ابراهیم ابن عبدالّاه گفت: من و پدرم نزد ابو عثمان جاحظ آمدیم در پایانۀ زندگیاش: پس گفت: آمدی نزد نیمتنهای کج و آب دهانی روان. شهرها دهتایاند؛ پس پیشه در بصره و شیوایی سخن در کوفه و خوبی در بغداد و بیوفایی (پیمانشکنی) در ری و رشکبردن در هرات و رویگرداندن در نیشابور و نابخشندگی در مرو و لافزدن در سمرقند و جوانمردی در بلخ و داد و ستد در مصر است.(۱)
۱. تاریخ بغداد، ج ۱، ص ۷۲؛ ترجمۀ سید سلیمان مدنی تنکابنی.
📚گزیدههایی از کتاب: جهان در آستانۀ ظهور؛ گفتار «تهران در آخرالزّمان»؛ پژوهش و نوشتۀ سیّد سلیمان مدنی تَنْکابُنِی
✍🏻روش ما در نوشتن واژهها، بر پایۀ درستنویسی و سازگاری نوشتار با گفتار و برخی نکتههای دیگر است.
✔️کانال آخرالزّمان
@joinchatakheruzzaman