✨@Nojum_aut
کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر Telegram 帖子
منتخب به عنوان برترین کانون نجوم کشور در هشتمین جشنواره رویش
ارتباط با ادمین کانال:
@Nojumadmin
ارتباط مستقیم با دبیر کانون:
@AutNojumCenter
آدرس پیج اینستاگرام:
https://instagram.com/nojum_aut?igshid=1swa6pvatyy6t
ارتباط با ادمین کانال:
@Nojumadmin
ارتباط مستقیم با دبیر کانون:
@AutNojumCenter
آدرس پیج اینستاگرام:
https://instagram.com/nojum_aut?igshid=1swa6pvatyy6t
3,310 订阅者
1,936 张照片
199 个视频
最后更新于 09.03.2025 04:04
相似频道
8,323 订阅者
1,843 订阅者
1,222 订阅者
کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر 在 Telegram 上分享的最新内容
بارش شهابی ربعی
بارش شهابی ربعی که هر سال در اوایل ژانویه به اوج می‌رسد، یکی از انواع بارش‌های شهابی سالانه است که کمتر شناخته شده. بیشتر بارش‌های شهابی، دارای اوج دو روزه هستند که شرایط مشاهده تعداد بیشتری شهاب را در این مدت فراهم می‌کند. بهترین زمان برای مشاهده این شهاب ها ساعاتی قبل از طلوع خورشید است.
منشاء شهاب‌ها در انواع بارش معمولا از ذرات به جا مانده از دنباله دارهاست، اما بارش شهابى ربعى به توده ذرات حاصل از عبور سیارک فعال «EH ٢٠٠٣» نسبت داده می‌شود.
نام اين بارش شهابى از كانون اين بارش یعنی صورت فلکی منسوخ شده «کوادرانز مورالیس» یا کوادرانت به معنای ربع گرفته شده، که در سال ۱۷۹۵ توسط ستاره‌شناسی فرانسوی به نام «ژروم لالند» شناخته شد.
نام جایگزین برای بارش شهابی کوادرانتی «بوتیدی» است که از نام صورت فلکی جدید جایگزین آن یعنی «بوتس یا گاوران» گرفته شده است. این بارش شهابی هر سال از حدود ۶ تا ۲۷ دی‌ماه قابل مشاهده است که روزهای اوج درخشش شهاب‌های ربعی در آسمان حدود ۱۳ و ۱۴ دی‌ماه بوده و پیش بینی می‌شود که بسته به شرایط حدود ۶۰ تا ۱۲۰ عدد شهاب در ساعت قابل مشاهده باشند. از مزایای تماشای بارش شهاب‌های ربعی، سرعت عبور و سوختن آهسته‌ترشان در جو زمین نسبت به سایر بارش‌های شهابی است که تماشاگرانش را مدت بیشتری از زیبایی این منظره شگفت انگیز بهره‌مند می‌سازد.
منبع: science.nasa.gov
مترجم: مهسا امین
گردآورنده و ویراستار: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut
بارش شهابی ربعی که هر سال در اوایل ژانویه به اوج می‌رسد، یکی از انواع بارش‌های شهابی سالانه است که کمتر شناخته شده. بیشتر بارش‌های شهابی، دارای اوج دو روزه هستند که شرایط مشاهده تعداد بیشتری شهاب را در این مدت فراهم می‌کند. بهترین زمان برای مشاهده این شهاب ها ساعاتی قبل از طلوع خورشید است.
منشاء شهاب‌ها در انواع بارش معمولا از ذرات به جا مانده از دنباله دارهاست، اما بارش شهابى ربعى به توده ذرات حاصل از عبور سیارک فعال «EH ٢٠٠٣» نسبت داده می‌شود.
نام اين بارش شهابى از كانون اين بارش یعنی صورت فلکی منسوخ شده «کوادرانز مورالیس» یا کوادرانت به معنای ربع گرفته شده، که در سال ۱۷۹۵ توسط ستاره‌شناسی فرانسوی به نام «ژروم لالند» شناخته شد.
نام جایگزین برای بارش شهابی کوادرانتی «بوتیدی» است که از نام صورت فلکی جدید جایگزین آن یعنی «بوتس یا گاوران» گرفته شده است. این بارش شهابی هر سال از حدود ۶ تا ۲۷ دی‌ماه قابل مشاهده است که روزهای اوج درخشش شهاب‌های ربعی در آسمان حدود ۱۳ و ۱۴ دی‌ماه بوده و پیش بینی می‌شود که بسته به شرایط حدود ۶۰ تا ۱۲۰ عدد شهاب در ساعت قابل مشاهده باشند. از مزایای تماشای بارش شهاب‌های ربعی، سرعت عبور و سوختن آهسته‌ترشان در جو زمین نسبت به سایر بارش‌های شهابی است که تماشاگرانش را مدت بیشتری از زیبایی این منظره شگفت انگیز بهره‌مند می‌سازد.
منبع: science.nasa.gov
مترجم: مهسا امین
گردآورنده و ویراستار: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut
نمایش ناسا و Space X از کمک به فرود فضانوردان بر ماه با starship
ناسا و Space X آثار هنری جدیدی منتشر کرده‌اند که جزئیات نحوه انتقال فضانوردان آرتمیس به سطح ماه توسط موشک starship این شرکت را نشان می‌دهد. این تصاویر انواع مانورها و مراحل مورد نیاز برای عملکرد وسیله نقلیه قابل استفاده مجدد استارشیپ اسپیس‌اکس را به عنوان بخشی از برنامه کنونی ناسا برای مأموریت آرتمیس ۳، که پیش‌بینی می‌شود زودتر از سال ۲۰۲۶ انجام شود، نشان می‌دهند.
مأموریت استارشیپ در مدار ماه با فضاپیمای اوریون ناسا انجام خواهد شد و فضانوردان آرتمیس ۳ از کپسول به وسیله نقلیه اسپیس‌اکس منتقل خواهند شد. سپس استارشیپ فضانوردان را به سطح ماه خواهد برد و برای اولین بار بعد از سال ۱۹۷۲، پای انسان را به آن می رساند. در بعضی تصاویر، نسخه‌ای باریک و سفید از سیستم فرود انسانی استارشیپ (HLS) در حال اتصال با اوریون در مدار ماه نشان داده شده است. در این بخش از مأموریت، فضانوردان آرتمیس۳ ناسا از فضاپیمای اوریون به HLS منتقل خواهند شد. از آنجا که HLS تجهیزات سنگینی را به ماه حمل خواهد کرد، برای فرار از جاذبه زمین به مقدار زیادی سوخت نیاز دارد. بنابراین باید در مسیر خود به سمت ماه سوخت‌گیری کند و اسپیس‌اکس در حال توسعه یک تکنیک انتقال سوخت در مدار است.
به گفته گوئن شات‌ول (رئیس و مدیرعامل شرکت اسپیس اکس) در سال ۲۰۱۹ بیان داشته، که این شرکت تا پنج سال آینده یعنی ۲۰۲۴ ارسال به مریخ بوسیله استارشیپ را عملی خواهد کرد. اما تا پنج سال بعد، استارشیپ هنوز موفق به تکمیل پرواز مداری نشد و تحقق این هدف به سال ۲۰۲۶ موکول شد. اگرچه این شرکت پیشرفت‌های قابل توجهی در هر یک از شش پرواز آزمایشی داشت از عوامل مؤثر بر تأخیر های ایجاد شده در تحقق این هدف می‌توان به مشکلات توسعه سخت‌افزاری مانند؛ مشکلات سپر حرارتی اوریون، و بازه زمانی طولانی مورد نیاز آماده سازی استارشیپ برای پرواز حساب شده مداری اشاره کرد.
منبع: space.com
مترجم:مهسا امین
ویراستار و گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut
ناسا و Space X آثار هنری جدیدی منتشر کرده‌اند که جزئیات نحوه انتقال فضانوردان آرتمیس به سطح ماه توسط موشک starship این شرکت را نشان می‌دهد. این تصاویر انواع مانورها و مراحل مورد نیاز برای عملکرد وسیله نقلیه قابل استفاده مجدد استارشیپ اسپیس‌اکس را به عنوان بخشی از برنامه کنونی ناسا برای مأموریت آرتمیس ۳، که پیش‌بینی می‌شود زودتر از سال ۲۰۲۶ انجام شود، نشان می‌دهند.
مأموریت استارشیپ در مدار ماه با فضاپیمای اوریون ناسا انجام خواهد شد و فضانوردان آرتمیس ۳ از کپسول به وسیله نقلیه اسپیس‌اکس منتقل خواهند شد. سپس استارشیپ فضانوردان را به سطح ماه خواهد برد و برای اولین بار بعد از سال ۱۹۷۲، پای انسان را به آن می رساند. در بعضی تصاویر، نسخه‌ای باریک و سفید از سیستم فرود انسانی استارشیپ (HLS) در حال اتصال با اوریون در مدار ماه نشان داده شده است. در این بخش از مأموریت، فضانوردان آرتمیس۳ ناسا از فضاپیمای اوریون به HLS منتقل خواهند شد. از آنجا که HLS تجهیزات سنگینی را به ماه حمل خواهد کرد، برای فرار از جاذبه زمین به مقدار زیادی سوخت نیاز دارد. بنابراین باید در مسیر خود به سمت ماه سوخت‌گیری کند و اسپیس‌اکس در حال توسعه یک تکنیک انتقال سوخت در مدار است.
به گفته گوئن شات‌ول (رئیس و مدیرعامل شرکت اسپیس اکس) در سال ۲۰۱۹ بیان داشته، که این شرکت تا پنج سال آینده یعنی ۲۰۲۴ ارسال به مریخ بوسیله استارشیپ را عملی خواهد کرد. اما تا پنج سال بعد، استارشیپ هنوز موفق به تکمیل پرواز مداری نشد و تحقق این هدف به سال ۲۰۲۶ موکول شد. اگرچه این شرکت پیشرفت‌های قابل توجهی در هر یک از شش پرواز آزمایشی داشت از عوامل مؤثر بر تأخیر های ایجاد شده در تحقق این هدف می‌توان به مشکلات توسعه سخت‌افزاری مانند؛ مشکلات سپر حرارتی اوریون، و بازه زمانی طولانی مورد نیاز آماده سازی استارشیپ برای پرواز حساب شده مداری اشاره کرد.
منبع: space.com
مترجم:مهسا امین
ویراستار و گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut
شکار سیاره فرا خورشيدى قبل از ناپدید شدن برای یک دهه!
تلسکوپ جیمزوب برای ثبت تصویر یک سیاره فراخورشیدی که قرار بود تا ده سال پشت نور خيره كننده ستاره خود ناپدید شود، مجبور به مسابقه با زمان شد!
این سیاره نزدیک‌ترین سياره به ستاره میزبان و کم جرم‌ترین سیاره فراخورشیدی است که تا‌به‌حال توسط جیمزوب به ثبت رسیده است.
تصویربرداری از این سیاره جوان كه (AF Lep b) نام گرفته، مانند عکس برداری از یک کبریت کم نور در کنار یک نورافکن قدرتمند غیرممکن است چراکه نور شدید ستاره میزبان، دیدار نور این سیاره را دشوار می‌سازد اما تلسکوپ جیمزوب با پوشاندن نور ستاره میزبان، لحظاتی قبل از ناپدید شدن سیاره پشت این نور موفق به تصویربرداری از آن شد!
سن این سیاره حدود ۲۳ میلیون سال تخمین زده می‌شود در حالی که زمین و دیگر سیارات سامانه خورشیدی حدود چهار و نیم میلیارد سال سن دارند!
منبع: space.com
مترجم: مهرشاد دورودیان
گردآورنده و ویراستار: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut
تلسکوپ جیمزوب برای ثبت تصویر یک سیاره فراخورشیدی که قرار بود تا ده سال پشت نور خيره كننده ستاره خود ناپدید شود، مجبور به مسابقه با زمان شد!
این سیاره نزدیک‌ترین سياره به ستاره میزبان و کم جرم‌ترین سیاره فراخورشیدی است که تا‌به‌حال توسط جیمزوب به ثبت رسیده است.
تصویربرداری از این سیاره جوان كه (AF Lep b) نام گرفته، مانند عکس برداری از یک کبریت کم نور در کنار یک نورافکن قدرتمند غیرممکن است چراکه نور شدید ستاره میزبان، دیدار نور این سیاره را دشوار می‌سازد اما تلسکوپ جیمزوب با پوشاندن نور ستاره میزبان، لحظاتی قبل از ناپدید شدن سیاره پشت این نور موفق به تصویربرداری از آن شد!
سن این سیاره حدود ۲۳ میلیون سال تخمین زده می‌شود در حالی که زمین و دیگر سیارات سامانه خورشیدی حدود چهار و نیم میلیارد سال سن دارند!
منبع: space.com
مترجم: مهرشاد دورودیان
گردآورنده و ویراستار: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut
دانشمندان به کمک مردم علاقه‌مند یک سیستم ستاره‌ای سه‌تایی کشف کردند!
تا پیش از این تصور می‌شد که منظومه‌های دارای سه ستاره پایدار نیستند و با انفجار ابرنواختر از بین می‌روند اما به نظر می‌رسد که این سیستم سه ستاره‌ای، واقع در فاصله کمتر از پنج هزار سال نوری در صورت فلکی قو، برای چند میلیون سال پایدار می‌باشد زیرا ستاره‌های این سامانه در یک صفحه گردش می‌کنند. این منظومه به قدری کوچک است که می تواند در فاصله بین خورشید و سیاره عطارد گنجانده شود. دو ستاره ی آن هر دو روز یکبار به دور یکدیگر می چرخند و ستاره سوم هر ماه یک بار به دور دو ستاره دیگر می‌گردد. احتمال دارد سیاره ای در این منظومه وجود داشته باشد که در این صورت، این سیاره در آسمان خود سه ستاره دارد. دانشمندان امیدوارند تلسکوپ رومن که قرار است تا قبل از سال 2027 میلادی پرتاب شود اطلاعات بیشتری در مورد این منظومه در اختیار آن‌ها قرار دهد.
منبع: space.com
مترجم: مهرشاد دورودیان
ویراستار: محیا ساوجی
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
✨@Nojum_aut
تا پیش از این تصور می‌شد که منظومه‌های دارای سه ستاره پایدار نیستند و با انفجار ابرنواختر از بین می‌روند اما به نظر می‌رسد که این سیستم سه ستاره‌ای، واقع در فاصله کمتر از پنج هزار سال نوری در صورت فلکی قو، برای چند میلیون سال پایدار می‌باشد زیرا ستاره‌های این سامانه در یک صفحه گردش می‌کنند. این منظومه به قدری کوچک است که می تواند در فاصله بین خورشید و سیاره عطارد گنجانده شود. دو ستاره ی آن هر دو روز یکبار به دور یکدیگر می چرخند و ستاره سوم هر ماه یک بار به دور دو ستاره دیگر می‌گردد. احتمال دارد سیاره ای در این منظومه وجود داشته باشد که در این صورت، این سیاره در آسمان خود سه ستاره دارد. دانشمندان امیدوارند تلسکوپ رومن که قرار است تا قبل از سال 2027 میلادی پرتاب شود اطلاعات بیشتری در مورد این منظومه در اختیار آن‌ها قرار دهد.
منبع: space.com
مترجم: مهرشاد دورودیان
ویراستار: محیا ساوجی
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
✨@Nojum_aut
