بعد از گفتن داستان توران خانم براشون، در آخر من به هر دو مادر گفتم، ما باید اول احساس خودمون رو بشناسیم!
مگرنه دچار خشونت می شویم، با خودمان! با فرزندمان!
بعد از آنکه از خشم و احساس گناه خودمون عبور کردیم، حالا ببینیم چه کار بزرگی می توانیم بکنیم! برای آن اقدام کنیم، برنامه ریزی کنیم…
و اینکه خواهش می کنم، تو رو خدا، به بچه ها دقت کنید، اون ها رو درگیر هیجانات خودمون نکنیم!
لازم نیست احساس گناه، ترس، خشم و اینهای من به اون منتقل بشه!
شبیه مامانِ توران خانوم باشیم، کار بزرگ خودمون رو الان ما انجام بدیم، توران خانوم هم که بزرگ بشه و قد بکشه، اون هم کار بزرگ خودش رو انجام میده ان شاء الله!
نقطه.
مگرنه دچار خشونت می شویم، با خودمان! با فرزندمان!
بعد از آنکه از خشم و احساس گناه خودمون عبور کردیم، حالا ببینیم چه کار بزرگی می توانیم بکنیم! برای آن اقدام کنیم، برنامه ریزی کنیم…
و اینکه خواهش می کنم، تو رو خدا، به بچه ها دقت کنید، اون ها رو درگیر هیجانات خودمون نکنیم!
لازم نیست احساس گناه، ترس، خشم و اینهای من به اون منتقل بشه!
شبیه مامانِ توران خانوم باشیم، کار بزرگ خودمون رو الان ما انجام بدیم، توران خانوم هم که بزرگ بشه و قد بکشه، اون هم کار بزرگ خودش رو انجام میده ان شاء الله!
نقطه.
