بر اساس تعریف کلاسیک، جمعیتی که شباهت های فنوتیپی و ژنوتیپی به هم دارند و فرزندانی شبیه خود تولید میکنند که با سایر افراد در همان گونه متفاوت باشند، به آنها نژاد اطلاق میشود. یعنی جمعیتی با صفات خاص و متمایز که شبیه به خود را نیز متولد میکنند.
زندی یا سیاه کبود قطعاً یک نژاد است، زیبایی که زیبای دیگر تولید میکند.
سنجابی یک نژاد است چون دنبه ی او را هیچ نژاد دیگری حتی بختیاری ندارد. این سنجابی ها همیشه خوشگل های دیگری شبیه خود تولید میکنند که نرخ زایش، میزان وزن گیری، حجم دنبه، رنگ و... با نژادهای دیگری مثل کردی هم متفاوت است.
یا مثلاً افشاری و شال و بختیاری و لری هم صفات منحصر به خود دارند و طی صدها سال، همیشه فرزندان شبیه خود و متمایز از بقیه نژادها تولید کرده اند، پس چرا نتوانیم به آنها نژاد بگوییم؟؟!!
در یکی از تعاریف ارائه شده برای نژاد از سوی فائو گفته شده که: یک نژاد زمانی نژاد است که افراد زیادی بگویند وجود دارد. هر فردی که چند سال با انواع گوسفندان کار کرده باشد، این تفاوت های معنادار نژادهای ایرانی با یکدیگر را متوجه میشود که چطور هر کدام را از یکدیگر متمایز میکند.
مثلاً نژادی مثل شال با آن ضریب زایش و سه رنگ خاص در سه مقطع زندگی و ترسو بودن و وزن گیری و شکل و حجم دنبه و... دارای این صفات مخصوص به خود است و با نژاد مهربان یا ترکی قشقایی و شین بِش کاملاً متفاوت است و همه ی شال ها هم به هم شبیه هستند.
برخی اصرار دارند بگویند که ما در گوسفندان ایرانی نژاد نداریم و اینها نهایتاً توده یا اکوتیپ هستند ولی نژادهای اصلی ما مشخص و طبق تعاریف کلاسیک، قطعاً نژاد هستند حتی اگر مطالعات فیلوژنتیکی آنها انجام نشده باشد.
همانطور که رومن و لاکن و ایلدو فرانس نژاد هستند و جمعیت های مشابه ای که مشابه خود را تولید کرده و از دیگر گوسفندان متمایز هستند، زندی تیرآهن هیجده و بختیاری خوشگل و قزل ایرانی هم نژاد هستند چون از بقیه متمایز اند و همیشه هم شبیه خود را تولید میکنند.
پ ن: قطعاً همه گوسفندان ایرانی نژاد نیستند و تعداد زیادی توده و اکوتیپ گوسفندی هم در ایران داریم.
تصویر مربوط به نژاد زندی یا سیاه کبود در یکی از گله های قم می باشد.
جان من است این 😍😍
#دست_در_دست_هم_دهیم_به_مهر_میهن_خویش_را_کنیم_آباد
#العلم_سلطان
#ایران
#گوسفند
#دامپزشکی
#دامداری
#دام
#نژاد
#اصلاح_نژاد