14_MEDİA

İslam quruluşunda xalq elementi

İmamın maksimum diqqət yetirdiyi ikinci element xalq elementidir. Təxminən bütün hakimiyyət quruluşlarında xalqdan söhbət açılır. Heç kəs demir ki, mən xalqın mənafeyinin ziddinə işləmək istəyirəm. Hətta avtoritar sülalə rejimlərində də heç kəs xalqın istəyinin əksinə gedəcəyini demir; yəni hər yerdə xalqçılıq iddiası var. Amma görək harada xalqa həqiqətən dəyər, hörmət, hüquq və rol tanıyırlar? İmam xalq elementi üzərində təkid edəndə bunu formal şəkildə etmirdi, sözün həqiqi mənasında buna inanırdı və bir neçə məsələdə xalqı həqiqətən və diqqətlə nəzərə aldı.

İnqilab təlimləri.📚

https://t.me/ashegee313

Digər toxunmaq istədiyim məsələ bundan ibarətdir ki, heç bir qiyam, zülm əleyhinə mübarizə itkisiz başa çatmır. Bu, Peyğəmbərin (ə) dövründədə belə idi, İmamların dövründə'də bu'cür idi, İmam Xomeyninin'də (r.ə) dövründə bunları müşahidə etdik.

Yəni biz, bu zülmdən xalqa nicat vermək istəyiriksə gərək şəhadət və zindanı gözə alaq. İndi bəzi din cildində olan qərəzli kəslər xalqın dilinə bu sözü atırlar ki, "filankəslər danışmasa xalq həbs olunmazdı." Yaxud "qıraqda danışmaqdansa gəlin daxildə öz sözünüzü deyin" kimi cümlələri xalqın zehninə salıblar.

İki nümunə çəkib sözümü yekunlaşdırmaq istəyirəm. İlkin olaraq yaxın tarixə nəzər salası olsaq İmam Xomeyninin (r.ə) başçılığı altında İranda qiyam qığılcımları oyananda hökumət xalqa divan tuturdu. Onlarla insanı həbsə saldırır, şəhid edir yaxud sürgün elətdirirdilər. Yaxud biz Peyğəmbərin (s.ə) mübarək mübarizə həyatını izlədikdə 3-ilə yaxın bir müddətdə iqtisadi blokadaya düşdüklərini heç kimin onlarla ticarət etmədiyini, onlara satılan malların isə baha qiymətə satıldığını və gələn yardımların gizli yollarla min bir əziyyətlə onlara yetişdiyini görürük. Bu qısa misal əslində bütün Əimmənin (ə) həyatını əhatə edir. Yəni, biz İmamların (ə) həyatına nəzər salsaq haqq sözünü ucaltdıqları üçün təqib və təhdid olunduqlarını, hətta şəhid edildiklərini və öz yaxınlarının həmçinin haqqsevər insanların necə zülm və əziyyət içində yaşadıqlarını görə bilərik.

Digər bir məsələ bundan ibarətdir ki, Peyğəmbər (s.ə) Məkkə daxilində vəziyyətin yaxşı olmadığını görüb Mədinəyə hicrət etdi. Mədinədən, Məkkə daxilində ki, məsələləri idarə etdi, zehinlər üzərində işlədi və inqilab üçün zəmin yarandı. İmam Xomeyninin'də (r.ə) ömrü tamamilə buna bənzər bir şəkildə keçdi. Sürgün'də olmasına baxmayaraq qıraqdan, daxildə olan vəziyyəti idarə etdi və inqilab üçün lazımi şərait həll oldu. Bəs Peyğəmbər (s.ə) bu mübarizəsini Məkkə daxilində aparsa idi necə olardı.? Tarixin başqa bir səhifəsini vərəqləyəndə görürük ki, İmam Hüseynin (ə) qiyamından qabaq Kufədən minlərlə məktub yazılıb, İmama (ə) göndərilmişdi ki, bu qılınclar sənin qiyamına hazırdır və əleyhdarlarına qalxıb. Amma bunun əksi baş verdi və İmamın (ə) nümayəndəsi Kufədə təklənib şəhadətə yetirildi.

Telman Cəfəri.

https://t.me/fadayaneislam

Bu ifadə'də yanlış ifadələrdəndir ki, "meydana çıxıb tutulsan ardınca kim gələcək.?" Bu söz məni həm əsəb, həm'də məyus edir. Ona görə məyus oluram ki, bu sözlər bu gün bizim dindarlar tərəfindən deyilir. Digər tərəfdən bu, xalqın mübarizə ruhiyyəsini qırmaqdır. Meydanda olan və mübarizə aparan kəs ora kiməsə yaxud kimlərəsə xatir çıxmır. Allaha xatir çıxır.

İmişli hadisələrində xalq meydanda olanda öz ətrafımdan eşitdiyim sözlər məni çox məyus etdi. Orada, ümumi xalq bəlkədə son illər ərzində ilk dəfə idi ki, tək İmişlinin deyil, bütün Azərbaycanın adından hökumət əleyhinə etiraz edirdi. Və mən bunu dəqiqliklə deyə bilərəm hətta yəqinim var ki, bu, hökumətə bir bildiriş oldu. Biz hadisənin bu tərəfini görmürük orada tutulan 16 nəfərin məsələsini mühakimə edirik ki, onların ardınca gedən olmadı. Bəli, gedilməli idi amma hadisəyə ümumi yanaşanda xalqın atdığı bu addım doğru və yerindəcə bir addım idi.

Telman Cəfəri.

https://t.me/fadayaneislam

Bəzən görürəm ki, Azərbaycan daxilində bəzi qərəzli şəxslər tərəfindən xalqın dilinə "səbr etməliyik" sözü salınıb. Azərbaycanda olduğum zaman məscidimizdə'də bunun eynisini müşahidə etmişdim. Həbslər dövründə dövlətə bağlı olan bir "ruhani" çıxıb demişdi ki, Əli (ə) 25 il səbr etdi.

İndi burada bir məqama toxunmağı özümə borc bilirəm. Səhv etmirəmsə bu haqqda bir dəfə danışmışam. Əvvələn Əmirəlmöminin (ə) səbr etdiyi dövrlər İslam hakimiyyətinin yeni qurulduğu və adicə bir səhvin onu sel kimi aradan yuyub aparması dövrünə təsadüf edirdi. İkinci səbəb adam azlığı və üçüncü səbəbə daxildən və xaricdən olan siyasi təhlükələri nümunə vura bilərik. Amma, Əmirəlmöminin (ə) bu 25-il ərzində nə etdi.?! Boş oturdu.?! Yoxsa fəal idi.?! Biz bu 25-il müddətində o Həzrətin (ə) həyatını müşahidə etsək boş keçinmədiyini hətta xilafətin ƏhliBeytin (ə) haqqı olduğunu dəfələrlə ifadə etdiyini görə bilərik. Əmirəlmöminin (ə) səbri bu mənada idi ki, mübarizə aparırdı və olan çətinliklərə sinə gərirdi.

Amma bizim səbr.?! Bizə öyrədilən səbr nə olub.?! İllərdir diktator bir ailənin əsiri olmuş bir xalqın ruhanisi xalqı hansı səbrə dəvət edir.?! Xalq alçaldılır, haqqı əlindən alınır, xalqla vəhşicəsinə rəftar edilir, cavanlarını düşmən oğurlayır və s. Belə vəziyyətdə edilən səbr, səbr deyil, zillətdir.! Bu səbr, insana zillət gətirir.! Kaş bunu dərk edəydik.!

Telman Cəfəri.

https://t.me/fadayaneislam