Postagens do Canal دوستداران مثنوی خوانی ایران

☀️🌙⭐️
"اِنِّی رَأَیتُ اَحدَ عَشَرَ کَوکَبَاً والشَّمسَ والقَمَرَ رَأَیتُهُم لِی ساجِدِینَ"
من یازده ستاره و خورشید و ماه را دیدم که همگی بر من سجده می‌کنند!

دقت کن! تمام چیزهایی که بر او سجده می‌کنند، از جنس آسمانند. از بالایند. یازده ستاره و خورشید و ماه!

در این رؤیا این اهل بالایند که پایین را سجده می‌کنند! این یعنی؛ با چنین رؤیایی زندگی‌ات دگرگون خواهد شد و اتفاقاتی شگرف در راه است. برای اینکه بالا رَوی و مسجود بالائیان قرار بگیری، ابتدا باید پایین بروی. راه رو به بالا از پایین می‌گذرد. ابتدای این صعود، به چاه زندگی هبوط کردن است. آن بزرگی با این تواضع محقق می‌شود.

یازده ستاره و خورشید و ماه، اشاره به سیزده است. و سیزده عدد تحوّل است. و با تو (۱۳،۱) چهارده می‌شود. "سلام" (۱۳۱) می‌شود. شروع دوره‌ای جدید و برگی جدید از حیات و آگاهی است. زمین و آسمانش دیگر است.

این رؤیایت را به اِخوانت که نیروها و اندیشه‌های موازی تواَند، عیان نکن. بگذار ندانند که روزی همگی روح الهی تو را سجده خواهند نمود و تسلیمت می‌شوند. حسادت‌شان را برنیانگیز. تو صاحبِ روحی برتری. زیبایی لطیف که قلمرواش فراتر از هر زمین و آسمان است.

پس آنگاه که با سلوکی جانانه از خویش و از وصل خویش آگاه شوی، تمامی نیروها و احساسات و اندیشه‌ها مطیعانه تسلیم‌ات شوند و سر فرواندازند و به خدمتت درآیند.

‍ "صائمین"

جز سالکان، همه دوست دارند پُر شوند، پُر از طعام، پُر از علم، پُر از ثروت، پُر از داشتن، پر از شهرت و احترام، پُر از مقام و جلب توجه، پُر از برخورداری و قدرت... پُر شدن، یک بیماری قدیمیِ دنیوی است.

این تنها سالکان حق‌اند که مسیرشان به عکس همه است. اینان آن به آن خود را خالی می‌کنند، دانستگی‌های اسارت بار را به‌دور می‌ریزند، قضاوتها را از چشمانشان می‌شویند، تعلقات را از سینه بیرون می‌کنند، خواستن را ذبح و بندگیِ غیر را رها می‌کنند، گذشته‌پروری و آینده‌بازی را به جایگاه اصلی شان عَدَم می‌فرستند، و پاک و مطهر، نو به نو با جریان حیات هماهنگ می‌شوند و سبکبار و لطیف و بی‌تکلّف به پیش می‌روند.

چنین حیاتی تنها شایسته‌ی روح‌هایی است که توانایی خالی نگه داشتن خود را دارند، و روزه‌داران حقیقی همینانند. اینان "صائمین"اند! خالی شدگان برای حق! و چنین روزه‌ای است که خداوند از میان همه‌ی عبادات درباره‌ی آن فرمود:
"الصَّومُ لِی وَ اَنا اُجزِی بِهِ"
روزه از آنِ من است و خود پاداش آنم!

🌙‍ "روزه یک مراقبه تمام است"

⭐️ "روزه" چیزی نیست جز یک خالی شدن همه جانبه، برای پُر شدن از یک پاکی مطلق!
و دقیقاً "مراقبه"ی متعالی به همین معنا و مفهوم است. چنین خالی شدنی، از کالبد جسمی آغاز و به کالبد روحی ختم می‌گردد.

⭐️ وقتی کالبد جسمی‌ات را آگاهانه از نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های هر روزه مانع می‌شوی، تو با این کار عادات و شرطی شدگی‌هایش را در هم می‌شکنی و از بندگیِ بدن رها می‌گردی.

⭐️ وقتی کالبد عاطفی‌ات را از توجه به این و آن مانع می‌شوی و آن را از تعلقات و دلبستگی‌های هر روزه خالی نگاه میداری، تو با این کار از اسارت کالبد عاطفی‌ات خلاص گشته‌ای.

⭐️ وقتی کالبد ذهنی‌ات را از هر فکر و خیال خالی می‌کنی، و به جریانات ذهنی، دامن نمی‌زنی، تو با این کار، خود را از بردگیِ ذهنت آزاد نموده‌ای.

⭐️ این چنین خالی شدنی، پُر شدن از نور را به همراه دارد. و حکمت ناب اینگونه بروز می‌کند. نزول حکمت، ظرف خالی می‌طلبد.

⭐️ پس اگر کالبد جسمی‌ات بیمار است و نمی‌توانی روزه بگیری، با کالبدهای عاطفی و ذهنی‌ات روزه بگیر. این فرصت طلایی را هر طور که شده از دست مده و تا می‌توانی وجودت را خالی نگه دار، تا از نورِ روحِ حیات و آگاهی پُر شوی.

⭐️ و یادت باشد؛ اقتدار واقعی وقتی به‌سراغت می‌آید و روزافزون می‌شود، که کارهای منبعث از خشم و شهوتی را که توانایی انجام آن را داری، انجام ندهی! چه در اینجا، انجام ندادن، توانایی است! "بی عملی"، عمل متعالی است...

🌹 "حدیث قدسی" 🌹

✍🏻 اگر تمام شوق و اشتیاق بنده‌ام به من باشد، نعمت و لذتش را در ذکرم قرار می‌دهم

➖ و چون نعمت و لذتش را در ذکرم قرار دهم، عاشقم می‌شود و من نیز عاشقش می‌شوم

➖  و چون عاشقم شود و عاشقش شوم، حجاب بین خودم و او را بر می‌دارم و بین دو چشمش نور راهنمایی می‌شوم که خطایی در کارش نیست اگرچه همه مردمان به خطا روند؛

➖ اینان کلامشان کلام انبیاست،
اینان قهرمانان به حق‌اند،
اینان کسانی‌اند که چون بخواهم اهل زمین را به عقوبت مجازات کنم، چون به یادشان آورم، منصرف شوم!

تو بی‌ما، چگونه‌ای؟!

همه در پی یار(اصل)هستند حتی اونی که انکارمی‌کنه و میگه من دنبال چیزی نیستم چنانچه حضرت حافظ نیز می‌فرماید:
همه کس طالب یارند، چه هوشیاروچه مست

یعنی همه در پی اصل هستند از جایی که آمده‌اند، مستی وهوشیاری استعاره از آگاهی وناآگاهی‌ست که بسته به شعر، بعضی جاها مستی همون آگاهیه مست می عشق شدنه ولی بعضی جاها هم، مستی ناآگاهیه و هوشیاری به معنی بیداری وآگاهیه

اینجا حافظ می‌فرماید: همه طالب اصل و حقیقت وجودی خود هستند
یکی به صورت آگاهانه ویکی هم ناآگاهانه (اونی که همه چیزو انکارمی‌کنه)

حضرت مولانا هم می‌فرماید:
هرکسی کو دورماند ازاصل خویش
بازجوید روزگاری وصل خویش

خلاصه که هرکسی روزی درجایی جویای اصلش خواهد شد چون آنچه که ازمنبع آمده میل دارد دوباره به منبع برگردد

جناب نسیمی با آنکه معشوق (حق)رادروجودش یافته و چیزهایی که عموم به آن باور دارند را انکارمی‌کند ولی بازهم عشق دروجودش شعله.ور شده و تمامیت خود را به او نشان نداده و او را هی می‌کشد ومی‌کشد ......
این را کسی می‌فهمد که عشق در وجودش شعله افکنده و خود را وسط آتش می‌بییند ولی باز هم تقاضای آتش زیاد و سوختن دارد...

🙏🏻 أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
🙏🏻 بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
🤲🏻 یَا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصاداً ...

🌾🌾🌾🌾

🌺« کلیپ " لطیفه‌ی آتش " آموزه‌ای سلوکی و عرفانی، برای رهپویانِ اهلِ معرفت »🌺

🌾🌾🌾🌾

⛔️ آدرسِ پیج جدید اینستاگرام:⛔️

@hekmate_masnavi

🌾🌾🌾🌾

🔥 "نُودِیَ اَن بُورِکَ مَن فِی النّارِ و مَن حَولَها" 

ندا آمد که بابرکت است آن که درون آتش است و آن که در کنار آن است!🔥

🔥 خصلت آتشِ عشق الهی آن است که هر که در آن باشد و هر که در اطراف آن باشد، بر هر دو مبارک است! عجیب آتشی نجات‌بخش است آتش عشق!

🔥 پس ای دوست، اگر خود عاشق نیستی و عشق ورزی ندانی، لااقل دوست عاشقان باش، محترم شان بدار و روحت را قرین نگاه دار، تا تو نیز در برکت آتش عشق سهیم شوی.

🔥 آتش، بالارونده است، بالا می‌روی. استحاله‌کننده است، دگرگون می‌شوی. روشنی بخش است، به اشراق می‌رسی. مُخلَص پرور است و رها می‌گردی.


🌹 هر زمان کز غیب عشق یار ما خنجر کشد
🌹 گر بخواهم ور نخواهم او مرا اندرکشد

🌹 همچو پره و قفل من چون جفت گردم با کسی
🌹 همچو مرغ کشته آن دم پرم از من برکشد

🌹 کفر و دین عاشقانش هم رقوم عشق اوست
🌹 حاش لله کان رقم بر طایفه دیگر کشد

🌹 چون گشاید باگشادم چون ببندد بسته‌ام
🌹 گوی میدان خود کی باشد تا ز چوگان سر کشد

🌹دهمچو ابراهیم گاهم جانب آتش برد
🌹 همچو احمد گاهم از آتش سوی کوثر کشد

🌹 گویی آتش خوشتر آید مر تو را یا کوثرش
🌹 خوشترم آنست کان سلطان مرا خوشتر کشد

🌹 آب و آتش خوشتر آمد رنج و راحت داد اوست
🌹 زین سبب‌ها ساخت تا بر دیده‌ها چادر کشد

🌹 دوست را دشمن نماید آب را آتش کند
🌹 مؤمنی را ناگهان در حلقه کافر کشد

🌹 سرخوشان و سرکشان را عشق او بند و گشاست
🌹 سرکشان را موکشان آن عشق در چنبر کشد

🌹 بر حذر باید بدن گرچه حذر هم داد اوست
🌹 آن حذر او داد کز بهر بچه مادر کشد

🌾🌾🌾🌾


🌷 آدرسِ کانال تلگرامی مثنوی خوانی ایران:

https://t.me/masnavi_iran

🌷 آدرسِ کانال تلگرامی اذکار و اورادِ شریف:

https://t.me/Darhuzoreyar

🌾🌾🌾🌾

🌲اللّه حاضري
🌲اللّه ناظري
🌲اللّه شاهدٌ عَلیَّ
🌲اللّه معي
🌲اللّه معیني
🌲و هو بکل شئ محیط
🌲لا غالب الا الله

🙏🏻 أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
🙏🏻 بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
🙏🏻 ‍ عید مبعث بر عاشقان مبارکباد...
🙏🏻 يَا رحمةً للعالمین ...

🌾🌾🌾🌾

🌺« خوانش زیبا و عارفانه‌ی غزل" جمالِ محمد(ص)»🌺

🌾🌾🌾🌾

⛔️ آدرسِ پیج جدید اینستاگرام:⛔️

⛔️@hekmate_masnavi⛔️

🌾🌾🌾🌾
🌹 آن سایۀ رحمت الهی
🌹 آن مظهر لطف پادشاهی

🌹 آن خواجه که شد فلک غلامش
🌹 آرایش عقل گشت نامش

🌹 آن محرم سر ذوالجلالی
🌹 وآن مهر سپهر لایزالی

🌹 مهری که نبود سایه او را
🌹 عرش است کمینه پایه او را

🌹 ای مطلع صبح آفرینش
🌹 روشن به تو چشم اهل بینش

🌹 ای خسرو بارگاه تمکین
🌹 کام انا املح از تو شیرین

🌹 ای پایۀ تو مقام محمود
🌹 پیرایۀ تو کلام معبود

🌹 ای صدرنشین مسند شرع
🌹 اصلی تو و دیگران همه فرع

🌹 شهباز سرای قاب قوسین
🌹 بر شد ز تو آشیان کونین

🌹 از سر تو کس نگشته آگاه
🌹 در خلوت خاص لی مع اللّٰه

🌹 خیاط ازل قبای لولاک
🌹 بر قامت تو برید چالاک

🌹 عیسی است بشر مقدم تو
🌹 روح القدس است همدم تو

🌹 هرچند که آخری به مقدم
🌹 شد نور تو بر همه مقدم

🌹 والشمس حکایتی ز رویت
🌹 واللیل کتابتی زمویت

🌹 شاهی و ملائکت سپاه است
🌹 خلق تو عظیم و حق گواه است

🌹 تو ماهی و پیروان نجومند
🌹 مفتاح خزائن علومند

🌹 حیدر که ستودۀ خدا بود
🌹 طاووس ریاض لافتیٰ بود

🌹 هست از تو روان پیروان شاد
🌹 بر روح و روانت آفرین باد

🌾🌾🌾🌾


🌷 آدرسِ کانال تلگرامی مثنوی خوانی ایران:

https://t.me/masnavi_iran

🌷 آدرسِ کانال تلگرامی اذکار و اورادِ شریف:

https://t.me/Darhuzoreyar

🌾🌾🌾🌾

🌲اللّه حاضري
🌲اللّه ناظري
🌲اللّه شاهدٌ عَلیَّ
🌲اللّه معي
🌲اللّه معیني
🌲و هو بکل شئ محیط
🌲لا غالب الا الله

ای مقصد هر امیدواری
بخشندۀ هر گناهکاری

گر جرم ز بندگان نیاید
عفو تو جمال کی گشاید

گر بار گناه ما گران است
لطف و کرم تو بی‌کران است

یارب به صفای صبح‌خیزان
یارب به دعای اشک‌ریزان

یارب به دل نیازمندان
یارب به نیاز مستمندان

کز سر محبتم کن آگاه
در خاطرم این و آن مده راه

بفروز دلم به نور ایمان
بر من بگشا دری ز عرفان

بیدارکنم ز خواب غفلت
مستم مکن از شراب غفلت

برابن عماد بی سروپای
رحمت کن و از کرم ببخشای

آن‌کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد
وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد

از رنگ بلور تو شیرین شده جور تو
هر چند که جور تو بس تند قدم دارد

ای نازش حور از تو وی تابش نور از تو
ای آنک دو صد چون مه شاگرد و حشم دارد

ور خود حشمش نبود خورشید بود تنها
آخر حشم حسنش صد طبل و علم دارد

بس عاشق آشفته آسوده و خوش خفته
در سایه آن زلفی کو حلقه و خم دارد

گفتم به نگار من کز جور مرا مشکن
گفتا به صدف مانی کو در به شکم دارد

تا نشکنی ای شیدا آن در نشود پیدا
آن در بت من باشد یا شکل بتم دارد

شمس الحق تبریزی بر لوح چو پیدا شد
والله که بسی منت بر لوح و قلم دارد


این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد و به تأثیرات عمیق عشق و دلدادگی اشاره دارد.

مولانا بر این نکته تأکید می‌کند که هیچ چیز از شادی و لذت زندگی شخصی که معشوق را دارد، کم نمی‌کند و برعکس، کسی که معشوق را می‌بیند، غم‌هایش کمرنگ می‌شود.

زیبایی معشوق در رنگ و نور او نمایان است و حتی اگر کسی از او دور باشد، جذابیت و عظمت او به حدی است که شایسته‌ی ستایش و تحسین است.