𝗄𝗈𝗋𝗍𝗒

راستش من خیلی فیلم سینمایی و سریال ایرانی نگاه نمی‌کنم. رئالیتی‌شو ایرانی هم به جز چند قسمت از جوکر آقایان چیزی ندیدم. چند قسمتی که از جوکر آقایان دیدم برای من اصلا جالب، متفاوت و خنده‌دار نبود و تنها چیزی که به چشمم می‌اومد شوخی‌های لوس، جنسی و سطح پایینی بود که بیش از خنده‌دار بودن، بی‌ادبانه بودن. و اما چند روز پیش تصمیم گرفتم جوکر۲ با حضور بانوان رو ببینم و این اولین باریه که من یک رئالیتی‌شوی ایرانی رو تا آخر تماشا کردم و از تماشا لذت بردم. صادقانه بگم علت اصلی‌ای که به سراغ تماشای اون رفتم این بود که تصور می‌کردم قراره یک کار ضعیف‌تر از جوکر آقایان رو به خاطر سانسور‌ها و به طور کلی مشکلات زن بودن در ایران تماشا کنم و برام سوال بود با چنین شرایطی چرا باید اصلا چنین برنامه‌ای با حضور زن‌ها بسازن و خب الان باید اعتراف کنم که من زنِ ایرانی رو خیلی دست کم گرفتم. شوخی‌ها به شدت زیرکانه بود و حرف‌های خنده‌داری که زده می‌شد علاوه بر خنده‌دار بودن این حس رو به من القا می‌کرد که فقط یک زن می‌تونه به چنین جزئیاتی توجه داشته باشه و ازشون شوخی بسازه. جوکرتایمِ رویا میرعلمی، سوسن پرور و ژاله صامتی به تنهایی می‌تونستن تمام زمان برنامه رو به خودشون اختصاص بدن و تماشا کردنشون سرشار از شادی، شگفتی و شعف و طنازی بشه. یا خانم مسلمی که من حتی فکرش رو هم نمی‌کردم انقدر بانمک و شیرین باشن. به طور کلی برنامه‌ای بود که من از دیدنش لذت بردم و اون کمدی‌ها و طنازی‌های زیرکانه و زنانه بسیار به دلم نشست.

جواب صادقانه‌ام وقتی ازم می‌پرسن خب چه خبر؟ چی کار می‌کنی؟ برنامه‌ات چیه؟ :

رابطه من و خواهرم/برادرم:

‌
‍ این‌جا بهترین کانال اطلاعات عمومی‌ای هست که می‌خوام بهتون معرفی کنم. اگه همیشه دنبال جایی هستید که با منبع بهتون چیز های خوب و متنوع و کاربردی یاد بده این کانال برای شماست. کلی اطلاعات عمومی خفن که یه عالمه دانش و آگاهیتون رو بالا می‌بره، توی اون کانال برای شما وجود داره.
‌
‌‌ ‌ @telegrrraph

این مدت خیلی تعریف بازیگری درخشان سباستین استن در فیلم جدیدش یعنی A Different Man رو شنیدم و ابن تنها دلیلی بود که فیلم رو تماشا کردم. فیلم در مورد ادوارد، مردی با صورت غیرعادیه که زندگی خیلی سخت و بد براش پیش‌ می‌ره پس تصمیم می‌گیره یک ریسک بزرگ کنه و پیش پزشکی بره که شایعه‌ها می‌گن توانایی درمان کردنش رو دارن. راستش این فیلم برای من یکی از جذاب‌ترین فیلم‌هایی بود که راجع به خودشناسی، رشد شخصی ک ذات انسان دیدم. شاید نه از نظر ظاهری بلکه از نظر باطنی، خیلی از ما شبیه به ادوارد باشیم و این رو من با توجه به احساسی که فیلم بهم داد متوجه شدم. من عاشق فیلم‌هایی هستم که بعد از پایانشون مدام بهشون فکر می‌کنم و فراموش شدنی نیستن و خب این هم برای من جز همون دسته از فیلم‌هاست. چیزی که این فیلم به من یاد داد این بود که نگاه کردن به درون خودمون و شناختن چیزی که درون ما وجود داره خیلی مهم تر از نگاه کردن به اون آدمیه که در آینه می‌بینیم. چیزی که A Different Man به من یاد داد این بود که تصویر ذهنی و اون خود انگاره‌ای که از خودمون داریم چیزی هست که زندگی توی دنیا رو برای ما راحت می‌کنه. فیلم برای افراد زیر ۱۸ سال مناسب نیست و اگه سنتون برای دیدنش مناسبه پیشنهاد می‌کنم حتما اون رو تماشا کنید.

می‌خواستم از زیر سایه‌ات بیرون بیام اما وقتی بیرون اومدم نور خورشیدی ندیدم. هیچ نوری نبود.

-Vikings

داستان فیلم Frances Ha در مورد زنی هست که همراه دوستش زندگی می‌کنه ولی خب اتفاقی می‌افته که مجبور می‌شه زندگیش رو از دوستش جدا کنه و باعث بی‌خانمان شدنش می‌شه. اگه آدم کمالگرایی هستید که همیشه به رویا هاتون و راه رسیدن به اون‌ها فکر می‌کنید، این فیلم برای شماست. همین‌طور اگه آدمی هستید که به دوستی و روابط دوستی وابسته هست فیلم مناسبی برای دیدنه و اگه آدمی هستید که به تازگی وارد دنیای بزرگسالی شدید و گیج و سردرگمید و هنوز اونقدر احساس بزرگ بودن نمی‌کنید تا بتونید از پس بازی در نقشی که جامعه براتون با توجه به سنتون خلق کرده، بر بیاید، این فیلم برای شماست.

مکالمهٔ من و دوست پولدارم:

فیلم "کیک محبوب من" راجع به زن مسن و تنهایی هست که بچه‌هاش سال‌هاست خارج زندگی می‌کنن و شوهرش هم سی ساله که فوت کرده. زن این داستان یا همون مهین خانم از این تنهایی خستست و دنبال یار و همدمه که در همین بین یک راننده تاکسی توجه مهین خانم رو به خودش جلب می‌کنه و با هم آشنا می‌شن. اگه به فیلم‌های درام و رمنس علاقه دارید فکر می‌کنم دیدنش بد نباشه. و حالا اگه بخوام خیلی خلاصه از احساسم نسبت به این فیلم بگم باید گفت به نظرم یک اثر متوسط رو به پایین و شاید حتی کمی ضعیف بود ولی همچنان خیلی از فیلم‌هایی که روی پردهٔ سینمای امروز ایران وجود داره، بهتره. گاهی وقت‌ها بازیگری و دیالوگ‌گویی‌ها انقدر ضعیف بود که باعث آزارم می‌شد. این‌که کیفیت بازیگری مدام در حال بالا و پایین شدن بود فقط نشان از کارگردانی ضعیف این فیلمه. جدای از کارگردانی ضعیف، من فکر می‌کنم حتی ضعف فیلمنامه هم خیلی برای مخاطب عیان و مشخصه چون عملکردش در شکل دادن آشنایی، گفت‌ و گو و پیوند خوردن دو شخصیت مهین و فرامرز بسیار سطحی بود. ولی با همهٔ این‌ها می‌تونست فیلم قابل قبولی باشه اگه پردهٔ پایانی فیلم چنین نمی‌شد و در آخر فیلم‌ساز نتونست اون پایان‌بندی مسخره و عجیب درام‌های ایرانی برای این فیلم رقم نزنه. من هم قبول دارم که فیلم به خاطر شکستن تابو‌های عجیبی که در کشورمون وجود داره و بیشتر ما ازش بیزاریم شایستهٔ تقدیره ولی نه اون‌قدر که چشم روی واقعیت ببندیم. واقعیت هم اینه که از نظر ساختار سینمایی فیلم اون‌قدر حرف برای گفتن نداره.

+تو از مرگ نمی‌ترسی؟
-نه فقط دیگه از تنهایی مردن می‌ترسم.

"کیک محبوب من" به کارگردانیِ مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها.

من قبل از هر امتحان: