✨﷽✨
✅ لایق مناجات خدا باشیم
خدا با سنگ #مناجات می کند؛ ما اصلاً غافلیم! اینکه گفتند: شب و روز لااقل یک ساعت خلوت کنید؛ نه با کسی حرف بزنید، نه کسی با شما حرف بزند، نه با چیزی مشغول بشوید، نه بگذارید چیزی به شما مشغول شود؛ فکر بکنید ببینید چه می شنوید! آخر آدم از سنگ که بدتر نیست! اینچنین نیست که ذات اقدس اله بفرماید من با سنگ مناجات می کنم، با شما مناجات نمی کنم؛ این که نیست! اینکه فرمود: (یا جبال اوّبی معه)*؛ این کلام الهی است، این صدای الهی است! اینکه گفتند یا بین الطلوعین، یا غیر بین الطلوعین یک مقداری خلوت کنید، حرف نزنید، فکر کنید؛ برای همین جهت است.
بالاخره این ندا هست، این صدا هست. وقتی با سنگ حرف می زند که این کار را بکن، خُب با ما چرا حرف نمی زند! اینطور نیست که صحبت نکند. " ما نمی شنویم! " جبال بهشتی که نیست، (یا جبال اوّبی معه). از بس سر و صدای ما زیاد است که ما صدای حق را نمی شنویم!! عروج مومن ...؛ چون (انّ الصّلاه معراج المومن)* که هست، ما داریم؛ (انّ المصلّی یُناجی ربّه)* را که داریم؛ اینها که در روایات ما هست. #نماز معراج مومن است، و انسان در نماز با خدا #نجوا دارد، (انّ المصلّی _ مادامی که در صلاه است _ یناجی ربّه)!
درباره معراج (پیامبر) گفتند: (چنان رفته باز آمده باز پس / که ناید در اندیشه هیچ کس)*. آن مال معراج حضرت بود. امّا برای ما هم صلاه معراج مومن است. ما هم می توانیم چنان رفت و آمد داشته باشیم که خیلی از رفقای ما ندانند! نه فرشته ها ندانند، ما هم در محدوده خودمان آنهایی که سرگرم کارهای دیگری هستند، ما که سرگرم کارهای حوزوی هستیم، ما می توانیم (چنان رفته باز آمده باز پس ...)؛ بالاخره مردان الهی از همین حوزه ها برخواستند. دیگران هم به جای خود هستند، اهل بهشتند؛ امّا اگر چهار کلمه ای هست، چهار حمایتی از دین هست، چهار جا سخن از قرآن و اهل بیت است، بالاخره از حوزه برخواسته است!
(چنان رفته باز آمده باز پس / که ناید در اندیشه هیچ کس). گفتند: خدا می داند و آن کس که رفته. اگر (الصلاه معراج المومن) است، این هم می شود این کار را کرد! انسان با او دارد زمزمه می کند. وقتی او با سنگ ها حرف می زند، دستور می دهد؛ چه جوری با ما حرف نمی زند؟! چه جور در قلب ما القاء نمی کند؟! ما از بس مشغول امور دیگر هستیم که آن صدا را نمی شنویم، و گرنه این صدا همیشه هست.
سوره سباء / آیه ۱۰
بحار الانوار / جلد ۷۹ / صفحه ۳۰۳
بحار الانوار / جلد ۶۸ / صفحه ۲۱۶
نظامی / خمسه / اسکندرنامه / بخش اول (شرفنامه)
📚 درس خارج فقه
مسجد اعظم قم ؛ ۱۴۰۳/۰۷/۲۱
🕌 @emamreza8_ir
✅ لایق مناجات خدا باشیم
خدا با سنگ #مناجات می کند؛ ما اصلاً غافلیم! اینکه گفتند: شب و روز لااقل یک ساعت خلوت کنید؛ نه با کسی حرف بزنید، نه کسی با شما حرف بزند، نه با چیزی مشغول بشوید، نه بگذارید چیزی به شما مشغول شود؛ فکر بکنید ببینید چه می شنوید! آخر آدم از سنگ که بدتر نیست! اینچنین نیست که ذات اقدس اله بفرماید من با سنگ مناجات می کنم، با شما مناجات نمی کنم؛ این که نیست! اینکه فرمود: (یا جبال اوّبی معه)*؛ این کلام الهی است، این صدای الهی است! اینکه گفتند یا بین الطلوعین، یا غیر بین الطلوعین یک مقداری خلوت کنید، حرف نزنید، فکر کنید؛ برای همین جهت است.
بالاخره این ندا هست، این صدا هست. وقتی با سنگ حرف می زند که این کار را بکن، خُب با ما چرا حرف نمی زند! اینطور نیست که صحبت نکند. " ما نمی شنویم! " جبال بهشتی که نیست، (یا جبال اوّبی معه). از بس سر و صدای ما زیاد است که ما صدای حق را نمی شنویم!! عروج مومن ...؛ چون (انّ الصّلاه معراج المومن)* که هست، ما داریم؛ (انّ المصلّی یُناجی ربّه)* را که داریم؛ اینها که در روایات ما هست. #نماز معراج مومن است، و انسان در نماز با خدا #نجوا دارد، (انّ المصلّی _ مادامی که در صلاه است _ یناجی ربّه)!
درباره معراج (پیامبر) گفتند: (چنان رفته باز آمده باز پس / که ناید در اندیشه هیچ کس)*. آن مال معراج حضرت بود. امّا برای ما هم صلاه معراج مومن است. ما هم می توانیم چنان رفت و آمد داشته باشیم که خیلی از رفقای ما ندانند! نه فرشته ها ندانند، ما هم در محدوده خودمان آنهایی که سرگرم کارهای دیگری هستند، ما که سرگرم کارهای حوزوی هستیم، ما می توانیم (چنان رفته باز آمده باز پس ...)؛ بالاخره مردان الهی از همین حوزه ها برخواستند. دیگران هم به جای خود هستند، اهل بهشتند؛ امّا اگر چهار کلمه ای هست، چهار حمایتی از دین هست، چهار جا سخن از قرآن و اهل بیت است، بالاخره از حوزه برخواسته است!
(چنان رفته باز آمده باز پس / که ناید در اندیشه هیچ کس). گفتند: خدا می داند و آن کس که رفته. اگر (الصلاه معراج المومن) است، این هم می شود این کار را کرد! انسان با او دارد زمزمه می کند. وقتی او با سنگ ها حرف می زند، دستور می دهد؛ چه جوری با ما حرف نمی زند؟! چه جور در قلب ما القاء نمی کند؟! ما از بس مشغول امور دیگر هستیم که آن صدا را نمی شنویم، و گرنه این صدا همیشه هست.
سوره سباء / آیه ۱۰
بحار الانوار / جلد ۷۹ / صفحه ۳۰۳
بحار الانوار / جلد ۶۸ / صفحه ۲۱۶
نظامی / خمسه / اسکندرنامه / بخش اول (شرفنامه)
📚 درس خارج فقه
مسجد اعظم قم ؛ ۱۴۰۳/۰۷/۲۱
🕌 @emamreza8_ir
