راس قدرت مانند ریاست جمهوری، وزارت و یا حضور در پارلمان اشاره دارد.
در کشور ما، موانع و چالش‌های حضور بیشتر زنان در عرصه کلان سیاسی بسیار پیچیده و با موانع فرهنگی و اجتماعی متعددی روبرو است؛ از طرفی فرهنگ پدرسالار [مردسالاری] که ریشه در قرن‌ها انقیاد زنان دارد و از طرفی دیگر نحوه تربیت و جامعه‌پذیری دختران به گونه‌ای شکل داده شده است که رسیدن به چنین مناصبی برای زنان بسیار دور از دسترس و انتظار است! چرا که قرائت رسمی از نقش‌های اجتماعی زنان بیشتر در قالب مادری و همسری و فرزندآوری در سطوح عالی تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی و در رسانه‌ها تعریف می‌شود.

با توجه به نقش‌های از پیش تعریف شده‌ی همسری و مادری برای زنان، بعضا برای همسران و فرزندان نیز این امر دشوار می‌نماید که ساعت‌ها همسر و مادرِ آنها در خانه نباشد. علاوه بر این گاهی مشاهده می‌شود زنان نیز درباره زنانی که پا به عرصه سیاست یا عرصه‌‌هایی که نیاز به ساعات کاری خارج از خانه بیشتری دارد به عنوان زنانی یاد می‌کنند که به خانواده بها نداده و از وظایف ذاتی خود دور شده‌اند‌.

از سوی دیگر، قدرت منبع کمیابی از برخورداری است که مردان بر اساس یک سیر تاریخی هرگز راضی به از دست دادن آن نیستند و تمام تلاش خود را به‌کار می‌بندند که زنان را از این فرصت و منبع قدرت دور نگه دارند.‌ نکته اینجاست که زنان حاضر در عرصه سیاست نیز به دلیل موقعیت‌ها و ظرفیت‌های محدود در به دست گرفتن قدرت سیاسی برای زنان،‌ زنانِ دیگر را رقیبانی می‌بینند که باید حذف شوند تا فرصت برای آنان تا حدی فراهم باشد. در این جدال زنانه‌ی ناشی از مردسالاری، متاسفانه تمامی زنان بازنده‌اند؛ رقابت ناسالمی که به‌ جای مشارکت و هم‌افزاییِ یکدیگر منجر به از دست رفتنِ نفعِ بزرگتری می‌شود که برای جامعه‌ی زنان جبران ناپذیر است.

باید خاطر نشان‌ کرد که عرصه سیاسی برای زنان پر ریسک است. خطراتی به همراه دارد که بعضا خودِ زنان به شیوه‌های خودخواسته و بالا_ پایین‌کردن شرایط، عطای آن را به لقایش می‌بخشند‌. البته که این موضوع جهانی هم هست و در کشورهای کمتر توسعه یافته به شکل مشکلِ بزرگتری بروز پيدا می‌کند که حضور زنان در عرصه سیاسی با ریسک به خطر افتادنِ آبروی آنان، تحقیر، استهزا و به سخره گرفتن شخصیت، یا ایراد توهین و بهتان به آنان و یا خانواده‌ی آنها همراه است. از این روست که عدم تمایل زنان نیز در آنجا رقم می‌خورد.

موضوع دیگر آنکه حضور در مناصب سیاسیِ کلان و یا حتی خُرد برای زنان نیاز به لابی‌گری دارد و زنان به دلیل کم‌بهره‌بودن از فرصت‌‌های تاریخی و یا کمبود تجربه‌های اجتماعی‌، از این مهارت نیز کمتر برخوردار هستند که به ریشه‌های این موضوع باید در نظام خانواده و نظام آموزش و پرورش و نحوه‌ی آموزش و تربیت اجتماعی دختران پرداخت.

علاوه بر مشکلات مطرح شده در ایران موضوع اساسیِ دیگر قانون است. مشاهده می‌کنیم که قوانین در حوزه‌های مختلفی نیز نه تنها تسهیل کننده حضور زنان نیست [مانند نداشتن قوانین در خصوص جبران تبعیض و بکار بردن امتیاز مثبت برای زنان برای کاهش شکاف جنسیتی] بلکه بازدارنده‌ هستند و به شکل محدویت‌های قانونی نیز بروز پیدا کرده‌اند. برای مثال: زنان در ایران برای اشتغال و سفر به خارج از کشور که شاید در عقب‌مانده‌ترین کشورهای دنیا هم چنین ‌پدیده‌ای به ندرت دیده شوند نیاز به اجازه همسر دارند و سالها تلاش برای تغییر چنین‌ قوانینی به جایی نرسیده است!

در حوزه‌ی کلان قدرت نیز می‌بینیم برای تصدی ریاست جمهوری زنان، بدون اشاره به محدودیت‌ها، قانون نانوشته‌ای وجود دارد که مانع مشارکت آنان در مقوله‌ی انتخاب شدن می‌شود[محدودیت‌ها یا اجتنابات تفسیری از لفظ رجال موجود در اصل ۱۱۵ قانون اساسی] به نحوی که تلاش‌های زنان پیشرو تاکنون نتیجه نداده است.

در این نوشته کوتاه قطعا نمی‌توان به تفصیل به موانع مشارکت و حضور زنان در قدرت سیاسی پرداخت و تنها به اختصار به بعضی از موانع توانمندسازی و مشارکت سیاسی زنان در عرصه قدرت اشاره شد. ارائه راهکارها می‌تواند عنوان نوشته جدیدی باشد که نیاز واقعی برای شرایط حال حاضر ماست. واضح آنکه این موضوع نیز به هیچ‌وجه امری زنانه نبوده و نیست! چرا که برای توانمند شدن زنان در عرصه سیاست، علاوه بر حمایت‌ زنانِ پیشرو، به نقش حمایتیِ مردان باور‌مند به حقوق زنان نیز نیازمندیم و این مهم محقق نخواهد شد مگر با جامعه‌ای مطالبه‌گر با وجود نهادها و تشکل‌های مطالبه‌محور در سطح جامعه!
🆔 @ParvanehSalahshouri

🔼 بازگشت به زندگی، لزوم خودباوری

✍ پروانه سلحشوری

🔻انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم پایان یافت و کابینه نیز تقریبا نهایی شده است. از چند روز دیگر دولت جدید کار خود را شروع می‌کند.
از ابتدا نیز انتظار چندان برای تغییر با توجه به ساختار وجود نداشت. رای در دور دوم، نه به امید تغییر در حکمرانی بلکه ایجاد فرصت برای تغییر اجتماعی در کنشگری فرهنگی اجتماعی بود.
🔻سعی بر این است از این فرصت برای ایجاد پویایی و خودباوری در بستر اجتماعی استفاده شود. بطور مشخص نمی‌توان گفت ایده‌هایی که مطرح می‌شود تا چه حد تاثیرگذار است، اما بر خود لازم دیدم که بنویسم، هر گونه نقد یا نیاز به اصلاح که از جانب خوانندگان صورت پذیرد بر تاثیرگذاری این نوشتار خواهد افزود.
البته قصد بر این ندارم که یک چارچوب تئوریک تدوین و بر اساس آن ایده‌ها را به فرضیه تبدیل کنم. هدف بیشتر بیان این ایده‌ها در قالب ساده و در عین حال احتمالا بر پایه های علمی است.
🔻نگارنده از افرادی بوده‌ام که همواره سعی بر این داشته است که ناملایمات اجتماعی را بیان کرده و به صراحت نقد کنم. اکنون نیز قصد عقب نشینی از بیان سختی‌هایی که جامعه متحمل می‌شود را ندارم. اما این بار تصمیم گرفته‌ام اعتراض خود را اعلام کنم، اما این اعتراض و کنشگری از جانب یک فرد ناتوان از تغییر اجتماعی نباشد. این بار به صراحت اعلام میکنیم که هر خشونتی که در جامعه اعمال شود تحقیر زنان و افراد جامعه نیست. گاندی معتقد است وقتی فردی یا سیستمی به خشونت متوسل میشود ناشی از ضعف و ناتوانی آن فرد یا سیستم است. بنابر این هر چه جامعه و‌ نسل جوان پویاتر می‌شود، توسل به خشونت به عنوان تنها راه باقی مانده بیشتر می‌شود. حال مشخص می‌شود که با هر خشونت و حرکت قهری این کنشگران اجتماعی هستند که پیروز هستند. زین پس میدانیم که این قدرت جامعه مدنی است که پذیرش آن برای عده‌ای سخت است.
🔻انتظار می‌رود که این بار با هر خشونت ورزی ضعف خشونت‌ورزان و قدرت بی‌قدرتان را یادآور شویم. می‌شود مثلا بطور مصداقی با هر بار رفتار خشونت آمیز در مورد زنان، قدرت زنان را یادآور شویم. هشتک‌هایی با مضمون قدرت زنان یا قدرت بی قدرتان استفاده شود و به ناتوانی خشونت ورزان اشاره کرد.
🔻رای دادن در دور دوم برای ایجاد فرصت تنفس برای جامعه بود. این فرصت نه به معنای کاهش خشونت از سوی خشونت ورزان، بلکه برای احیای خودباوری در سطح جمعی است. ایجاد باور به توانا بودن و گریز از یاس و ناامیدی. باوری که در تاج‌زاده، مدنی، نرگس محمدی و بسیاری دیگر از کنشگران مدنی وجود دارد. یک تنفس عمیق با علم به اینکه افراد جامعه قدرت تغییر در سطح فردی و اجتماعی را دارند.
🔻پیام نخست جامعه‌ای که بسوی قدرتمند شدن پیش می‌رود این است خشونت ورزان مجبور به خشونت بیشتر می‌شوند،اما مردم قدرت دارند و بسوی باور به قدرت خویش حرکت می‌کنند.
این پیام در ذهن و در رفتار کنشگران بسوی نهادینه شدن پیش می‌رود.
هر کنشگر یک قدرت، با این پیام که من هستم، من قدرتمندم، من می‌توانم.

🆔 @ParvanehSalahshouri

🔽کنشگری‌ مرزی

🔻حال که این مرحله نیز پشت سر گذاشته شد دیگر ماجرای رای دادن یا ندادن تمام شده است. دوباره همه یکی شوند

یادداشت پروانه سلحشوری در ایلنا:

🔻من وقتی بیانیه روزنه گشایان را خواندم هرگز فکر نمیکردم با آنان همراه شوم. برای من قطعی شده بود که پس از جنبش مهسا دیگر فاصله حاکمیت ملت آنقدر زیاد شده است که هر گونه کنشگری در چارچوب این ساختار را غیر ممکن ساخته است. معتقد بودم «ما آزموده‌ایم در این شهر بختِ خویش بیرون کشید باید از این وَرطه رَختِ خویش».

🔻در بین کسانی که این بیانیه وقتی اسم دکتر «فراستخواه» را دیدم، اعتقاد ایشان به کنشگران مرزی و مطرح شدن این نظریه از طرف ایشان را به خاطر آوردم. دکتر فراستخواه به جد معتقد است نقش کنشگران مرزی برای کنشگری در همین ساختار موجود می‌تواند تاثیر گذار باشد.دکتر فراستخواه در این نظریه اینگونه ابراز میدارد «این نظریه، دعوت به نظریه اعتدال نیست. مرادش این نیست که حد وسط خوب است. نظریه «نه دولت و نه ملت» یا «کمی دولت و کمی ملت» نیست. این نظریه رهیافت رئالیسم انتقادی را در پیش می‌گیرد. «کنشگر مرزی» آدم فرهمند، همه‌فن‌حریف و قهرمان نیست. همه‌کاره نیست. افزون بر این یگانه کنشگر جامعه ایران هم نیست. حتی شاید کنشگر برتر هم نباشد. نکته این است که بدانیم هست. در کنار کنشگران مدنی هست. وی هم کار خودش را به انجام می‌رساند».(به نقل از ‌ویکی پدیا)

🔻از طرفی گیدنز که از نظریه پردازانی است که تلاش بر این دارد که رابطه بین ساختار و کنشگر ایجاد کند معتقد است کنشگران بسته به آزادی که در ساختار وجود دارد، قدرت کنشگری دارند و حتی در ساختارهای بسیار بسته نیز کنشگر می‌تواند فعالیتی داشته باشد. استاد بزرگوار در حبسم دکتر سعید مدنی نیز یکبار در کلاب هاوس چنین موضوعی را مطرح نمودند.

🔻در انتخابات اخیر نقش کنشگران مرزی بسیار پر رنگ بود. کسانی که متعلق به جامعه ناراضی کشور بودند، در این میان کشته های بسیاری دادند ولی باز به امید ایفای این نقش رای دادند. مولوی عبدالحمید و مردم سیستان و بلوچستان که باز به کنشگری در همین ساختار بسته ایمان آوردند. افراد تاثیرگذاری مانند بسیاری از دانشمندان حوزه های اقتصادی، علوم سیاسی و علوم اجتماعی علیرغم شناخت ساختار باز هم توصیه به رای دادن کردند. شخصیت های مردمی و کنشگران مدنی و سیاسی مانند رحیم قمیشی، کیوان صمیمی، علیرغم رای ندادن در دور اول در لحظات آخر برای نجات ایران پای کار آمدند.

🔻حال که این مرحله نیز پشت سر گذاشته شد دیگر ماجرای رای دادن یا ندادن تمام شده است. دوباره همه یکی شوند. ایران نیاز به این فرصت داشت، اگر چه همه می‌دانیم که راه پزشکیان سخت است. از ما خواسته است تنهایش نگذاریم. اما ما نگرانیم با مجاهدهای شنبه و جمعه، او ملت را رها کند. دور نیست تا گام اول ایشان را در تعیین کابینه ببینیم.

تا آن روز

لینک یادداشت:
https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1502724

🆔 @ParvanehSalahshouri

به نام خدا

سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز در این کانال تلگرامی

بعد از یک سال منع فعالیت رسانه‌ای که به نظر می‌رسد این دوره یک‌ساله به پایان رسیده است، دوباره فعالیت‌های رسانه‌ای و کنشگری خود را شروع کرده‌ام و بیشتر با مردم عزیز کشورمان صحبت خواهم کرد.

مطالب و گفتگوهای مربوط به بنده را از کانال تلگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی بنده دنبال بفرمایید.

با سپاس

پروانه سلحشوری

🆔 @ParvanehSalahshouri

The owner of this channel has been inactive for the last 11 months. If they remain inactive for the next 18 days, they may lose their account and admin rights in this channel. The contents of the channel will remain accessible for all users.

✍🏻پروانه سلحشوری

🟢امروز تماس گرفتند و گفتند که پرونده من به دادگاه انقلاب شعبه ۱۵ ارجاع شده است. پرونده به ⁧قاضی صلواتی⁩ سپرده شده است. یکشنبه جلسه دادگاه است. وکیلم آقای ⁧محمدعلی کامفیروزی⁩ در زندان است. بر آنچه تاکنون گفته‌ام اعتقاد راسخ دارم.
‏
🔹هر آنکس عاشق است از جان نترسد
یقین از بند و از زندان نترسد

@ParvanehSalahshouri

بخش دوم :

متاسفانه به نظر می‌رسد که حکومت تنها راه را سرکوب می داند و هر روز به تعداد خانواده هایی که عضوی از آن ها یا کشته شده و یا در زندان هستند، افزوده می شود که با این روند،  گذشت و عقب نشینی از طرف معترضان این بار  بعید به نظر می‌رسد.

تا حاکمیت از تمام قدرتش برای سرکوب استفاده کرده است و اذعان به ۲۰ هزار زندانی و دادن حکم اعدام توسط قاضی که اظهار می کند برای بازدارندگی چنین کاری را می کنند نه اینکه متهم الزاما جرم مستحق اعدام  را مرتکب شده باشد که متاسفانه این بازدارندگی به نظر می‌رسد با هدف ایجاد ترس و ارعاب معترضان صورت می‌گیرد. در این شرایط به نظر می‌رسد مطلوب آن است  افراد و احزاب اصلاح طلب از «وسط بازی» که به آن معروف شده اند دست بردارند و با مردم همراه شوند. به نظر می رسد مردم راه خود را انتخاب کرده باشند و همانطور که آقای خاتمی در آخرین بیانیه خود از شعار زیبای زن- زندگی- آزادی نام می برد و در ادامه به نتیجه رسیدن این جنبش را نوید داده اند، می‌تواند شروع جدیدی برای جریان اصلاح طلبی بوده و احزاب اصلاح طلب با قاطعیت تمام پشت سر آقای خاتمی که اکنون به خواست مردم رسیده است قرار بگیرند   و خواستار تغییرات بنیادین باشند.  در این راه برسمیت شناختن خیابان، تغییر هدفمند و روشمند در این جریان است و می‌تواند گروه‌هایی که هنوز به جنبش نپیوسته‌اند را همراه کند. به احتمال زیاد اگر این جریان قاطعانه و هدفمند از جنبش مردم حمایت کند، هزینه های کمتری مردم خواهند داد. اکنون شرایط کشور به گونه ای می‌رسد که سکوت در مقابل اتفاقات رخ داده، سکوت در مقابل جان‌هایی است که از دست می‌رود، روان‌هایی است که تا زنده هستند آسیب شدیدی دیده اند، چشم هایی است که دیگر نمی بینند‌ و در نهایت پدر و مادرهایی است که فرزند کودک، نوجوان و جوان خود را از دست داده‌اند. فصل سردی است، پاییز خونباری است. سکوت جایز نیست.

@ParvanehSalahshouri

اصلاح طلبان و جنبش موجود

مطلوب آن است «احزاب اصلاح طلب از «وسط بازی» که به آن معروف شده‌اند دست کشیده و با مردم همراه شوند».

📝پروانه سلحشوری

دور دهم پس از ر‌د صلاحیت گسترده داوطلبان نمایندگی مجلس و به قول سعید حجاریان در غیاب ژنرال های اصلاح طلب  لیست امید شکل گرفت. گفته می شود حداقل صد و پنجاه نفر توسط آن لیست به مجلس دهم راه یافتند. همان موقع میثاق نامه‌ای از افراد مورد حمایت گرفته شد  که پس از راهیابی به مجلس به جریان اصلاح طلبی وفادار بمانند. بعد از تشکیل مجلس دهم و شکل گیری فراکسیون امید، تعدادی از همین افراد لیست امید با افرادی که مستقل آمده بودند، فراکسیون مستقلین مجلس دهم که در حدود صد نفر بودند را تشکیل دادند. در حقیقت اکثر تصمیمات مجلس در دست این گروه بود که مورد اعتماد رییس مجلس نیز بودند و از افراد شاخص آن می توان آقایان نعمتی و جلالی از لیست امید تهران را نام برد. این اولین انشقاق در  نمایندگان لیست امید  بود. علی رغم تلاش‌های فراوانی که برخی از اعضای فراکسیون امید در مجلس دهم انجام دادند، اما ناکامی و نارضایتی مردم به گونه ای رو به فزونی گذاشت که علی رغم تایید صلاحیت پنجاه درصد از نمایندگان دور دهم تهران  برای دور یازدهم اما هیچکدام  موفق به اخذ صد هزار رای  هم نشدند. البته بیشتر از نارضایتی از نمایندگان،  مردم پی برده بودند که تغییر از صندوق رای حاصل نمی شود و انتخابات بیشتر از آنکه نماد دموکراسی باشد، نمایشی از عوام فریبی است. در دو انتخابات اخیر مردم نشان دادند که دیگر امیدشان به صندوق رای امیدی واهی و کاذب است. لیست امید مجلس دهم از «تکرار» آقای خاتمی رای آورده بود. همچنین خاتمی اعتبار خود را علاوه بر لیست امید، خرج دو دوره انتخابات ریاست جمهوری برای روحانی کرد. با این توصیف، اما شرایط روزبروز بدتر شد. سه رویداد مهم جنبشی در دورانی که گفته می شد اصلاح طلبان ریاست جمهوری و تا حدی مجلس را در دست داشتند رخ داد. از طرف دیگر در سال‌های ۷۸، ۹۶ و ۹۸‌‌ شاهد اعتراضات مردم بودیم. اتفاق تاسف بار  سال ۹۸ در زمان دولت روحانی و سال پایانی مجلس دهم رخ داد که اصلاح طلبان نیز در این مجلس نقش داشتند. دریغ و درد که بجز نامه ۷۷ نفر(در اعتراض به وقایع سال ۹۸) و چند نطق در مجلس دهم، اعتراضی از طرف آنها رخ نداد. این در حالی بود که برای همان ۷۷ نفر و برخی از نمایندگان مجلس دهم هم پرونده سازی شد.
نا امیدی کامل از جریان اصلاح طلبی از دی ماه ۹۶ با شعار «اصلاح طلب - اصول گرا» دیگه تمومه ماجرا شروع شد. هر چه بود با استقبال حاکمیت و نیروهایی که این طیف را «وسط باز» و مقوم جمهوری اسلامی می دانستند روبرو شد. جریان اصلاح طلبی هم نتوانست در این مدت دست به بازسازی یا خود انتقادی بزند و تغییرات تا حد تغییر نام(جبهه اصلاحات)باقی ماند. اصلاح طلبی شامل طیف گسترده ای می شد یا می‌شود. از احزاب و افرادی که صندوق رای را تنها راه نجات می دانند تا طیف هایی که به این نتیجه رسیده اند که صندوق رای با سبک  موجود جواب نمی دهد. حال «ابرجنبش» فعلی(به تعبیر دکتر پیران)  محک مهمی برای جریان اصلاح طلبی است که حکومت حتی نقش واسط  حداقلی را برای آن ها نیز نمی پذیرد. از طرف دیگر در بین مردم هم به نظر می‌رسد که سطح نارضایتی از اصلاح طلبان به گونه ای است که حداقل بخشی از مردم نابسامانی های موجود را در رای دادن و امید بستن به اصلاح طلبان می دانند.
جریان اصلاح طلبی نیاز به نقد دارد، اما  نقد نیز از طرف برخی از افراد و احزاب  این جریان متاسفانه پذیرفته نمی شود و با واکنش های تند رو به رو می شود. افراد خاصی از احزابی که  در جبهه اصلاحات نقش اصلی در این جریان دارند معتمد آقای خاتمی بوده و به ایشان مشاوره می دهند. پس، از یک طرف نقش کلیدی آقای خاتمی در این جریان است و از طرف دیگر احزابی که نقش بسیار پررنگتری نسبت به سی و یک حزب که جبهه اصلاحات را تشکیل می دهند وجود دارد. دو حزب کاملا تشکیلاتی و تاثیرگذار این جبهه کارگزاران سازندگی و حزب اتحاد ملت هستند، گرچه نظرات این دو حزب شبیه به هم نیست و رویکردهای هر دو حزب متفاوت است. در این میان حزب اتحاد ملت در اکثر حوادث در سمت مردم قرار  گرفته است. البته قابل ذکر و توجه است که این نیز در حد پند و اندرز و همچنین تبیین شرایط موجود است. حال شنیده شده است که اخیرا تعدادی از اصلاح طلبان  از سوی بخش یا بخش‌هایی از حکومت برای گفتگو دعوت شده‌اند. این در حالی است که حاکمیت پیش شرط‌هایی تعریف کرده است که دورنمای مثبتی ارائه نمی دهد. عباس عبدی در نوشته ای ابراز داشته است که؛ «به حکومت فرصت اصلاح داده شود».

@ParvanehSalahshouri

ادامه یادداشت در پست بعد:
👇👇

حامد سلحشور باشی یا آرتین رحمانی، مهرشاد شهیدی یا خدانور لجه‌ای، مهسا، نیکا، سارینا یا ایلار، حمیدرضا روحی یا فرشته احمدی و یا کشته شاهچراغ، و صدها نفر دیگر. آه و داغ آسیب‌دیدگان را می‌فهمم چون مادرم، مادر همه کشته‌شدگان «ما را نگذارند به یک خانه ویران»

@ParvanehSalahshouri

اخلاق پیش‌نیاز اتحاد و یکپارچگی هر جامعه است. رعایت اصول اخلاقی مانند احترام به افراد و باورهایشان، راستگویی، عدم توهین، تهمت و استهزا، صداقت و درستکاری، عدم قضاوت دیگران، منع تبعیض و خشونت، پرهیز از خود حق‌پنداری و... است. پایه تغییرات مهم اجتماعی کنشگری بر اساس اخلاق و وجدان است.

@ParvanehSalahshouri

باخت تیم ملی و شادی بعضی از مردم پس از آن، نتیجه خودی و غیرخودی‌سازی جامعه است. مردم از سر نداشتن انتخاب، با آنچه متعلق به خودی‌ها بوده مخالفت کرده‌اند. از «نه بزرگ» در سال ۷۶ تاکنون که تلخ‌ترین شادی را برای باخت تیمی که احساس کردند آنهم خودی شده است، نشانه دو قطبی شدن جامعه است.

@ParvanehSalahshouri

جامعه ملتهب کنونی ایران نیازمند سطحی از دگرخواهی است که همراهی و همدلی را جایگزین تخریب و ناروایی کند. دکتر سعید مدنی در زندان برای حمایت از زندانی دیگر، از دیدار با خانواده برای سه هفته محروم است. وریا غفوری ایستادگی می‌کند. در این بستر نامیدی، امیدمان به انسان‌های شریف است.

@ParvanehSalahshouri

دیروز با موکلم، پروانه سلحشوری، به شعبه ۳ دادسرای اوین رفتیم.
اتهامات اجتماع و تبانی و فعالیت تبلیغی به موکلم تفهیم و آخرین دفاع اخذ و ایشان با وثیقه و قرار نظارت قضایی «منع فعالیت رسانه‌ای مرتبط با جرایم ارتکابی در فضای مجازی» آزاد شد.
ما به این قرار نظارت غیرقانونی اعتراض کردیم.

@ParvanehSalahshouri

در کتاب ۱۹۸۴، حکومت وزارتخانه‌ای داشت به نام «وزارت حقیقت». وظیفه آن تحریف واقعیت و مطابقت دادن آن با شرایط حال بود، بگونه‌ای که از گذشته هیچ چیز موجود نباشد. تاریخ از نو نوشته می‌شد. آنچه در گذشته گفته بودند، در بازنویسی و مطابقت با آنچه در زمان حال گفته‌اند، شاید برعکس هم می‌شد.

@ParvanehSalahshouri

🎥ابتدای ویدیو گزارش مردمی اختصاصی معاصر
در ادامه مصاحبه با پروانه سلحشوری

پروانه سلحشوری، نماینده‌ سابق مجلس شورای اسلامی در گفتگو با معاصر:

(دولت سیزدهم ناکارآمد است)

✔️ من معتقدم حجاب یک بهانه نبود بلکه مردم سالهاست خشونت و رفتارهای گشت ارشاد را تحمل کرده بودند


✔️اتفاق و مرگ مهسا باعث شد نارصایتی‌های جامعه سرباز کند و مردم خروشیدند


✔️مطالبات مردم از بحث حجاب فراتر رفته است
حاکمیت باید صدای مردم‌ را بشنود اما با زبان خشونت با مردم گفتگو می‌کند


✔️ما شاهد اعتراصات زنان و جوانان هستیم


✔️ مشکلات اقتصادی گریبانگیر مردم شده است

✔️دولت در تامین حداقل‌ها و ضروری‌ترین مایحتاج مردم جامعه نا کار امد عمل کرده است


✔️دارو یکی از ضروریات و جامعه است که در حال حاضر یا کمیاب است یا گران


✔️انباشت این مطالبات و ناکارآمدی دولت وضعیت کشور را متزلزل کرده است

لینک سایت👇🏼
https://moaser.ir/fa/news/51084

لینک ویدیو کامل را در یوتیوب
https://youtu.be/H2_bKgp_gbc

@ParvanehSalahshouri

مفهوم «سارودایا» که در ادبیات گاندی به خوشبختی و بهروزی همگانی ترجمه شده، اصطلاحی است که در اقتصاد سیاسی کاربرد دارد؛ سارودایا؛ از تغییر نگرش‌ها و کنش‌ها تا تحول سیاست‌ها

📝 پروانه سلحشوری
 
 ۱۴۰۱/۰۸/۲۸
مفهوم «سارودایا» که در ادبیات گاندی به خوشبختی و بهروزی همگانی ترجمه شده، اصطلاحی است که در اقتصاد سیاسی کاربرد دارد؛ مفهومی که مشخصاً به نافرمانی مدنی تا تحقق خواسته‌های موردنظر معترضان ارجاع می‌دهد. اینجا فرض بر این است که این مفهوم، پایه و بنیان تحلیل و فهم جنبش اخیر قرار ‌گیرد اما در عین حال بنا بر این است که از این مفهوم، برداشتی فرهنگی در حوزه ادبیات گفتمانی روزمره به‌دست داده و همچنین از آن در امر شنیدن و واکاوی گفته‌ها استفاده کرد. استفاده نامناسب از واژگان، لوث کردن مفاهیم و اصطلاحات تخصصی و بعضا وارونه‌سازی معنای آنها، روشی است که طی سالیان متمادی در ادبیات گفتمانی توسط تئوری‌پردازان حکومتی رایج شده و همزمان فحاشی، توهین و تهمت نیز به‌طور موازی در همین راستا به‌کار گرفته می‌شود. می‌توان فهرستی بلند از واژگانی کاربردی به دست داد که به همین شیوه دچار استحاله شده و عملاً با مفهوم اصلی‌شان مغایرت پیدا کرده‌اند. واژه «انقلابی» را در نظر بگیرید؛ اصولاً «انقلابی» به فرد یا جریانی گفته می‌شود که خواهان تغییر و زیر و رو شدن وضعیت موجود است.

اما در حالی این روزها معترضان به خود را «انقلابی» می‌نامند که این سال‌ها شاهد بودیم طیفی از نیروهای سیاسی مدعی همراهی و حمایت و هواداری از نظام نیز خود را «انقلابی» معرفی می‌کنند.

نقش دیگری که در تغییر فرهنگ عامه به‌کار بسته شد، لوث کردن مفاهیم و لودگی در کاربست جملات است. در این رابطه می‌توان به سخنرانی‌ها و نوشته‌های اصحاب سایبری ارزشی اشاره کرد. علاوه‌بر لودگی و لوث کردن مفاهیم، همچنین جنسیت‌زدگی در ادبیات این طیف از نیروهای سیاسی و استفاده از الفاظ و تعابیر سخیف که اغلب به قصد تحقیر و تمسخر به کار می‌رود، به وفور دیده می‌شود؛ به‌عنوان نمونه می‌توان به آنچه اخیراً در روزنامه همشهری در یادداشتی در مورد اختلاط‌ها نوشته و منتشر شد، اشاره کرد. به نظر نگارنده آنچه در این سال‌ها بیش از هر چیز آسیب دیده، «اخلاق» است. اخلاق از پایه‌های اصلی حفظ یک جامعه و اعتلای آن است و باید اذعان کرد که در این سال‌ها کنار انواع رذایل اخلاقی که در حوزه‌های اقتصادی مانند اختلاس رخ می‌دهد، رذایل فرهنگی هم گسترش پیدا کرده است. احتمالاً این جمله و موضع را شنیده‌ایم که «وقتی حاکمان می‌خورند، چرا ما نخوریم!»؛ نوعی عادی‌سازی و توجیه امر غیراخلاقی و حتی تبلیغ و ترویج آن که می‌تواند از مصادیق همین تضعیف و آسیب دیدن اخلاقیات باشد.

در حوزه فرهنگی شرایط به گونه‌ای است که ترمیم این دست آسیب‌ها شاید سخت‌تر باشد. از دروغ و خلاف‌گویی که نقل محافل و سکه رایج این گفتمان شده تا بی‌اعتمادی و نبود همدلی و… را نیز می‌توان بخشی از نتایج این وضعیت دانست.

آنچه در این نوشته، مدنظر است، نگاهی است به تاثیر ادبیات گفت‌وگوی روزمره و استفاده از آن در زندگی هر روزه شهروندان است. می‌شود انواع جوک‌هایی را که در تمسخر قومیت‌ها ساخته می‌شد، به خاطر آورد و در عین حال می‌توان به ادبیات جنسیت‌زده همچون آن‌چه در مورد رانندگی زنان به‌کار می‌رود، اشاره کرد. این در حالی است که به نظر می‌رسد جامعه نسبت‌به هر دو مورد بالا دست به نوعی خود اصلاحی زده و در سایه این خوداصلاحی، شاهدیم این آسیب‌ها و مصادیق‌شان به‌طور محسوس کاهش یافته است.

اما استفاده از مفهوم «سارودایا» و کاربست آن در این نوشتار را می‌توان در دو مورد بررسی کرد. از آنجا که این مفهوم نافرمانی مدنی را می‌رساند، کنشگران مدنی با شناخت گفتمانی که متاسفانه ترویج داده شده، می‌توانند با نافرمانی و در مسیر خلاف آن گام برداشته و عمل کنند. حال آن‌‌که کوچکترین سخن یا انتقادی در شبکه‌های اجتماعی با واکنش تند و حتی فحاشی مواجهه می‌شود؛ نگاه کنید به برخورد طیف موسوم به ارزشی سایبری در فضای مجازی، بستن میکروفون نماینده چابهار، ادبیات کیهانیان و مواردی چون این‌ها. حال برگردیم به ادبیات طیف مقابل یا همان کسانی که با این گروه زاویه دارند. چقدر سعی می‌شود که سخن دیگران را شنید و متن‌ها را خواند و با احترام پاسخ گفت. چقدر از همین نوع ادبیات ارزشی در کلام و گفتمان معترضان و منتقدان جریان حاکم نفوذ کرده، در حالی که حتی خود مفهوم «ارزشی» هم لوث شده و حتی به مفهومی ضد ارزش تبدیل شده است. چقدر عادت کرده‌ایم به‌جای سرسری خواندن مطالب به عمق و محتوای آن توجه کنیم.

ادامه در لینک زیر:

https://payamema.ir/p/76640

پروانه سلحشوری: عمر دروغ و فریب کوتاه است. مادر کیان اصل روایت را می‌گوید: از زبان خودم بشنوید که نگن تروریست بودن که دروغ میگن.
پلیس‌ها با لباس ایستاده بودن؛ گفتن برگردید. دور زدیم سمت‌شون؛ ماشین رو به رگبار بستن.

@ParvanehSalahshouri

آنان فرمان می‌دهند، آنها می‌خواهند با سرنیزه حکومت کنند. بهره شما چیست که دستتان را به خون هموطن‌تان، همشهریتان آلوده کرده‌اید. این همه بی‌رحمی، ظلم و ستم نه تنها در تاریخ ایران در تاریخ جهان بی‌سابقه است. ایران غرق خون است. از ایذه تا سمیرم از تهران تا خاش از رشت تا اصفهان

@ParvanehSalahshouri

در زلفِ چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی‌جرم و بی‌جنایت

#محسن_محمدپور

@ParvanehSalahshouri