Dr.jahangiri

دخالت دیگران در تربیت فرزند: هر چقدر هم تمامی اصول تربیتی را برای آموزش فرزندتان به کار بگیرید باز هم گاهی اوقات از فرزندتان رفتاری سر می زند که ممکن است در یک جمع خانوادگی باعث شرمنده شدنتان بشود. بدتر از همه وقتی است که پای دخالت شخص دیگری وسط می آید و با سرزنش یا تایید رفتار بیجای فرزندتان وارد حریم شخصی شما و او می شود. وقتی پدر و مادر اجازه دخالت دیگران(چه پدربزرگ و مادربزرگ چه سایر اقوام و آشنایان) را در تربیت فرزند ندهند با این کار احساس امنیت در فرزندشان بوجود می آورند. زیرا والدین برای فرزندشان مرجع قدرت هستند و اگر کسی قرار باشد در امر آموزش فرزندتان دخالت کند و مرجع قدرت شود شرایطی پیش می آید که کودک مجبور است در برابر این افراد "بله چشم" بگوید و هرگز نمی تواند شخصیت مستقل خود را شکل دهد. این را هم در نظر داشته باشید هرگز هنگام بروز خطا، فرزندتان را در حضور جمع تربیت یا سرزنش نکنید!

#رفتار_اشتباه

🔺کودکان رو علی‌رغم میلشون مجبور نکنین که عمو خاله رو بغل کنن و ببوسن. اجبارهایی از این دست به کودک القا می‌کند که تو کنترلی روی بدن خودت نداری، و این در آینده ممکن است منجر شود که کودک به مالکیت بدن دیگران هم احترام نگذارد. به کودکان آداب معاشرت رو یاد بدیم اما بدون زور و اجبار.

🔺صحنه‌ای آشنا که والدین به کودک اصرار می‌کنند تا خاله یا عمو رو ببوسه و کودک امتناع می‌کند. اگر والدین یا فرد متقاضیِ بوس رضایت دهد که هیچ، اما ماجرا به اینجا ختم نمیشود. سناریوی بعدی توسط خاله یا عمو اجرا میشود؛ عمو با دو متر قد و سبیل، خودش رو میکوبه زمین و شروع میکنه گریه و زاری که من بوس میخوام، اگر بوس ندی من می‌میرم! کودک هاج و واج با بغض به صحنه خیره میشود. کودک احساس می‌کند اگر به خواسته‌های دیگران اهمیت ندهد باعث رنجش و ناراحتی و حتی «مرگ» آنها میشود. مفهوم مرگ برای کودکان بسیار پیچیده و استرس‌ آور است.
🔺 تصور کنید که ما برای گرفتن بوس و بغل چه فشاری به کودک وارد می‌کنیم. کودک می‌آموزد که برای خوشحال کردن دیگران باید به خواسته‌‌هاشون جواب مثبت دهد. بله، باورهای ما از درون چنین واکنش‌های رفتاری شکل می‌گیرند، از رفتار و برخوردهای ما بزرگسالان که قرار است کمک کنیم آینده‌ای بهتر برایشان بسازیم. ممکنه کودک در آخر عموی بی فکر رو ببوسه اما این رو هم یاد می‌گیرد که دفعه بعد اگر من هم بستنی خواستم حق دارم توی پاساژ جلوی مردم خودم رو بکوبم زمین و گریه کنم، چون برای عمو این تکنیک گریه و زاری برای گرفتن بوس جواب داد، چرا برای گرفتن بستنی برای من جواب نده! کودکان از ما می‌‌آموزند. هر لحظه و همه‌ جا.

اگر از کودک شما خطایی سر بزند چه واکنشی نشان می دهید؟! فرض کنیم بچه ای لیوانش را بیندازد و بشکند. در درجه اول خیلی خوب است هول نکنیم و جیغ نکشیم چه از روی ترس چه از روی خشم. در خانواده های "آشفته" این حادثه ممکن است منجر به سخنرانی، خوردن سیلی و شاید تبعید بچه با چشمان اشکی به اتاقش شود ولی در خانواده "بالنده" به احتمال زیاد یک نفر خواهد گفت: "پسرم/دخترم لیوان شکست؟ ببینم انگشتت را هم بریده ای؟ من برایت یک چسب زخم می آورم بعد می رویم جارو می آوریم و تکه های شکسته را جمع می کنیم تا در دست و پایمان فرو نرود." حتی در برخی سنین ، کودک توانایی این را دارد که خودش جارو بیاورد و تکه ها را خودش جمع کند تا به اصطلاح خطای رخ داده را جبران کند. کودک از این طریق می آموزد که باید عواقب اشتباه خود را بپذیرد و برای جبرانش تلاش کند و در آینده، بخصوص در نوجوانی ،اگر دور از چشم والدین خطایی مرتکب شد به خانواده خود اعتماد دارد و آن را بدون ترس با پدر و مادرش مطرح می کند و می داند بجای تنبیه و سرزنش می تواند با کمی فکر، آن خطا را جبران کند. خانواده ی "بالنده" می داند زندگی آدمی و احساسات بشری و تاثیر آن روی آینده کودک از هر چیز دیگر مهم تر است.

در حین مشاوره با اکثر والدینی که به دلیل اختلالات رفتاری مربوط به کودک خود مراجعه می کنند، کاملا آشکار است که کودک هیچ مشکلی ندارد و والدین نیاز دارند که مشکلات خود را حل و فصل کنند. سلامت روان کودک ، ارتباط مستقیمی با سلامت روان والدین دارد. کودکان در شرایط نا امن خانه، احساس ناامنی می کنند و رفتارهای نابهنجار از خود بروز می دهند. درک شرایط بد اقتصادی، بیماری، حجم مسئولیت والدین، اختلافات زناشویی، مشکلات والدین با محیط کارشان، تولد فرزند جدید و ... بسیار بسیار برای کودک دشوار بوده و هرگز کودک نمی تواند عمق آنها را لمس کند و بفهمد. در نتیجه برای تخلیه ناراحتی و حس ناامنی خود ممکن است رفتارهایی از خود بروز دهد که از نظر والدین، اختلال، تلقی شود؛ مثل پرخاش، خودزنی، ناسزاگویی،آزار جسمی اطرافیان،آسیب زدن به وسایل و اشیا، درس نخواندن و شانه خالی کردن از مسئولیتها، خوب غذا نخوردن، شب ادراری، اختلالات خواب، تیک های عصبی، ناخن جویدن و ... والدینی که حال خوشی ندارند و مدام در استرس ها و اضطراب های روزانه خود درگیرند، این حالشان را خواسته یا ناخواسته به کودک خود منتقل می کنند. توصیه ای که به این والدین داده می شود این است که برای مرتب شدن وضعیت خانه و بهبود حال فرزند خود، اول به خودشان برسند و مشکلات و درگیری هایشان را حل کنند و یا با کمک مشاور نحوه غلبه بر آنها را بیاموزند و به ذهن آشفته خود سرو سامان دهند. در این دنیای پر استرس و پر فشار، کنترل خشم و کنترل استرس مهارت هایی هستند که همه باید بیاموزند.

رفتارهای زشت و بی ادبانه، الفاظ تند و حتی کتک زدن این روزها توسط کودکان بسیار شایع شده است. کودکان از حدود 1 تا 2 سالگی با حرکات دست و صورت و گفتار والدینشان آشنا می شوند و مفهوم قانون را درک می کنند. همانطور که در مطالب قبل به ایجاد قانون نامه در خانه اشاره کردیم باید به دور از فضای دیکتاتوری ساعت تماشای تلویزیون، ساعت خواب و استراحت، زمان صرف غذا و تفریح و ... در خانه تعریف شود تا کودکان از همان اول با مفهوم نظم و احترام به حریم والدین آشنا شوند. اگر زمان تماشای تلویزیون به پایان رسیده و کودک مخالفت می کند و اصطلاحا رو در روی والدین قرار می گیرد، اگر والدین تسلیم شوند کودک می آموزد که اجازه دارد برای رسیدن به هدفش به گستاخی و زورگویی پناه ببرد.باید با اقتدار ولی به دور از خشم و الفاظ تهدید آمیز نشان دهید که به قانون پایبند هستید و بگویید " می دانم که ناراحت می شوی ولی اجازه نداری برای نشان دادن ناراحتی با بی ادبی با پدر یا مادرت صحبت کنی یا مثلا اگر اشیا را پرتاب می کند یا چیزی را می شکند به او بگویید که اجازه نداری به کسی یا چیزی آسیب بزنی!" ممکن است به کار خود ادامه دهد باید دست او را به گونه ای محکم نگهدارید که دردش نگیرد ولی در عین حال قادر نباشد دستش را به حرکت درآورد. این نشان می دهد که زور مامان یا بابا بیشتر است ولی قصد ندارد به او آسیب بزند. ممکن است این چالش تا دو هفته به طول انجامد ولی در نهایت کودک پی می برد که مامان و بابا به قانون پایبند هستند و زورگویی و پرخاش او هرگز به نتیجه نمی رسد. کودک گاهی از امتیاز جیغ کشیدن یا گریه کردن و به اصطلاح نق زدن برای رسیدن به هدف خود استفاده می کند بخصوص در سنین 1 تا 3 سالگی؛ در این زمان مادر و پدر نباید دستپاچه شوند و باید محکم اما بدون خشم و عصبانیت به او بگویند برو داخل اتاقت یا یک فضای دیگر و وقتی گریه ات تمام شد با هم حرف می زنیم. و باید در تمام طول مدت جیغ کشدن و گریه کردن کاملا ساکت و منتظر بمانند. اینطور مواقع والدین باید با پدر بزرگ و مادر بزرگ هماهنگ شوند تا مبادا آنان وارد عمل شوند و پروسه تمرین را بر هم بزنند، چون باز هم کودک یاد می گیرد کسی غیر از پدر و مادر هست که بتواند امتیازی که می خواهم به من بدهد. فراموش نکنید هر تمرینی می تواند دو هفته تا یک ماه زمان ببرد مهم نیست داخل مهمانی یا فروشگاه باشید هرگز با گریه و جیغ کودک آبروی خانوادگی نمی ریزد پس محکم باشید و به کاری که ایمان دارید بپردازید تا در آینده با چالش های کمتری در دوران دبستان و نوجوانی مواجه شوید.

نکات مهم در تربیت ذهن کودک

۱.به کودکت نگو : بر دیوار خط نکش
بلکه بگو : بر ورق بنویس ، سپس آن را به دیوار میچسبانیم

۲.نگو : بلندشو و اتاق کثیفت را تمیز و منظم کن
بگو : دوست داری با یکدیگر اتاق را مرتب کنیم ، چون میدانم نظم را دوست داری

۳. نگو : بازی را تمام کن و درس بخوان زیرا درس خواندن مهمتر است
بگو : اگر دروست را به بهترین نحو تمام نمایی با همدیگر بازی خواهیم کرد

۴.هر کلام و حرکت ما بر روی شخصیت فرزندمان تاثیر بسزایی خواهد داشت .

۵. حرکات کودکمان انعکاس اعمال ماست

۶.همیشه فرزندت راباعنوانهای محترمانه وعاطفی چون آقا،خانم و...صدابزن
خانم مریم زیبا ،آقا علی با ادب ،عزیزِ مادر،فرشته ی منکوچک من و...

۷.حداقل روزی یکبار به فرزندت این جمله رابگو: عزیزدلم من به وجودت افتخارمیکنم

۸.به فرزندت بیشتراز یک مهمان احترام بگذار وبرای شخصیتش ارزش قائل باش.

۹-به فرزندت اعتماد کن تاهرچه را تو دوست نداری هیچ گاه انجام ندهد

۱۰-قبل ازهمه چیز اختلافات خودرا با همسرت در روشهای تربیتی رفع کن

۱۱-بیشتر برای فرزندت وحرف زدن بااو وقت بگذار وکمتراز کودک زیر هفت سالت دورباش

۱۲-جلوی فرزندت رابطه ات باهمسرت ازهمیشه بهتر باشد .

۱۳.فرزند ات راازصمیم قلب دوست بدار واین دوست داشتنت را همیشه ابراز کن‌.

۱۴.ازسه سالگی به بعد کم کم مسئولیت های فرزندت رابه خودش واگذار کن‌‌.

۱۵-اشتباهات فرزند ات را ببخش وبه اوفرصت بازگشت بده تامحرم اسرارش باشی(حتی گاهی فرصت اشتباه کردن و ریسک کردن به اوبده)

۱6-هرروز باکودک ات بازی کن.گاهی درمیان بازی کمی زیادتر بخندید.

۱7-روزهای مشخصی راصرف پیاده روی دو نفره بافرزندت کن.

۱8برای فرزندت مصداق واقعی صداقت،امانت داری،کنترل خشم و وفای به عهد باش.

او تور ا می بینید و فردا با مردم همانگونه که تو تربیتش کردی رفتار خواهد کرد. در نهایت مردم دعاگوی تو خواهند بود با این فرزند خوبی که تربیت کردی و به جامعه فرستادی

هشدار: متاسفانه بسیاری از والدین از خوراندن قطره های ویتامین A+D و آهن در زمان تجویز پزشک به بهانه های مختلف امتناع می کنند. بهانه هایی از قبیل پس زدن دارو توسط کودک، برگردندان قطره از دهان، علاقه نداشتن و ... برای اطلاع این دسته از افراد لازم است عوارض ناشی از کمبود این ویتامین ها مطرح شود: کمبود ویتامین D باعث ایجاد ضعف سیستم ایمنی می شود که منجر به تشدید علائم آلرژی، ضعف بدن در برابر سرماخوردگی و سایر ویروس ها، پوسیدگی دندان، عدم تحمل فعالیت های ورزشی و در آینده بروز افسردگی، MS (ام اس)، و متاسفانه بالا رفتن ریسک انواع Cancer (سرطانها) و...می شود. کمبود آهن باعث کاهش اشتها، اختلال رفتاری مثل لج بازی، پرخاشگری، میل به خوراکیهای نامتعارف( PICA ) مثل هله هوله ها ، عدم تمرکز، کاهش قوه یادگیری و کاهش هوش اکتسابی و...می شود. لذا والدین محترم به جای امتناع از دادن داروها به کودک باید دنبال راه حل توسط پزشک درمانگر برای نحوه خوراندن دارو با توجه به قلق های کودک باشند.

https://maps.google.com/maps?q=35.724729,51.310401&ll=35.724729,51.310401&z=16

☎️📱تلفنهای مطب برای تعیین وقت : 44950446 و 09354420876 ساعات پاسخگویی به تلفنهای فوق: شنبه، یکشنبه، سه شنبه و چهارشنبه از ساعت 16 الی 20 و پنجشنبه از ساعت 10 صبح الی 13 در بقیه ساعات و در روزهای غیر کاری، تلفنها پاسخگو نیستند.

در روزهای اول شروع غذای تکمیلی چه مقدار غذا به فرزندم بدهم؟ روزهای اول فقط و فقط، جهت آشنایی شیرخواران با انواع غذاهای جامد است. نگران این نباشید که خیلی کم غذا می خورد، فراموش نکنید که منبع اصلی غذای او در این مرحله از رشد، همچنان شیر مادر است و تغذیه تکمیلی تنها بعد از شیر مادر قابل ارائه است. هر روز با دو سه قاشق چایخوری شروع کنید و به فرزند خود اجازه دهید تا به شما بگوید چه زمان سیر شده است. زمانیکه سرش را از قاشق دور می کند و یا به راحتی حواسش به اطراف پرت می شود، زمانیست که سیر شده است. شیرخواران خیلی خوب متوجه سیری و گرسنگی بدن خود هستند.

رفتار تغذیه ای سالم: غذا بطور منظم و در زمان ثابتی صرف شود، میزان غذایی که کودک می خورد باید کنترل شود، باید از رضایت کودک از صرف غذا اطمینان حاصل شود، غذاها باید با تنوع در طعم، ظاهر،رنگ و نوع تهیه شود، از مصرف غذاهای شکردار تا حد امکان پرهیز شود، اگر کودک به تعداد محدودی غذا علاقه دارد باید غذاهای جدید را برای او با غذاهای مورد علاقه اش ترکیب کردتا کم کم به آنها علاقه پیدا کند، نباید کودک اینقدر گرسنه شود که به عصبانیتش منجر شود. تعادل در مصرف میوه ها، سبزیجات، حبوبات، غلات ،هیدروکربن ها و چربی ها طبق هرم غذایی باید برقرار باشد تا منجر به چاقی یا لاغری مفرط نشود.

طوری برای کودکان برنامه ریزی کنید که هنگام غذا خوردن گرسنه باشند. بی برنامگی در خوردن میوه و تنقلات و رعایت نکردن فاصله وعده های غذایی و مناسب نبودن زمان صرف سه وعده، باعث می شود کودک نسبت به غذا بی اشتها شود.

اصول رفتار با کودک 3 تا 5 ساله در امر تغذیه: باید کودک را با انواع غذاهای مختلف آشنا کرد. بهتر است غذای جدید را ابتدا فرد بزرگتر خانواده بخورد تا الگویی برای کودک باشد. نباید میان وعده ها آنقدر زیاد باشد که کودک نتواند غذای اصلی را بخورد بخصوص در مصرف مواد قندی، شیرینی، شکلات و تنقلات کم ارزش زیاده روی نشود چون بغیر از سوء تغذیه و چاقی سبب فساد دندان هم می شود. در صورتیکه کودک تمایلی به خوردن غذای جدید ندارد می توان او را تشویق کرد که مختصری از آن را بچشد، بو یا لمس کند تا پذیرش غذا برایش راحت تر شود، ضمنا بهترین زمان چشیدن غذای جدید زمانیست که کودک بسیار گرسنه باشد. امر و نهی و اعمال روشهای تربیتی در حین صرف غذا مناسب نیست. بی تحرکی و خواب ناکافی و بیماری هم ممکن است سبب کم اشتهایی کودک شود. غذا را به تکه های کوچک تقسیم کنید و محیط را جالب و با آرامش کنید. اجازه بدهید اگر غذای بیشتری می خواهد ابراز کند.ریخت و پاش غذا را تحمل کنید چون کودک دارد می آموزد که مستقل غذا بخورد. با کودک هنگام صرف غذا صحبت کنید البته در ابن کار زیاده روی نکنید. خوردن غذا با همسالان برای کودک جالب تر است.

بسیاری از مادران گله می کنند که کودکشان بعضی از غذاها را دوست ندارد.الگوهای رفتاری خانواده نقش موثری در انتخاب غذا توسط کودکان دارد معمولا کودکان غذاهایی رو دوست ندارند که یکی از اعضای خانواده از خوردن آن امتناع می کند و یا اصلا آن غذا در سفره خانواده جایی ندارد. همچنین ممکن است جمله "من این غذا را دوست ندارم" یا "فلانی این غذا را دوست ندارد" را بارها از بزرگترهایش شنیده باشد در اینصورت فکر می کند این جمله نشانه شخصیت یا بزرگیست و حتی بدون چشیدن غذایی آن را رد می کند. کودک باید با طعم انواع غذاها مثل ماهی آب پز ، هویج پخته، کدو، پوره سبزیجات،غلات و حبوبات پخته و له شده آشنا شود و به آنها عادت کند. بهتر است مادر از چشیدن و تنظیم طعم غذا خودداری کند. اگر کودک غذایی را دوست نداشت به او چند روز مثلا تا دو هفته ندهد و بعد دوباره آن را امتحان کند.
کودک رفته رفته بزرگتر که می شود و منطقش شکل می گیرد می توان با او گفت و گو کرد و به او توضیح داد که گاهی در جاهایی هستیم که مجبوریم غذایی را که طعمش باب طبع ما نیست بخوریم و این به دلیل حفظ بقا و کسب انرژی و پیشگیری از بیماریست. در نتیجه کودک یاد می گیرد هر چند اندک از هر غذایی بخورد به شرطی که خود والدین هم به این عهد پایبند باشند.

نکات مهم در تغذیه سال دوم زندگی: 1)ادامه تغذیه با شیر مادر در صورت امکان2)دفعات تغذیه بغیر از شیر مادر 5 بار در روز3) نیاز کودک به کلسیم و پروتئین توسط شیر و ماست پاستوریزه تامین شود4) سفیده تخم مرغ کم کم شروع شود5)کودک خودش با قاشق یا دست در خوردن غذا فعالانه دخالت داشته باشد6)از غذای سفره خانواده تغذیه کند7)تنوع حبوبات افزایش پیدا کند8)هله هوله مثل پفک و چیپس و شکلات توصیه نمی شود بهتر است از بستنی، خرما، بیسکویت، بادام، پسته بعد از غذای اصلی بعنوان تنقلات استفاده شود.9) مصرف ویتامین های A+D و قطره آهن ادامه یابد.

علائم و نشانه های اختلالات یادگیری در سنین 7 تا 9 سال که حتما باید جدی گرفته شود: در درک مطلبی که خوانده است یا مهارت های ریاضی ضعف دارد، در پاسخگویی به سوالات تشریحی مشکل دارد، در پاسخگویی به سوالات مرتبط با لغات مشکل دارد، خواندن و نوشتن را دوست ندارد و از روخوانی با صدای بلند اجتناب می کند، در یک متن واحد یک کلمه مشخص تکرار شده را به روش های متفاوت تلفظ می کند، مهارت های سازمان دهی ضعیفی دارد( تخت خواب، تکالیف مدرسه و میز او نامنظم و نامرتب است و توان نظم دهی به آنها را ندارد)، در دنبال کردن بحث های به هم پیوسته مشکل دارد. البته در نظر داشته باشید که شیطنت و حواس پرتی های کودکان باعث بروز گاه و بیگاه این مشکلات می شود ولی نباید فورا برچسب اختلال به آنها زد.این مشکلات اگر در اکثر مواقع بروز کند و مانع پیشرفت و یادگیری کودک شود ،در آن زمان باید ابتدا با مسئولین مدرسه مشورت کرد و بنا به تایید آنها با یک مشاور متخصص موضوع را مطرح کرد.

اگر مایلید کودکتان را ختنه کنید،
باید بعد از سن یک ماهگی باشد که
سیستم انعقادی کودک کامل شده باشد.
روش ختنه زیاد مهم نیست ولی پزشکی
که این عمل را انجام می دهد
باید حاذق باشد.

💙🦋اگر دختردار هستید...🦋💙

روزی هزار بار در گوشش آهنگِ "یه دختر دارم شاه نداره" را بخوانید؛
اتاقش را پُر کنید از خرس و قلب‌های شکلاتی؛
هر روز ببوسیدش و هر از گاهی حرفِ اول اسمش را با گلِ رز قرمز در جعبه‌ای بچینید...
آنقدر مهم بودنش را تاکید کنید که خودش هم به این باور برسد؛
که فقط زمانی جنسِ مخالف را واردِ زندگی‌اش کند که آن بخش از نیازِ محبت های دخترانه‌اش را فقط او بتواند تامین کند...

متوجهید چه میگویم؟
حیف است احساس دختری را که با جان و دل بزرگش کرده اید؛
یک غریبه که هنوز از راه نرسیده با چند خرس و شکلات و پاستیل دست خورده کند...
وقتی اینگونه باشید
با اولین دوستت دارم دل دخترتان نمی‌لرزد...

💙💙روز 👼دختر👼 مبارک💙💙

🧠 @jaleb_doon

بچه های بیش فعال از قربانیان درجه اول کتک خوردن می باشند. شما اگر فرزندتان تب کند او را دعوا می کنید؟ کتک می زنید؟ بیش فعالی هم یک نوع بیماریست که باید درمان شود. دقت کنید انگ بیش فعالی را نباید والدین یا فک و فامیل و دوستان و آشنایان به فرزند شما بزنند، این موضوع کاملا تخصصی است که باید توسط شخص متخصص به موقع تشخیص و درمان شود تا عواقب جبران ناپذیر بخصوص در ایام مدرسه و تعاملات اجتماعی به همراه نداشته باشد. والدین گرامی که بیماری کودک خود را انکار یا پنهان می کنید به یاد داشته باشید بزرگترین خیانت را به فرزند خود می کنید و روزی باید جوابگو باشید. خیلی از بیش فعالی ها و اختلالات رفتاری از قبیل جیغ زدن، لج بازی کردن، آسیب رساندن به خود و دیگران، پرخاشگری ، عدم تمرکز و ... می تواند به خاطر فقر آهن باشد که به راحتی توسط متخصص اطفال تشخیص و درمان می شود. پس نباید در همان مرحله اول فکر کنید کودکتان بیش فعال است. اگر بعد از تشخیص پزشک متخصص کودک مشکل جدی داشته باشد به یک روانشناس و در صورت لزوم روانپزشک معرفی می شود. پس در سنی که کودکتان نیاز به دریافت قطره آهن دارد به بهانه های مختلف که "دندانش سیاه می شود"، " هیچ نوع آهنی را نمی خورد"، " وقتی می خورد آن را بر می گرداند" و ... از دادن آهن به فرزندانتان طفره نروید. همه اینها راه حل دارد و با مشورت پزشک و کمی حوصله و صبر مشکل برطرف می شود.

لزوما نباید هر کودکی را که شیطنت های آزار دهنده و غیر قابل کنترل دارد، پرخاشگر است و به افراد یا اشیا آسیب می رساند، "بیش فعال" یا "هایپراکتیو" نامید.در وهله اول با پزشک متخصص مشورت کنید زیرا در اغلب موارد نیاز به بررسی ذخیره آهن و فقر آهن می باشد. بسیار دیده شده که با آهن درمانی تحت نظر پزشک قسمت عمده ای از این مشکلات برطرف می شود. علت دیگری که می تواند در این مساله دخیل باشد رفتار نامناسب والدین با یکدیگر و یا با فرزند می باشد که متاسفانه اکثرا والدین منکر می شوند و متوجه اختلال رفتاری خود نیستند و توهم داشتن رفتار درست و ایده آل را دارند؛ که در این صورت با دریافت مشاوره تخصصی از یک کارشناس و با کمی صبر و تمرین و صرف وقت می توانند در جهت رفع مشکل به درمان کودک کمک کنند.

☎️📱تلفنهای مطب برای تعیین وقت : 44950446 و 09354420876 ساعات پاسخگویی به تلفنهای فوق: شنبه، یکشنبه، سه شنبه و چهارشنبه از ساعت 16 الی 20 و پنجشنبه از ساعت 10 صبح الی 13 در بقیه ساعات و در روزهای غیر کاری، تلفنها پاسخگو نیستند.

توجه: مطب از روز سه شنبه 2 مرداد 1403 در آدرس جدید کار خود را آغاز کرده است. آدرس و تلفنهای تماس قبلا هم در کانال تلگرام هم در پیج اینستاگرام بارها اطلاع رسانی شده است. جهت توقف خودروی شخصی می توانید هم از حاشیه بزرگراه ستاری و هم از خیابان ابراهیمی جنوبی استفاده بفرمایید. همچنین در برخی ساعات روز، پارکینگ عمومی مجتمع فرهنگی امام علی در ضلع شمالی بلوار فردوس قابل استفاده میباشد.توجه داشته باشید طبق قوانین رانندگی و رعایت حقوق شهروندی، توقف جلوی درب پارکینگ ساختمانها ممنوع می باشد. بنابراین خواهشمندیم حتی برای یک ثانیه جلوی درب پارکینگ مطب توقف نفرمایید. این ساختمان و ساختمانهای مجاور، اداری تجاری هستند و دائما ورود و خروج به پارکینگها انجام میشود. توقف هر خودرو حتی برای یک لحظه نه تنها باعث شکایت همسایگان شده بلکه باعث ایجاد ترافیک در خیابان اصلی میشود. سپاس از حسن توجه و همکاری شما🙏

https://maps.google.com/maps?q=35.724729,51.310401&ll=35.724729,51.310401&z=16

[🔎 یک نکته که باید مراجعین محترم رعایت کنند تا امنیت بهداشتی خودشان و کادر درمانی مطب تضمین شود ، این است که هر نوزاد و یا کودک فقط و فقط با یک نفر همراه برای معاینه وارد اتاق پزشک شود. اگر برای حاضر کردن نوزاد نیاز به کمک دارد، قبل از ورود به اتاق معاینه و قبل از رسیدن نوبت ویزیت، با کمک همراه دوم، نوزاد را حاضر کرده، وسایل اضافه را تحویل همراه دوم دهد و بعد خودش با نوزاد برای معاینه ، وارد اتاق پزشک شود. در انتها هم می تواند برای تمرکز بر گفته های دکتر و تجویزهای لازم، نوزاد یا کودک را پس از معاینه به همراه دوم بسپارد و خود، نسخه و توضیحات پزشک را دریافت کند. در بحران ویروسهای کرونا و آنفلوآنزا و ... پوشیدن ماسک را هم ضروری بداند. با این پروتکل، هم از ازدحام داخل فضای کوچک مطب جلوگیری می شود ، هم ریسک انتقال انواع بیماری کاهش می یابد و هم صرفه جویی در مدت زمان معاینه می شود و زمان انتظار سایر بیماران کاهش می یابد. با تشکر از حسن توجهتان

🔵🔴🔵 دوستان عزیز و همراهان گرامی، به خاطر داشته باشید در صورت پر بودن وقتهای مطب، بین مریض زمانی پذیرفته می شود که ۱) بیمار مذکور در مطب پرونده داشته باشد و پزشک از سوابق او مطلع باشد، ۲) بیمار مذکور نوزاد تازه متولد شده باشد و نیاز به ویزیت بعد از تولد داشته باشد. برای موارد دیگر حتما باید بیمار مورد نظر ، وقت ثابت داشته باشد که از قبل تعیین شده باشد. لطفا اگر قصد معرفی دوستان و بستگان خود را دارید، از قبل ، قوانین را برای ایشان شرح دهید و لینک کانال تلگرام مطب و یا پیج اینستاگرام را در اختیارشان قرار دهید.

در زمان شیردهی مادر همه چیز می تواند بخورد به جز قهوه، نسکافه، نوشابه(کولا و کافئین) ، سیر خام و پیاز خام. چون این اقلام طعم شیر را برای نوزاد ناخوشایند می کند. مادر در زمان شیردهی اگر عرق رازیانه بخورد هم باعث افزایش شیر می شود و هم نفخ نوزاد را کاهش می دهد.

دوران شیردهی: سعی کنید زمانیکه نوزاد میل دارد به او شیر بدهید و اصلا اورا از خواب برای شیر دادن بیدار نکنید. این باور اشتباه است که حتما سر ساعت بچه بیدار شود و شیر بخورد. خواب خوب به اندازه تغذیه خوب تاثیر بسزایی در رشد بچه دارد. بعد از شیردهی یک ربع تا 20 دقیقه نوزاد را بغل کنید تا آروغ بزند. اگر خواب بود و امکان بلند کردنش وجود نداشت او را بعد از شیر خوردن، روی پهلوی راست بخوابانید. توجه داشته باشید که لزوما نباید صدای آروغ شنیده شود. یک ربع زمان برای دفع باد گلو کافیست. بچه ای که شیر مادر می خورد 6 تا 10 بار در روز ممکن است شکمش کار کند و مدفوعش در اغلب اوقات شل و زرد رنگ است و گاهی ممکن است سبز باشد که کاملا طبیعی است.👨‍⚕️

علائم و نشانه های اختلالات یادگیری در سنین 7 تا 9 سال که حتما باید جدی گرفته شود: در درک مطلبی که خوانده است یا مهارت های ریاضی ضعف دارد، در پاسخگویی به سوالات تشریحی مشکل دارد، در پاسخگویی به سوالات مرتبط با لغات مشکل دارد، خواندن و نوشتن را دوست ندارد و از روخوانی با صدای بلند اجتناب می کند، در یک متن واحد یک کلمه مشخص تکرار شده را به روش های متفاوت تلفظ می کند، مهارت های سازمان دهی ضعیفی دارد( تخت خواب، تکالیف مدرسه و میز او نامنظم و نامرتب است و توان نظم دهی به آنها را ندارد)، در دنبال کردن بحث های به هم پیوسته مشکل دارد. البته در نظر داشته باشید که شیطنت و حواس پرتی های کودکان باعث بروز گاه و بیگاه این مشکلات می شود ولی نباید فورا برچسب اختلال به آنها زد.این مشکلات اگر در اکثر مواقع بروز کند و مانع پیشرفت و یادگیری کودک شود ،در آن زمان باید ابتدا با مسئولین مدرسه مشورت کرد و بنا به تایید آنها با یک مشاور متخصص موضوع را مطرح کرد.

https://t.me/drmohammadjahangiri/1973

https://t.me/drmohammadjahangiri/1974

اضطراب جدایی: اضطراب جدا شدن از مادر یک امر کاملا طبیعی است بخصوص در سالهای اول زندگی. به خاطر داشته باشید کودک چیزی را که با چشم می بیند باور می کند و هیچ درکی از دنیای انتزاعی و نادیده ذهن ما ندارد. پس سخت است از کودک انتظار داشته باشیم وقتی قرار است او را برای یکی دو ساعت تنها بگذاریم او درک کند زیرا او فقط صحنه نبود مادر را می بیند و باور یا تصوری از این موضوع ندارد که مثلا مادر رفته خرید یا سر کار و بالاخره بر می گردد. برای کمک به درک کودک و آموزش به او باید صبور باشید و زمان صرف کنید. در صورتیکه مجبور به ترک خانه اید، هرگز و هیچگاه به صورت پنهانی و با فریب دادن کودک و یا سرگرم کردن او با یک شخص ثالث، خانه را ترک نکنید زیرا آثار مخرب روحی در پی خواهد داشت و دشواری های زیادی هم برای مادر هم کودک به وجود می آورد و از همه مهم تر اعتماد کودک از شما سلب می شود. ممکن است کودک گریه کند حتی دقیقه ها و ساعتها نق بزند و بی قراری کند ولی این گریه آسیب کمتری وارد می کند تا اینکه کودک همیشه در این وحشت به سر ببرد که مبادا به صورت ناگهانی ترک شود. مغز کودک در این هنگام پیامی منتشر می کند که همه این جهان فریب و دروغ است و فرزند شما همه عمر خود با سوء ظن و شک و در نتیجه اضطراب سپری خواهد کرد. برای شروع تمرین جدایی با بازی" قایم باشک" شروع کنید، این بازی باعث می شود کودک متوجه این واقعیت بشود که هر چیزی که از دید ما خارج شد، لزوما به معنای از بین رفتن آن نیست و می تواند مجددا دیده شود و با این روش اضطراب کودک کاهش می یابد. در مراحل بعد از زمانهای یک ربع و نیم ساعت برای ترک خانه شروع کنید و این زمان را کم کم افزایش دهید . قبلش با کودک صحبت کنید و دقیقا توضیح دهید مثلا برای خرید نان می روید و زود بر می گردید. یا مثلا برای او تصویر زیبایی از بازگشت خود بسازید و بگویید" وقتی برگردم با هم لگو بازی می کنیم." کم کم کودک به این باور می رسد که مادر به قولش عمل می کند و بر می گردد و دیگر جای نگرانی نیست. کودکان از حدود 4 سال تا حدی مفهوم زمان و عقربه های ساعت را درک می کنند. می توانید از روی ساعت به او نشان دهید که مثلا "من الان که عقربه بزرگه روی 2 هست می روم خرید و وقتی به 6 برسد بر می گردم "و حتما سر قول خود بمانید.

۶ صبحانه سالم با ۳۵۰ کالری 🥞

برای روزهای مدرسه و دانشگاه، کاملترین و پر انرژی ترین صبحانه رو اماده کنید

🔗 @MoallemanNews