🔴 گردآوری دکتر محمدرضا منجذب
🔻شفافیت اقتصادی به معنای دسترسی و وضوح اطلاعات اقتصادی است که به تصمیمگیری بهتر و کارآمدتر در سطح فردی، شرکتی و دولتی کمک میکند. این مفهوم شامل دسترسی به اطلاعات درباره سیاستهای اقتصادی، وضعیت مالی، عملکرد بازارها و سایر دادههای مرتبط با اقتصاد است.
🔻 اهمیت شفافیت اقتصادی:
افزایش اعتماد: شفافیت میتواند اعتماد عمومی را به نهادهای دولتی و خصوصی افزایش دهد.
کاهش فساد: با دسترسی به اطلاعات، احتمال فساد و سوءاستفاده کاهش مییابد.
تصمیمگیری بهتر: اطلاعات شفاف به سرمایهگذاران و تصمیمگیرندگان کمک میکند تا انتخابهای بهتری داشته باشند.
پیشبینیپذیری: شفافیت میتواند به پیشبینیپذیری اقتصاد کمک کند و نوسانات را کاهش دهد.
🔻 روشهای اندازهگیری شفافیت اقتصادی:
شاخصهای شفافیت: برخی سازمانها شاخصهایی برای اندازهگیری شفافیت اقتصادی ایجاد کردهاند، مانند شاخص شفافیت اقتصادی (Economic Transparency Index) یا شاخص فساد (Corruption Perceptions Index).
مجموعه ای شامل:
دسترسی به اطلاعات: بررسی میزان دسترسی عمومی به اطلاعات مالی، گزارشهای اقتصادی و دادههای مربوط به سیاستها و برنامههای دولت.
تحلیل دادهها: ارزیابی کیفیت و دقت اطلاعات منتشر شده، از جمله بررسی اینکه آیا اطلاعات به موقع و قابل اعتماد هستند یا خیر.
نظرسنجیها: انجام نظرسنجیها از کسبوکارها و شهروندان برای سنجش احساسات و تجربیات آنها در مورد شفافیت اطلاعات اقتصادی.
مقایسه بینالمللی: مقایسه وضعیت شفافیت اقتصادی یک کشور با کشورهای دیگر برای ارزیابی نسبی آن.
🔻 شفافیت اقتصادی یکی از عوامل کلیدی برای توسعه پایدار و رشد اقتصادی است و میتواند تأثیرات مثبت زیادی بر روی عملکرد اقتصاد داشته باشد.
🔻 درجه شفافیت اقتصادی در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر، به ویژه کشورهای توسعهیافته، پایینتر است. این موضوع به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل وضعیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور میشود.
🔻 برخی از نکات کلیدی در مورد شفافیت اقتصادی در ایران:
شاخص فساد: بر اساس شاخص فساد سازمان شفافیت بینالملل (Corruption Perceptions Index)، ایران معمولاً در ردههای پایینتری قرار دارد و این نشاندهنده وجود فساد گسترده و عدم شفافیت در نهادهای دولتی است. در سال 2024 اما رتبه ایران با امتیاز 23، به جایگاه ضعیفتر 151 نزول کرد. شایان توجه است که میانگین جهانی امتیاز فساد 43 میباشد و ایران فاصله بسیار زیادی با کشور امارات در خاورمیانه دارد که در رتبههای بالای جهانی جای گرفته است. ایران حتی از عراق پایین تر است. (اینجا را ببینید)
دسترسی به اطلاعات: در ایران، دسترسی به اطلاعات مالی و اقتصادی برای عموم مردم و حتی برای بخش خصوصی محدود است. این موضوع میتواند به عدم شفافیت در تصمیمگیریهای اقتصادی منجر شود.
گزارشدهی مالی: بسیاری از شرکتها و نهادها در ایران به طور کامل گزارشهای مالی خود را منتشر نمیکنند، که این امر نیز بر شفافیت تأثیر منفی میگذارد.
نظارت و حسابرسی: ضعف در نهادهای نظارتی و حسابرسی نیز به عدم شفافیت کمک میکند. نهادهایی که باید بر عملکرد اقتصادی نظارت کنند، ممکن است تحت تأثیر عوامل سیاسی قرار گیرند.
مقایسه با کشورهای دیگر: در مقایسه با کشورهای همسایه و حتی برخی کشورهای در حال توسعه، ایران معمولاً وضعیت بهتری از نظر شفافیت اقتصادی ندارد. بسیاری از کشورهای منطقه تلاش کردهاند تا با اصلاحات اقتصادی و افزایش شفافیت، اعتماد سرمایهگذاران را جلب کنند.
نتیجهگیری:
🔻 به طور کلی، شفافیت اقتصادی در ایران نیاز به بهبود جدی دارد. افزایش شفافیت میتواند به کاهش فساد، افزایش اعتماد عمومی و جذب سرمایهگذاریهای داخلی و خارجی کمک کند. برای بهبود وضعیت، نیاز به اصلاحات ساختاری و قانونی وجود دارد که به تقویت نهادهای نظارتی و افزایش دسترسی به اطلاعات منجر شود.
لینک مطلب در روزنامه تعادل
♦️ https://t.me/drmonjazeb