روز دوم اسفند، تولد انسانی است که «بزرگوار» تکیه کلامش بود.
تولد کسی است که در ۶۵ روز بازداشتش، تا قبل از اعدام، جز وکیلش، ملاقاتی دیگری نداشت.
شنیدن، نوشتن و خواندن از محمد حسینی که دوست داشت «کیان» صدایش کنند، سخت است و دردآور.
کیان از بی‌صداترین بازداشت‌شدگان و زندانیان بود. پدر و مادرش سال‌ها قبل فوت کرده‌اند و هیچکس را نداشت که پیگیر وضعیتش باشد. برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی نوشتند که او کارگر مرغداری بوده و برای امرارمعاش هر روز مسیر قزوین ـ کرج را در آمد و شد بود.
او را چند روز پس از ۱۲ آبان، مراسم چهلم حدیث نجفی بازداشت کردند و به فاصله کوتاهی در شعبه یک دادگاه انقلاب کرج محاکمه کردند.
محمد حسینی در جلسه دادگاه گفت که آن روز قصد داشته به بهشت سکینه، مزار پدر و مادرش برود و آنجا گل بکارد که متوجه بسته شدن اتوبان تهران_ قزوین شده است. و پس از دیدن درگیری‌ها در محل حاضر میشود و پس از مدتی آنجا را ترک میکند.
سیدمحمد حسینی، متولد دوم اسفند ۱۳۶۱ در کرج بود. پدرش حسن و مادرش صغری، اهل تنکابن بودند و سال‌ها پیش فوت کرده‌اند. یک خواهر و یک برادر، و یک برادر ناتنی دارد که سالهای زیادی، رابطه چندانی با آنها نداشت و در کمال شهر کرج در یک خانه استیجاری، تنها زندگی میکرد.
او تا مقطع سیکل (راهنمایی) درس خوانده بود و در شرکت «جوجه‌کشی» مرغک قزوین، کارگر بود؛ کارگری با درآمد ماهانه حدوداً شش میلیون تومان.
محمد حسینی در چند رشته رزمی، از جمله کونگ‌فو و ووشو، حکم قهرمانی داشت. رزمی‌کاری که به گفته کسانی که او را از نزدیک می‌شناختند، شمشیرها و همه آن چیزی که از خانه‌اش، در صداوسیما و خبرگزاری‌های حکومتی به عنوان مستندات جرم علیه او به نمایش درآمد، وسایل ورزش رزمی‌اش بود. خودش هم در فیلم‌های تقطیع‌شده‌ای که از «دادگاه» و همچنین «بازسازی صحنه قتل عجمیان» توسط رسانه‌های حکومتی منتشر شده می‌گوید که این ابزار «برای ورزش بود.»
وکیلش پس از اعدام حکومتی او نوشت: «روایت موکلم همه اشک بود از شکنجه، ضرب وشتم با چشم و دست و پای بسته تا لگد به سر و بیهوشی، از میله آهنی به کف پا و شوکر در قسمت‌های مختلف بدن، مردی که اقرارهایش تحت شکنجه بوده و هیچ وجاهت قانونی ندارد.»
سیدمحمد حسینی را روز ۱۷ دی‌ماه در حالی که خودش هم خبرنداشت، اعدام کردند.
حکم اعدام محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی، توسط قاضی معمم موسی آصف‌الحسینی صادر شد.
این متهمان از داشتن وکیل محروم بودند، حکم‌های صادرشده آنها براساس اعترافات اجباری و شکنجه‌های شدید بوده است.
#محمد_حسینی #دادبان
روز دوم اسفند، تولد انسانی است که «بزرگوار» تکیه کلامش بود.
تولد کسی است که در ۶۵ روز بازداشتش، تا قبل از اعدام، جز وکیلش، ملاقاتی دیگری نداشت.
شنیدن، نوشتن و خواندن از محمد حسینی که دوست داشت «کیان» صدایش کنند، سخت است و دردآور.
کیان از بی‌صداترین بازداشت‌شدگان و زندانیان بود. پدر و مادرش سال‌ها قبل فوت کرده‌اند و هیچکس را نداشت که پیگیر وضعیتش باشد. برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی نوشتند که او کارگر مرغداری بوده و برای امرارمعاش هر روز مسیر قزوین ـ کرج را در آمد و شد بود.
او را چند روز پس از ۱۲ آبان، مراسم چهلم حدیث نجفی بازداشت کردند و به فاصله کوتاهی در شعبه یک دادگاه انقلاب کرج محاکمه کردند.
محمد حسینی در جلسه دادگاه گفت که آن روز قصد داشته به بهشت سکینه، مزار پدر و مادرش برود و آنجا گل بکارد که متوجه بسته شدن اتوبان تهران_ قزوین شده است. و پس از دیدن درگیری‌ها در محل حاضر میشود و پس از مدتی آنجا را ترک میکند.
سیدمحمد حسینی، متولد دوم اسفند ۱۳۶۱ در کرج بود. پدرش حسن و مادرش صغری، اهل تنکابن بودند و سال‌ها پیش فوت کرده‌اند. یک خواهر و یک برادر، و یک برادر ناتنی دارد که سالهای زیادی، رابطه چندانی با آنها نداشت و در کمال شهر کرج در یک خانه استیجاری، تنها زندگی میکرد.
او تا مقطع سیکل (راهنمایی) درس خوانده بود و در شرکت «جوجه‌کشی» مرغک قزوین، کارگر بود؛ کارگری با درآمد ماهانه حدوداً شش میلیون تومان.
محمد حسینی در چند رشته رزمی، از جمله کونگ‌فو و ووشو، حکم قهرمانی داشت. رزمی‌کاری که به گفته کسانی که او را از نزدیک می‌شناختند، شمشیرها و همه آن چیزی که از خانه‌اش، در صداوسیما و خبرگزاری‌های حکومتی به عنوان مستندات جرم علیه او به نمایش درآمد، وسایل ورزش رزمی‌اش بود. خودش هم در فیلم‌های تقطیع‌شده‌ای که از «دادگاه» و همچنین «بازسازی صحنه قتل عجمیان» توسط رسانه‌های حکومتی منتشر شده می‌گوید که این ابزار «برای ورزش بود.»
وکیلش پس از اعدام حکومتی او نوشت: «روایت موکلم همه اشک بود از شکنجه، ضرب وشتم با چشم و دست و پای بسته تا لگد به سر و بیهوشی، از میله آهنی به کف پا و شوکر در قسمت‌های مختلف بدن، مردی که اقرارهایش تحت شکنجه بوده و هیچ وجاهت قانونی ندارد.»
سیدمحمد حسینی را روز ۱۷ دی‌ماه در حالی که خودش هم خبرنداشت، اعدام کردند.
حکم اعدام محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی، توسط قاضی معمم موسی آصف‌الحسینی صادر شد.
این متهمان از داشتن وکیل محروم بودند، حکم‌های صادرشده آنها براساس اعترافات اجباری و شکنجه‌های شدید بوده است.
#محمد_حسینی #دادبان
