کارسوق

🤔 با پیشرفت هوش مصنوعی، باید به فکر کردن اصولی برگردیم.
◀️شریاس دوشی - با اندکی دخل و تصرف

با بهتر شدن هوش مصنوعی، افراد باید دوباره به اصول اولیه‌ی فکر کردن رو بیارن. ما آدما دوست داشتیم بگیم فکر کردن یه توانایی خاص خودمونه—و واقعاً هم هست—ولی بیشترمون فکر می‌کنیم که خیلی خوب و دقیق فکر می‌کنیم. اما راستش رو بخوای، با ظهور ابزارهای جدید هوش مصنوعی خیلی وقتا از همه‌ی توانایی‌ موجود برای فکر کردن استفاده نمی‌کنیم.

🟥 چرا عمیق فکر کردن سخته؟
اولین قدم برای تقویت مهارت تفکر اینه که یاد بگیریم با ناراحتی و سختیِ تفکر عمیق کنار بیاییم. چرا ناراحت‌کننده است؟ چون:

1️⃣ کلی انرژی می‌بره – ذهنمون ترجیح می‌ده یه کارو سریع شروع کنه تا این که ساعت‌ها روش فکر کنه.
2️⃣ ما رو با پیش‌داوری‌ها، غرور و ضعف‌های خودمون روبه‌رو می‌کنه – وقتی عمیق فکر می‌کنیم، می‌فهمیم که شاید تو خیلی چیزا اشتباه کرده باشیم.
3️⃣ کمتر از "شروع سریع یک کار" لذت‌بخشه – برای خیلیا، زدن یک تیک در لیست کارها حس بهتری داره تا اینکه روی یک موضوع عمیق فکر کنن.

💚 یک مثال ملموس
فرض کن کلی ویس از کلاس‌هات داری و می‌خوای برای امتحان آماده بشی:
🔴 روش سنتی: همون اول یکی‌یکی روی 2X گوش می‌دی، یادداشت برمی‌داری، زمان زیادی صرف می‌کنی و آخرش یه جزوه‌ی دست نویس داری.
✖️ روش هوشمندانه: از خودت میپرسی که ورودی و خروجی این کارت چیه؟ خب حدس میزنی که با پیشرفت هوش مصنوعی، احتمالا برای تبدیل ویس فارسی به متن باید ابزاری برای این تبدیل ویس به جزوه ساخته شده باشه. میری سراغ یه ابزار بهتر مثل هیولا، ویس‌ها رو بهش می‌دی و اون برات متن، جزوه و مایندمپ درست می‌کنه—سریع، راحت و بدون دردسر.

🚀 بعضیا دنبال راه میان‌برن، ولی مشکل همونه.
شاید الان بعضی‌ها بگن: «خب، یه چیز پیشرفته‌تر بگو که همین امروز به کارم بیاد.» ولی واقعیت اینه که بیشتر آدما نمی‌تونن همین قدم اول رو بردارن و با این حال دنبال نکته‌های پیچیده‌ترن. و همینجا دوباره به اول خط برمی‌گردیم—چون فرار کردن از ناراحتی نگاه کردن به خودمون، همون چیزیه که باعث می‌شه تو همه‌ی کارامون دنبال راه‌های سریع و میان‌بر باشیم.

👤 کارسوق، کاوشی در کار و بازار
💡 @KarmicFlow

حکمتی از لاک‌پشت‌های نینجا

امروز در راه بازگشت به خانه، روی صندلی‌های آبی سفت مترو، برای گذروندن وقت، داشتم توییتر می‌دیدم که یک توییت جالب فارسی دیدم. درباره فلسفه سلاح‌هایی که استاد اسپیلینتر به هر یک از لاک‌پشت‌های نینجا داده بود نوشته بود. از اونجایی که ۹۰ درصد از محتوای غیرمتبذل و زرد توییتر فارسی هم کپی از توییتر انگلیسی یا ردیت هست، سرچ کردم و دیدم بله چه قدر متن نوشته شده برای این موضوع. چیزی که مورد اتفاق بود این بود که اسپلینتر با آگاهی از نقص هر کدوم از لاک‌پشت‌ها، سلاح‌هایی رو برای اون‌ها انتخاب کرده بود که هر لاک‌پشتی در کار با اون سلاح با پیامد ناخواسته اون نقصش درگیر بشه و رشد کنه.

به رافائل که خشن‌ترین و تهاجمی‌ترین عضو گروه هست، خنجری رو داد که دفاعی‌ترین سلاح ممکنه و باهاش نمی‌شه کار تهاجمی کرد. تا رافائل صبرکردن در قبال دشمنش رو یاد بگیره.
به مایکل آنجلو که حواس‌پرت و ADHD‌ترین عضو گروهه، نانچیکو رو داد که استفاده ازش سخته و تمرکز می‌خواد و در صورت عدم تمرکز به خود به کاربرنده‌اش آسیب می‌زنه، تا آنجلو تمرکزکردن رو یاد بگیره.
به داناتلو که نرد‌ترین عضو گروهه، یک چوب ساده داد تا داناتلو بیش از حد بر ابزارها و تکنولوژی‌ها وابسته نشه و بتونه با خلاقیت خودش و ساده‌ترین ابزار ممکن نبرد کنه.
و در نهایت به لئوناردو که عاقل‌ترین و بااخلاق‌ترین فرد گروهه، شمشیر که کشنده‌ترین سلاح هست رو داد. تا لئوناردو بدونه که رهبر بعضی اوقات بایستی علی رغم اخلاقی‌بودنش سخت‌ترین تصمیمات که گرفتن جون یک نفر دیگه هست رو بگیره و البته به عنوان رهبر گروه، خطرناک‌ترین سلاح دست اونه تا مسئولیت به جلو بردن گروه رو داشته باشه.

اسپلینتر به هر یک از ما چه سلاحی می‌داد؟

منبع:
https://www.reddit.com/r/TMNT/comments/cb49kj/master_splinter_intentionally_gave_the_turtles/

💥 مربی‌گری مغز شما!

🔜 با ترکیب علم نوروساینس و کوچینگ، مسیر موفقیت و رشد خودتان را بشناسید. 🏹

🧠 ذهن‌تان را به ابزار قدرتمندتان تبدیل کنید!



🔜 عضویت:
🔗 https://t.me/coaching_brain

چرا هدف دقیق برای زندگی می‌تواند شما را محدود کند؟
یا شجاعت شنیدن ندای درونی خودتان

📱 John Whitmore

😊 همه ما دوست داریم که دیگران ما رو قبول داشته باشن. به همین خاطر سعی می‌کنیم رفتاری داشته باشیم که به نظر بقیه پذیرفتنیه و نمی‌خواهیم از چارچوب‌های تعیین‌شده بیرون بزنیم. اما خوشبختی واقعی زمانی به دست میاد که شروع کنیم به پیدا کردن مسیر خودمون.

💪 شجاعت دو نوعه: یکی شجاعت در برابر خطرات فیزیکی و یکی شجاعت در تصمیم‌های روانی و ذهنی. به نظرم شجاعت واقعی، اون جاییه که ما تصمیم بگیریم در زندگی تغییر ایجاد کنیم. خیلی از افراد از این می‌ترسن که از دنیای شناخته‌شده به سمت ناشناخته‌ها برن. اما همین خروج از منطقه امن و وارد شدن به دنیای جدید، بخش سخت زندگیه. من خودم بارها این تجربه رو داشتم و می‌دونم چقدر سخته.

🔍 هر کسی مسیر خودش رو داره. مهمه که بتونیم با سوال‌هایی که ممکنه خودمون تا حالا بهش فکر نکرده باشیم، مسیرمون رو پیدا کنیم. مثلاً از خودمون بپرسیم: "چرا دارم این کار رو می‌کنم؟" این سوال‌های ساده، ولی تاثیرگذار، به ما کمک می‌کنن که بیشتر در مورد راهی که در زندگی داریم، فکر کنیم. جواب‌ها رو کسی به ما نمی‌ده؛ باید توی خودمون دنبالشون بگردیم. شاید برای بعضی‌ها این جواب‌ها زودتر پیدا بشن، اما بیشترمون دور خودمون دیوارهایی از دفاع و حفاظت ساختیم که پیدا کردن جواب‌ها رو سخت‌تر می‌کنه.

🌱 ما توی جامعه‌ای بزرگ شدیم که بیشتر به ما یاد داده دنبال مسیرهایی بریم که دیگران برامون تعیین کردن؛ چه خانواده، چه جامعه، چه دنیای تجارت. ولی تا وقتی این مسیرها رو دنبال می‌کنیم، به رضایت نمی‌رسیم. رضایت واقعی (نه شادی) زمانی به دست میاد که شروع کنیم به پیدا کردن مسیر خودمون و نه مسیری که جامعه یا دیگران برامون چیدن.

🌊 ما توی فرهنگی پر از ترس زندگی می‌کنیم، فرهنگی که به جای اعتماد کردن به زندگی، ازش می‌ترسیم. اما زندگی خودش جریان داره و وقتی بهش اعتماد کنی، بهت نشون می‌ده کجا باید بری. نیازی نیست که نقشه‌ی دقیقی برای پنج سال آینده‌ات داشته باشی؛ چون همین هدف ها ممکنه جلوی شنیدن ندای درونت رو بگیرن و نذارن بفهمی امروز یا فردا باید کجا باشی.

👤 کارسوق، کاوشی در کار و بازار
💡 @KarmicFlow