Endo Tweets

من به تازگی ست آبچوراتور جدید وودپکر رو خریدم و به مدت یک هفته تمام بیماران رو باهاش آبچوره کردم. بسیار از عملکرد و طراحی هوشمندانه‌ش راضی بودم. به زودی پستی در مورد تجربه‌ام در این مدت و چالش‌های آبچوریشن به روش تراکم عمودی می‌نویسم

🌟 فالوآپ ۵ ساله آبچوریشن بر پایه سیلر (سینگل کن/سیلر بیوسرامیک)

به تازگی مقاله‌ای در ژورنال معتبر Journal of Endodontics چاپ شده که فالوآپ طولانی مدت آبچوریشن بر پایه سیلر (همون سینگل کن با سیلر بایوسرامیک خودمون) بوده و نشون داده که موفقیت درمان با روش عمودی تفاوتی نداشته. نکته‌ی خوشحال‌کننده‌ی این مقاله اینه که سیلر مورد استفاده Endoseal TCS یا همون ماروچی رایج در ایرانه. البته با یک مقاله نمیشه قضاوت کاملی کرد مخصوصا که حجم نمونه‌ی کمی داره ولی خب خیالمون راحت‌تر میشه که سیلر بیوسرامیک رایج در بازار ایران انگار سیلر خوبیه.

تکنیکشون رو خیلی خلاصه نوشتن ولی اینطوری بوده که سیلر رو در یک سوم میانی ریشه تزریق کردن و گوتا رو داخل کانال گذاشتن و یه مقدار حرکات بالا و پایین انجام دادن که نفوذ سیلر بهتر بشه بعد گوتا رو از سر اریفیس قطع کردن و یه مقدار کاندنس کردن.


فایل مقاله رو پیوست کردم

🌟 ارجاع

خیلیاتون برای من تعریف کردید که یه کیسی کار کردید و به هر دلیلی موفق به اتمامش نشدید و به یه متخصص ارجاع دادید. بیمار از پیش متخصص با عصبانیت برگشته و گفته به دندون من گند زدید یا پیش چندین متخصص چرخیده و هیچکسی حاضر نشده کارش رو انجام بده. چرا؟ تو این پست می‌خوام چندتا نکته در مورد ارجاع به متخصص توضیح بدم. توضیحات با پیش‌فرض ارجاع به متخصص اندوئه ولی در مورد ارجاع به بقیه متخصص‌ها هم جواب میده:

۱- تا جایی که میشه سعی کنید ارتباطتون با متخصص مستقیم باشه. یعنی اگه دوست یا آشناست از طریق تلگرام یا واتسپ اطلاع بدید. اگر دسترسی ندارید لااقل با تماس تلفنی به مطب از قبل توضیحات رو بدید که به علت ناهماهنگی بیمار سردرگم یا آژیته نشه.

۲- چه مکتوب چه پیام مجازی کیس رو به طور کامل باید توضیح بدید. یعنی مثلا بنویسید «بیمار ۴۰ ساله روز فلان تاریخ فلان برای درمان ریشه دندان فلان مراجعه کرد.» و بعدش شرح کامل از بی‌حسی، چگونگی اکسس، توالی فایل، جلسات و حدس خودتون از مشکل پیش اومده + دو تصویر با کیفیت از پیش از کار و حین کار (بعد مشکل پیش اومده) برای متخصص مربوطه بفرستید. در صورتی که مجبورید نامه رو دست بیمار بدید و او به شکل blind به متخصصی مراجعه کنه و از طرفی می‌ترسید در نامه چیزی بنویسید که بیمار رو حساس کنه از اصطلاحات تخصصی و خلاصه‌ نوشتن کلمات استفاده کنید.

۳- به فکر مسأله مالی باشید. فرض کنید شما با تعرفه ۴ تومن اندو می‌کنید و تعرفه کیس ارجاعی برای متخصص ۸ تومن باشه. اکثر اوقات بیمار حاضر به پرداخت این اختلاف هزینه نیست. در مورد چگونگی پرداخت هزینه‌ها با بیمار و متخصص مربوطه هماهنگ باشید. یک مزیت تماس مستقیم هماهنگی این مسائل قبل از مراجعه بیمار و برطرف شدن مشکلات ناشی از عدم هماهنگیه. تو ذهنتون باشه که احتمالا نیازه بخشی از مابه‌التفاوت رو خودتون بپردازید.

۴- هر متخصصی کیس ارجاعی قبول نمی‌کنه یا تعداد معدودی در ماه قبول می‌کنه. کیس های ارجاعی معمولا خیلی سختن و زمان و انرژی زیادی می‌برن. در ضمن خیلی از کیس‌ها رو تعدادی کمتری از متخصص‌ها ابزار منیج کردنش رو دارن. مثلا در آوردن فایل شکسته حتما میکروسکوپ و حتما کیت و دستگاه مخصوص میخواد. در صورتی که هدف از ارجاع در آوردن فایل شکسته‌ست حتما چک کنید که متخصص این کار رو انجام میده یا نه. مثلا من که میکروسکوپ ندارم این کار رو انجام نمیدم و صرفا برای بایپس تلاش میکنم که ممکنه موفق نباشه.

۵- هر متخصصی یک جور برخورد با بیماران بخصوص بیمارای ارجاعی داره. خیلی وقت‌ها برای کاهش مسئولیت کار تمام عوارض و بدترین پیشامد ممکن را به بیمار توضیح می‌دهند که مسئولیت روی دوش خودشون رو کم کنن که این ممکنه باعث آژیته شدن بیمار بشه. مزیت مهم ارتباط مستقیم همین آمادگی متخصص از قبل و کاهش احتمال این مخاطراته.

۶- برای تشخیص مشکل به تنهایی ارجاع ندید. اگر بیماری رو به سمت متخصص فرستادید در اون مورد خاص از سرویس خودتون در اومده. مثلا اگه برای اندو ارجاع دادید انتظار داشته باشید اندو رو انجام بدن و بعد بیمار رو برای ترمیم سمت شما بفرستن.

شما چه تجربه‌ای در ارجاع داشتید؟

🌟 دید تونلی

یک جلسه‌ای از دکتر مکری به نام «تصمیم‌گیری آگاهانه در مقابل افکار خودکار» می‌دیدم که در مورد تفکر تونلی و گیر کردن افراد در وضعیت‌هایی بود که اونا رو به پاسخ مطلوب نمی‌رسونه. توصیه دکتر بر اساس مقالات مجموعه‌ای از عملکردها بود که به منظور یک قدم عقب رفتن و حرکت از مسیر دیگری بود. ترجمه‌ی این بحث رو می‌خوام در کار خودمون بگم:
یکی از چیزایی که من زیاد می‌شنوم اینه که افراد سالهاست دارن کار می‌کنن و خیلی هم تازه‌کار نیستن ولی هنوز با اندو چالش‌های زیادی دارن و به رضایت از کارشون نمی‌رسن. معمولا وقتی در مورد کارشون می‌پرسم متوجه میشم که اینا به تله‌ی دید تونلی و عمل خودکار افتادن. یعنی چیزی که بهش عادت کردن رو ادامه میدن و تغییری در روش کارشون ندارن. به نظر من هر چقدر که آدم طولانی‌تر در تله‌ی بد کار کردن بیفته خیلی سخت هم می‌تونه از دستش فرار کنه. من خودم اوایل که رزیدنت شده بودم اول در برابر رابردم مقاومت داشتم، بعد در برابر تنوع کلمپ بعد در مقابل تغییر سیستم روتاری بعد سوزن ساید ونت بعد فرز میولر و ... و هنوزم که هنوزه در برابر خیلی تکنیک‌های بهینه دارم مقاومت می‌کنم. راهی که شما میتونید در اندو به یه کیفیت درمان قابل قبول و رضایت از درمان برسید اینه که یک قدم برید عقب، از روش کارتون دست بردارید و مسیر تازه‌ای برید. مثلا با ایزولاسیون شروع کنید. نصفه و نیمه کار نکنید و همه تجهیزات لازم رو بگیرید. سکوئنس و سیستم فایل رو عوض کنید. از سوزن ساید ونت حالا استفاده کنید. شستشوی خیلی بیشتری بدید، کراون داون پیش برید و .... مطمئن باشید کم کم یه در دیگه، یه فضای دیگه و یه دغدغه‌ی تازه‌ای براتون باز میشه.

پ.ن: یکی از آزمایشاتی که روی حیوانات در مورد همین دید تونلی انجام داده بودن این بود که یه شیشه‌‌ی شفاف و یه غذا داخلش گذاشته بودن که راه دسترسی به غذا از کنار شیشه بود. خیلی از حیوانات مستقیم به سمت غذا حمله می‌کردن و به شیشه می‌خوردن. حکایت درمان خیلی‌هاست. ممکنه اون شیشه خیلی کوچیک باشه و حرکت مستقیم به سمت غذا به فاصله یک سانتی هم از غذا برسونتشون ولی بهش در نهایت نمی‌رسن. راهش اینه که بیان عقب و از کنار وارد بشن. اگه درمانتون اصولی نیست ولی تا حد خوبی کارتون رو راه میندازه شما بالاخره به بن‌بست می‌خورید. مسیر رو عوض کنید!