Je suis perdue Telegram-Beiträge

امروز بوی گل نرگس میده

"بنظرت اقای راننده قطار میدونه داره عشق زندگیمو میبره؟" کیوت ترین چیزی بود که دم مترو میتونید بشنوید عزیزان

حالا اشکال نداره. جوانیم و می‌تونیم خوشحالی و غم رو باهم احساس کنیم، آدم‌هایی که دوست داریم رو محکم بغل کنیم و با خودمون بگیم ارزشش رو داشت و ارزشش رو داره که هرروز صبح از خواب بیدار میشیم و تصمیم می‌گیریم زنده باشیم چون این روزهای جادویی هستن و می‌تونیم روزهای جادویی بیشتری بسازیم و می‌ارزه.

کاهیده بود انکیدو. تک و خیزش دیگر همچون گذشته نبود. جان‌اش اما شکفته بود و هشیواری‌اش گسترده‌ترک!
بازآمد تا کنار پای‌های زن بنشیند
و از زن به نظاره‌ی رخساره‌ی وی پردازد
و اکنون هر آن چه را که بر زبان وی می‌گذرد گوش‌های اوست که می‌شنود.

کرور کرور تصویر

اقاعه خوشحال با گل نرگسش تو خیابون قدم میزد.

لطفا یکی بیاد فردا ۸ صبح بریم کوه✨

شکوه انسان در این است که هرگز راضی نمیشود.
واقعا

عزیزم دیشب انقدر بهت فکر کردم که تا ساعت‌ها خوابم نمیبرد. فکر کردم که چقدر دلم برای در آغوش گرفتنت تنگ شده و اشک‌هام سراسر صورتمو گرفتن. تصویر مادرت که عکستو بغل کرده بود از یادم نمیرفت. چقدر سخته که من به زندگی فکر کنم. بعضی روزها سخته. بعضی روزها بدون اینکه کاری کنم در من جریان داره. بعضی روزها دلم میخواد بهت زنگ بزنم و باز یادم میوفته که دیگه نیستی. سخت و سراسر زندگیه همه‌ی این بعضی روزها. دلم میخواد برات نامه بنویسم یا که نقاشی کنم. حرف‌هام گاهی نامه‌هایی میشن که تو هیچوقت قرار نیست بخونیش.

اگه اهنگ ساز بودم یه موزیک زیبا میساختم که اخرش گریه‌ام رو دربیاره بنام «مرثیه‌ای برای یک لازانیا» برای لازانیایی که اونروز برگشت رو زمین.