این پست آخر کانال بیشعوریه و این کانال بعد از ۶ سال فعالیت، دیگه فعالیتی نخواهد داشت به احتمال زیاد.
بی مقدمه همون اول حرف اصلی رو نوشتم که در ادامه توضیحات رو کامل بنویسم.
اینا رو می‌نویسم چون تو طول این سال‌ها با آدم هایی که اینجا بودن راحت بودم و فکر کنم حقشونه بهشون توضیح بدم
بیشعوری بچه منه و امیدوارم درک کنید که نوشتن این حرفا چقدر برام سخته و دوری آدم از بچش چقدر کشنده ست.
اما دلایل من برای این تصمیم: زندگی چندین ماهه به من راه جدیدی رو نشون داده که باید آدم جدیدی شم و خیلی چیزها از زندگی قبلیمو رها کنم (حتی با وجود دوست داشتن) که بیشعوری هم یکی از اون چیزهاست که باید رهاش کنم.
چند ماهه اینا رو فهمیدم ولی نمی‌خواستم از دلبستگی هام دست بکشم هم به خاطر خودم هم به خاطر اونایی که اینجا جوینن (فاز آدم معروف بودن برنداشتم هزاران پیام هست از اینکه کسی از خودکشی منصرف شده یا یه پیامی متنی زندگیشو عوض کرده یا اومده با من درد و دل کرده بهتر شده و...) یعنی تأثیری که من یا کانال رو زندگی آدما داشتیم در حد خودم خوب بوده و از این اتفاق به شدت راضیم.
ولی چه میشه کرد تقدیر به جداییه.
مسئله دوم اینه که فضای کشور و در مقیاس کوچیکتر، فضای اینترنت و بازم جزیی تر باشیم فضای تلگرام به خاطر فیلترینگ هی روز به روز افت میکنه و همش لفت لفت لفت و از ۱۳۰ کا تا اینجا اومدیم و این برای من که هر روز دنبال پیشرفتم خیلی عذاب اوره ولی باز به خاطر خیلی چیزها تحمل کردم.
دو سالم هست اینجا تبلیغی نزدم چون اونجوری که باید و شاید درآمدی نداشت و شاید درآمد خوبی از اینجا داشتم، ادامه میدادم.
هیچوقت هم نخواستم با عکس کون زن مردم و لورفته فلانی و... هزار تا کسشر دیگه ممبر بگیرم. تو این سال‌ها خدا رو شکر یه ذره شرف از خودمون نشون دادم و هر جا هم چیزی شد پشت مردم بودم چون خودم از مردم بودم و حرف من و بقیه آدما یکی بوده.
من هنوز همون آدم ۱۹ ۲۰ ساله ام که اینجا شروع کردم و حتی از لحاظ امید به زندگی و شور و شوق، از اون موقع ها هم بهترم و هنوز حس میکنم ۱۸ سالمه. هر چند تو این چند وقت اخیر به خاطر مشغول بودن نتونستم اون روحیه‌ای که واقعا داشتمو اینجا نشون بدم. انگیزه برای ادامه خیلی داشتم و فکر می‌کردم اینجا تا آخر عمرم ادامه داره و هیچ پایانی براش نداشتم ولی زندگیه دیگه؛ شاید اگه اوضاع زندگی دوباره اوکی شه و وقت و تمرکز کافی داشته باشم دوباره شروع کنم.
هنوزم این آیدی @Carrrrrrrrry که رو بیوی کانال هست برای مشورت و درد و دل های شما فعال میمونه و هر وقت دوست داشتید پیام بدید و در حدی که توان و سوادشو داشته باشم سعی میکنم کمک کنم.
این کانال تا ابد میمونه و همین جوری که گفتم شاید یه روزی که اوضاع خوب بود دوباره شروع کنیم.
خاطره‌های ۶ سال زندگی من اینجاست و امیدوارم روزی کنار یه آدم همه پستا رو از اول بخونم.
تهشم همون جمله معروف: دوستتون دارم به اندازه‌ی قدمت ایران
در نهایت اگر کسی بابت پستی یا رفتاری از دست من ناراحت شده ازش معذرت میخوام ❤️❤️
پ.ن: امیدوارم دلایلم براتون قانع کننده باشه.
خداحافظ عزیزانم؛ می‌بوسمتون
@officialbish0uri
بی مقدمه همون اول حرف اصلی رو نوشتم که در ادامه توضیحات رو کامل بنویسم.
اینا رو می‌نویسم چون تو طول این سال‌ها با آدم هایی که اینجا بودن راحت بودم و فکر کنم حقشونه بهشون توضیح بدم
بیشعوری بچه منه و امیدوارم درک کنید که نوشتن این حرفا چقدر برام سخته و دوری آدم از بچش چقدر کشنده ست.
اما دلایل من برای این تصمیم: زندگی چندین ماهه به من راه جدیدی رو نشون داده که باید آدم جدیدی شم و خیلی چیزها از زندگی قبلیمو رها کنم (حتی با وجود دوست داشتن) که بیشعوری هم یکی از اون چیزهاست که باید رهاش کنم.
چند ماهه اینا رو فهمیدم ولی نمی‌خواستم از دلبستگی هام دست بکشم هم به خاطر خودم هم به خاطر اونایی که اینجا جوینن (فاز آدم معروف بودن برنداشتم هزاران پیام هست از اینکه کسی از خودکشی منصرف شده یا یه پیامی متنی زندگیشو عوض کرده یا اومده با من درد و دل کرده بهتر شده و...) یعنی تأثیری که من یا کانال رو زندگی آدما داشتیم در حد خودم خوب بوده و از این اتفاق به شدت راضیم.
ولی چه میشه کرد تقدیر به جداییه.
مسئله دوم اینه که فضای کشور و در مقیاس کوچیکتر، فضای اینترنت و بازم جزیی تر باشیم فضای تلگرام به خاطر فیلترینگ هی روز به روز افت میکنه و همش لفت لفت لفت و از ۱۳۰ کا تا اینجا اومدیم و این برای من که هر روز دنبال پیشرفتم خیلی عذاب اوره ولی باز به خاطر خیلی چیزها تحمل کردم.
دو سالم هست اینجا تبلیغی نزدم چون اونجوری که باید و شاید درآمدی نداشت و شاید درآمد خوبی از اینجا داشتم، ادامه میدادم.
هیچوقت هم نخواستم با عکس کون زن مردم و لورفته فلانی و... هزار تا کسشر دیگه ممبر بگیرم. تو این سال‌ها خدا رو شکر یه ذره شرف از خودمون نشون دادم و هر جا هم چیزی شد پشت مردم بودم چون خودم از مردم بودم و حرف من و بقیه آدما یکی بوده.
من هنوز همون آدم ۱۹ ۲۰ ساله ام که اینجا شروع کردم و حتی از لحاظ امید به زندگی و شور و شوق، از اون موقع ها هم بهترم و هنوز حس میکنم ۱۸ سالمه. هر چند تو این چند وقت اخیر به خاطر مشغول بودن نتونستم اون روحیه‌ای که واقعا داشتمو اینجا نشون بدم. انگیزه برای ادامه خیلی داشتم و فکر می‌کردم اینجا تا آخر عمرم ادامه داره و هیچ پایانی براش نداشتم ولی زندگیه دیگه؛ شاید اگه اوضاع زندگی دوباره اوکی شه و وقت و تمرکز کافی داشته باشم دوباره شروع کنم.
هنوزم این آیدی @Carrrrrrrrry که رو بیوی کانال هست برای مشورت و درد و دل های شما فعال میمونه و هر وقت دوست داشتید پیام بدید و در حدی که توان و سوادشو داشته باشم سعی میکنم کمک کنم.
این کانال تا ابد میمونه و همین جوری که گفتم شاید یه روزی که اوضاع خوب بود دوباره شروع کنیم.
خاطره‌های ۶ سال زندگی من اینجاست و امیدوارم روزی کنار یه آدم همه پستا رو از اول بخونم.
تهشم همون جمله معروف: دوستتون دارم به اندازه‌ی قدمت ایران
در نهایت اگر کسی بابت پستی یا رفتاری از دست من ناراحت شده ازش معذرت میخوام ❤️❤️
پ.ن: امیدوارم دلایلم براتون قانع کننده باشه.
خداحافظ عزیزانم؛ می‌بوسمتون
@officialbish0uri
