ضرر از هر جا جلوش گرفته بشه منفعته
خوشبختانه پس از افشای تاریخی خط مشی متفکرانه بنده در مخالفت با سیستم توزیع عادلانه کارها و محکومیت ماده ۴ اصلاحیه تعرفه، ۵ نفر یا ۵۰۰۰ نفر ( متاسفانه جای صفر های ۵ خالی بود ! ) از کارشناسان یک شهر بزرگ که متصورا نمایندگی و هدایت تمامی کانونهای کشور را نیز بر دوش خود تصور می فرمایند، طی طومارهای طویل ممهور شده، از بنده خواسته اند که ضمن محکومیت مجدد توزیعات عادلانه مذکور کارها توسط هوش مصنوعی، یادآور شوم که نباید سرنوشت و قوام و دوام هلدینگها و صنایع و بنگاههای عظیم اقتصادی ملی کشور را فدای تقسیم رباتیک و بی احساس و بیطرف سیستم بیگانه موسوم به توزیع عادلانه کارها نمود چون این سیستم در آینده خسران و ضرر و زیان های زیادی را علاوه بر مجموعه دستگاه اقتصادی کشور، به معیشت بعضی از نخبه ترین کارشناسان بالا نشین (صدرنشین !) کشور متمرکز در یکجا که از بدو پیدایش، مرکزیت سراسری داشته اند وارد خواهد نمود ‼️⁉️
بنده هم واقعا معتقدم که با توجه به تمرکز اکثر دفاتر اصلی مجموعه های عظیم اقتصادی در یک شهر بزرگ کشور و بویژه بالا بودن سطح زندگی و هزینه های معیشتی و بخصوص افزایش های زیاد عوارض خروجی و صندلیهای فرست کلاس و نرخ ارزهای خاص خارجی و بالا رفتن دستمزد سرایداران و نگهبانان ویلاها و از همه مهمتر شیوه های بدیع و کاملا اختصاصی و سری فنی تخصصی منحصر بفرد بعضی کارشناسان یقه سفید، و باز هم مهمتر از همه، لهجه های رادیویی مرکزی، ماده ۴ و توزیع عادلانه کارها تا وقتی که سراسری باشد و عمومیت داشته باشد، بدترین شیوه "ناعادلانه ؟" تقسیم کارهاست ‼️ این چنین راهکارهایی عملا مصداق آشپز که دو تا شد آش یا شور میشود یا بی نمک است لذا نباید کارهای عظیم را به اشخاص (آشپز ضرب المثل) دیگری که با اصول صدرنشینی (!!) ناآشنایند سپرد و الّا نتیجه دلخواه و مطلوب و خوشمزه و لذیذ نخواهد داشت !!!
بنده هم صد در صد معتقدم که مادام که محدودیتها شامل بعضی مدعی مرکز نشینی هم باشد، کشور و اقتصاد ملی جز خسران سودی نخواهد دید !!!
بدیهی است هر کاری فوت و فنی دارد که فقط در دسترس از ما بهتران است و بس !!
مسلم است دانش کارشناسی حتی با وجود وسایل و تجهیزات ارتباطی پیشرفته، هنوز فقط و فقط در دسترس افراد ژن برتری است و بعلت بعد مسافت چندان کامل به شهرستانها نرسیده و اصولا دیار دور از مرکز تجربه تشخیص دقیق درد و ماوقع از مسایل منطقه خود هم بانداره عزیران از مابهتر را ندارند و اصولا باید کارها به ژن های برتر سپرده شود !!!
داشمون هر چه بگه درسته !!
تا کنون عرف و رسم روزگار بر این بوده که دیگران بکارند تا ما بخوریم و این عرف جا افتاده و مرسوم از قدیم الایام بوده، معنی ندارد یهوی ضوابط دیگری حاکم شود !!
اصولا کارهای بزرگ دارای ویژگی های فنی و تخصصی منحصر بفردی است که فقط تعداد محدود و نظر کرده قادر بانجام آن می باشند ضمن اینکه زحمات خاصی هم مثل خطرات پرواز، اقامت ساعتی یا روزانه حتی در هتلهای کمتر از ۷ ستاره (!)، دوری از خانه و مصائب دیگر هم دارد (!!)
البته برای عادلانه کردن توزیع عادلانه کارها، باید سیستم رقابتی آزاد آنهم فقط بین تعداد اندکی از عزیزان صدرنشین برقرار نمود تا حداقل چند شکم در این اوضاع گرانی سیر شود چون چند شکم سیر بهتر از صدها شکم گرسنه است !!!
✍🏿 آشنا
🆔@Karshenasan_rasmi