کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر

بارش شهابی ربعی

بارش شهابی ربعی که هر سال در اوایل ژانویه به اوج می‌رسد، یکی از انواع بارش‌های شهابی سالانه است که کمتر شناخته شده. بیشتر بارش‌های شهابی، دارای اوج دو روزه هستند که شرایط مشاهده تعداد بیشتری شهاب‌ را در این مدت فراهم می‌کند. بهترین زمان برای مشاهده این شهاب ها ساعاتی قبل از طلوع خورشید است.

منشاء شهاب‌ها در انواع بارش معمولا از ذرات به جا مانده از دنباله دارهاست، اما بارش شهابى ربعى به توده ذرات حاصل از عبور سیارک‌ فعال «EH ٢٠٠٣» نسبت داده می‌شود.

نام اين بارش شهابى از كانون اين بارش یعنی صورت فلکی منسوخ شده «کوادرانز مورالیس» یا کوادرانت به معنای ربع گرفته شده، که در سال ۱۷۹۵ توسط ستاره‌شناسی فرانسوی به نام «ژروم لالند» شناخته شد.
نام جایگزین برای بارش شهابی کوادرانتی «بوتیدی» است که از نام صورت فلکی جدید جایگزین آن یعنی «بوتس یا گاوران» گرفته شده است. این بارش شهابی هر سال از حدود ۶ تا ۲۷ دی‌ماه قابل مشاهده است که روزهای اوج درخشش شهاب‌های ربعی در آسمان حدود ۱۳ و ۱۴ دی‌ماه بوده و پیش‌ بینی می‌شود که بسته به شرایط حدود ۶۰ تا ۱۲۰ عدد شهاب در ساعت قابل مشاهده باشند. از مزایای تماشای بارش شهاب‌های ربعی، سرعت عبور و سوختن آهسته‌ترشان در جو زمین نسبت به سایر بارش‌های شهابی است که تماشاگرانش را مدت بیشتری از زیبایی این منظره شگفت انگیز بهره‌مند می‌سازد.

منبع: science.nasa.gov
مترجم: مهسا امین
گردآورنده و ویراستار: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

نمایش ناسا و Space X از کمک به فرود فضانوردان بر ماه با starship

ناسا و Space X آثار هنری جدیدی منتشر کرده‌اند که جزئیات نحوه انتقال فضانوردان آرتمیس به سطح ماه توسط موشک starship این شرکت را نشان می‌دهد. این تصاویر انواع مانورها و مراحل مورد نیاز برای عملکرد وسیله نقلیه قابل استفاده مجدد استارشیپ اسپیس‌اکس را به عنوان بخشی از برنامه کنونی ناسا برای مأموریت آرتمیس ۳، که پیش‌بینی می‌شود زودتر از سال ۲۰۲۶ انجام شود، نشان می‌دهند.

مأموریت استارشیپ در مدار ماه با فضاپیمای اوریون ناسا انجام خواهد شد و فضانوردان آرتمیس ۳ از کپسول به وسیله نقلیه اسپیس‌اکس منتقل خواهند شد. سپس استارشیپ فضانوردان را به سطح ماه خواهد برد و برای اولین بار بعد از سال ۱۹۷۲، پای انسان را به آن می رساند. در بعضی تصاویر، نسخه‌ای باریک و سفید از سیستم فرود انسانی استارشیپ (HLS) در حال اتصال با اوریون در مدار ماه نشان داده شده است. در این بخش از مأموریت، فضانوردان آرتمیس۳ ناسا از فضا‌پیمای اوریون به HLS منتقل خواهند شد. از آنجا که HLS تجهیزات سنگینی را به ماه حمل خواهد کرد، برای فرار از جاذبه زمین به مقدار زیادی سوخت نیاز دارد. بنابراین باید در مسیر خود به سمت ماه سوخت‌گیری کند و اسپیس‌اکس در حال توسعه یک تکنیک انتقال سوخت در مدار است.

به گفته گوئن شات‌ول (رئیس و مدیرعامل شرکت اسپیس اکس) در سال ۲۰۱۹ بیان داشته، که این شرکت تا پنج سال آینده یعنی ۲۰۲۴ ارسال به مریخ بوسیله استارشیپ را عملی خواهد کرد. اما تا پنج سال بعد، استارشیپ هنوز موفق به تکمیل پرواز مداری نشد و تحقق این هدف به سال ۲۰۲۶ موکول شد. اگرچه این شرکت پیشرفت‌های قابل توجهی در هر یک از شش پرواز آزمایشی داشت از عوامل مؤثر بر تأخیر های ایجاد شده در تحقق این هدف می‌توان به مشکلات توسعه سخت‌افزاری مانند؛ مشکلات سپر حرارتی اوریون، و بازه‌ زمانی طولانی مورد نیاز آماده سازی استار‌شیپ برای پرواز حساب شده مداری اشاره کرد.

منبع: space.com
مترجم:مهسا امین
ویراستار و گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

شکار سیاره فرا خورشيدى قبل از ناپدید شدن برای یک دهه!
تلسکوپ جیمزوب برای ثبت تصویر یک سیاره‌ فراخورشیدی که قرار بود تا ده سال پشت نور خيره كننده ستاره خود ناپدید شود، مجبور به مسابقه با زمان شد!
این سیاره نزدیک‌ترین سياره به ستاره میزبان و کم جرم‌ترین سیاره فراخورشیدی‌ است که تا‌به‌حال توسط جیمزوب به ثبت رسیده است.
تصویربرداری از این سیاره جوان كه (AF Lep b) نام گرفته، مانند عکس برداری از یک کبریت کم نور در کنار یک نورافکن قدرتمند غیرممکن است چراکه نور شدید ستاره میزبان، دیدار نور این سیاره را دشوار می‌سازد اما تلسکوپ جیمزوب با پوشاندن نور ستاره میزبان، لحظاتی قبل از ناپدید شدن سیاره پشت این نور موفق به تصویربرداری از آن شد!
سن این سیاره حدود ۲۳ میلیون سال تخمین زده می‌شود در حالی که زمین و دیگر سیارات سامانه خورشیدی حدود چهار و نیم میلیارد سال سن دارند!

منبع: space.com
مترجم: مهرشاد دورودیان
گرد‌آورنده و ویراستار: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر pinned «»

دانشمندان به کمک مردم علاقه‌مند یک سیستم ستاره‌ای سه‌تایی کشف کردند!

تا پیش از این تصور می‌شد که منظومه‌های دارای سه ستاره پایدار نیستند و با انفجار ابرنواختر از بین می‌روند اما به نظر می‌رسد که این سیستم سه ستاره‌ای، واقع در فاصله کمتر از پنج هزار سال نوری در صورت فلکی قو، برای چند میلیون سال پایدار می‌باشد زیرا ستاره‌های این سامانه در یک صفحه گردش می‌کنند. این منظومه به قدری کوچک است که می تواند در فاصله بین خورشید و سیاره عطارد گنجانده شود. دو ستاره ی آن هر دو روز یکبار به دور یکدیگر می چرخند و ستاره سوم هر ماه یک بار به دور دو ستاره دیگر می‌گردد. احتمال دارد سیاره ای در این منظومه وجود داشته باشد که در این صورت، این سیاره در آسمان خود سه ستاره دارد. دانشمندان امیدوارند تلسکوپ رومن که قرار است تا قبل از سال 2027 میلادی پرتاب شود اطلاعات بیشتری در مورد این منظومه در اختیار آن‌ها قرار دهد.

منبع: space.com
مترجم: مهرشاد دورودیان
ویراستار: محیا ساوجی
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

امکان وجود حیات در آب های زیرسطحی مریخ

مدت‌هاست که پژوهشگران مریخ را به‌عنوان مکانی برای وجود حیات باستانی در نظر گرفته‌اند و مأموریت‌های زیادی در این رابطه انجام شده است. هنوز به طور قطع شواهدی برای حیات میکروبی در مریخ یافت نشده، اما به‌تازگی محققان فرضیه‌ای را پیشنهاد کرده‌اند که موجوداتی می‌توانند در زیر آب‌های یخ‌زده‌ی سطح مریخ زندگی کنند. روی سطح یخ‌ها به دلیل تشعشعات کیهانی، مکان مناسبی برای شکل‌گیری حیات نیست؛ بنابراین باید کمی به اعماق برویم. گفته می‌شود مقدار نور خورشیدی که قادر به نفوذ در عمق خاصی از یخ‌های مریخ است، می تواند برای فتوسنتز کافی باشد. این تیم با شبیه‌سازی و بررسی شباهت این محیط با حوضچه‌های آب حاوی جلبک زمین که حاوی قارچ و سیانوباکتری نیز هستند، به این نتیجه دست یافتند.

طی دوران یخبندان، مقادیر زیادی از برف با ذرات گردوغبار مخلوط شده و به یخ تبدیل شده‌اند. این ذرات گردوغبار می‌توانند مانع نفوذ نور خورشید به اعماق بیشتر شوند؛ ولی از طرفی به‌دلیل تیره بودن نسبت به اطراف خود، مقداری از نور را جذب کرده و دمای آن‌ها بالا می‌رود. این افزایش دما موجب ذوب یخ‌های اطراف آن‌ها شده و حفره های کوچک آب درون یخ‌ها به وجود می‌آورد که به عقیده‌ی دانشمندان می‌توانند مکان مناسبی برای وجود حیات میکروبی باشند. (در زمین مشابه همین پدیده را داریم؛ گردوغبار موجود در یخ‌ها می‌تواند حفرات کرایوکونیت (cryoconite holes) را به وجود بیاورد.)

در حالی که محققان در تلاش برای بازسازی این شرایط در آزمایشگاه و یافتن مکان‌های مستعد وجود این حفرات در سطح مریخ هستند، نتایج این پژوهش در 17 اکتبر در قالب مقاله‌ای منتشر شده است.

منبع: nasaspaceflight.com
مترجم: فاطمه هاشمی‌نسب
ویراستار: پانیذ تقوی امین، شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور

✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

#مجله_نجومی_کوازار
#نجوم_اماتوری

❗️مجله نجومی QUASAR منتشر شد❗️


🔹مجله نجومی QUASAR
🔹صاحب امتیاز :کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر
🔹تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ماه ۱۴۰۳
🔹ترتیب انتشار : ماهانه
🔹نوع انتشار : چاپی_الکترونیکی

🔴 آنچه در این جلد از مجله می‌خوانیم :

۱_نجوم در ادبیات
۲_کمیکونومی
۳_اقلیم فضایی
۴_ نجوم رادیویی
۵_ نقاط لاگرانژی
۶_تاریخچه نجوم

جهت خرید نسخه الکترونیکی مجله به سایت کانون مراجعه نمایید :
autastronomyclub.com

جهت خرید نسخه چاپی مجله با آیدی یا شماره زیر تماس حاصل فرمایید(ویژه دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر):
@AutNojumCenter
09367592183

✨@Nojum_aut

تا به‌ حال ستاره‌‌‌ها در سایر کهکشان‌ها حتی در رصد با تلسکوپ به صورت نقاطی نورانی و کوچک قابل مشاهده بودند؛ اما تداخل‌سنج تلسکوپ رصدخانه‌ی جنوبی اروپا (VLTI) توانست تصویر ستاره‌ی در حال مرگی را ثبت کند.
این ستاره‌ که WHO G64 نام گرفته است، ابرغول سرخ در حال مرگی است که در یکی از همسایگان و اقمار کهکشان راه‌ شیری یعنی "ابر ماژلانی بزرگ" قرار دارد. قطر این ستاره حدود 2000 برابر قطر خورشید است و حدودا 160 هزار سال نوری با ما فاصله دارد.
علیرغم اندازه‌ی بسیار بزرگ این ستاره، مشاهده‌ی آن اصلا کار ساده‌ای نیست و به دقتی معادل دیدن یک فضانورد روی سطح ماه از دید ناظر زمینی نیاز دارد.
در تصویر ثبت‌شده، حول ستاره پیله‌ی تخم‌مرغی‌شکلی قرار دارد که دکتر کیچی اوناکا، اخترفیزیکدان دانشگاه ملی آندرس بلو در شیلی، احتمال می‌دهد این پیله مربوط به پرتاب شدید مواد از ستاره‌ی در حال مرگ قبل از یک انفجار ابرنواختری باشد.
شکل کشیده‌ی ستاره را هم می‌توان به دلیل چرخش زیاد آن یا تاثیر یک ستاره‌ی همراه که هنوز کشف ‌نشده، توضیح داد.
مترجم: محیا ساوجی
ویراستار: مبینا مهر‌ پناه
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

آنتن فضایی لیزری اینترفرومتری (LISA)‌ که در سال ۲۰۳۵ پرتاب خواهد شد، نخستین شناسایی‌کننده امواج گرانشی در فضا خواهد بود. در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۷، LISA به‌عنوان سومین مأموریت بزرگ (L3) برای برنامه چشم‌انداز کیهانی ESA 2015-2025 انتخاب شد و سپس در ۲۵ ژانویه ۲۰۲۴ به تصویب رسید. ساخت آن از ژانویه ۲۰۲۵، پس از انتخاب پیمانکار اصلی، آغاز خواهد شد.

ویژگی منحصربه‌فرد LISA نخستین رصدخانه فضایی، این است که به مطالعه امواج گرانشی و نوساناتی در بافت فضا-زمان که طی قوی‌ترین رویدادهای کیهانی مانند ادغام جفت‌های سیاه‌چاله منتشر می‌شوند، می‌پردازد. LISA نخستین مأموریتی خواهد بود که تاریخ جهان را با بهره‌گیری از این امواج بررسی می‌کند.
امواج گرانشی در سال‌های اخیر توسط رصدخانه‌های زمینی مانند LIGO و رصدخانه اروپایی Virgo شناسایی شده‌اند، اما این تأسیسات از نظر اندازه و حساسیت محدودیت دارند و تنها قادر به شناسایی امواج گرانشی با فرکانس بالا از منابع خاصی، مانند ادغام سیاه‌چاله‌های با جرم ستاره‌ای و ستاره‌های نوترونی هستند.

اهداف این مأموریت این است که به‌عنوان بخشی از اهداف علمی اصلی خود، به مطالعه تشکیل و تکامل ده‌ها هزار سیستم ستاره‌ای دوتایی فشرده در کهکشان راه شیری بپردازد.
همچنین منشأ، رشد و ادغام سیاه‌چاله‌های بزرگ را در طول عصرهای کیهانی پیگیری خواهد کرد و دینامیک خوشه‌های ستاره‌ای بسیار بزرگ و متراکم را که نزدیک به مراکز اکثر کهکشان‌ها قرار دارند، با استفاده از مدارهای در حال فروپاشی تحت عنوان «ادغام اجرام فوق‌عظیم» یا EMRIs بررسی خواهد کرد.

این مأموریت شامل سه فضاپیما است که در مداری مثلثی شکل و پشت زمین در حال گردش به دور خورشید هستند. فضاپیماها در مداری هلیوسنتریک و حدود ۵۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارند و هر یک از فضاپیماها حدود ۲.۵ میلیون کیلومتر از دیگری فاصله دارد.

عمر این تلسکوپ چهار سال، با امکان شش سال تمدید است و بر اساس موفقیت‌های LISA Pathfinder و رصدخانه امواج گرانشی لیزری ایالات متحده (LIGO) بنا شده است. LISA Pathfinder که در اواخر سال ۲۰۱۵ پرتاب شد و تا نیمه سال ۲۰۱۷ به کار خود ادامه داد، با موفقیت مسیر را برای LISA هموار کرد و فناوری‌های کلیدی مورد نیاز برای عملکرد یک رصدخانه بزرگ امواج گرانشی در فضا را نشان داد.

منبع: ESA
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

🔴 ظرفیت دوره در حال تکمیل است .
🔴مهلت ثبت نام تا آخر امروز

#جشنواره_معاشران
#برترین_کانون

📌 کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر به عنوان برترین کانون در جشنواره معاشران شناخته شد.

🌺 تبریک و خسته نباشید ویژه خدمت خانواده کانون نجوم امیرکبیر

✨@Nojum_aut

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار میکند

دوره آنلاین آشنایی با سیاهچاله ها

👨‍🏫مدرس دوره : دکتر حسین مصحفی
مدرس باسابقه نجوم و کیهان شناسی
پژوهشگر در پژوهشگاه دانش های بنیادین( IPM )

📝سرفصل‌های دوره آموزش سیاه‌چاله‌ها:
مقدمه و تاریخچه،آشنایی با نسبیت اینشتین،حل معادله اینشتین برای سیاه‌چاله،نحوه تشکیل سیاه‌چاله، ویژگی‌های یک سیاه‌چاله،تکینگی و گرانش کوانتومی،انواع سیاه‌چاله‌ها،سیاه‌چاله‌های مرکز کهکشان،سیاه‌چاله‌ها و ماده تاریک،سیاه‌چاله‌های چرخان،ترمودینامیک سیاه‌چاله،پارادوکس اطلاعات در سیاه‌چاله،سقوط به درون سیاه‌چاله،تفاوت سفیدچاله و سیاه‌چاله،روش‌های مشاهده سیاه‌چاله‌ها،جهان درون سیاه‌چاله، سفر در زمان و سیاه‌چاله

🎇تعداد جلسات: ۶ جلسه به صورت آنلاین،از جمعه ۹ آذر ماه

⏰زمان برگزاری: جمعه ها ساعت ۱۱ الی ۱۲

🧮هزینه ثبت نام : ۵۰۰ هزار تومان با تخفیف ویژه پاییزه، تنها ۴۰۰ هزار تومان

به همراه ارائه‌ی گواهینامه‌ی دو زبانه‌ی الکترونیکی

🔴ثبت نام از طریق سایت کانون :
autastronomyclub.com

🔴در صورت بروز مشکل در فرایند ثبت با پشتیبان دوره تماس حاصل فرمائید:
09339908008
@Itsme0_5

✨@Nojum_aut

#نشریه_کانون_نجوم
#مجله_کوازار

❗️❗️مجله نجومی کوازار در راه است

مجله نجوم آماتوری QUASAR، شماره ۱

کمیکونومی
اقلیم فضایی
نجوم در ادبیات
نجوم رادیویی
عکاسی آسمان شب
ماموریت های فضایی

💻📃نوع نشر : چاپی_الکترونیکی
⏰تاریخ انتشار : شنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۳

✨@Nojum_aut

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار میکند

دوره آنلاین آشنایی با سیاهچاله ها

👨‍🏫مدرس دوره : دکتر حسین مصحفی
مدرس باسابقه نجوم و کیهان شناسی
پژوهشگر در پژوهشگاه دانش های بنیادین( IPM )

📝سرفصل‌های دوره آموزش سیاه‌چاله‌ها:
مقدمه و تاریخچه،آشنایی با نسبیت اینشتین،حل معادله اینشتین برای سیاه‌چاله،نحوه تشکیل سیاه‌چاله، ویژگی‌های یک سیاه‌چاله،تکینگی و گرانش کوانتومی،انواع سیاه‌چاله‌ها،سیاه‌چاله‌های مرکز کهکشان،سیاه‌چاله‌ها و ماده تاریک،سیاه‌چاله‌های چرخان،ترمودینامیک سیاه‌چاله،پارادوکس اطلاعات در سیاه‌چاله،سقوط به درون سیاه‌چاله،تفاوت سفیدچاله و سیاه‌چاله،روش‌های مشاهده سیاه‌چاله‌ها،جهان درون سیاه‌چاله، سفر در زمان و سیاه‌چاله

🎇تعداد جلسات: ۶ جلسه به صورت آنلاین،از جمعه ۹ آذر ماه

⏰زمان برگزاری: جمعه ها ساعت ۱۱ الی ۱۲

🧮هزینه ثبت نام : ۵۰۰ هزار تومان با تخفیف ویژه پاییزه، تنها ۴۰۰ هزار تومان

به همراه ارائه‌ی گواهینامه‌ی دو زبانه‌ی الکترونیکی

🔴ثبت نام از طریق سایت کانون :
autastronomyclub.com

🔴در صورت بروز مشکل در فرایند ثبت با پشتیبان دوره تماس حاصل فرمائید:
09339908008
@Itsme0_5

✨@Nojum_aut

#ویژه_برنامه_رصدی
#رصد_ماه_سیارات

📝گزارش ویژه برنامه رصدی ماه و سیارات منظومه شمسی

🌘🪐شبی به یاد ماندنی با دانشجویان امیرکبیر

💫@Nojum_aut

❗️❗️سایت کانون نجوم امیرکبیر راه‌اندازی شد.

🔴 از این پس می‌توانید از خدمات سایت کانون نجوم امیرکبیر بهره‌منده شوید.

📝خدمات سایت کانون:
خرید دوره و کارگاه
دو‌هفته‌نامه خبری
ویژه‌نامه رصدی
پادکست نجومی
نشریه کوازار
اخبار به‌روز نجومی
نجوم‌شاپ
و ......

👨‍💻طراحان سایت: اشکان رخشانی مقدم، سام پورعسگری

آدرس سایت:
autastronomyclub.com

✨@Nojum_aut

تلسکوپ فضایی جیمز وب ابرنواختری به نام «امید» را کشف کرد که می‌تواند معادلات مهمی را در علم نجوم حل کند.
این خبر توسط رابرت لئا، در ۴ اکتبر ۲۰۲۴ منتشر شده است. این ابرنواختر «امید» نامیده شده زیرا به دانشمندان نجوم امید می‌دهد تا نرخ تغییرات انبساط جهان را بهتر درک کنند.
دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، تصویری خیره‌کننده از یک ابرنواختر در کهکشانی دورافتاده ثبت کرده‌اند که به نظر می‌رسد مانند تافی داغ کشیده شده است. با این حال، لکه‌ای طلایی‌رنگ این ابرنواختر را که به‌اصطلاح به‌صورت عدسی گرانشی است، پوشانده است. این ابرنواختر زمانی منفجر شده که جهان ۱۳.۸ میلیارد ساله، تنها حدود ۳.۵ میلیارد سال سن داشته است. این پدیده درباره یک مسئله مهم در کیهان‌شناسی به نام «تنش هابل» اطلاعات جدیدی ارائه می‌دهد.
تنش هابل به دلیل اختلافاتی است که دانشمندان بر سر نرخ دقیق انبساط جهان، که توسط ثابت هابل تعیین می‌شود، نمی‌توانند به توافق برسند. این نرخ یا می‌تواند از اندازه‌گیری‌های جهان کنونی به دست آید و به گذشته برگردد یا می‌تواند از جهان دور محاسبه شود و سپس به حال حاضر آورده شود. مشکل اینجاست که هر دو روش، مقادیر متفاوتی ارائه می‌دهند و با هم همخوانی ندارند. اینجاست که تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) وارد عمل می‌شود.
این تحقیق درباره ابرنواختر امید زمانی آغاز شد که فرای و تیم جهانی‌اش، سه نقطه نورانی واضح و شفاف را توسط JWST از یک خوشه متراکم کهکشان‌های دورافتاده رصد کردند. این نقاط نورانی زمانی که تلسکوپ فضایی هابل، همان خوشه متراکم را رصد کرده بود، مشاهده نشده بودند.
ابرنواختر امید نوع خاصی از ابرنواختر است که به آن «ابرنواختر نوع Ia» گفته می‌شود. به دلیل یکنواختی چشمک‌های نوری آنها، این ابرنواخترها ابزار بسیار خوبی برای اندازه‌گیری فواصل کیهانی محسوب می‌شوند. ازاین‌رو، دانشمندان از ابرنواخترهای نوع Ia به‌عنوان «شمع‌های استاندارد» یاد می‌کنند.
لنز گرانشی پدیده‌ای است که در نظریه جاذبه بزرگ آلبرت انیشتین، که در سال ۱۹۱۵ مطرح شد و «نسبیت عام» نام دارد، پیش‌بینی شده است.
با وجود اینکه این ابرنواختر در جهان اولیه وجود داشته است، مقدار ثابت هابل که از مشاهدات آن به دست آمده، به‌نظر می‌رسد با اندازه‌گیری‌های سایر شمع‌های استاندارد در جهان کنونی همخوانی دارد، اما با اندازه‌گیری‌های دیگر اجسام در جهان اولیه در تضاد است.
مشاهدات تلسکوپ فضایی جیمز وب در چرخه سوم، اختلافات را کاهش خواهد داد و امکان محدودیت‌های دقیق‌تری بر ثابت هابل فراهم خواهد کرد. تحقیقات این تیم قبل از انتشار، در مرحله بازبینی قرار دارد.

منبع: space.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

#ویژه_برنامه_رصدی
#رصد_ماه_سیارات


💫شبی بر بلندای امیرکبیر 💫

🪐ویژه برنامه رصد ماه و سیارات منظومه شمسی

🔷به همراه پذیرایی از مهمانان گرامی
🔷حضور برای عموم دانشجویان آزاد و رایگان است

📅 زمان : شنبه ۲۶ ابان ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۰ الی ۲۰:۳۰
🏢 مکان : لابی رشت ( رو به روی ساختمان ابوریحان )

📌منتظر حضور شما عشاق آسمان هستیم.

✨@Nojum_aut

#ویژه_برنامه_رصدی
#رصد_ماه_سیارات

❗️اصلاحیه

💫شبی بر بلندای امیرکبیر 💫

🪐ویژه برنامه رصد ماه و سیارات منظومه شمسی

🔷به همراه پذیرایی از مهمانان گرامی
🔷حضور برای عموم دانشجویان آزاد و رایگان است

📅 زمان : شنبه ۲۶ ابان ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۳۰ الی ۲۰:۳۰
🏢 مکان : لابی رشت ( رو به روی ساختمان ابوریحان )

📌منتظر حضور شما عشاق آسمان هستیم.

✨@Nojum_aut

#جشنواره_معاشران
#غرفه_کانون_نجوم

غرفه کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر در جشنواره معاشران
✨@Nojum_aut

ستاره‌شناسان ستاره‌ای جدید به نام J0524-0336 کشف کرده‌اند که 30 برابر بزرگ‌تر از خورشید است و ممکن است نیاز به بازنگری جدی در نظریه‌های تکامل ستاره‌ها ایجاد کند. این ستاره که حدود 30,000 سال نوری از زمین فاصله دارد، نسبت به خورشید در سن کنونی‌اش با سایر ستاره‌های با سن مشابه، غلظت بسیار بالایی از عنصر لیتیوم دارد. درک این موضوع درباره چگونگی تولید عناصر سنگین‌تر توسط ستاره‌ها از طریق همجوشی هسته‌ای مشکل است، زیرا لیتیوم یک عنصر سبک است؛ مدل‌های کنونی نشان میدهند که عناصر سبک در این فرآیند به نفع عناصر سنگین‌تری مانند کربن و اکسیژن از بین می‌روند. J0524-0336 غنی از لیتیوم است و کمبود عناصر سنگین را نیز نشان می‌دهد. ستاره‌شناسان J0524-0336 را در حین جستجو برای ستاره‌های قدیمی‌تر در کهکشان راه شیری کشف کردند. این ستاره در مراحل پایانی عمر خود قرار دارد و به همین دلیل به عنوان ستاره‌ای تکامل‌یافته طبقه‌بندی می‌شود و در حال بزرگ شدن است. پس از کشف این ستاره، محققان به بررسی ترکیبات شیمیایی آن با استفاده از روشی به نام طیف‌سنجی پرداختند. زیرا عناصر مختلف نور را در طول موج‌های خاصی ساطع و جذب می‌کنند. رانا عزالدین، رهبر تیم و محقق دانشگاه فلوریدا، در بیانیه‌ای گفت: ما متوجه شدیم که J0524-0336 حاوی 100,000 برابر لیتیوم بیشتر از خورشید در سن کنونی‌اش است. این مقدار، مدل‌های رایج در مورد چگونگی تکامل ستاره‌ها را به چالش می‌کشد و ممکن است مکانیزم ناشناخته‌ای برای تولید یا نگهداری لیتیوم در ستاره‌ها داشته باشد. اگر ما تجمع گرد و غبار در دیسک محیطی ستاره یا حلقه‌ای از مواد و زباله‌هایی که از ستاره بیرون می‌آید پیدا کنیم، این به وضوح نشان‌دهنده از دست دادن جرم، مانند تعامل ستاره‌ای خواهد بود. اگر چنین دیسکی مشاهده نشود، می‌توانیم نتیجه بگیریم که غنی‌سازی لیتیوم به دلیل فرآیندی ناشناخته در درون ستاره در حال وقوع است. تحقیقات تیم در مرجع تحقیقاتی arXiv توزیع شده و قرار است در نشریه The Astrophysical Journal منتشر شود.
منبع: space.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

شبکه آموزش
دوربین هفت

گزارشی از نمایشگاه دست آوردهای تشکل های دانشجویی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر؛ توضیحات آقای مهندس ایران پوری مدیر فرهنگی و اجتماعی دانشگاه در این خصوص.

@polytechnic1307

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار می‌کند:

دوره‌ی آنلاین نجوم مقدماتی

👨🏻‍🏫 مدرس دوره:
سعید مذهب
کارشناسی ارشد اخترفیزیک
مدرس نجوم و اخترفیزیک

📖سرفصل‌های دوره:
ابعاد عالم، تاریخچه ستاره‌شناسی، تحول ستارگان، روش‌های اخترشناسی، ساختارهای ستاره‌ای و کهکشان‌ها، ابزارهای رصدی و تلسکوپ، نجوم کروی، کیهان‌شناسی، نجوم آماتوری، معرفی و شاخه‌های آن

🔢تعداد جلسات: ۱۰ جلسه به صورت آنلاین

⏰زمان برگزاری: پنجشنبه‌ها ساعت ۱۹ الی ۲۱

🗓️زمان شروع دوره: از ۱۰ آبان ماه

💰هزینه‌ی ثبت‌نام: ۶۰۰ هزار تومان، با تخفیف ویژه‌ی پاییزه تنها ۵۰۰ هزار تومان

📄به همراه ارائه‌ی گواهینامه‌ی دوزبانه‌ی الکترونیکی

🔴توجه: این دوره برای علاقه‌مندان نجوم مناسب بوده، پیش‌نیازی نداشته و شرکت در آن برای عموم آزاد است.

🔴ثبت‌نام از طریق گوگل‌فرم:
https://forms.gle/MpPVe813qDgZepw37

🔴در صورت بروز مشکل در ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌ یا آیدی زیر تماس حاصل فرمایید:
09125374227
@kamand_rad


✨@Nojum_aut

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر :

🎇کارگاه ساختار و تحول ستارگان

🔴به مناسبت ورود دانشجویان ۱۴۰۳
🔴به همراه پذیرایی از مهمانان گرامی

📆زمان:سه‌شنبه ۱ آبان ماه، ساعت ۱۶:۳۰ الی ۱۷:۳۰
🏢مکان:سالن مولانا دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مدرس: علیرضا روحی (مدرس و پژوهشگر نجوم)

✨@Nojum_aut

کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار می‌کند:

دوره‌ی آنلاین نجوم مقدماتی

👨🏻‍🏫 مدرس دوره:
سعید مذهب
کارشناسی ارشد اخترفیزیک
مدرس نجوم و اخترفیزیک

📖سرفصل‌های دوره:
ابعاد عالم،تاریخچه ستاره شناسی،تحول ستارگان،روش‌های اخترشناسی،ساختارهای ستاره‌ای و کهکشان‌ها،ابزارهای رصدی و تلسکوپ،نجوم کروی،کیهانشناسی،نجوم آماتوری، معرفی و شاخه ها آن

🔢تعداد جلسات: ۱۰ جلسه به صورت آنلاین

⏰زمان برگزاری: پنجشبه ها ساعت ۱۹ الی ۲۱

🗓️زمان شروع دوره: از ۱۰ آبان ماه

💰هزینه‌ی ثبت‌نام: ۶۰۰ هزار تومان، با تخفیف ویژه‌ی پاییزه تنها ۵۰۰ هزار تومان

📄به همراه ارائه‌ی گواهینامه‌ی دو زبانه‌ی الکترونیکی

🔴توجه: این دوره برای علاقه‌مندان نجوم مناسب بوده، پیش‌نیازی نداشته و شرکت در آن برای عموم آزاد است.

🔴ثبت‌نام از طریق گوگل‌فرم:
https://forms.gle/MpPVe813qDgZepw37

🔴در صورت بروز مشکل در ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌ یا آیدی زیر تماس حاصل فرمایید:
09125374227
@kamand_rad


✨@Nojum_aut

معاشران گره از زلف یار باز کنید...🌱

معاشران آیین معرفی کانون های فرهنگی دانشگاه صنعتی امیر کبیر

🟠مورخ شنبه ۲۸ام مهر تا سه‌شنبه ۱ام آبان
همراه با برنامه های مفرح کانونی و کافه معاشران

منتظرتونیم..🍁🍂

✨@kanoonHa_AUT✨

برنامه‌های کانون نجوم دانشگاه صنعتی امیرکبیر در غرفه‌ی کانون نجوم
از شنبه ۲۸ مهر ماه تا سه‌شنبه یک آبان ماه
✨@Nojum_aut

سیاره‌ی فراخورشیدی کوچک‌تر از زمین در اطراف نزدیک‌ترین ستاره‌ی منفرد به ما کشف شد.

جونای گونزالس هرناندز و همکارانش به کمک تلسکوپ VLT، مجموعه‌ای از چهار تلسکوپ واقع در کوه سرو پارانال در صحرای آتاکاما در شمال شیلی، سیاره‌ای را در اطراف ستاره‌ی بارنارد، کوتوله‌ی سرخی که با زمین ۶ سال نوری فاصله دارد، شناسایی کردند و آن را بارنارد b نامیدند. جرم این سیاره حدوداً نصف جرم سیاره‌ی زهره است و جزو معدود سیاراتی است که جرمی کمتر از زمین دارند. هر سال این سیاره حدود سه روز زمینی طول می‌کشد. فاصله‌ی این سیاره تا ستاره‌ی خود فقط ۱.۸ میلیون مایل است که تقریباً معادل ۵ درصد فاصله‌ی عطارد تا خورشید است. بارنارد b به ستاره‌ی خود بسیار نزدیک است و با کمربند حیات منظومه‌ی خود فاصله دارد. به همین دلیل، داغ‌تر از آن است که آب به صورت مایع بتواند روی آن وجود داشته باشد.
منبع: www.space.com
مترجم: محیا ساوجی
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

مکانیسم عجیبی که به جت‌های سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم مرتبط است، فوران‌های جدیدی را در نزدیکی آن‌ها ایجاد می‌کند. در مرکز تقریباً هر کهکشان بزرگی در جهان، یک سیاه‌چاله بسیار پرجرم وجود دارد. هر ابری از گاز، غبار یا حتی ستاره‌ای که بیش از حد به آن نزدیک شود، هنگام عبور از افق رویداد این هیولاهای کیهانی، بلعیده می‌شود. هنگامی که سیاه‌چاله‌های پرجرم به این صورت حجم زیادی از انرژی و ماده را جذب می‌کنند، قادر به تولید جت‌های عظیمی از پلاسما می‌شوند که با سرعتی نزدیک به نور به فضا پرتاب می‌شوند.
به عنوان مثال، یکی از این کهکشان‌ها که تقریباً ۵۴ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، سیاه‌چاله‌ای دارد که جتی پلاسمایی به طول ۳۰۰۰ سال نوری تولید می‌کند. ستارگان اغلب به صورت گرانشی به یکدیگر متصل شده و منظومه‌های دوتایی را تشکیل می‌دهند. گاهی اوقات، یک ستاره عادی پیر و متورم می‌تواند در نزدیکی یک کوتوله سفید قرار گیرد. با تجمع هیدروژن در سطح کوتوله سفید، ستاره به نقطه اوج بحرانی می‌رسد و در نتیجه این فرآیند انفجار رخ می‌دهد. شما می‌توانید آن را به‌سان یک بمب هیدروژنی در نظر بگیرید. این نوع انفجارها به نام نُوا (Nova) شناخته می‌شوند و در سراسر جهان نسبتاً رایج هستند. انتظار می‌رود به زودی یکی از این انفجارها در ستاره‌ای به نام T Coronae Borealis رخ دهد.
اخترشناسان دریافته‌اند که فوران‌های نُوا در منظومه‌های دوتایی که در نزدیکی جت‌های پلاسمای سیاه‌چاله‌های عظیم کهکشان Messier 87 قرار دارند، تقریباً دو برابر بیشتر رخ می‌دهند.
اندکی پس از پرتاب هابل در سال ۱۹۹۰، اخترشناسان این تلسکوپ را به سمت مرکز کهکشان Messier 87، جایی که سیاه‌چاله فوق‌عظیم کهکشان قرار دارد، نشانه گرفتند.
منبع: space.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری، به‌ویژه سیاره کوتوله سِرس، ممکن است حاوی مواد ضروری برای زیست باشد. این جرم فضایی اقیانوسی پنهان در زیر سطح یخی خود دارد که میزبان چندین توده کوچک زیرزمینی آب شور است.
یک تیم از مؤسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا به سرپرستی مارینا کریستینا د سانکتیس (Marina Cristina De Sanctis) مواد شیمیایی آلی معروف به آلیفاتیک (Aliphatic) را در اطراف دهانه اِرتونت (Ertunet) در سِرس شناسایی کرده‌اند. با توجه به مقاومت کم این مواد در برابر تشعشعات فضایی، احتمال می‌رود که این ترکیبات در چند میلیون سال اخیر در اقیانوس زیرزمینی سِرس شکل گرفته باشند.
این تیم با استفاده از داده‌های مأموریت داون (Dawn)، رسوبات سِرس را در آزمایشگاه شبیه‌سازی کرده‌ است. یافته‌های این مطالعات از نظریه شکل‌گیری مواد آلی در همان سیاره کوتوله حمایت می‌کند و نشان می‌دهد که این مواد در سِرس به وجود آمده‌اند.
با توجه به این یافته‌ها، محققان دهانه اِرتونت را به عنوان یک هدف جدی برای مطالعه و نمونه‌برداری در مأموریت‌های آینده مطرح کرده‌اند.
منبع: www.businesstoday
مترجم: فاطمه هاشمی‌نسب
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

ستاره‌شناسان به‌تازگی یک دنباله‌دار جدید را شناسایی کرده‌اند که ممکن است در ماه‌های آینده به اندازه‌ی زهره در آسمان ما روشن باشد. طبق گزارش spaceweather.com، این دنباله‌دار هنوز به طور رسمی نام‌گذاری نشده است اما به طور موقت آن را A11bP7I نامیده‌اند. ستاره‌شناسان این دنباله‌دار را با استفاده از نظرسنجی ATLAS در هاوایی شناسایی کردند. این نوع دنباله‌دار به‌عنوان kreutz Sungrazer شناخته می‌شود. Kreutz sungrazerها به گروه kreutz تعلق دارند، خانواده‌ای از دنباله‌دارها که به خاطر نزدیک شدن‌های بسیار زیاد به خورشید شناخته شده‌اند. این دنباله‌دارها Sungrazer نامیده می‌شوند زیرا مدارهایشان، آن‌ها را نزدیک به خورشید می‌آورند؛ اغلب در فاصله‌ی چند هزار کیلومتری از سطح آن. به دلیل نزدیکی به خورشید، بیشتر kreutz sungrazerها در اثر گرمای شدید و نیروهای گرانشی تجزیه و بخار می‌شوند.
آن‌ها اساساً یک خانواده از دنباله‌دارها هستند. این گروه برای اولین بار توسط هاینریش کروز در اواخر قرن نوزدهم شناسایی و مطالعه شد. مطالعات روی روشن‌ترین مدارهای آن‌ها نشان می‌دهد که همه احتمالاً از یک دنباله‌دار به فاصله‌ی بیشتر از ۲۰۰۰ سال پیش منشا گرفته‌اند. مقیاس بزرگی، لگاریتمی و معکوس است، به این معنی که اجسام روشن‌تر، اعداد کمتری یا اعداد منفی بزرگ‌تر دارند و اجسام کم‌نورتر اعداد مثبت بالاتری دارند. ماه کامل دارای بزرگی -۱۳ است، در حالی که زهره دارای بزرگی -۵ است. دنباله‌دار‌های کروز اغلب رفتارهای فورانی را نشان می‌دهند.
منبع: Newsweek.com
مترجم: مهسا امین
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

پس از پهلوگیری موفق مأموریت SpaceX Crew-9، اعضای گروه Expedition 72 شامل هفت فضانورد و چهار کیهان‌نورد فعالیت‌های خود را از سر گرفتند. نیک هیگ از ناسا و الکساندر گوربونوف از روسکاسموس به‌تازگی به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) پیوستند و مأموریت پنج‌ماهه خود را آغاز کردند. هیگ با جنت اپس نحوه استفاده از دستگاه ورزشی مقاومتی برای حفظ توده عضلانی و استخوانی در بی‌وزنی را تمرین کرد و تجهیزات اضطراری را با متیو دومینیک به فضاپیمای دراگون منتقل کرد. گوربونوف روز خود را به آشنایی با سیستم‌های ایستگاه و همکاری با الکساندر گرِبِنکین که وظایفش را به او واگذار می‌کرد، سپری کرد.
فضانوردان مایک بَرِت، بوچ ویلمور، و فرمانده سونی ویلیامز به تخلیه محموله‌ها و نمونه‌های علمی تازه از دراگون و انتقال آن‌ها به یخچال‌های ایستگاه برای تحقیقات آینده پرداختند. همچنین، دان پتیت آب ایستگاه را برای وجود میکروب‌ها بررسی کرد و ساعت‌های ویژه‌ای را برای نظارت بر چرخه خواب/بیداری خدمه تنظیم کرد. هم‌زمان، الکسی اووچینین و ایوان واگنر سیستم‌های الکترونیکی و تجهیزات مشاهده زمین را سرویس کردند. گروه Crew-8 در حال تکمیل وظایف خود و آماده‌سازی برای بازگشت به زمین پس از بیش از شش ماه در فضا است.
منبع: SciTechDaily
مترجم: سارا توکلی
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

دو فضانورد بوئینگ استارلاینر، به نام‌های سانی ویلیامز و بوچ ویلمور پس از اینکه سفر یک هفته‌ای آن‌ها به دلیل خطرناک تشخیص داده شدن فضاپیمایشان به اقامت چند ماهه در ایستگاه فضایی بین‌المللی تبدیل شد، اکنون می‌توانند به خانه بازگردند.
ناسا کپسول Space X Crew Dragon را جایگزین استارلاینر کرد تا آن‌ها را به زمین بازگرداند. این وسیله‌ی نقلیه در ماموریتی به نام Crew-9 به همراه نیک هیگ، فضانورد ناسا و الکساندر گوربونوف، فضانورد روسی، بعد‌از‌ظهر روز شنبه به ایستگاه فضایی رسید. علیرغم سالم رسیدن آن‌ها به مدار، اسپیس ایکس در توییتر خود اعلام کرد: «بعد از پرتاب موفقیت‌آمیز امروز Crew-9، مرحله‌ی دوم فالکون 9(بخش دوم موشک که انرژی سفر را تامین می‌کرد) کپسول طبق برنامه قبلی از موشک جدا و در اقیانوس منفجر شد اما دچار سوختگی خارج از مدار گردید.» در نتیجه، مرحله‌ی دوم به سلامت اما خارج از منطقه‌ی موردنظر در اقیانوس فرود آمد. طبق اعلام اداره‌ی هوانوردی فدرال این اتفاق خسارت مالی یا جانی به همراه نداشت.
همچنین اسپیس ایکس اعلام کرد پروازهای خود با فالکون 9 را برای بررسی دلیل این نابهنجاری مدتی متوقف خواهد کرد.
تیم ماموریت Crew-9 متشکل از هیگ، ویلیامز، ویلمور و گوربونوف به مدت پنج ماه در ایستگاه فضایی بین الملل خواهند ماند و سپس به زمین بازخواهند گشت. این تاخیر در بازگرداندن ویلیامز و ویلمور به زمین اعتراضاتی را به همراه داشت. استیو استیچ، مدیر برنامه خدمه تجاری ناسا، در کنفرانس خبری توضیحاتی در این مورد ارائه داد و هر دو فضانورد هم موافقت خودشان را در این زمینه اعلام کردند. استیچ همچنین اعلام کرد وسیله نقلیه Crew-10، یک وسیله ی کاملا جدید است که با همکاری ناسا و اسپیس ایکس طراحی شده است و در فوریه تولید می شود. 
منبع: cnn.com
مترجم: محیا ساوجی
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

✨@Nojum_aut

ستاره‌شناسان صورت فلکی تاج شمالی را زیر نظر دارند؛ جایی که در سه هزار سال نوری دورتر یک ستاره خاموش قرار است به زودی با انفجاری شگفت‌انگیز، دوباره به جمع ستارگان آسمان شب بپیوندد.
این ستاره یک کوتوله‌ی سفید است که به دور یک ستاره‌ی غول سرخ می‌چرخد و با گرانش قدرتمند خود مواد ستاره‌ی غول سرخ را می‌رباید و با افزایش جرم خود به انفجاری عظیم نزدیک می‌شود.
این ستاره هر هشتاد سال یک بار با انفجاری نواختری در آسمان شب می‌تابد که روشنایی آن با ستاره‌ی قطبی برابر است و این یعنی هر انسان فقط یکبار فرصت دیدن آن را دارد. پس سربه‌هوا باشید و به دنبال یک انفجار ستاره‌ای آسمان را نظاره کنید.
منبع: space.com
مترجم: مهرشاد درودیان
ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
 ✨@Nojum_aut

در ۲ اکتبر، یک خورشیدگرفتگی حلقوی از بخش‌هایی از نیم‌کره‌ی جنوبی قابل مشاهده خواهد بود. در حالی که بخش بزرگی از آمریکای جنوبی تنها خورشیدگرفتگی جزئی را تجربه می‌کند، برخی ناظران در یک مسیر باریک حلقوی شاهد پدیده‌ی "حلقه‌ی آتش" در اطراف ماه خواهند بود. مکان ناظران تعیین می‌کند که چه زمانی حلقه‌ی آتش قابل‌مشاهده است. شروع فاز جزئی از ساعت ۱۱:۴۳ صبح به وقت شرقی (۱۵:۴۳ GMT) است و اولین نواحی فاز حلقوی در ساعت ۱۲:۵۰ بعد از ظهر به وقت شرقی (۱۶:۵۰ GMT) آغاز می‌شود. حداکثر خورشیدگرفتگی در ساعت ۲:۴۵ بعد از ظهر به وقت شرقی (۱۸:۴۵ GMT) رخ خواهد داد. بهترین زمان برای مشاهده پخش زنده‌ی این رویداد بین ساعت ۳:۰۳ تا ۳:۰۹ بعد از ظهر به وقت شرقی (۱۹:۰۳ تا ۱۹:۰۹ GMT) است که حلقه‌ی آتش تا ۶ دقیقه و ۱۱ ثانیه از Easter Island یعنی Rapa Nui قابل مشاهده خواهد بود.
منبع: space.com
مترجم و ویراستار: پانیذ تقوی امین
گردآورنده: شهرزاد شهلاپور
گرافیست: فاطمه نظری‌پور
✨@Nojum_aut

در تاریخ 7 آگوست، گروهی از محققان طی جستجو برای اجرام جدید، سیارک 2024 PT5 را برای نخستین بار مشاهده کردند.
ابعاد این سیارک حدود 11 متر بوده و از تاریخ 8 مهر تا 5 آذر ماه به دور زمین گردش خواهد کرد اما یک مدار کامل را به دور زمین طی نمی‌کند و از فاصله یک و نیم میلیون کیلومتری زمین عبور خواهد کرد. متاسفانه این سیارک با چشم غیرمسلح و دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک قابل مشاهده نیست و حداقل به تلسکوپ‌های 30 اینچی با یک دوربین نیاز است تا دیده شود.
این سیارک متعلق به کمربند سیارکی آرجونا است.
سیارک‌های این کمربند در مداری مشابه مدار زمین به دور خورشید گردش می‌کنند و گاهی برخی از این سیارک‌ها که با سرعت کم (کمتر از 3 هزار کیلومتر بر ساعت) به زمین نزدیک می‌شوند(فاصله کمتر از 4 میلیون کیلومتر)، در دام گرانشی زمین می‌افتند و به عنوان قمر موقتی زمین شناخته می‌شوند؛ مانند سیارک 2022 NX1 و یا سیارک 1991 VG.

منبع: space.com
مترجم: مهرشاد درودیان

✨@Nojum_aut