تا در ایران نباشی نمیتوانی عمق حرف را درک کنی.
اصلاحات بزرگ رابطه مستقیمی با جانشینِ علی خامنهای تا قبل از ۱۴۰۵ دارد.
میگویند میرباقری یکی از رقبای مجتبی خامنهای ست اما تمامی این اسامی همگی یک نوع بازی سیاسی با مردم ایران است.
اوایل میگفتند شاهرودی. زمانی هم بود که آملی لاریجانی بر سر زبان ها افتاد؛ رئیسی این اواخر و خاتمی قبل از ۸۸ و خیلی های دیگر که در این جستار نمیگنجند.
همه آمدند، مطرح شدند و رفتند. آنکه باقی ماند گزینه اصلی مجتبی خامنهای ست.
مجتبی خامنهای، تیم اصلاحات اش در آمریکا و انگلیس همگی مستقیم و غیرمستقیم با یکدیگر هماهنگند. بسیاری از کنشگران سیاسی، روزنامه نگاران، خبرنگاران و حتی نزدیکان شاهزاده، همگی در بازی مجتبی خامنه ای به يکديگر گره خوردهاند.
برخی سهوا و ناخواسته برای او به میدان میروند و بعضی دیگر عامدانه.
اینترنشنال در طول هفته چندین گزارش تهیه میکند و مجتبی خامنهای در صدر این گزارش هاست. بی بی سی هم همینطور.
آنها مستقیم و یا غیرمستقیم با مهم جلوه دادن مجتبی خامنهای در اذهان عمومی سعی در فهماندن این موضوع در ذهن مخاطب را دارند که ببینید مردم! گزینه بعدی مجتبی است.
سازمان نایاک و بسیاری از کنشگران سیاسی و روزنامهنگاران در آمریکا با چسباندن خود به دموکرات های گلوبال، سعی در وارونه نشان دادن سلایق و علایق مردم داخل ایران را دارند. اگر گزارش های روزنامه نگاران ایرانی در وال استریت ژورنال، نیویورک تایمز و واشنگتن پست را دنبال کنید به عمق حرفای بنده پی میبرید.
یک حکومت ایدئولوژیک را هیچ نیروی خارجی قادر به تغییرش نیست مگر با یک جنگ تمام عیار.
پس همه چیز به مردم برمیگردد. اگر آحاد مردم یکصدا بپاخیزند، حکومت جمهوری اسلامی به پایان میرسد. اگر فقط ۲۰ درصد مردم یک حکومت ایدئولوژیک، طرفدار آن باشند، برای بقای آن حکومت کافیست!
جمهوری اسلامی درحال پوست اندازی ست.
آنها میدانند با تغییر نسل، عقاید و باورهای ملی، فردی و اجتماعی جای عقاید ایدئولوژیک را میگیرند.
آنها میدانند نسل پیش روی آنها با تکنولوژی جهان پیشرفته بر پایه آگاهی فردی پیش میروند.
نسل ۸۰ و ۹۰ با نسل ۵۰ و ۶۰ زمین تا آسمان فرق میکنند.
هزاران دلیل وجود دارد که جمهوری اسلامی درحال اصلاحات سیاسی و برقراری بسیار اندک برخی آزادی های فردی و اجتماعیست.
علی خامنهای خوب میداند که اکثریت نسل جوان خواهان بازگشت پهلوی هستند. او در برزخی مانده که نه راه پس دارد و نه راه پیش.
یا باید لفظ آخوندی موروثی را با جانشینی مجتبی یدک بکشد، و یا اینکه با انتخاب شخصی دیگر، درون حکومت را پاره پاره کند و به پایان رژیم ختم شود.
آنچه مشخص است در یکسال پیش رو، بیش از سالهای گذشته بحث جانشینی مطرح خواهد شد.
نقاد بی رحم
@Naghadebirahm