1. శ్రీ చాగంటి వారి ప్రవచనాంశధార.

ఆ సిద్ధాశ్రమంలో యాగం ప్రారంభించారు. ఈ యాగం 6 రాత్రుళ్ళు 6 పగళ్ళు జరుగుతుంది. నువ్వు అన్ని రోజులు జాగ్రత్తగా ఉండాలి అని చెప్పి విశ్వామిత్రుడు మౌనదీక్షలోకి వెళ్ళిపోయాడు. 5 రోజులు యాగం చక్కగా జరిగింది, 6 వ రోజున అగ్నిహోత్రం ఒక్కసారి భగ్గున పైకిలేచింది. రాముడు లక్ష్మణుడిని అప్రమత్తంగా ఉండమన్నాడు. పైనుండి మారీచ, సుబాహువులు కొన్ని వేల రాక్షసులతో వచ్చి ఆ అగ్నిహోత్రంలోకి రక్తం పోశారు. వెంటనే రాముడు మానవాస్త్రంతో మారీచుడిని కొట్టాడు. ఆ దెబ్బకి వాడు 100 యోజనముల దూరం వెళ్లి పడ్డాడు. సుబాహువుడిని ఆగ్నేయాస్త్రం పెట్టి కొడితే, వాడు గుండెలు బద్దలై, నెత్తురు కక్కుతూ కిందపడి మరణించాడు. మిగతా రాక్షసులందరిని వాయువ్యాస్త్రంతో నిర్జించారు. యాగం పూర్తయ్యాక విశ్వామిత్రుడు లేచి రాముడిని ఆలింగనం చేసుకున్నాడు. ఆ రాత్రి అందరూ హాయిగా పడుకున్నారు.

మిథిలా నగరంలో జనక మహారాజు ఒక గొప్ప యాగం చేస్తున్నారు. మీరు కూడా నాతో ఆ నగరానికి రండి. అక్కడ చూడవలసినవి రెండు ఉన్నాయని విశ్వామిత్రుడు రాముడితో చెప్పాడు. అందరూ ఆ మిథిలా నగరానికి బయలుదేరారు.

SRIMADRAMAYANA PRAVACHANAMRUTHADHARA -- 6 BY PUJYAGURUVULU Brahmasri Chaganti Koteswara Rao Garu

విశ్వామిత్రుడి వెనక రాముడు, లక్ష్మణుడు కోదండములు పట్టుకుని వెళుతున్నారు. బ్రహ్మగారు అశ్విని దేవతలతో వెళితే ఎలా ఉంటుందో, స్థాణువైన శివుడి వెనకాల విశాఖుడు, స్కందుడు వెళితే ఎలా ఉంటుందో అలా రామలక్ష్మణులు వెళుతున్నారని వాల్మీకి పోల్చారు. వాళ్ళు అలా సరయు నది దక్షిణ తీరంలో కాలినడకన ఒకటిన్నర యోజనములు ప్రయాణించాక చీకటి పడడం వల్ల ఒక ప్రాంతంలో విశ్రమించారు.

విశ్వామిత్రుడు......
గృహాణ వత్స సలిలం మా భూత్ కాలస్య పర్యయః ||
మంత్ర గ్రామం గృహాణ త్వం బలాం అతిబలాం తథా ||

బ్రహ్మ దేవుని కుమార్తెలైన బల, అతిబల అనే రెండు మంత్రములను రాముడికి ఉపదేశించాడు. ఈ రెండువిద్యల వల్ల ఆకలి, దప్పిక కలగదు. నువ్వు నిద్రపోతునప్పుడు కాని, నిద్రపోనప్పుడు కాని రాక్షసులు నిన్ను ఏమి చెయ్యలేరు. దీనితో పాటు నీకు సమయస్పూర్తి, జ్ఞాపక శక్తి, బుద్ధి ప్రకాశిస్తాయని చెప్పి ఆ మంత్రోపదేశం చేశాడు. రాముడు లక్ష్మణుడికి ఆ మంత్రములను ఉపదేశించాడు. విశ్వామిత్రుడు దర్భగడ్డి పరిచి ఇద్దరినీ దాని మీద పడుకోమన్నాడు. ఇద్దరు హాయిగా పడుకున్నారు.

విశ్వామిత్రుడు తెల్లవారగానే లేచి సంధ్యావందనాది కార్యక్రమాలు చేసుకొని పిల్లలిద్దరి దగ్గరికి వచ్చి చూశాడు. వాళ్ళు నిద్రపోతున్నారు. ఆహా! ఏమి నా అదృష్టం అనుకొని......
కౌసల్యా సుప్రజా రామ పూర్వా సంధ్యా ప్రవర్తతే |
ఉత్తిష్ఠ నర శార్దూల కర్తవ్యం దైవమాహ్నికం ||

కౌసల్య యొక్క కుమారుడైన రామా ! తూర్పు దిక్కున సూర్యుడు ఉదయిస్తున్నాడు కనుక నువ్వు నిద్రలేచి ప్రొద్దున్న చేసే పూర్వ సంధ్యావందనం చెయ్యాలి. రాక్షసులను సంహరించే నువ్వు నరులలో శార్దూలం వంటివాడివి, దైవీ సంబంధమైన ఆహ్నికములను నెరవేర్చడానికి శుభప్రదమైన సమయం మించిపోకూడదు, అందుకని రామా! నిద్రలే.

రామలక్ష్మణులిద్దరూ నిద్ర లేచి చెయ్యవలసిన కార్యక్రమాలు పూర్తి చేశారు. మళ్ళీ బయలుదేరి గంగ-సరయు సంగమ స్థానం దాక వెళ్లాక అక్కడ ఒక ఆశ్రమాన్ని చూసి, అది ఎవరిదని రాముడు అడిగితే విశ్వామిత్రుడు " ఒకానొకప్పుడు పరమశివుడు ఇక్కడ తపస్సు చేస్తుండగా మన్మధుడు బాణ ప్రయోగం చెయ్యబోతే, శివుడు తన మూడవ కంటితో మన్మధుడిని భస్మం చేసిన ప్రదేశము. మన్మధుడి అంగములన్ని కాలి బూడిదైన ఈ ప్రాంతాన్ని అంగదేశం అని పిలుస్తారు. ఆనాడు శంకరుడు తపస్సు చేసినప్పుడు ఆయనకి కొంతమంది శిష్యులున్నారు. శంకరుడితో ప్రత్యక్ష శిష్యరికం చేసినవాళ్ళ దగ్గరినుంచి ఈనాటి వరకు ఉన్న వీళ్ళందరూ పాపము లేనివాళ్ళు. రామా! ఈ రాత్రికి వీళ్ళందరితో కలిసి పడుకో " అని చెప్పాడు.

మరుసటి రోజున ఆ ఆశ్రమంలో ఉన్న మహర్షులు గంగా నదిని దాటడానికి విశ్వామిత్ర, రామలక్ష్మణులకి పడవ ఏర్పాటు చేశారు. ముగ్గురూ ఆ పడవలో ప్రయాణమయ్యారు. ఆ పడవ గంగానదిలో వెళుతుండగా ఒక చోట గట్టిగా ధ్వని వినిపించింది. రాముడు అంత గట్టిగా ధ్వని ఎందుకు వినిపిస్తుంది? అని విశ్వామిత్రుడిని అడిగితే ఆయన 'ఒకనాడు బ్రహ్మ గారు తన మనస్సుతో కైలాస పర్వత శిఖరముల మీద ఒక సరోవరాన్ని నిర్మించారు. ఆ సరస్సుకి మానస సరోవరం అని పేరు. ఆ సరోవరం నుంచి ప్రవహించినదే సరయూనది. పవిత్రమైన ఆ సరయూనది ఈ ప్రాంతములో గంగానదితో సంగమిస్తుంది. ఒకసారి ఆ నదీ సంగమానికి నమస్కరించమ'ని చెప్పాడు. అవతలి ఒడ్డుకు చేరాక అందరూ పడవ దిగి అరణ్యము మార్గంలో తమ ప్రయాణం కొనసాగించారు.

అలా వాళ్ళు వెళుతుంటే అక్కడున్న అరణ్యములో ఈల పక్షులు భయంకరమైన శబ్దములు చేస్తున్నాయి. పులులు, సింహాలు, ఏనుగులు తిరుగుతున్నాయి. ఈ అరణ్యం ఇంత భయంకరంగా ఎందుకుందని రామలక్ష్మణులు విశ్వామిత్రుడిని అడగగా, ఆయన ఇలా చెప్పారు " పూర్వము ఇక్కడ మలదము, కరూషము
అని రెండు జనపదాలు ఉండేవి. ఎంతో సంతోషంగా ఉండాల్సిన ఈ రెండు పట్టణాలు ఇప్పుడు అలా లేవు. దీనికంతటికి కారణం తాటక అనే ఒక స్త్రీ. ఒక యక్ష కాంత రాక్షసిగా మారి ఇక్కడున్న జానపదులందరినీ హింసించేది, అందుకని ఇక్కడ ఎవరూ లేరు" అన్నాడు . అప్పుడు రాముడు 'అసలు ఈ నగరాలు ఎలా ఏర్పడ్డాయి? అని అడగగా విశ్వామిత్రుడు - ఒకప్పుడు ఇంద్రుడు వృత్తాసురుడనే రాక్షసుడిని సంహరించాడు. వృత్తాసురుడు బ్రాహ్మణుడు కావడం వల్ల ఆయనని చంపినందుకు ఇంద్రుడికి బ్రహ్మహత్యా పాతకం వచ్చింది. ఆ బ్రహ్మహత్యా పాతకం వల్ల ఇంద్రుడికి రెండు లక్షణాలు వచ్చాయి. ఆయనకి శరీరంలో మలం పుట్టడం ప్రారంభమయ్యింది, అలాగే ఆకలి కూడా కలిగింది. ఆయన ఋషులని ఆశ్రయిస్తే వాళ్ళు ఆ రెండు లక్షణాలని తొలగించారు. ఆ రెండు భూమి మీద పడ్డాయి. అవి పడ్డ ప్రదేశాలని మలదము, కరూషము అనే రెండు జానపదములుగా వర్ధిల్లుతాయి. ఇక్కడున్న ప్రజలు సుఖసంతోషాలతో ఆనందంగా ఉంటారని ఇంద్రుడు వరం ఇచ్చాడు.

అలాగే పూర్వ కాలంలో సుకేతు అనే యక్షుడికి పిల్లలు లేకపోతే బ్రహ్మ గూర్చి తపస్సు చేశాడు. బ్రహ్మదేవుడు ప్రత్యక్షమై నేను నీకు కొడుకులని ఇవ్వను. ఒక కూతురుని ఇస్తాను. ఆమె కామరూపి, మహా అందగత్తె. ఆమెకి 1000 ఏనుగుల బలముంటుంది అని వరం ఇచ్చాడు. ఆమె పేరు తాటక. ఆమెకి యవ్వనం వచ్చాక సుందుడుకి ఇచ్చి వివాహం చేశారు.

వాళ్ళకి మారీచుడు జన్మించాడు. 1000 ఏనుగుల బలం ఉండడం వలన, గర్వంతో అరణ్యంలో ఇష్టమొచ్చినట్టు తిరిగేవాళ్ళు. ఒకనాడు సుందుడు అగస్త్య మహర్షి మీద దాడికి దిగాడు. ఆయనకి ఆగ్రహం వచ్చి సుందుడిని సంహరించారు. ఇది గమనించిన తాటక తన కుమారుడితో కలిసి అగస్త్య మహర్షి మీదకి వచ్చింది. అప్పుడాయన తాటకని ' నీకు వికృతరూపంవచ్చుగాక ' అని, మారీచుడిని ' ఇవ్వాల్టినుంచి రాక్షసుడివి అవుతావని ' శపించారు. ఆ తాటక ఈ రెండు నగరాల్లో సంచరిస్తుంది. ఆమె నరమాంస భక్షణకి అలవాటుపడింది. అందుకే ఈ నగరాలలోని జనాలు ఊరు వదిలి వెళ్ళిపోయారు. రామా ! నువ్వు ఇప్పుడు ఆ తాటకని సంహరించాలి. నువ్వు చేసే పని దోషమే అయినా ప్రజాకంటకులైన వాళ్ళని రాజు సంహరించి తీరాలి. పూర్వకాలంలో మంధర అనేటువంటి ఒక స్త్రీ భూమిని సంహరించడానికి ప్రయత్నిస్తే ఆమెని సంహరించారు, అలాగే భృగు మహర్షి భార్య ఇంద్రుడిని సంహరించడం కోసం తపస్సు ప్రారంభిస్తే శ్రీమహావిష్ణువు ఆమెని సంహరించారు. నువ్వు కూడా ఈ తాటకని సంహరించు " అని విశ్వామిత్రుడు అన్నాడు.

రాముడు.......
పితుర్ వచన నిర్దేశాత్ పితుర్ వచన గౌరవాత్ |
వచనం కౌశికస్య ఇతి కర్తవ్యం అవిశఙ్కయా ||
గో బ్రాహ్మణ హితార్థాయ దేశస్య చ హితాయ చ |
తవ చైవ అప్రమేయస్య వచనం కర్తుం ఉద్యతః ||

"మా తండ్రిగారు మీరు ఏది చెపితే అది చెయ్యమన్నారు. గురువుగారైన మీరు చెప్పారు కనుక లోకాన్ని రక్షించడం కోసం, బ్రాహ్మణులను, గోవులను, ఇక్కడ ఉంటున్న అన్ని ప్రాణులను కాపాడడం కోసం సుక్షత్రియుడనైన నేను తాటకని తప్పక సంహరిస్తాను" అని రాముడు అని తన ధనుస్సు తీసుకొని ధనుష్టంకారం చేశాడు. ఆ ధ్వని విన్న తాటక అది ఎటువైపు నుంచి వస్తుందో అటు వైపు బయలుదేరి రామలక్ష్మణులున్న ప్రదేశానికి వచ్చింది. తాటకని చూసిన రాముడు లక్ష్మణుడితో 'ఈ తాటకని ఓ మోస్తారు వాళ్ళు చూస్తే గుండె ఆగి చనిపోతారు లక్ష్మణా' అన్నాడు.

ఆ తాటక ముందు బ్రహ్మర్షి అయిన విశ్వామిత్రుడి మీదకి దూకింది. అప్పుడాయన ఒక హుంకారం చేసేసరికి అది స్తంభించిపోయి ఉన్న చోట నిలబడిపోయింది. వెంటనే తన మాయతో రాళ్ల వర్షం కురిపించింది. ఆ తాటక రేపిన ధూళి అందరి కళ్ళల్లో పడింది. విశ్వామిత్రుడు రాముడితో ఇంక ఉపేక్షించి లాభం లేదు. తొందరగా ఆమెని సంహరించు అన్నాడు. ఎంతైనా ఆడది కదా! ముందు దీని గమన శక్తిని కొట్టేద్దాము. అప్పుడన్నా మారుతుందేమో చూద్దామని రాముడు కాళ్ళు, చేతులు, లక్ష్మణుడు ముక్కు, చెవులు నరికారు. ఆ తాటక మాయారూపం పొంది మాయం అయిపోయింది. అదృశ్యమైన ఆ తాటక భారి శరీరంతో రాముడి మీద పడబోతుంటే రాముడు ఒక బాణం ప్రయోగించి ఆ తాటకని సంహరించగా, దాని రక్తం ఏరులై ప్రవహించింది. పైనుండి దేవతలు చూసి, హమ్మయ్య! తాటక సంహరింపబడిందని ఆనందపడ్డారు. వెంటనే ఆ దేవతలు విశ్వామిత్రుడి దగ్గరకి వచ్చి, ఇంత ధైర్యం ఉన్న వాడి దగ్గర అన్ని అస్త్ర - శస్త్రాలు ఉండాలి. నీకు తెలిసిన ధనుర్విద్యనంతా రామలక్ష్మణులకి ఉపదేశించు అన్నారు.

విశ్వామిత్రుడు రామలక్ష్మణులకి హయశిరోనామం అనే అస్త్రాన్ని, క్రౌంచ అస్త్రాన్ని మంత్రోపదేశం చేశాడు. అలాగే కంకాళం, ఘోరం, కాపాలం, కంకణం అనే నాలుగు ముసలముల మంత్రోపదేశం చేశాడు. అలాగే ఐంద్రాస్త్రం, బ్రహ్మాస్త్రం, బ్రహ్మశిరోనామకాస్త్రం, మానవాస్త్రం, వారుణాస్త్రం, ఇంద్రాస్త్రం, ఐషికాస్త్రం, గాంధర్వాస్త్రం, నారాయణాస్త్రం, రకరకాల పిడుగులు మొదలైన సర్వాస్త్రాల మంత్రోపదేశం చేసి, రెండు అద్భుతమైన గదలని, నందనం అనే గొప్ప ఖడ్గాన్ని ఉపదేశించాడు. ఈ అస్త్రములు అన్నీ పురుష రూపం దాల్చి రాముడి పక్కన నిలబడి, మేము మీ కింకరులము. మమ్మల్ని ఏమి చెయ్యమంటారు? అని అడిగాయి. మీరందరూ నా మనస్సులోకి వెళ్లి అక్కడ తిరుగాడుతూ ఉండండి. నేను పిలిచినప్పుడు బయటకి రండి అని ఆదేశించాడు. అవి అలాగే రాముడిలోకి ప్రవేశించాయి.

మరుసటి రోజున రాముడు విశ్వామిత్రుడితో ....... మీరు నాకు ఇన్ని అస్త్రములను ఉపదేశించారు. అలాగే వాటి ఉపసంహారాన్ని కూడా ఉపదేశించమన్నాడు. విశ్వామిత్రుడు రాముడికి ఉపసంహార మంత్రములను చెప్పాక ఇంకొన్ని అస్త్రములను కూడా ఉపదేశించాడు. అలా అన్ని అస్త్రముల ఉపదేశం అయ్యాక వాళ్ళు తమ ప్రయాణము కొనసాగించారు. అలా వెళుతుండగా అక్కడొక ఆశ్రమం కనిపించింది. ఆ ఆశ్రమం ఎవరిదని రాముడు అడగగా, విశ్వామిత్రుడు ఇలా చెప్పాడు " ఒకప్పుడు విరోచనుడి కుమారుడైన బలి చక్రవర్తి తన ప్రరాక్రమముతో ఇంద్రుడిని నిర్బంధించాడు. శ్రీమహావిష్ణువు వామన మూర్తిగా వచ్చి బలిని పాతాళానికి పంపారు. ఆ వామనమూర్తి తపస్సు చేసిన ఆశ్రమమే ఈ ఆశ్రమం, దీనిని సిద్ధాశ్రమం అంటారు. ఇక్కడే కశ్యప ప్రజాపతి తపస్సు చేశారు. ఇక్కడే విష్ణువు ఇంద్రుడికి తమ్ముడిగా, ఉపేంద్రుడిగా పుట్టారు. నేను యాగం చేస్తున్నది కూడా ఈ ఆశ్రమంలోనే " అని చెప్పి అందరూ ఆ ఆశ్రమంలోకి వెళ్లారు.

SRIMADRAMAYANA PRAVACHANAMRUTHADHARA -- 5 BY PUJYAGURUVULU Brahmasri Chaganti Koteswara Rao Garu

తతః చ ద్వాదశే మాసే చైత్రే నావమికే తిథౌ |
నక్షత్రే అదితి దైవత్యే స్వ ఉచ్ఛ సంస్థేషు పంచసు ||
గ్రహేషు కర్కటే లగ్నే వాక్పతా ఇందునా సహ |
ప్రోద్యమానే జగన్నాథం సర్వ లోక నమస్కృతం ||

జగన్నాధుడైన వాడు, సర్వలోకాల చేత నమస్కారింపబడే వాడు 12 నెలలు కౌసల్య గర్భవాసం చేసి, చైత్ర మాసంలో, నవమి తిథి నాడు, పునర్వసు నక్షత్రంలో, కర్కాటక లగ్నంలో రామచంద్రమూర్తి జన్మించాడు. అదే సమయంలో కైకేయకి పుష్యమి నక్షత్రంలో , మీన లగ్నంలో భరతుడు, సుమిత్రకి లక్ష్మణుడు, శత్రుఘ్నుడు జన్మించారు.

తనకి నలుగురు కుమారులు పుట్టారని తెలిసి దశరథుడు చాలా ఆనందపడ్డాడు. కోసల దేశంలోని ప్రజలంతా సంబరాలు జరుపుకున్నారు. అదే సమయంలో బ్రహ్మ గారు దేవతలతో ఒక సభ తీర్చారు......" శ్రీమహావిష్ణువు భూలోకంలో రాముడిగా అవతరించారు. రావణసంహారంలో రాముడికి సహాయం చెయ్యడానికి మీరు మీ అంశలతో కొంతమందిని సృష్టించండి. పార్వతీదేవి శాపం వల్ల మీకు మీ భార్యలవల్ల సంతానం కలగదు. మీతో సమానమైన తేజస్సు, పరాక్రమము కలిగిన వానరములని గంధర్వ, అప్సరస, కిన్నెర స్త్రీలందు కనవలసింది" అని చెప్పారు. దేవతలు రామకార్యం కోసం పుట్టడం మన అదృష్టమని ఆనందపడ్డారు.

బ్రహ్మగారు " ఒకసారి నాకు ఆవలింతవచ్చి నా నోట్లోనుంచి ఒకడు కిందపడ్డాడు. అతనే జాంబవంతుడు. ఇక మీరు సృష్టించండి" అని అన్నారు. ఇంద్రుడి అంశతో వాలి, సూర్యుడి అంశతో సుగ్రీవుడు, బృహస్పతి అంశతో తారుడు, కుబేరుడి అంశతో గంధమాదనుడు, అశ్విని దేవతల అంశతో మైందుడు, ద్వివిదుడు జన్మించారు, అగ్ని అంశతో నీలుడు, వాయువు అంశతో హనుమంతుడు, పర్జన్యుడికి శరభుడు, వరుణుడికి సుషేణుడు జన్మించాడు. దేవతలు ఇలా సృష్టించడం చుసిన ఋషులు మేము కూడా సృష్టిస్తాం అని కొన్ని కోట్ల కోట్ల వానరములని సృష్టించారు.

అతీత్య ఏకాదశ ఆహం తు నామ కర్మ తథా అకరోత్ |
జ్యేష్ఠం రామం మహాత్మానం భరతం కైకయీ సుతం ||
సౌమిత్రిం లక్ష్మణం ఇతి శత్రుఘ్నం అపరం తథా |
వసిష్ఠః పరమ ప్రీతో నామాని కురుతే తదా ||

రాముడు పుట్టిన 11 రోజులకి జాతాసౌచం పోయాక ఆయనకి నామకరణం చేయించారు. కులగురువైన వశిష్ఠమహర్షి, సర్వజనులు ఆయన గుణములు చూసి ఆనందమును పొందుతారు కనుక ఆయనకి రామ (రా అంటే అగ్ని బీజం, మ అంటే అమృత బీజం) అని, సుమిత్ర కుమారుడైన సౌమిత్రి అపారమైన లక్ష్మి సంపన్నుడు (రామ సేవే ఆయన లక్ష్మి) కనుక ఆయనకి లక్ష్మణ అని, కైకేయ కుమారుడు భరించే గుణము కలవాడు కనుక ఆయనకి భరత అని, శత్రువులను (అంతః శత్రువులు) సంహరించగలవాడు కనుక శత్రుఘ్ను అని నామకరణం చేశారు.

తన కుమారులు పెరిగి పెద్దవారవుతుంటే వాళ్ళని చూసుకొని దశరథుడు ఎంతో మురిసిపోయాడు. వాళ్ళు అన్ని వేదములు, అన్ని విద్యలు నేర్చుకున్నారు. ఎల్లప్పుడు గురువులని పూజించేవాళ్ళు. లోకంలోని అందరి హితం కోరుకునేవాళ్ళు. ఎప్పుడూ తండ్రిగారికి సేవ చేసేవాళ్ళు. రాముడు జులపాల జుట్టుతో రాజమార్గంలో వెళుతుంటే చూసిన దశరథుడికి తను యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడు ఎలా ఉండేవాడో రాముడు కూడా అలానే ఉన్నాడనిపించేది. అలా లేక లేక పుట్టిన పిల్లలని చూసుకుంటూ ఆ రాజదంపతులు హాయిగా కాలం గడిపారు.

కొంతకాలం గడిచాక, ఒకనాడు దశరథ మహారాజు సభలో " నా పిల్లలకి 12 సంవత్సరాల వయస్సు దాటింది, వాళ్ళు పెద్దవాళ్ళు అవుతున్నారు. వాళ్ళకి వివాహం చెయ్యాలని అనుకుంటున్నాను. తగిన సంబంధాలని వెతకమని దశరథుడు అంటుండగా ఆ సభలోకి ఎవరూ అనుకోని విధంగా విశ్వామిత్రుడు వచ్చాడు. దశరథుడు లేచి ఆయనకి ఎదురొచ్చి స్వాగతం పలికాడు. మీరు మా రాజ్యానికి రావడం మా అదృష్టం, మీలాంటి గొప్ప మహర్షులు ఊరకనే రారు, మీ కోరికేదైన నేను సంతోషంగా తీరుస్తానని దశరథుడు అన్నాడు.

విశ్వామిత్రుడు " దశరథా ! నీకు సామంత రాజులందరూ లొంగి ఉన్నారా? దానధర్మాలు సక్రమంగా చేస్తున్నావా? మంత్రులందరూ నీకు సాచివ్యం చేస్తున్నారా? అని పలు కుశల ప్రశ్నలు వేసి, నాకు ఒక కోరిక ఉన్నది నువ్వు తీర్చాలి’ అన్నాడు.

స్వ పుత్రం రాజ శార్దూల రామం సత్య పరాక్రమం |
కాక పక్ష ధరం శూరం జ్యేష్ఠం మే దాతుం అర్హసి ||

నీ పెద్దకొడుకైన రాముడిని నాతో పంపిస్తావా? మా యాగాలకి అడ్డువస్తున్న రాక్షసులని వధించడానికి తీసుకు వెళతానని అన్నాడు. ఈ మాట విన్న దశరథుడు కిందపడిపోయాడు.

ఊన షోడశ వర్షో మే రామో రాజీవ లోచనః |
న యుద్ధ యోగ్యతాం అస్య పశ్యామి సహ రాక్షసైః ||

మెల్లగా తేరుకొన్న దశరథుడు, ఇంకా 16 సంవత్సరాలు కూడా నా రాముడికి రాలేదు, ఆ రాక్షసులని ఎలా సంహరించగలడు? నేను నా చతురంగ బలములతో వచ్చి ఆ రాక్షస సంహారం చేస్తాను. పోనీ రాముడే రావాలంటే రాముడితో నేను కూడా వస్తానని దశరథుడు ప్రాధేయపడ్డాడు.

రాముడు పిల్లవాడు ఏమిచెయ్యలేడని నువ్వు అనుకుంటున్నావు. రాముడంటే ఎవరో నాకు తెలుసు, వశిష్ఠుడికి తెలుసు. రాముడు రాక్షసులను వధించి తప్పక తిరిగివస్తాడు. నువ్వు తండ్రివి కనుక, నీకు రాముడిమీద ఉన్న పుత్రవాత్సల్యంవల్ల నువ్వు తెలుసుకోలేకపోతున్నావు. రాముడిని నాతో పంపించమని విశ్వామిత్రుడు అడిగాడు.

దశరథుడు " లేక లేక పుట్టిన నా కొడుకుని, నన్ను విడిచిపెట్టు " అన్నాడు. ఈ మాటలు విన్న విశ్వామిత్రుడుకి ఆగ్రహం వచ్చి, " చేసిన ప్రతిజ్ఞ నిలబెట్టుకోలేక, మాట తప్పిన ధర్మం తెలియని దశరథా! పుత్ర పౌత్రాదులతో సుఖముగా, శాంతిగా జీవించు" అని వెళ్ళిపోతున్నాడు. వెంటనే వశిష్ఠుడు లేచి, విశ్వామిత్రుడిని కూర్చోమని చెప్పి దశరథుడితో ఇలా అన్నాడు " ఇంత కాలం రాజ్యం చేశావు. ధర్మాత్ముడవని అనిపించుకున్నావు. ఆడిన మాట తప్పి, దశరథుడు అధర్ముడు, మాట తప్పినవాడు అనిపించుకుంటావా? ఇచ్చిన మాటకి నిలబడు. విశ్వామిత్రుడంటే ఎవరో తెలుసా......

ఏష విగ్రహవాన్ ధర్మ ఏష వీర్యవతాం వరః |
ఏష విద్య అధికో లోకే తపసః చ పరాయణం ||

ఈ లోకంలోని ధర్మం అంతా విశ్వామిత్రుడు, ఈ లోకంలోని తపస్సు అంతటికి నిర్వచనం విశ్వామిత్రుడు, ఈ లోకంలోని బుద్ధి అంతటికి నిర్వచనం విశ్వామిత్రుడు, శివుడి అనుగ్రహంగా ఆయనకి ధనుర్వేదం మొత్తం భాసించింది. ఆయనకి ఈ లోకంలో ఉన్న అన్ని అస్త్ర-శస్త్రములు తెలుసు. ఇన్ని తెలిసిన విశ్వామిత్రుడు తనని తాను రక్షించుకోగలడు. రాముడికి ఆ కీర్తి దక్కాలని, తనకి తెలిసిన సమస్త విద్యలు రాముడికి ధారపొయ్యాలని ఆయన ఆశ. ఎందుకు అడ్డుపడతావు?" అన్నాడు.

దశరథుడు అంతఃపురంలోకి వెళ్లి రాముడిని తీసుకురా అని కౌసల్యతో చెప్పాడు. రాముడితో పాటు లక్ష్మణుడు కూడా వచ్చాడు. స్వస్తి వాచకం చేసి, కౌసల్య రాముడిని పంపింది. సభలోకి వచ్చిన రాముడిని అక్కడున్న ఋషులందరూ ఆశీర్వదించారు. దశరథుడు రాముడి మూర్ధన్య స్థానం భాగం మీద ముద్దు పెట్టాడు. చాలా సంతోషంతో నా కొడుకుని మీ చేతులలో పెడుతున్నాను. మీరు ఎలా కావాలంటే అలా వాడుకోమని విశ్వామిత్రుడితో చెప్పాడు. విశ్వామిత్రుడు ఏది చెబితే అది చెయ్యి అని రాముడితో చెప్పి సాగనంపాడు. విశ్వామిత్రుడి వెనక రామలక్ష్మణులు ఇద్దరు బయలుదేరారు.

Photo from perkacm

*నా రమణాశ్రమ జీవితం*
*శ్రీమతి సూరి నాగమ్మగారు*

*Chapter - 14*

*ఓం నమో భగవతే శ్రీరమణాయ* 🙏

*లేఖల ముద్రణ యత్నం*

శివరామశాస్త్రిగారి రెండవ ఉత్తరం కాపీ చేసి అన్నయ్యకు పంపాను గదా. అది చూచి అన్నయ్య ఎంతో ఉత్సాహంతో ''ఇదిన్నీ అన్నయ్యకు పంపు'' అని భగవాన్‌ సెలవిచ్చిన మాటయే భగవదాజ్ఞగా భావించి వెంటనే ''ముద్రణ కయ్యే ఖర్చులన్నీ భరిస్తాననీ, లేఖలు పుస్తక రూపంగా ప్రకటించవలసిందనీ'' ఆశ్రమానికి వ్రాశారు. ఆశ్రమం వారనుమతించిన వెనుక దానికైన వ్యయప్రయాసలన్నీ భరించి, శ్రీభగవానుని వ్యయవర్ష జయంతి కుసుమార్చన గా 1947 లో ప్రథమ భాగంలో ఆశ్రమ ప్రకటనగా వెలువడునట్లు చేశారు. ఆ ప్రథమ భాగంలో ప్రదక్షిణతత్వం మొదలైన వెన్నో విషయాలు నున్నద్దేశించి ఉపదేశించినవేవున్నవి. కారణాంతరాలవల్ల అనుకున్న రీతిగా ఆ ప్రథమ భాగం వ్యయవర్ష జయంతికి ప్రెస్సువారు అందించలేక పోయినారు. ఈ లోపల భగవాన్ సన్నిధిలో కొన్ని విచిత్ర సంఘటనలు జరిగినవి.

*ఓం శ్రీ అరుణాచలేశ్వరాయ నమః* 🙏

https://t.me/c/1421928578/4308
                             22

23 పద్మరాగశిలాదర్శపరిభావికపోలభూ:

🦚
              *శ్రీ చాగంటి వారి*

       *లలితా సహస్రనామ స్తోత్రం*

                        *[101]*

*23 పద్మరాగశిలాదర్శపరిభావికపోలభూ*
                           {6/8}

https://t.me/Chaganti_Audio_Clips

👇👇👇👇👇

*నా రమణాశ్రమ జీవితం*
*శ్రీమతి సూరి నాగమ్మగారు*

*Chapter - 13*

*ఓం నమో భగవతే శ్రీరమణాయ* 🙏

*వేలూరి శివరామశాస్త్రిగారి జాబులు-3*

23-10-46 సూరవరం
సూరినాగమ్మ ఆత్కూరు టపా-కృష్ణాజిల్లా

శ్రీరమణాశ్రమం
నీ ఉత్తరం అందినది. నవోదయ నాకు వారం వారం వస్తుంది. ఆ గొబ్బిపాట అందింది. మిగిలినవి ఎందున్నవో తెలిపినా సరే లేక మీ అన్నగారికాడ వుంటే పంపినా సరే. నీవు పంపిన శ్రీ గణపతిశాస్త్రి గారి రమణగీత ఇప్పటికి చూచాను.

హృదయకుహరమధ్యే కేవలం బ్రహ్మమాత్రం
హ్యహమహమితి సాక్షాదాత్మ రూపేణ భాతి ||
హృదివిశ మనసా స్వం చిన్వతా మజ్జతావా
పవన చలన రోధా దాత్మ నిష్ఠో భవత్వం ||

అనే శ్లోకం ధారణలో వుంది. తరువాత శ్రీసూరి సుబ్బరాయ శాస్త్రిగారున్నూ, బుచ్చిరామశాస్త్రిగారున్నూ అరుణాచలం మీద (అప్పటికీ కట్టడాలు లేవు) స్వామిని చూచి వచ్చి

''పరాఞ్చి ఖాని వ్యతృణ త్స్వయం భూ
స్తస్మాత్‌ పరాఙ్పశ్యతి నాంతరాత్మన్,
కశ్చిద్ధీరః ప్రత్యగాత్మాన మైక్ష
దావృత్తచక్షు రమృతత్వమిచ్ఛన్‌''

అను కఠానికి ఉదాహరణ చూచామని నాకు చెప్పారు. నాటి నుండి వారికోసం జీవుడు పలవరిస్తున్నాడు. సంసారం (శాస్త్ర సంసారం) ఇంకా నాశనం కాలేదు. అదే అడ్డంకి అని నాకు తెలుసు. భరతఖండంమీద భగవంతుడికి మహా ప్రేమట. ఇక్కడ జంతువులు కూడా ఆయన వల్లనే తరిస్తాయట. ఇది భాగవతంలో చదివే వుంటావు. అట్టి భగవానుని ఆశ్రయం నీకు దొరికింది. ఇది నాకు మహానందం. నీవు ధన్యవు. వారు చెప్పింది ప్రతిదీ మననం చెయ్యి. నాకూ, లోకానికీ నీ వెంతో వారిని గూర్చి చెపుతావని ఆశిస్తాను.''
వేలూరి శివరామశాస్త్రి

ఇవన్నీ భగవాన్‌ చూచి చిరునవ్వుతో మౌనం వహించారు.

*ఓం శ్రీ అరుణాచలేశ్వరాయ నమః* 🙏

https://t.me/c/1421928578/4308

                             21

https://t.me/Chaganti_Audio_Clips

Video from perkacm

SRIMADRAMAYANA PRAVACHANAMRUTHADHARA -- 3 BY PUJYAGURUVULU Brahmasri Chaganti Koteswara Rao Garu

రామాయణం ప్రారంభం చేస్తూ వాల్మీకి మహర్షి ఇలా అంటారు.............

పూర్వకాలములో కోసల దేశం అనే గొప్ప రాజ్యం ఉండేది. ఆ దేశ రాజధాని అయిన అయోధ్యని మనువు తన సంకల్ప బలంతో నిర్మించాడు. ఆ నగరం 12 యోజనముల పొడువు, 3 యోజనముల వెడల్పు ఉండేది( యోజనం అంటే = 9 మైళ్ళు ). ఆ నగరం మధ్య రాజ ప్రాసాదంలో దశరథ మహారాజు నివాసముండేవారు. ఆ నగరంలో రహదారులన్నీ విశాలంగా, ఎప్పుడూ సుగంధ ధూపాలతో ఉండేవి. ఆ రాజ్యంలో ధాన్యం, చెరుకు లాంటి పంటలన్నీ బాగా పండేవి. ఏ ఇంట్లో కూడా
అనవసరంగా ఉన్న నేల లేదు. అయోధ్యనగరంలో అందరూ చాలా సంతోషంగా ఉండేవాళ్ళు, అందరూ ధర్మం తెలిసిన వాళ్ళే. ఎవరికి ఉన్నదానితో వారు తృప్తిగా ఉండేవాళ్ళు. అందరూ దానం చేసేవాళ్ళు. సత్యమే పలికేవాళ్ళు. అందరూ ఐశ్వర్యవంతులే. ఆవులు, గుర్రాలు, ఏనుగులతో ఆ నగరం శోభిల్లేది. చెవులకి కుండలములు లేనివాడు, కిరీటం లేనివాడు, మెడలో పూలహారం లేనివాడు, హస్తములకు ఆభరణములు లేనివాడు, దొంగతనం చేసేవాడు, నాస్తికుడైనవాడు ఆ అయోధ్య నగరంలో లేడు.

దశరథ మహారాజుకి ఎనిమిదిమంది ప్రధానమంత్రులు ఎప్పుడూ సహాయం చేసేవారు, వాళ్ళు దృష్టి, జయంతుడు, విజయుడు, సిద్ధార్థుడు, అర్ధసాధకుడు, అశోకుడు, మంత్రపాలకుడు, సుమంత్రుడు. వశిష్ఠుడు, వామదేవుడు ఎల్లప్పుడూ దశరథ మహారాజుకి సలహాలు ఇచ్చే ఋత్విక్కులు. ఇతరమైన బ్రాహ్మణులు, మంత్రులు కూడా ఉండేవారు. ఆ మంత్రులు అపారమైన విద్య కలిగిన వాళ్ళు, పని చెయ్యడం తెలిసినవాళ్లు, ఇంద్రియములను నిగ్రహించినవాళ్లు, శ్రీమంతులు, శాస్త్రము తెలిసిన వాళ్ళు, సావధాన చిత్తం కలిగినవాళ్ళు. ఆ కోసల దేశంలో పరభార్య మీద వ్యామోహం ఉన్న వ్యక్తి ఒక్కడు కూడా లేడు.

ఇన్ని ఉన్నా ఆ దశరథ మహారాజుకి ఒక బాధ ఉండేది. వంశోద్ధారకుడైన పుత్రుడు లేడనే బాధ ఉండేది. ఆయనకి అప్పటికి 60,000 సంవత్సరములు నిండిపోయాయి. ఆయనకి అశ్వమేథయాగం చెయ్యాలనే ఆలోచన వచ్చి, వెంటనే సుమంత్రుడిని పిలిచి, ఋత్విక్కులైన వశిష్ఠుడు, వామదేవుడు మరియు ఇతర పురోహితులని పిలిచి అందరికి తన ఆలోచన చెప్పాడు. అందరూ సరే అన్నారు. అశ్వమేథయాగానికి కావాల్సిన సంభారములన్నీ తెప్పించి, సరయూనదికి ఉత్తర తీరంలో యాగమంటపం నిర్మించారు.

దశరథ మహారాజు దక్షిణ నాయకుడు, ఆయనకి 300 కి పైగా భార్యలున్నారు. కాని పత్నులు మాత్రం కౌసల్య, సుమిత్ర, కైకేయి. తను యాగం మొదలు పెడుతు తన పత్నులని దీక్ష స్వీకరించమన్నాడు. అంతఃపురంలోకి వెళుతున్న దశరథ మహారాజుతో సుమంత్రుడు ---

సనత్కుమారో భగవాన్ పూర్వం కథితవాన్ కథాం |
ఋషీణాం సన్నిధౌ రాజన్ తవ పుత్రాగమం ప్రతి ||

పూర్వకాలంలో ఒకసారి సనత్కుమారుడు ఋషులకు -- ఇక్ష్వాకువంశములో జన్మించిన దశరథ మహారాజుకి కుమారులు లేక అశ్వమేథ యాగం చేస్తాడు. ఆ యాగం వల్ల ఆయనకి నలుగురు కుమారులు కలుగుతారు. అశ్వమేథ యాగంతో పాటు పుత్రకామేష్టి యాగం కూడా చెయ్యాలి. ఈ రెండు యాగములను చెయ్యగలిగినవాడు ఋష్యశృంగుడు. ఆయన ఆ యాగములను చేస్తే బిడ్డలు పుడతారని చెప్తుంటే విన్నానని సుమంత్రుడు దశరథ మహారాజుతో అన్నాడు. ఆ ఋష్యశృంగుడు పక్కనే ఉన్న అంగదేశంలో ఉన్నాడు. మీరు వెళ్లి ఆయనని తీసుకొని రండి అని చెప్పి దశరథ మహారాజు నాకు ఆ ఋష్యశృంగుడు గురించి వివరంగా చెప్పు అంటే సుమంత్రుడు ఇలా చెప్పసాగాడు.............పూర్వకాలంలో విభణ్డక మహర్షి చాలాకాలం తపస్సు చేసి స్నానం చెయ్యడానికి ఒక సరస్సు దగ్గరికి వెళ్ళగా, అక్కడ అటుగా వెళుతున్న ఊర్వశిని చూసేసరికి ఆయన రేతస్థానమునుంచి కదిలిన వీర్యం సరోవరంలోపడింది. ఆ వీర్యాన్ని ఒక జింక తాగి, గర్భం దాల్చి, శిరస్సు మీద కొమ్ము ఉన్న ఒక పిల్లవాడికి జన్మనిచ్చింది. అలా శిరస్సు మీద కొమ్ముతో పుట్టాడు కాబట్టి ఆయనకి ఋష్యశృంగుడని పేరు పెట్టారు. ఆ విభణ్డక మహర్షి, ఋష్యశృంగుడికి సమస్త వేదములు, శాస్త్రములు, యజ్ఞయాగాదులు అన్నీ చెప్పాడు. ఆ ఋష్యశృంగుడికి లోకం తెలియకుండా పెంచాడు, ఆయనకి అసలు ఈ సృష్టిలో స్త్రీ - పురుషులని ఇద్దరు ఉంటారని కూడా తెలియదు. విషయసుఖాయముల వైపు వెళ్ళకుండా పెంచాడు. ఎప్పుడూ ఆ ఆశ్రమంలోనే, తండ్రి పక్కనే ఉండేవాడు. ఆ అంగరాజ్యాన్ని పరిపాలించే రోమపాదుడు ధర్మం తప్పడం వల్ల ఆ రాజ్యంలో వర్షములు పడక దేశంలో క్షామం వచ్చింది. ఋష్యశృంగుడు కాని మన దేశంలో అడుగుపెడితే వర్షములు తప్పక కురుస్తాయని కొందరు మహర్షులు అన్నారు.

వెంటనే రాజు మంత్రుల్ని పిలిచి విషయం చెప్తే, ఋష్యశృంగుడిని తీసుకురావడం మావల్ల కాదు. ఏమి కోరికలు లేని వాడు, మన రాజ్యానికి ఎందుకు వస్తాడు? అన్నారు. ఎంతైనా మంత్రులు కనుక ఒక మాట అన్నారు..... ఇంద్రియార్థైః అభిమతైః నరచిత్త ప్రమాథిభి | ఋష్యశృంగుడికి కూడా ఇంద్రియాలు, మనస్సు ఉంటాయి. వాటికి ఇప్పటిదాకా రుచి తగలక, విషయసుఖముల వైపుకి రాలేదు. అందంగా అలంకరించుకున్న కొంతమంది వేశ్యలని పంపిస్తే, విభణ్డకుడు లేని సమయములో వీళ్ళు ఆ ఋష్యశృంగుడి మనస్సుని ఆకర్షించి, ప్రలోభపెడతారు. అప్పుడు ఆయనే వాళ్ళ వెంట వస్తాడని మంత్రులు సలహా ఇచ్చారు.

ఆ వేశ్యలకి విభణ్డకుడి మీద ఉన్న భయం వలన, వాళ్ళు ఆశ్రమానికి దూరంగా ఉండి పాటలు పాడడం, నాట్యం చెయ్యడం మొదలుపెట్టారు. ఒకరోజు విభణ్డకుడు లేని సమయంలో గానం విన్న ఋష్యశృంగుడు, ఆ గానం వస్తున్న వైపు వెళ్ళాడు. అక్కడున్న ఆ వేశ్యలని చూసి, వాళ్ళు పురుషులే అనుకొని, మహాపురుషులార! మీరు మా ఆశ్రమానికి రండి మిమ్మల్ని పూజిస్తాను అన్నాడు. అందరూ విభణ్డకుడి ఆశ్రమానికి వెళ్లారు. తరువాత ఆ వేశ్యలు ఆశ్రమంనుంచి వెళ్ళిపోతూ ఆ ఋష్యశృంగుడిని గట్టిగ కౌగలించుకుని వెళ్ళిపోయారు. మరునాడు ఆ ఋష్యశృంగుడికి మనసులో దిగులుగా అనిపించింది. ఆ వేశ్యలని చూడాలనిపించి, వాళ్ళ దగ్గరికి వెళ్ళాడు. ఈసారి వాళ్ళు ఆయనని కొంచెం దూరంలో ఉన్న తమ ఆశ్రమానికి రమ్మన్నారు. సరే అని అందరూ బయలుదేరారు. ఆయన అలా అంగదేశంలో అడుగుపెట్టగానే..........

తత్ర చ ఆనీయమానే తు విప్రే తస్మిన్ మహాత్మని |
వవర్ష సహసా దేవో జగత్ ప్రహ్లాదయన్ తదా ||

ఆకాశంనుంచి బ్రహ్మాండమైన వర్షం కురిసింది. వెంటనే రోమపాదుడు ఋష్యశృంగుడికి నమస్కారం చేసి ప్రార్ధించి, అంతఃపురానికి తీసుకెళ్ళి తన కుమార్తె అయిన శాంతని ఇచ్చి వివాహం జరిపించారు.

దశరథ మహారాజు ఆ ఋష్యశృంగుడిని పిలవడానికి, అంగదేశానికి స్వయంగా వెళ్ళాడు. అక్కడ 8 రోజులున్నాక, వెళ్ళిపోతూ దశరథుడు రోమపాదుడితో ఇలా అన్నాడు...మా ఇంట్లో ఒక ముఖ్యమైన కార్యం ఉంది. నీ కూతుర్ని అల్లుడిని కూడా నాతో పంపిస్తావా! అని అడిగాడు. రోమపాదుడు ఆనందంగా పంపించాడు. దశరథుడు చాలా సంతోషించి వాళ్ళని అయోధ్యకి తీసుకెళ్ళాడు.

Photo from perkacm

*నా రమణాశ్రమ జీవితం*
*శ్రీమతి సూరి నాగమ్మగారు*

*Chapter - 13*

*ఓం నమో భగవతే శ్రీరమణాయ* 🙏

*వేలూరి శివరామశాస్త్రిగారి జాబులు-1*

ఆ నవోదయ మొదటి సంచికలో వచ్చినవి నాలుగు లేఖలు. అవి చూచిన వెంటనే శ్రీవేలూరి శివరామశాస్త్రి గారు నా కొక జాబు వ్రాశారు. వారు మాకు దగ్గర చుట్టమే అయినా ఎప్పుడూ ఉత్తరం వ్రాయని వారు ఎందుకు వ్రాశారో, ఏమో తెలియక తికమకలాడాను. నేను పద్యరచన ప్రారంభించిన మొదటి రోజుల్లో వారిని సలహా అడిగినప్పుడు ''త్వరపడి ఏదీ ప్రకటించకు'' మని చెప్పారుగదా. అందువల్ల ఏదో నాలుగు మాటలు వ్రాయగానే సవరణ లేకుండా ఎందుకిల్లా ప్రకటించావని వ్రాశారుగాబో లనుకొని కవరు చింపి చూడగానే విస్మయం కలిగింది. దిగువ వారి జాబే పొందుపరుస్తున్నాను.

06-10-1947 - సూరవరం - ఆత్కూరు టపా-కృష్ణాజిల్లా.

ఓమ్‌. సూరి నాగమ్మ. నీ శ్రీరమణాశ్రమ లేఖలు చూచి పొంగిపోయినాను. ఆ మహాపురుషునకు మేమెంతో దూరమునందున్నా నీ లేఖలు మమ్ములను గూడా సాక్షాచ్ఛ్రోతలనుగానూ, సాక్షాద్ద్రష్టలనుగానూ చేసినై. ధన్యాసి. అమ్మా! ఇంకా ఈ రీతిగా దూరశ్రోతలను ధన్యులను జేయగోర్తాను. నేను కళ్ళుండి గ్రుడ్డిని. కాళ్ళుండి కుంటిని. నన్నూ, నాబోటి వాళ్ళనూ ఆశ్రమంలోనికే కాక శ్రీ మహర్షుల హృదయగుహలోనికి గూడా తీసుకోపొమ్మని ప్రార్థిస్తాను. ''ఓం పూర్ణ మదః పూర్ణ మిదం పూర్ణా త్పూర్ణ ముదచ్యతే.''

వేలూరి శివరామశాస్త్రి

పై జాబు చదువుకొని కంపితహస్తాలతో శ్రీవారిని సమీపించి ''వేలూరి శివరామశాస్త్రిగారు వ్రాశారిది'' అని చేతికీయగా అందుకొని చూచి హసన్ముఖులై ప్రక్కనున్న రాజగోపాలయ్యరుకు పంక్తి పంక్తీ చదివి, అరవంలో అర్థం చెప్పారు. ''ధన్యాసి అంటే ఏమి?'' అన్నా రా అయ్యరు. ''నీవు ధన్యురాలవు అని అర్థం'' అన్నారు భగవాన్‌. భగవాన్‌ సెలవు పొంది, నేనా ఉత్తరానికి కాపీ తీసుకొని మద్రాసులో ఉన్న మా చిన్నన్నగారికి పంపి, శివరామ శాస్త్రిగారికి బదులు వ్రాయగా వారు వ్రాసిన రెండవ జాబున్నూ దిగువ చూడగలరు.

*ఓం శ్రీ అరుణాచలేశ్వరాయ నమః* 🙏

https://t.me/c/1421928578/4308

                             19

https://t.me/Chaganti_Audio_Clips

ఆయన స్నానం ముగించి ఆశ్రమానికి బయలుదేరారు, కాని ఆయన నోట్లో ఈ మాటలు తిరుగుతూనే ఉన్నాయి. మనసులో ఆ క్రౌంచ పక్షులే కనిపిస్తున్నాయి. అలా ఆయన శిష్యులు కూడా ఈ మాటలని ధారణ చేశారు. అలా అది శ్లోక రూపం దాల్చింది. ఇంతలో చతుర్ముఖ బ్రహ్మగారు అక్కడ ప్రత్యక్షమయ్యారు. ఆశ్చర్యపోయిన వాల్మీకిమహర్షి బ్రహ్మగారిని ఆశ్రమంలోకి తీసుకెళ్ళి కుర్చోపెట్టారు. బ్రహ్మగారు ‘ఓ బ్రాహ్మణుడా! నీ నోటివెంట వచ్చిన ఆ శ్లోకమే రామాయణ కథ.’ అన్నారు. ఆ శ్లోకానికి అర్ధం -

‘నిషాద’ అంటే బోయవాడు అని ఒక అర్ధం. అలాగే సమస్త లోకములు తనయందున్న నారాయణుడు అని ఒక అర్ధం. ‘మా’ అంటే లక్ష్మి దేవి. ‘మా నిషాద ప్రతిష్ఠాం త్వ మగమః శాశ్వతీః సమాః’ అంటే లక్ష్మిని తనదిగా కలిగిన ఓ శ్రీనివాసుడా! నీ కీర్తి శాశ్వతముగా నిలబడుగాక. ‘యత్ క్రౌంచమిథునాదేకమ్ అవధీః కామమోహితమ్’ కామము చేత పీడింపబడి, బ్రహ్మగారు ఇచ్చిన వరముల చేత అహంకారము పొంది, కామమే జీవితంగా జీవిస్తున్న రాక్షసుల జంట అయిన రావణ - మండోదరులలో, రావణుడు అనే క్రౌంచపక్షిని నీ బాణంతో కొట్టి చంపిన ఓ రామా! నీకు మంగళం జరుగుగాక! అని ఆ శ్లోక అర్ధం మారింది.

బ్రహ్మగారు ‘నా శక్తి అయిన సరస్వతి అనుగ్రహము చేత నువ్వు ఈ రోజు రామాయణాన్ని పలికావు. నాయనా! నేను నీకు వరం ఇస్తున్నాను నువ్వు కూర్చుని రామాయణం వ్రాద్దామని మొదలెడితే రాముడు, లక్ష్మణుడు, సీతమ్మ, రాక్షసులు మొదలైన వాళ్ళు మాట్లాడినదే కాక వాళ్ల మనస్సులో అనుకున్న విషయాలు కూడా తెలుస్తాయి. ఈ భూమి మీద నదులు, పర్వతములు ఎంత కాలం ఉంటాయో అంత కాలం రామాయణం ఉంటుంది. ఇందులో ఒక్క మాట అబద్ధం కాని, కల్పితం కాని ఉండదు. నువ్వు ఇంక రామాయణం వ్రాయడము మొదలపెట్టు’ అని వరం ఇచ్చి వెళ్ళిపోయారు. వాల్మీకిమహర్షి ధ్యానం చేసి కూర్చోగానే ఆయనకి బ్రహ్మ గారి వరం వల్ల జరిగిన రామాయణం అంతా ఆయనకి కనబడి ఆయన రామాయణం రచించడం ప్రారంబించారు. మొత్తం 24,000 శ్లోకాలు, 6 కాండలు, 6 కాండల మీద ఒక కాండ, 500 సర్గల రామాయణమును రచించడం ప్రారంబించారు.

SRIMADRAMAYANA PRAVACHANAMRUTHADHARA -- 2 BY PUJYAGURUVULU Brahmasri Chaganti Koteswara Rao Garu

బాలకాండ

వాల్మీకి మహర్షి గురించి స్కాంద పురాణంలో సనత్ కుమారుడు వ్యాస మహర్షికి వివరించాడు. సుమతి - కౌశికి అనే బ్రాహ్మణ దంపతుల కుమారుడి పేరు అగ్నిశర్మ. ఆ అగ్నిశర్మకి చదువు, వేదములు మొదలైనవి అబ్బలేదు. ఆ రాజ్యంలో క్షామం వచ్చి, ఎవరూ ఎవరికీ దానధర్మాలు చెయ్యడం లేదు. అగ్నిశర్మ తన భార్య, పిల్లలు, తల్లిదండ్రులతో అరణ్యానికి వెళ్లి, అక్కడ దొరికే కందమూలాలు, తేనె లాంటివి తెచ్చుకొని బ్రతుకుతున్నాడు. చదువు సరిగ్గా అబ్బనందువల్ల అక్కడ ఉండే దొంగలతో స్నేహం చేసి దొంగతనాలు చెయ్యడం ప్రారంభించాడు. ఒకసారి అటుగా వెళుతున్న కొంతమంది మహర్షులను ఆపి మీదగ్గర ఉన్నది ఇవ్వండి, లేకపోతే చంపేస్తాను అన్నాడు. ఆ మహర్షులలో ఉన్న అత్రిమహర్షి "నువ్వు ఈ దొంగతనాలు ఎందుకు చేస్తున్నావు" అని అగ్నిశర్మని అడిగారు. నన్ను నమ్ముకున్న నా భార్యని, నా తల్లిదండ్రులని పోషించుకోవడానికి అని చెప్పాడు శర్మ. అలా అయితే, నువ్వు ఇప్పటిదాకా చేసిన ఈ దొంగతనాల వల్ల నీకు కలిగిన పాపము నీ కుటుంబ సభ్యులలో ఎవరన్నా పంచుకుంటారేమో అడిగిరా అని అత్రిమహర్షి అన్నారు.

మమ్మల్ని పోషించడం నీ కర్తవ్యం. నువ్వు మమ్మల్ని పోషించాలి. నువ్వు తెచ్చావు, మేము అనుభవిస్తాము. ఎలా తెచ్చావు అన్నదానికి ఇచ్చే ఫలితాన్ని నువ్వే అనుభవించాలని శర్మ కుటుంబసభ్యులు అన్నారు. చాలా బాధ కలిగి, మళ్ళీ ఆ ఋషుల దగ్గరికి వచ్చి, నా పాపములను పోగొట్టుకునే మార్గం చెప్పమన్నాడు. ధ్యానం చెయ్యి అని అత్రి మహర్షి చెప్పి వెళ్ళిపోయారు. 13 సంవత్సరాల తరువాత ఆ మహర్షులు ఇదే దారిలో తిరిగొస్తుంటే అక్కడ ఒక పెద్ద పుట్ట కనబడింది. ధ్యానమగ్నుడై ఉన్న అగ్నిశర్మ మీద పుట్టలు పెరిగాయి. తన మీద పుట్టలు(వల్మీకం) కట్టినా తెలియని స్థితిలో ఉన్నాడు. ఆయనని వాల్మీకి అని పిలిచి, బయటకి రమ్మన్నారు. ఇది ఆయనకి పౌరుష నామమయ్యింది. ఆ మహర్షులు ఆయనని ఉత్తర దిక్కుకి వెళ్లి భగవంతుడిని ధ్యానం చెయ్యమన్నారు. వాల్మీకి మహర్షి కుశస్థలి అనే ప్రదేశానికి వెళ్లి, పరమశివుడిని ఆరాధన చేశారు. అప్పుడాయనకి విష్ణుకథ రాయగలిగే అదృష్టాన్ని బ్రహ్మగారు ఇచ్చారు. ఆవిధముగా ఆయనకి త్రిమూర్తుల అనుగ్రహం లభించినది.

తపస్స్వాధ్యాయ నిరతం తపస్వీ వాగ్విదాం వరం |
నారదం పరిపప్రచ్ఛ వాల్మీకిర్మునిపుంగవం ||

వాల్మీకి మహర్షి రామాయణంలో వ్రాసిన మొదటి శ్లోకం. తపస్వి, ముని, గొప్ప వాగ్విదాంవరుడైన నారదమహర్షిని పరిప్రశ్న చేయడానికి తపస్వియైన వాల్మీకి మహర్షి సిద్ధపడి నారదుని ..............

కోన్వస్మిన్ సాంప్రతం లోకే గుణవాన్ కశ్చ వీర్యవాన్ |
ధర్మజ్ఞశ్చ కృతజ్ఞశ్చ సత్యవాక్యో ధృఢవ్రతః ||
చారిత్రేణ చ కో యుక్తః సర్వభూతేషు కో హితః |
విద్వాన్ కః కః సమర్థశ్చ కశ్చ ఏక ప్రియదర్శనః ||
ఆత్మవాన్ కో జిత క్రోధో ద్యుతిమాన్ కః అనసూయకః |
కస్య బిభ్యతి దేవాః చ జాత రోషస్య సంయుగే ||

ఈ లోకంలో ఇప్పుడే, ఇక్కడే ఉన్న గుణవంతుడు, వీర్యవంతుడు, ధర్మాత్ముడు, కృతజ్ఞత భావం కలిగినవాడు, సత్యం పలికేవాడు, ధృడమైన సంకల్పం కలిగినవాడు, చారిత్రము కలిగినవాడు, అన్ని ప్రాణుల మంచి కోరేవాడు, విద్యావంతుడు, సమర్ధుడు, ఎన్నిసార్లు చూసినా ఇంకా చూడాలనిపించేంత సౌందర్యం కలిగినవాడు, ధైర్యవంతుడు, క్రోధాన్ని జయించినవాడు, తేజస్సు కలిగినవాడు, ఎదుటివారిలో మంచిని చూసేవాడు, అవసరమైనప్పుడు కోపాన్ని తెచ్చుకోగలిగినవాడు ఉంటే నాకు చెప్పండి అని అడిగాడు.

నువ్వు చెప్పిన గుణాలన్నీ ఒకే మనిషిలో ఉండడం కష్టమే, కాని ఒకడు ఉన్నాడు. నీకు అతని గురించి చెప్తానని నారదమహర్షి -
ఇక్ష్వాకువంశములో రాముడని పేరుగల ఒక వ్యక్తి జన్మించాడు. ఆయనకి నువ్వు అడిగిన 16 గుణాలు ఉన్నాయి అని చెప్పి ఒక 100 శ్లోకములలో సంక్షిప్త రామాయణాన్ని వాల్మీకి మహర్షికి నారదుడు చెప్పి ఆ తరవాత వెళ్ళిపోయాడు. విన్న వాల్మీకి మనస్సు చాలా ఆనందముగా ఉన్నది. ఆ రోజు మధ్యాహ్నసమయములో సంధ్యావందనము చెయ్యడానికి తమసా నదీతీరానికి భరద్వాజుడు అన్న శిష్యుడితో వెళ్లారు. అదే సమయములో ఒక చెట్టు మీద సంభోగక్రియలో ఉన్న రెండు క్రౌంచపక్షులని చూశారు. అప్పుడే అక్కడికి వచ్చిన ఒక బోయవాడు పాపనిశ్చయుడై మిధునలక్షణంతో ఉన్న ఆ మగ క్రౌంచ పక్షి గుండెల్లో బాణం పెట్టి కొట్టాడు. కిందపడిన ఆ మగపక్షి చుట్టూ ఆడపక్షి ఏడుస్తూ తిరుగుతుంది. అప్పటిదాకా మనసులో రామాయణాన్ని తలుచుకుంటున్న వాల్మీకి మహర్షికి ఈ సంఘటన చూసి బాధ కలిగి ఆయన నోటివెంట అనుకోకుండా ఒక మాట వచ్చింది...........

మా నిషాద ప్రతిష్ఠాం త్వ మగమః శాశ్వతీః సమాః|
యత్ క్రౌంచమిథునాదేకమ్ అవధీః కామమోహితమ్||

ఓ దుర్మార్గుడైన బోయవాడా! మిధున లక్షణంతో ఉన్న రెండు క్రౌంచ పక్షులలో ఒక క్రౌంచపక్షిని కొట్టిన నువ్వు చేసిన పాపమువలన ఎక్కువ కాలం జీవించి ఉండవుగాక! అని శపించాడు.

నాదోపాదకులు, జీవన్ముక్తులు, భక్తశిరోమణి, సంగీత త్రయములో ఒకరైన సద్గురు శ్రీ త్యాగరాజ స్వామి జయంతి నేడు...

ఎందరో మహానుభావుల జీవితములు మనకు మార్గదర్శనములు, నిరంతర స్ఫూర్తిదాయకములు. అటువంటి అన్నో విషయములు పూజ్య గురువులు బ్రహ్మశ్రీ డా||చాగంటి కోటేశ్వర రావు గారి మాటలలో...

పూజ్య గురుదేవులు, వాచస్పతి బ్రహ్మశ్రీ డా|| చాగంటి కోటేశ్వరరావు గారు అనేక సందర్భములలో ప్రాతఃస్మరణీయులు, నాదోపాదకులు, జీవన్ముక్తులు, భక్తశిరోమణి, సంగీత త్రయములో ఒకరైన సద్గురు శ్రీ త్యాగరాజ స్వామి వారి గురించి, వారి భక్తితత్పరత గురించీ అనేక ప్రవచనములలో చెప్పియున్నారు. వాటిలోని కొన్ని, శ్రీ త్యాగరాజ స్వామి జయంతి సందర్భంగా…

ఒకానొకప్పుడు త్యాగరాజస్వామి దక్షిణ దేశమునకు వచ్చి తిరిగి వెళ్ళిపోతున్నారు. అప్పుడు ఒక జమిందారుగారు ఆయనకు కొంతడబ్బు ఇద్దామని అనుకుని శిష్యుని పిలిచి కొంత పైకమును చేతిలో పెడితే, అతను “మా గురువుగారు తీసుకోరు” అని చెప్పాడు. జమిందారు “మీ గురువుగారికి ఇవ్వడము లేదు, ఆయన శ్రీరామ నవమికి సీతారామ కల్యాణము చేస్తారు కదా, ఆ నిమిత్తముగా ఖర్చు చెయ్యడానికి” అని చెప్పాడు. “అయితే ఇది రామునికి ఇస్తున్నారా?” అని అడిగితే అవును అన్నాడు జమిందారు. శిష్యుడు తీసుకుని పల్లకిలో త్యాగరాజ స్వామి బొంత కింద పెట్టాడు. పల్లకిని శిష్యులు మోసుకుని వెళుతున్నారు. కొంత దూరం వెళ్ళాకా, అక్కడ బాటసారులు పరిగెడుతున్నారు. ఎందుకు అలా పరిగెడుతున్నారు అంటే, “దారిదొంగలు వస్తున్నారు భయపడి పారిపోతున్నాము మీరూ పల్లకీని తిప్ప”మని చెప్పారు. దొంగలు వస్తే మాత్రము మన దగ్గర ఏమున్నది? పల్లకి ముందుకి పోనివ్వమన్నారు త్యాగరాజస్వామి. శిష్యులు మీ బొంత కింద డబ్బు ఉన్నది అంటే ఎందుకు పుచ్చుకున్నావని అడిగారు. “మీకు అని పుచ్చుకోలేదు రాముడికి అని చెపితే పుచ్చుకున్నాము” అని జవాబు చెప్పారు. “ఆ డబ్బు రాముడిదా” అంటే అవునని చెప్పారు. “అయితే మీకు, నాకు దిగులు ఎందుకు? ఆయన ఇచ్చుకుంటే ఇచ్చుకుంటాడు, రక్షించుకుంటే రక్షించుకుంటాడు. పోనివ్వ”మని అన్నారు. పల్లకి ముందుకు వెడుతుండగా దొంగలు త్యాగరాజస్వామి పల్లకి వద్దకి రాబోయి, వెనకకు వెళ్ళిపోయారు. ఏమైనదో ఎవరికి తెలియదు. కొంత దూరము వెళ్ళిన తరవాత ఆ రాత్రి ఒక చెట్టుకింద ఆగి, విశ్రాంతి తీసుకుని, మరునాడు అనుష్ఠానము చేసుకుని, బయలుదేరాలి అనుకుంటుండగా దొంగలు పరిగెత్తుకుని వచ్చి, త్యాగరాజ స్వామి కాళ్ళమీద పడ్డారు. ఏమైనది అని అడిగితే అయ్యా! నిన్న మీ దగ్గరకు దొంగతనము చెయ్యడానికి వచ్చాము. అప్పుడు మీ పల్లకి వద్ద ఇద్దరు కనపడ్డారు. ఒకడు నీలమేఘచ్చాయతో ఉండి చేతిలో ధనస్సు పట్టుకున్నాడు. మావంక చూస్తూ బాణము ఆకర్ణాంతము లాగి పట్టుకున్నాడు. పక్కన ఎర్రని ఒకాయన అలాగే బాణము పట్టుకుని చూస్తున్నాడు. చంపుతారేమో అని పారిపోయాము. కానీ వారు రాత్రి అంతా మా కళ్ళల్లో మెదులుతూనే ఉన్నారు. ఏమి అందగాళ్ళు. ఇంకోసారి చూడాలని ఉన్నది. చంపితే చంపారు కానీ, వాళ్ళని చూపించ”మని అడిగారు. రామచంద్రమూర్తి అంటే “పుంసామ్ మోహనరూపాయ పుణ్య శ్లోకాయ మంగళమ్” కదా. త్యాగరాజస్వామి తెల్లబోయి, రాముడి సొమ్ము అన్నందుకు దొంగలు పట్టుకునిపోతారేమో అని రామ లక్ష్మణులే వచ్చి పల్లకీ వద్ద కాపలా కాసి కాపాడుకున్నారు అని భక్తితో రామలక్ష్మణులకు నమస్కరించారు. అలా రామలక్ష్మణులు త్యాగరాజ స్వామిని ఎల్లప్పుడూ కాపాడారు..

SRIMADRAMAYANA PRAVACHANAMRUTHADHARA -- 1 BY PUJYAGURUVULU Brahmasri Chaganti Koteswara Rao Garu

రామాయణం 24 వేల శ్లోకాలు. మొత్తం 6 కాండలు, అవి, బాల, అయోధ్య, అరణ్య, కిష్కింద, సుందర, యుద్ధ కాండలు, 6 కాండల మీద ఒక కాండ, ఉత్తర కాండ. రామాయణాన్ని ఆదికావ్యం అని అంటారు. కేవలం రాక్షససంహారం కోసమే రామావతారము వస్తే, రావణుడిని చంపిన తరువాత ఆయన అవతార సమాప్తం చెయ్యాలి, కాని ఆయన బాలకాండలో ఒక ప్రతిజ్ఞ చేశారు, అదేంటంటే, "దశవర్ష సహస్రాణి దశవర్ష శతానిచ ", నేను పదకొండువేల సంవత్సరాలు ఈ భూమండలం మీద ఉండి, ఈ భూమండలాన్నంతటిని పరిపాలిస్తాను అన్నాడు. రాముడు 14 సంవత్సరాలు అరణ్యాలలో గడిపాడు, భగవంతుడు కనుక, రాముడు తన తండ్రిని చాలా గౌరవించాడు, భగవంతుడు కనుక, రాముడు నిరంతరం ధర్మాన్ని పాటించాడు, భగవంతుడు కనుక, రాముడు తన జీవితంలో ఒక భార్యతోనే ఉన్నాడు, భగవంతుడు కనుక, ఇలా అనుకుంటే రామాయణం యొక్క ప్రయోజనం ఏమి ఉండదు. రామాయణంలో రాముడు ఒక భగవానుడిలాగ బతికి చూపించలేదు, ఒక మనిషిలాగ బతికి చూపించాడు. మనం ఎలా బతకాలో చూపించాడు.

అందుకే రామాయణం ఎంతకాలం ఉంటుందో, ఎంతకాలం చెప్పుకుంటామో, ఎంతకాలం చదువుతామో, ఎంతకాలం రామాయణం మీద విశ్వాసం ఉంటుందో, అంత కాలం మానవత్వం ఉంటుంది. మానవత్వం లేనప్పుడు మనిషిగా పుట్టి ప్రయోజనం లేదు. తల్లితండ్రుల దగ్గర, సోదరుల దగ్గర, గురువుల దగ్గర, భార్య దగ్గర ఎలా ఉండాలో, ఒక మాటకి కట్టుబడి ఎలా ఉండాలో రాముడిని చూసి నేర్చుకోవాలి.
యత్ర యత్ర రఘునాధ కీర్తనమ్,తత్ర తత్ర కృతమస్తకాంజలిమ్
బాష్పవారి పరిపూర్ణలోచనమ్,మారుతిం నమత రాక్షసాంతకమ్.
ఎక్కడన్నా రామాయణం గూర్చి మాట్లాడుతుంటే స్వామి హనుమ తప్పకుండా వచ్చి వింటారు.

రామ అంటే లోకులందరినీ రమింపచేసే నామం. రావణాసురుడు బ్రహ్మ దేవుడి గురించి తపస్సు చేసి నరవానరములు తప్ప అన్ని జీవరాశులతో చావు రాకూడదని వరం కోరుకున్నాడు. నరవానరాలని ఎందుకు విడిచిపెట్టావని బ్రహ్మ అడగలేదు, రావణుడే ఇంతమందిని అడిగాను నాకు నరవానరాలు ఒక లెక్క కాదు అని చెప్పాడు. రావణుడి దృష్టిలో మనుషులకి ఉన్న స్థానం అది. నరుడు అంటే అంత చులకనగా చూసే రోజుల్లో నరుడిగా పుట్టి, ఒక మనిషి తలుచుకుంటే ఏదన్నా సాధించగలడని నిరూపించినవాడు శ్రీరామచంద్రుడు. అందుకే మనిషిగా పుట్టిన ప్రతిఒక్కరు రామనామం చెప్పాలి.

కూజంతమ్ రామరామేతి మధురమ్ మధురాక్షరమ్
ఆరుహ్య కవితా శాఖాం వందే వాల్మీకి కోకిలమ్
రాముడి యొక్క ఆయనం(నడక) కనుక దీనికి రామాయణం అని వాల్మీకి మహర్షి పేరు పెట్టారు. అలాగే ఆయన రామాయణానికి సీతాయాశ్చచరితమ్ మహత్:, పౌలస్త్య వధ అనే పేర్లు కూడా పెట్టుకున్నారు.

సంక్రాంతి మూడు రోజుల పాటు జరుగుతుంది. మొదటి రోజు భోగి పండుగ. రెండవ రోజు సంక్రాంతి. మూడవ రోజు కనుమ పండుగ (పశువుల పండుగ).

భోగి పండుగనాడు కష్టకాలంలో వాడుకున్న చింపిరి చాపలు, విరిగిన కొయ్యలు భోగి మంటల్లో వేసి చలిని ఊరి నుంచి తరిమి వేసి వెచ్చని ఊహలతో భోగభాగ్యాలను చవి చూడటం మొదలు పెడతారు. ఉత్తరాయణ పుణ్యకాలంలో మరణిస్తే పుణ్యలోకం ప్రాప్తిస్తుంది కాబట్టి ఆనాటి సాయంకాలం పిల్లలపై భోగి పండ్లు పోయడం ఆచారం. భోగిపండ్లుగా రేగుపండ్లను వాడుతారు. వీటినే బదరీ ఫలాలంటారు. ఇవి విష్ణుమూర్తి స్వరూపాలే. పాపలపై ఆ ఫలాలను పోస్తే నిండార విష్ణుమూర్తి కరుణాకటాక్షాలు లభిస్తాయని విశ్విసిస్తారు.

రెండవ రోజు సంక్రాంతి. ఆ రోజు ఆడపడుచులను, అల్లుళ్లను ఆహ్వానించి ఆనందంతో పండుగ జరుపుకుంటారు.

మూడవ రోజు కనుమ. ఆ రోజు ఎవరూ ఎక్కడికీ ప్రయాణం చేయరు. ఆ రోజును ఆవులను, గేదెలను, కోడ దూడలను, పెయ్యలను, ఎడ్లను పసుపు కుంకుమలతో అలంకరించి తప్పెట్లు తాళాలతో ఊరేగిస్తారు. ఈ విధంగా సంక్రాంతిని మూడు రోజుల పాటు చూచువారలకు చూడ ముచ్చటగా జరుపుకుంటారు.

https://youtube.com/shorts/FcEOUy_9LnA?feature=share

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

*నా రమణాశ్రమ జీవితం*
*శ్రీమతి సూరి నాగమ్మగారు*

*Chapter - 8*

*ఓం నమో భగవతే శ్రీరమణాయ* 🙏

*కోతుల సేవ*

ఏ భక్తులకు గాని గురుదైవముల అనుగ్రహం పొందిన వెనుక వారిని స్తుతించాలన్న బుద్ధిపుట్టటం సహజమే గదా? అందువల్ల అదివరకే నాలో ఇమిడివున్న కవితా ధోరణికి ఈ సందర్భంలో మంఛి అవకాశం లభించి 1941 నవంబరులో జరిగిన కృత్తికోత్సవ సమయంలో 5 పద్యాలు వ్రాసి శ్రీ వారికి సమర్పించాను. ఆ వెనుక గుఱ్ఱం సుబ్బరామయ్యగారు 1942 అక్టోబరులో అట్టలుసడలీ, కుట్లుపూడీ శిథిలావస్థలోవున్న''ఆముక్తమాల్యద'' అనే గ్రంథం భగవాన్‌ సన్నిధికి పంపారు. భగవాన్ అది బైండు చేయించి ముత్యాలవంటి అక్షరాలతో పేరు వ్రాసి చదువుమని నాకు ఇచ్చారు. అప్పుడున్నూ కొన్ని పద్యాలు వ్రాసి భగవానుకు సమర్పించడం జరిగింది. 1943లో శ్రీవారి చరిత్ర సంగ్రహం గొబ్బిపాటగా వ్రాశాను. వ్రాసిన కొత్తలో చంద్రమ్మ అనే ఒక ఆంధ్రయువతి చక్కని రాగంతో ఆ పాట భగవాన్‌ సన్నిధిలో పాడింది. భగవాన్‌ సావధానంగా విని ''ఇది శివప్రకాశంపిళ్ళె వ్రాసిన 'వాళ్హ వాళ్హ వాళ్హ వాళ్హ రమణర్‌ పాదం వాళ్హవె' అన్న దానివలె వున్నదోయ్‌'' అని ప్రక్కనున్న వారితో సెలవిచ్చి, నాలుగు ముప్పావుకు కొండవైపువెడుతూ రంగస్వామితో ''ఇదిగో చూడు. నన్ను అందరూ ఆ అవతారం ఈ అవతారం అని వ్రాస్తారు.

నాగమ్మ ఎల్లా వ్రాసిందనుకున్నావ్‌. 'నిత్యమై అనంతమైన ప్రత్యగాత్మయె. సత్యపథము జాడ దెలుపజనన మందెనె' అని వ్రాసింది. ఎక్కడ విజయవాడ, ఎక్కడ అరుణాచలం. అక్కడినుండి వచ్చి, ఇక్కడే వుండిపోయి, ఇల్లా వ్రాసిందంటె ఏం చెప్పగలం? వారివారి సంస్కారాన్ని బట్టి స్వభావాలు వెలువడుతూ వుంటవి. దాని సంస్కారం అటువంటిది.'' అని సెలవిచ్చారట భగవాన్‌.

ఆ వెనుక కొద్దిరోజులకే ప్రార్థన అనే శీర్షికతో 4 పద్యాలు వ్రాసి శ్రీవారికి సమర్పించాను. భగవా నవిచూచి తమలో తామే నవ్వుకుంటూవుంటె రాజగోపాలయ్యరుచూచి ''ఏం వ్రాసిందేమిటి?'' అని అడిగాడు. భగవాన్‌ దరహసిత వదనులై ''ఇవి ప్రార్థనగా వ్రాసినవి నాల్గు పద్యాలు. ఇందులో రెండవ పద్యం తమాషాగా వున్నదోయ్‌ నాకు కొండవిడచిన వెనుక కోతులసేవ లేదట. అందువల్ల నా మనస్సనే కోతిని నీ పాదసేవ చేయించుకోరాదా? ఇహార్థములకై ప్రాకులాడే ఈ కోతిని కట్టో, కొట్టో, నీ పాదసేవ చేయించుకో బాబూ అని భావం శివానందలహరిలో శంకరులున్నూ ఒక శ్లోకంలో ఇంచుమించు ఇదే భావంగా వ్రాశారు. * 'ఓ శంకరా! నీవు భిక్షుకుడవు గదా ! నా మనస్సనే కోతిని నీ కఱ్ఱకు కట్టుకొని పోరాదా? నీకు భిక్ష బాగా దొరకుతుందే' అని ఆశ్లోక భావం. ఈ పద్యాలభావం అల్లాగేవుంది'' అని సెలవిచ్చారు. నా కెంతో సంతోషం కలిగింది. ఆ పద్యం దిగువన వ్రాస్తున్నాను.

''కోతుల సేవలేదుగదకొండను
వీడిన వెన్కచిత్తమ&
కోతియిదేభ్రమించు గయికోగదవే
బహుజన్మవాసన& !
గాతర¸°నిహార్థములకై కృప
కట్టుదొ కొట్టుదోరుష&
నేతవుతీర్చు టెట్లొ పదనీరజసేవల
నెట్లుగొందువో ||

*శివానందలహరీ - 20 - వ శ్లోకం.*

*ఓం నమో భగవతే శ్రీరమణాయ* 🙏

https://t.me/c/1421928578/4308

                          13

Photo from perkacm

*నా రమణాశ్రమ జీవితం*
*శ్రీమతి సూరి నాగమ్మగారు*

*Chapter 7*

*ఓం నమో భగవతే శ్రీరమణాయ* 🙏

*అమృత నాడి*

1942లో తమిళ్‌ పండితులొకరు వచ్చి అమృతనాడిని గురించి శ్రీవారితో మూడు రోజులు ఇష్ఠాగోష్ఠిగా మాట్లాడుతూ వచ్చారు. భగవాన్‌ ఉత్సాహంతో సమాధానమిస్తూ ఆ అమృతనాడి అల్లాగుంటుందనీ, ఇల్లాగుంటుందనీ ఏదో సెలవిస్తూ వుండటం గమనించి అయ్యో! మనకా అనుభవం రాలేదే అన్న దిగులు కలిగింది నాకు. ఆ వచ్చిన వారు వెళ్ళిన వెనుక గూడా భగవాన్‌ మాధవస్వామితో ఆ విషయమే మాట్లాడటం చూచి అడుగుదామన్న ఆసక్తితో భగవాన్‌ గోశాలవైపు నుండి వస్తుండగా మెల్లిగా దగ్గరకు వెళ్ళి ''అమృతనాడిని గురించి చాలా దూరం సెలవిస్తున్నారే? అంది'' అని అన్నానో లేదో భగవాన్‌ ''అదంతా నీకెందుకు?'' అని అదిలించినట్లు మాట్లాడారు. ''నాల్గు రోజులనుంచీ ప్రశంసగా మాట్లాడుతున్నాను గదా! దాన్ని గురించి తెలుసుకుందామని అడుగుతున్నాను' అన్నాను. ''సరిపోయింది. వారేదో శాస్త్రాన్ని బట్టి అడిగితే తగినట్లు సమాధానం చెప్పాను. అదంతా నీ కెందుకు? నీ వెవరో చూచుకుంటే పోయేదానికి?'' అని శిక్షా పూర్వకమైన ధ్వనితో సెలవిస్తూ నడక సాగించారు భగవాన్‌. నా కాలు సాగక నిలిచి పోయినాను.

రెండు మూడు రోజులయిన వెనుక, హాలులో అట్టే జనంలేని సమయంలో ఆ అమృతనాడిని గురించిన ప్రసంగ వశంగా, ''ఆ - అదొక భావన'' అంటున్నారు భగవాన్‌. ''అయితే అమృతనాడి విషయం గూడా భావనామాత్రమేనా?'' అన్నా నేను. ''ఊ-భావనగాక మరేమి? శరీరమే భావనామాత్రమైతే ఇది మాత్రం భావనకాదా యేమి?'' అంటూ ప్రశాంతదృష్టితో నా సందేహమంతా తీరేట్లుగా అనుగ్రహించారు భగవాన్‌. శ్రీవారి అనుగ్రహవాహిని ఇంకా అనేక విధాలుగా ప్రవహించి నా హృదయ క్షేత్రాన్ని తడుపుతూ వుండుటవల్ల సాధనసస్యాలు చక్కగా పెరుగుతూ వచ్చినవి. వృత్తిమూలాన్వేషణయే ముఖ్యమైన లక్ష్యంగా సాధన సాగిస్తూ వచ్చాను. అప్పుడప్పుడు నా మనోవానరం భ్రమ ప్రమాదములకులోనై అటూ యిటూ గంతులు పెడుతూ వుండేది.

వెంటనే భగవాన్‌ అదలించినట్లు నావంక పరిశీలించి చూచేవారు. అప్పుడే ఉలిక్కిపడ్డట్లు కళ్ళు తెరవాలని బుద్ధిపుట్టేది. తెరవగానే భగవానుని శిక్షాపూర్వకమైన దృష్టిగోచరించి నా తప్పు నాకవగతమై ఎంతో లజ్జగా వుండేది. అయినా నా అవకతవక అనుభవాలన్నీ అప్పు డప్పుడు శ్రీవారి చెవులలో వూదుతునే వుండేదాన్ని. ఒక్కొక్కప్పుడు కాగితంలో వ్రాసిన్నీ ఇచ్చేదాన్ని. అయినా వేసట అనేది లేకుండా అనునయంగానూ అదలింపుగానూ సమాధానమిచ్చే వారు భగవాన్‌. ఇదేగాక ఇంకా ఎన్నో విధాలుగా శిక్షణ యిచ్చి నాకు శాంతి సుఖాన్ని ప్రసాదించారు. ఇంకా విశేష మేమంటే, శ్రీవారి చరణసన్నిధిలో ఆశ్రయం లభించిన వెనుక మరెక్కడికీ పోవాలన్న ఆశయే నశించిపోయింది. అంటే దానంతటది లభిస్తే తప్ప ఎక్కడికోపోయి ఏదో తెలుసుకోవాలని గాని ఏదేదో చేసి పుణ్యం సంపాదించాలని గాని అనిపించక ఇక్కడే స్థిరంగా వుండిపోదామని అనిపించింది. ''ఎందరో మహానుభావులు వారందరికి వందనం'' అన్నాడు త్యాగయ్య. అదే నాకు బాగా నచ్చింది.

*ఓం శ్రీ అరుణాచలేశ్వరాయ నమః* 🙏


https://t.me/c/1421928578/4308

*27.   భోగి పండుగ....* 👇👇👇

https://t.me/Chaganti_Audio_Clips/3688

పూజ్య గురుదేవులు, వాచస్పతి బ్రహ్మశ్రీ డా|| చాగంటి కోటేశ్వరరావు గారు అనేక సందర్భములలో ప్రాతఃస్మరణీయులు, ఋషితుల్యులైన శ్రీ వివేకానంద స్వామి గురించీ, వారు చేసిన ఎన్నో ఉపన్యాసములలోని అద్భుతమైన అంశముల గురించీ అనేక ప్రవచనములలో చెప్పియున్నారు. వాటిలోని కొన్ని విశేషములు శ్రీ వివేకానంద స్వామి జయంతి సందర్భంగా…

నీ వలన పది మందికి ప్రయోజనము కలగాలి. అది ఎప్పుడు సాధ్యము అంటే, ఆ లక్ష్యం వైపు కి అడుగు పడగలిగితే ఏదైనా సాధించగలవు.

స్వామి వివేకానంద ఒక మాట చెబుతూ ఉండేవారు. తిత్తిభము అని ఒక పిట్ట, అది చాలా చిన్న పిట్ట, లకుముకి పిట్ట లాగ. ఆ తిత్తిభ పిట్ట ఒక మగ పిట్ట తో కలిసి సముద్రపుటొడ్డున కాపురం చేస్తూ ఉండేది. అది సముద్రపు ఒడ్డున ఇసుకలో గుడ్లు పెడుతూ ఉండేది. సముద్రపు తరంగములు వచ్చి ఇసుక లో పెట్టిన గుడ్లు పట్టుకెళిపోతూ ఉండేవి. పోనీ అది మార్చవచ్చు కదా ,అది కూడా పెంకితనంగా అక్కడే గుడ్లు పెట్టేది, సముద్రము పట్టుకెళ్ళి పోయేది. రెండు మూడు మార్లు చూసింది. “ఏమిటి నీ తెంపరితనము? నేను గుడ్లు పెడతాను నువ్వు పట్టుకెళ్ళి పోతావు, ఏమి నా గుడ్ల ని వదిలి పెట్టలేవా? సముద్రము లేకుండా చేస్తాను" అనుకొని,
నువ్వూ నేనూ కలిసి సముద్రమును కప్పి పెట్టెద్దాము అని చెప్పి ఆ రెండు పిట్టలు కలిసి సముద్రంలోకే వెళ్ళి రెక్కలు తడిచేసుకోవడం, కాస్త ఇసుకను తెచ్చి సముద్రములో చల్లుతూ ఉండటం మొదలుపెట్టాయి. మిగిలిన తిత్తిభాలు చూసి "ఏమిటి ఆ పని?" అని అడిగాయి. "అది నా గుడ్లు ఎత్తుకు పోయింది కాబట్టి సముద్రమును కప్పెట్టేస్తాను,సముద్రమును రూపు లేకుండా చేస్తాను" అంది ఆ తిత్తిభ పిట్ట . మిగిలిన పక్షుల ముందు నవ్వాయి కానీ అది పడుతున్న కష్టం, దాని లక్ష్యశుద్ధి చూసి, మిగిలిన తిత్తిభ పక్షులన్నీ బయలుదేరాయి."అరే మన పక్షిజాతి రా" అని మిగిలిన జాతుల పక్షులు కూడా బయలుదేరాయి. పక్షులన్నీ ఇసుకతో సముద్రాన్ని కప్పెడుతున్నాయి అని గరుత్మంతుడికి తెలిసింది. ఆయన కూడా బయలుదేరి వచ్చాడు. "ఆతతపక్షమారుత రయ ప్రవికంపిత ఘూర్ణితాచల వ్రాత మహార్ణవుండు" అని కదూ నన్నయ్యగారి వర్ణన. ఆయన తన రెక్కలు అల్లారుస్తూ పెద్ద పెద్ద పర్వతాలు తెచ్చి పారెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు.

ఇంతలో శ్రీ మహావిష్ణువుకి ఏదో అవసరము వచ్చి "వాహనం ఏది?" అన్నారు. "ఏమో! ఈ మధ్య ఆయన సముద్రం దగ్గరికి వెళ్లి కొండలు అవీ ముద్రంలోపారెస్తున్నాడు" అన్నారు ఆయన పరివారం. శ్రీమహావిష్ణువే బయలుదేరి వచ్చారు. "ఏమి గరుత్మంతుండా, ఏమిటి ఈ పని?ఎందుకు పక్షి జాతి అంతా సముద్రము మీద అలా పడి కప్పెట్టెస్తున్నారు?" అని అన్నారు. "ఈ తిత్తిభము యొక్క గుడ్లు సముద్రుడు ఎత్తుకుపోయాడు. దానితో కోపము వచ్చి మేమందరము సముద్రాన్ని కప్పెట్టెస్తున్నాము" అన్నాయి. "ఎప్పటికి కప్పెడతారు?" అంటే "ఎప్పటికి కప్పెడతామో కానీ మా ప్రయత్నము మాత్రము ఆపము" అన్నాయి. ఎప్పటికో అప్పటికి సముద్రము కప్పడిపోతుంది. Drops of Water make a Big Ocean అన్నట్లు నీటి బిందువులు కలిస్తే మహాసముద్రము. మేమందరమూ ప్రయత్నాలు చేస్తాము అన్నాయి. శ్రీమహావిష్ణువు ఆశ్చర్యపోయారు. మీ సంకల్ప శుద్ధి చాలా గొప్పది. ఎంత గొప్ప ప్రయత్నం చేస్తున్నారు! అని సముద్రుడిని పిలిచి "ఆ తిత్తిభము యొక్క గ్రుడ్లు ఇచ్చేసెయ్య"మన్నారు. దాని గ్రుడ్లు ఇచ్చేసాడు సముద్రుడు. "ఇక్కడ ఉంచకు, అది సముద్ర లక్షణము.తీసుకెళ్లి చక్కగా వేరే చోట పెట్టుకుని పొదిగి పిల్లలను చేసుకో" అని తిత్తిభానికి చెప్పి, సముద్రుడికీ తిత్తిభానికీ శ్రీ మహావిష్ణువు సంధి చేశారు. పక్షులన్నీ సంతోషముగా వెళ్లిపోయాయి.ఏదైనా సముద్రుడిని పిలిపించి సముద్రంలోకి వెళ్లిపోయిన గుడ్లని తెచ్చుకుందా లేదా! ఒక తిత్తిభము?

లక్ష్యాన్ని పెట్టుకుని కష్టపడి పని చేయాలి. లక్ష్యం పెట్టుకోవడం చాలా తేలిక. ఇలాంటి ప్రవచనము ఏదైనా విన్నప్పుడు లేదా ఏదైనా మంచి పుస్తకం చదివినప్పుడు ఏదో చేసేయాలి అని ఒక సంకల్పము కలుగుతుంది. ఏమి చేయాలి అన్నదాంట్లోనే స్పష్టత కష్టము. ఒకవేళ స్పష్టత ఉండి ఇవాళ నిర్ణయము చేసుకున్నా రేపే నిలబడదు. "రేపు అనుకున్నాను కానీ కుదరలేదు ఎల్లుండి నుంచి చేస్తాను" అనుకోకూడదు ఎట్టిపరిస్థితుల్లోనూ నువ్వు సమయాన్ని కేటాయించాలి అంతే. దానికి తగినట్లుగా సమయపాలన చేయగలగాలి. దాని కోసము ఏమీ ఉద్వేగము పడిపోక్కర్లేదు. దానికి తగినట్లుగా నువ్వు సమయాన్ని విభాగము చేసుకుని జీవితంలో నువ్వు అనుకున్న కార్యక్రమాన్ని సాధించే ప్రయత్నముతో సమున్నతమైన స్థానానికి ఎదగగలగాలి అంతే. అది తిత్తిభ పక్షి నేర్పింది.

"సంపూర్ణ శ్రీ రామాయణం" ప్రవచన అమృతధార

పూజ్య గురుదేవులు, 'ప్రవచన చక్రవర్తి', 'వాచస్పతి' బ్రహ్మశ్రీ డా. చాగంటి కోటేశ్వర రావు గారిచే "సంపూర్ణ శ్రీరామాయణ" ప్రవచనములు

25-జనవరి-2025, శనివారము నుండి ప్రతిరోజు సాయంత్రం 6:00 గంటలకు

వేదిక: గాయత్రీ మహిళా ఇంజినీరింగ్ కళాశాల, కొమ్మాది, విశాఖపట్నం

నిర్వహణ: శ్రీ అష్టలక్ష్మీ, వైశాఖేశ్వర స్వామి దేవాలయము మరియు గాయత్రీ విద్యా పరిషత్

https://youtu.be/s4aOM6jglDU

https://youtube.com/shorts/Rpj3dI_PipM?feature=share

Document from perkacm

దేవసేనా సుబ్రహ్మణ్యుల కళ్యాణం

అరిష్టనేమి అనబడే ఒక ప్రజాపతి కుమార్తె దేవసేన. ఈమెకు దైత్యసేన అనే ఒక చెల్లెలు ఉన్నది. ఒకరోజున దేవసేన తన చెల్లెలయిన దైత్యసేనతో కలిసి ఆడుకుంటున్నది. ఆ సమయంలో అక్కడికి ఒక రాక్షసుడు వచ్చి దేవసేనను భయపెట్టి ఎత్తుకుపోయే ప్రయత్నం చేశాడు. ఆవిడ బిగ్గరగా కేకలు పెట్టింది. ఆ సమయంలో ఇంద్రుడు ఐరావతం మీద వెడుతున్నాడు. ఆయన వెంటనే తన వజ్రాయుధంతో ఆ రాక్షసుని సంహరించి అరిష్టనేమి కుమార్తె అయిన ‘ఈ దేవసేన నా కుమార్తెగా ఇవ్వాల్టి నుంచి నాదగ్గర పెంచుకుంటాను. దైత్యసేన నీ దగ్గర పెరుగుతుందని అరిష్టనేమికి చెప్పి ఆమెను తీసుకు వెళ్ళి పెంచాడు. ఈ పిల్ల పెరిగి పెద్దదవుతుంటే ఇంద్రునికొక ఆలోచన కలిగింది. ఈ దేవసేనను దక్కించుకోగలిగిన వాడు పరాక్రమముతో పాటు కారుణ్యము అపారముగా కలిగిన వాడికి ఇచ్చి వివాహం చేస్తాను అనుకున్నాడు. ఆ సమయంలో ఒక ఆశ్చర్యకరమయిన సంఘటన జరిగింది. తారకాసురుడి తమ్ముడు శూరపద్ముడు. ఆ శూరపద్ముని సంహారం కూడా కుమారస్వామి చేశారు. తన కుమార్తెకు అలాంటి వాడిని ఇచ్చి వివాహం చేయాలి అనుకున్నాడు. వెళ్ళి వేడుకుని కుమారస్వామికి దేవసేనని ఇచ్చి వివాహం చేసిన స్థలాన్ని తిరుప్పరంకుండ్రం అని పిలుస్తారు. మంచి గుణములు కలగాలంటే కుమారస్వామి ఆరాధనము చేసి తీరవలెనని శాస్త్రం చెపుతున్నది. సుబ్రహ్మణ్య అనుగ్రహమును పొందాలి.

శ్రీ సుబ్రహ్మణ్య కరావలంబ స్తోత్రమ్

హే స్వామినాథ కరుణాకర దీనబంధో!

శ్రీ పార్వతీశ ముఖపంకజ పద్మబంధో

శ్రీశాది దేవ గణపూజిత పాదపద్మ

వల్లీసనాథ మమ దేహి కరావలంబమ్

దేవాది దేవసుత దేవ గణాధినాథ!

దేవేంద్ర వంద్య మృదు పంకజ మంజుపాద

దేవర్షి నారద మునీంద్ర సుగీతకీర్తే!

వల్లీసనాథ మమ దేహి కరావలంబమ్

నిత్యాన్నదాన నిరతాఖిల రోగాహారిన్!

తస్మాత్ర్పదాన పరిపూరిత భక్తకామ

శ్రుత్యాగమ ప్రణవవాచ్య నిజస్వరూప

వల్లీసనాథ మమ దేహి కరావలంబమ్

క్రౌంచా సురేంద్ర పరి ఖండన శక్తి శూల

పాశాది శస్త్ర పరిమండిత దివ్యపానే

శ్రీ కుండలీశ ధృతతుండ షిఖీస్ట్రవాహ

వల్లీసనాథ మమ దేహి కరావలంబమ్

దేవాదిదేవ రథమండల మధ్యవేద్య

దేవేంద్ర పీఠనగరం దృడ చాపహస్తమ్

శూలం నిహత్య సురకోటి భిరీడ్యమాన!

వల్లీసనాథ మమ దేహి కరావలంబమ్

హారాది రత్న మణియుక్త కిరీట హార!

కేయూర కుండల లసత్కవచాభిరామ

హే వీర తారక జయీ మర బృంద

వల్లీసనాథ మమ దేహి కరావలంబమ్

పంచాక్షరాది మనుమంత్రిత గాజ్ఞతోయై పంచామృతై:

ప్రముదితేన్ద్ర ముఖైర్మునీంద్రై:

పట్టాభిషిక్త హరియుక్త పరాసనాథ!

వల్లీసనాథ మమ దేహి కరావలంబమ్

శ్రీ కార్తికేయ కరుణామృత పూర్ణదృష్ట్యా!

కామాది రోగ కలుషీకృత దుష్టచిత్తమ్

భక్త్వా తు మా మవ కళాధర కాంతికన్త్యా

వల్లీసనాథ మమ దేహి కరావలంబమ్

ఫలశృతి

సుబ్రహ్మణ్య కరావలంబమ్ పుణ్యం యే పఠన్తి ద్విజోత్తమాః

తే సర్వే ముక్తి మాయాన్తి సుబ్రహ్మణ్య ప్రసాదత:

సుబ్రహ్మణ్య కరావలంబమ్ ఇదం ప్రాతరుత్థాయ య: పఠేత్

కోటి జన్మకృతం పాపం తత్క్షణాదేవ నశ్యతి

21 కదంబమంజరీక్లప్తకర్ణపూరమనోహరా

🦚
              *శ్రీ చాగంటి వారి*

       *లలితా సహస్రనామ స్తోత్రం*

                        *[091]*

*21 కదంబమంజరీక్లప్తకర్ణపూరమనోహరా*
                           {2/2}

https://t.me/Chaganti_Audio_Clips

👇👇👇👇👇

బాలమురళీకృష్ణ గారు ఊహచేసి సుప్రభాతం చేసారు....mp3 👇👇👇

కిరీటానికి వున్న హద్దు చెప్పిన శంకరాచార్యుల వారు....mp3 👇👇👇👇

Video from perkacm

Video from perkacm

Video from perkacm

Video from perkacm

Video from perkacm

https://t.me/+QKAJuOmbpdI5OTA1

యుద్ధభూమి భూతప్రేత పిశాచ భేతాళములతోడను, నక్కలతోడను, రాబందులతోను, గద్దలతోను, మాంసాశనులతోను, బ్రకాశించుచుండెను. కాంభోజరాజునకు పదమూడు అక్షౌహిణీళ సేన యున్నది. మూడు అక్షౌహిణీలసేన హతమైనది. పురంజయుడు తానూ యుద్ధమందోడుటకును, తన రాజ్యము శతృరాజుల చేత ఆక్రమింపబడుటకును చింతించుచుండెను. ఇట్లు చింతించుచు ముఖము వాడిపోయి చింతచే ఏమియు తోచకున్న పురంజయునితో సమస్త విద్యాపారంగతుడైన సుశీలుడను పురోహితుడిట్లు పలికెను. ఓ రాజా! శత్రుబృందముతో సహా వీరసేన మహారాజును జయించ గోరితినేని విష్ణుమూర్తి సేవ జేయుము. ఇప్పుడు కార్తికపూర్ణిమ, నిండు పూర్ణిమ, కృత్తికా నక్షత్రముతో కూడినది. కాబట్టి యిది అలభ్యయోగము. ఈ కాలమందున్న పుష్పముల చేత హరిని పూజింపుము. విష్ణు సన్నిధిలో దీపములు పెట్టుము. హరిముందు గోవిందా, నారాయణా మొదలయిన నామములను పాడుచు నాట్యమును జేయుము. సుశీలుడిట్లు చెప్పెను. కార్తిక వ్రతమాచరించితివేని హరి తన భక్తులను ఆపత్తులు లేక రక్షించుట కొరకు తన వేయి అరలు గల విష్ణు చక్రము పంపును. కార్తిక మాసమందు చేసిన పుణ్య మహిమను జెప్పుటకెవ్వని తరమౌను? నీ అధర్మ వర్తనము వలన అపజయము కలిగినది. ఇకముందు సత్ధర్మపరుడవు గమ్ము. అట్లయిన కొనియాడదగిన వాడగుదువు. ఓ రాజా! కార్తిక వ్రతమాచరింపుము. హరి భక్తుడవు కమ్ము. కార్తిక వ్రతము వలన ఆయువు, ఆరోగ్యము, సంపదలు, పుత్రులు, ధనవృద్ధి, జయము కలుగును. నామాట నమ్ముము. త్వరగా చేయుము.
ఇతి స్కాంద పురాణే కార్తికమహాత్మ్యే ఏక వింశాధ్యాయః సమాప్తః

Kartika Puranam - 21

కార్తిక పురాణము - ఇరవై ఒకటో అధ్యాయము
ఇట్లు యుద్ధమునకు పురంజయుని జూచి యుద్ధ ప్రవీణులయిన ఆ రాజులు కోప రక్తాక్షులై శస్త్రములతోను, అస్త్రములతోను, బాణములతోను, వాడియైన గుదియలతోను, ఇనుపకట్ల లాటీ కర్రలతోను, హస్తాయుధములయిన గుదియలతోను, కత్తులతోను, భల్లాతకములతోను, పట్టసములతోను, రోకళ్ళతోను, శూలములతోను, తోమరములతోను, కుంభాయుధములతోను, గొడ్డళ్ళతోను, కర్రలతోను, ఆయుధముల విక్షేపములతోను, యుద్ధము చేసిరి. గుర్రపురౌతులతో గుర్రపు రౌతులు, ఏనుగులు ఏనుగుల తోడను, రథికులతో రథికులు, కాల్బంటులతో కాల్బంటులు, శూరులతో శూరులును, ఆయుధములతో యుద్దమును భటులనన్యోన్యము క్రూరవాక్యములను పలుకుచు చేసిరి.
ఓ అగస్త్య మునీంద్రా! అంతలో కాంభోజ మహారాజు వస్త్రాదులను పదిలపరచికట్టికొని కవచమును ధరించి పరాక్రమించి మంచి రథమెక్కి ధనుర్బాణములను ధరించి కోలాహల ధ్వని చేయుచు వడిగా పురంజయుని వద్దకు వచ్చి మూడువందల బాణముల వేసెను. ఆ బాణములు పోయి పురంజయుని ఛత్రమును, ధ్వజమును, రథమును నరికినవి. తరువాత కాంభోజుడు కొన్ని బాణములతో పురంజయుని కొట్టి అయిదు బాణములతో పురంజయుని రథము యొక్క తురగములను జంపెను. తరువాత పురంజయుడు కోపించి ఇంద్రుడు వాలే విక్రమించి భుజాస్ఫాలనము చేసి నారి బిగించి బ్రహ్మ మంత్రములతో పది బాణములను ప్రయోగించి కాంభోజుని హృదయమందు కొట్టెను. పురంజయుని బాహుబలము చేత వేయబడిన ఆ బాణములు సర్పముల వాలే పోయి కాంభోజ రాజు హృదయమును భేదించి నెత్తురును త్రాగి తృప్తులై భటుల వద్దకు పోవుటకు ఇష్టపడలేదు.
సరిగా రొమ్ములో గుచ్చుకున్న బాణములను కాంభోజుడు హస్తముతో లాగి ఆ బాణములనే ధనుస్సునందు గూర్చి పురంజయునితో యిట్లనియె.
క్షత్రియా! వినుము. నీచే వేయబడిన బాణములను తిరిగి నీకే ఇచ్చెదను. నేను పరుల సొమ్మునందాసక్తి గలవాడను కాను. ఇట్లు పలికి కాంభోజుడు బాణములను విడువగా అవి వచ్చి పురంజయుని సారధిని, ఛత్రమును వాని ధనుస్సును త్రుంచినవి. పురంజయుడు మరియొక ధనుస్సును గ్రహించి నారిగట్టి రెక్కలతో గూడిన బాణములను పుచ్చుకుని ధనస్సుకు చేర్చి నారిని చెవి వరకు లాగి కోపముతో కాంభోజునితో ఇట్లనియెను. రాజా! శూరుడువౌదువు గాని యుద్ధమందు ధైర్యముతో నుండుము. నాచేత కొట్టబడిన బాణములనే తిరిగి నాకిచ్చినావు. నీవంటి నీచులకు ప్రతిదాన విధి తెలియునా? నేనిప్పుడు నీకు వేరు బాణములను ఇరువదింటిని ఇచ్చుచున్నాను.
ఇట్లు పలికి పురంజయుడు బాణములను విడిచెను. ఆ బాణములు గురిగా కాంభోజుని కవచమును ద్రుంచి వక్షస్థలమును భేదించి దూరము పోయినవి.
అప్పుడు భయంకరమయిన యుద్ధము జరిగెను. సైనికులు అన్యోన్య శరాఘాతముల చేత భుజములు తెగి బాహువులూడి పాదములు మొండెములై మేడలు విరిగి భూమియందు పడిరి.
అన్యోన్య శరాఘాతముల చేత ఏనుగుల తొండములు తెగినవి. గుర్రముల తోకలు తెగినవి. కాల్బంటులు హతులైరి. రథములు చక్రములతో సహా చూర్ణములాయెను. కొందరు తొడలు తెగి నేలబడిరి. కొందరు కంఠములు తెగి కూలిరి. బాణముల చేత శరీరమంతయు గాయములు పడినయొకభటుడు ధనుస్సును ధరించి నారి బిగించి అన్య భటునితో యిట్లనియె. తిరుగు వెనుకను తిరుగు, నాముందుండు ఉండుము. నీ వీపును నాకు చూపకుము. నీవు శూరుడవు కదా, ఇట్లు చేయవచ్చునా? ఓ మునీ ఇట్టి నిష్ఠురములగు మాటలను విని ప్రతి భటుడు ధనుర్బాణములను ధరించి ధనువు టంకార ధ్వని జేయుచు సింహగర్జనములను చేయుచు బహునేర్పుగా బాణములను ప్రతిభటుని మీద ప్రయోగించెను. ఆకాశమందుండి చూచెడి దేవతలు బాణములు తూణీరములనుండి తీయుటను, అనుసంధించి వేయుటను గుర్తించ లేరైరి. బహునేర్పుతో బాణములను వేయుచుండిరి. ఆయుద్ధమందు సూదిదూరు సందులేకుండా బాణవర్షము కురిసెను. ఇట్లన్యోన్యము శూరులను, భటులను బంగారపు కట్లతో గూడినవియు, స్వయముగా వాడియైనవియు, సానపెట్టబడినవియు, స్వనామ చిహ్నితములు అయిన అర్థ చంద్ర బాణములతోను, ఇనుప నారాచములతోను, ఇనుప అలుగులు గల బాణములతోను, ఖడ్గములతోను, పట్టసములతోను, ఈటెలతోను కొట్టుకొనిరి. గుర్రపురౌతులు కొందరిని చంపిరి. గుర్రపు రౌతులను ఏనుగు బంట్లు చంపిరి. రధికులు కాల్బంట్లను జంపిరి. కాల్బంట్లు రథికులను జంపిరి. ఇట్లు తొడలు, భుజములు, శిరస్సులు అంగములు తెగి హతులై చచ్చిరి. అచ్చట నెత్తురుతో యొకనది ప్రవహించెను. ఆకాశమందు మేఘాచ్చాదితలైన అప్సర స్త్రీలు లావైన కుచములతో ఒప్పుచుండి వచ్చి చూచి వీడునావాడు, వీడు నావాడని పలుకుచుండగా శూరహతులయిన శూరులు యుద్ధమందు మృతినొంది దివ్యాంబరధారులై విమానములెక్కి దేవతలు సేవించుచుండగా స్వర్గమునకు బోయి దేవస్త్రీ సంభోగాది సుఖములకై పాటుబడుచుండిరి. యుద్దమందు హతులైన వారు సూర్యమండలమును భేదించుకుని దేవస్త్రీలతో గూడుకొని గంధర్వాప్సరసల చేత కొనియాడబడుచు స్వర్గమునకు బోవుదురు. కాంభోజుడు మొదలగు రణకోవిదులైన శూరులచేతను, ఇతర రాజుల చేతను, సుభటులచేతను చాలా భయంకరమైన యుద్ధమునకు అందరికి ఒళ్ళు గగుర్పొడిచినది. ఇట్టి యుద్దమందు పురంజయుడు ఓడిపోయి సపరివారముగా సాయంకాలమందు పట్టణమున ప్రవేశించెను. రాజులును యుద్ధభూమిని వదలి కొంచెము దూరములో డేరాలు వేయించి వాటియందుండిరి.

భాగ్యనగరంలో పూజ్య గురువు గారి తదుపరి ప్రవచనములు

Kartika Puranam - 19

కార్తిక పురాణము - పంతొమ్మిదవ అధ్యాయము

జ్ఞాన సిద్ధుడిట్లు స్తుతిజేసెను. వేదవేత్తలు మిమ్ము వేదవేద్యునిగాను, వేదాంతములందు ప్రతిపాదింబపడిన వానిని గాను, గుహ్యమైనవాని గాను, నిశ్చలునిగాను, అద్వితీయునిగాను, దెలిసికొనుచున్నారు. చంద్రసూర్య శివ బ్రహ్మాదుల చేతను రాజుల చేతను స్తుతించబడు రమ్యములైన మీపాదపద్మములము నమస్కరించుచున్నాము. వాక్యములతో జెప్ప శక్యముగాని వాడవు. శివునిచే పూజింపబడిన పాదపద్మములు కలవాడవు. సంసార భయమును దీసివేయు సమర్ధుడవు. జన్మసంసార సముద్రందున్న శివాదులచేత నిత్యు కొనియాడబడువాడవు. చరాచరప్రాణులచే స్తుతింపబడినవాడవు. పంచమహాభూతములు చరాచర రూపములైన అన్ని భూతములు నీవిభూతి విస్తారమే. శంకరునిచే సేవింపబడిన పాదాలు కలవాడా! మీరు పరముకంటే పరుడవు. నీవే యీశ్వరుడవు. ఈ చరాచరరూపమైన ప్రపంచమంతయును, దానికి కారణమైన మాయతో కూడా నీయందు తోచుచున్నది. త్రాడు నందు పాము భ్రాంతి వలె పూలమాల భ్రాంతివలె తోచుచున్నది అనగా లేదని భావము. ఓ కృష్ణా! నీవు ఆదిమధ్యాంతములందు ప్రపంచమందంతటను ఉన్నావు. భక్ష్య, భోజ్య, చోష్య, రూప చతుర్విధాన్నరూపుడవు నీవే. యజ్ఞరూపుడవు నీవే. నీసంబంధియు, పరమ సుఖప్రదమును అయిన సచ్చిదానంద స్వరూపమును జూచిన తరువాత ఈజగము వెన్నెలయందు సముద్రమువలె తోచును. ఆనంద సముద్రము నీవే. నీవే ఈశ్వరుడవు. నీవే జ్ఞాన స్వరూపుడవు. సమస్తమునకు నీవే ఆధారము. సమస్త పురాణ సారము నీవే అగుదువు. నీవలననే సమస్తము జనించును. నీయందే లయించును. నీవు ప్రాణుల హృదయమందుండు వాడవు. ఆత్మ స్వరూపుడవు. అఖిలవంద్యుడవు. మనస్సు చేతను చూడ శక్యముగాని నీవు మాంసమయములైన నేత్రములకెట్లు గోచరమగుదువు? ఓ కృష్ణా! నీకు నమస్కారము. ఓయీశ్వరా! నీకు నమస్కారము. ఓ నారాయణా! నీకు నమస్కారము. నన్ను ధన్యునిజేయుము. మీదర్శనఫలము విఫలము చేయకుము. ఓ పరమపురుషా! నీకు మాటిమాటికీ నమస్కారము. ఓదేవేశా! నన్ను నిరంతరము పాలించుము. నీకు నమస్కారము. సమస్త లోకములందు పూజించదగిన నీకు నేను మ్రొక్కెదను. ఇందువలన నా జన్మ సఫలమగుగాక. నీకేమియు కొరతపడదు గదా! నీ జ్ఞానానికి లోపము ఉండదు గదా నీవు దాతవు. కృపా సముద్రుడవు. నేను సంసారసముద్రమగ్నుడనై దుఃఖించుచున్నాను. కాబట్టి సంసార సముద్రమునందుబడియున్న నన్ను రక్షించుము. శుద్ధ చరితా, ముకుందా! దుఃఖితుడనగు నన్ను రక్షింపుము. త్రిలోకనాథా నమస్కారము. త్రిలోకవాసీ నమస్కారము. అనంతా, ఆదికారణా, పరమాత్మా నమస్కారము. పరమాత్మరూపుడవు, పరమహంస పతివి, పూర్ణాత్ముడవు. గుణాతీతువు, గురుడవు, కృపావంతుడవు. కృష్ణా నీకు నమస్కారము. నిత్యానంద సుధాబ్ధిని వాసివి, స్వర్గమోక్షప్రదుడవు, భేదరహితుడవు, తేజోరూపుడవు, సాధు హృదయ పద్మనివాసివి, ఆత్మరూపుడవు, దేవేశుడవు అయిన ఓ కృష్ణా! నీకు నమస్కారము.

ప్రపంచమును పుట్టించి పోషించి సంహరించువాడా! నీకు నమస్కారము. వైకుంఠనిలయా! వ్యాసాదులచేత కొనియాడబడు పాదములు గల కృష్ణా! నీకు నమస్కారము. విద్వాంసులు నీకు నమస్కారాదులు చేసి నీ పాదభక్తియను పడవచేత సంసారసముద్రమును దాటి తేజోమయమైన నీరూపమును బొందుదురు. అనేక బోధలచేతను, తర్కవాక్యములచేతను, పురాణములచేతను, శాస్త్రములచేతను, నీతులచేతను మనుష్యులు నిన్ను చూడలేదు. నీపాదభక్తి యను కాటుకను ధరించి నీరూపమును జూచి దానినే యాత్మగా భావించి తరింతురు. గజేంద్ర, ధ్రువ, ప్రహ్లాద, మార్కండేయ విభీషణ, ఉద్ధవ ముఖ్య భక్తులను కాపాడిన ఓహరీ! నీకునమస్కారము. నీనామమును కీర్తించినంతలో సమస్త పాతకములు నశించును. ఆశ్చర్యము. ఒక్కమారు నీనామ సంకీర్తన చేయువాడు నీపదసన్నిధికి చేరును. కేశవా, నారాయణా, గోవిందా, విష్ణూ, జిష్ణూ, మధుసూదనా, దేవా, మహేశా, మహాత్మా, త్రివిక్రమా, నిత్యరూపా, వామనా శ్రీధరా, హషీకేశా, పద్మనాభా, దామోదరా, సంకర్షణా! నీకు వందనములు, ఓ కృపానిధీ! మమ్ములను రక్షించుము. ఇట్లు స్తుతిజేయుచున్న జ్ఞానసిద్ధునితో భగవంతుడు చిరునవ్వుతోనిట్లనియె. ఓ జ్ఞానసిద్ధా! నీస్తోత్రమునకు సంతోషించితిని. నామనస్సు నీ స్తోత్రముతో ప్రసన్నమైనది. వరమిచ్చెదను. కోరుకొనుము. అని విష్ణువు పల్కెను. జ్ఞానసిద్ధుడిట్లడిగెను. గోవిందా నాయందు దయయున్నయెడల నీస్థానమును యిమ్ము. ఇంతకంటే వేరు ఏ ఇతర వరము కోరను. భగవంతుడిట్లు చెప్పెను. ఓజ్ఞానసిద్ధా! నీవు కోరినట్లగును. కాని ఇంకొకమాట చెప్పెదను వినుము. లోకమందు కొందరు దురాచారవంతులై యున్నారు. బుద్ధిహీనులయి ఉన్నారు. వారి పాపములు నశించి వారికి ముక్తి కలిగెడి ఉపాయమును జెప్పెదను వినుము. ఓ మునీంద్రులారా! మీరందరు వినుడు నేజెప్పెడి మాట ప్రాణులకు సుఖదాయకము.

నేను ఆషాఢశుక్ల దశమినాడు లక్ష్మితో గూడ సముద్రమందు నిద్రించెదను. తిరిగి కార్తీక శుక్ల ద్వాదశినాడు మేల్కొనెదను. కాబట్టి నాకు నిద్రా సుఖము ఇచ్చెడి ఈమాస చతుష్టయమునందు శక్తివంచన చేయక వ్రతాదులనాచరించువారికి పాపములు నశించును. నా సన్నిధియు కల్గును. నాకు నిద్రాసుఖప్రదమైన ఈమాస చతుష్టయమందు వ్రతమాచరించని వాడు నరకమందు పడును. ఓ మునీశ్వరులారా! నా ఆజ్ఞమీద భక్తిమంతులైన మీరు ఇష్టార్థదాయకమయిన ఈవ్రతమును తప్పక చేయండి.

ఇంకా అనేకమాటలతో నేమి పనియున్నది? ఎవ్వడు మూఢుడై ఈచాతుర్మాస్య వ్రతమును జేయడో వాడు బ్రహ్మహత్యఫలమును బొందును. నాకు నిద్రగాని, మాంద్యముగాని, జాడ్యముగాని, దుఃఖముగాని, జన్మజరాదులు గాని, లాభాలాభములు గాని లేవు. అనగా యీనిద్రాదులకు భయపడి నేను సముద్రందు శయనించలేదు. నా భక్తి గల వారెవ్వరో భక్తి లేనివారెవ్వరో పరీక్షించి చూతమని నిద్రయను వంకపెట్టుకుని శయనించెదను. కాబట్టి నా ఆజ్ఞననసరించి నాకిష్టమయిన ఈచాతుర్మాస్య వ్రతమును జేయువారు విగతపాపులగుదురు. నాకు ఇష్టులగుదురు. నీచే చేయబడిన యీ స్తోత్రమును నిత్యము త్రికాలములందు పఠింు వారికి నా భక్తి స్థిరమై అంతమందు నాలోకమును జేరి సుఖింతురు. హరి ఇట్లు చెప్పి లక్ష్మితో కూడా ఆషాఢశుద్ధ దశమినాడు పాలసముద్రమందు నిద్రించుట కొరకు వెళ్ళి ఆదిశేషుని తల్పమందు శయనించెను. అంగీరసుడిట్లు పలికెను. ఓయీ! నీవడిగిన ప్రశ్నకు సమాధానముగా ఈ చాతుర్మాస్య వ్రతము సర్వ ఫలప్రదము అన్ని వ్రతములలోను ఉత్తమోత్తమమైనది. పాపవంతులుగాని, దురాత్ములు గాని, సాధువులు గాని, ఎవరైనను హరిపరాయణులై ఈనాలుగు మాసాలు చాతుర్మాస్య వ్రతమును జేయవలెను. బ్రాహ్మణులు, క్షత్రియులు, వైశ్యులు, శూద్రులు, స్త్రీలు, యతులు, ఇతరులు అందరును ఈ వ్రతమును విష్ణుప్రీతికొరకై జేయవలెను. ఈచాతుర్మాస్యవ్రతమును పునిస్త్రీగాని, విధవ గాని, శ్రమణిగాని, లేక సన్యాసిని గాని తప్పకజేయవలెను. మోహముచేత చాతుర్మాస్య వ్రతమును జేయకుంిన యెడల శుచిత్వము లేక బ్రహ్మహత్య పాపములు బొందును. మనోవాక్కాయములను శుద్ధము చేసికొని చాతుర్మాస్యమునందు హరిని బూజించువాడు ధన్యుడగును. చాతుర్మాస్య వ్రతమాచరించని వాడు కోటి జన్మములందు కల్లుద్రాగువాడు పొందెడి గతిని బొందును. సందేహము లేదు. పరమాత్మతుష్టిై చాతుర్మాస్య వ్రతమాచరించని వాడు గోహత్య చేసిన వానిఫలమును పొందును. ఈ ప్రకారముగా వీలు చేసికొని ఏవిధముగానైనను చాతుర్మాస్య వ్రతమాచరించు వాడు నూరు యజ్ఞములఫలమొంది అంతమందు విష్ణులోకమును జేరును. జ్ఞానసిద్ధాదులిట్లు హరియొక్క మాలను విని చాతుర్మాస్య వ్రతమును జేసి వైకుంఠలోక నివాసులయిరి.

ఇతి శ్రీస్కాందపురాణే కార్తికమహాత్మ్యే ఏకోనవింశాధ్యాయస్సమాప్తః

🕉 శ్రీ గురుభ్యోనమః🙏🏻
మంగళవారం,నవంబరు12,2024
శ్రీ క్రోధి నామ సంవత్సరం
దక్షిణాయణం - శరదృతువు
కార్తీక మాసం - శుక్ల పక్షం
తిథి:ఏకాదశి మ12.21 వరకు
వారం:మంగళవారం(భౌమవాసరే)
నక్షత్రం:ఉత్తరాభాద్ర తె3.26 వరకు
యోగం:హర్షణం సా5.32 వరకు
కరణం:భద్ర మ12.21 వరకు తదుపరి బవ రా11.11 వరకు
వర్జ్యం:మ2.00 - 3.29
దుర్ముహూర్తము:ఉ8.20 - 9.05
మరల రా10.27 - 11.18
అమృతకాలం:రా10.57 - 12.26
రాహుకాలం:మ3.00 - 4.30
యమగండ/కేతుకాలం:ఉ9.00 - 10.30
సూర్యరాశి:తుల
చంద్రరాశి:మీనం
సూర్యోదయం:6.05
సూర్యాస్తమయం:5.23
ప్రబోధనైకాదశి
సర్వేజనా సుఖినో భవంతు
శుభమస్తు
గోమాతను పూజించండి
గోమాతను సంరక్షించండి🙏🏻

Kartika Puranam - 11

*కార్తీక పురాణము - పదకొండవ అధ్యాయము*

రాజోత్తమా! తిరిగి చెప్పెదను వినుము.కార్తీకమాసమందు అవిసె పువ్వుతో హరిని పూజించిన వాని పాపములు నశించును.చాంద్రాయణ వ్రత ఫలము పొందును. కార్తీకమాసమందు గరికతోను, కుశలతోను హరిని పూజించువాడు పాపవిముక్తుడై వైకుంఠమును చేరును.

కార్తీకమాసమందు చిత్రమైనరంగులతో గూడిన వస్త్రములను హరికి సమర్పించినవాడు మోక్షమునొందును.కార్తీకమాసమందు స్నానమాచరించి హరిసన్నిధిలో దీపమాలలను ఉంచువాడును, పురాణమును చెప్పువాడును, పురాణమును వినువాడును పాపములన్నియును నశింపజేసుకొని పరమపదమును పొందుదురు. ఈవిషయమై ఒక పూర్వకథగలదు. అది విన్నమాత్రముననే పాపములు పోవును. ఆయురారోగ్యములను ఇచ్చును. దానిని చెప్పెద వినుము.

కళింగదేశమందు మందరుడను ఒక బ్రాహ్మణుడు గలడు. అతడు స్నాన సంధ్యావందనాదులను విడిచి పెట్టినవాడై ఇతరులకు కూలి చేయుచుండెడివాడు. అతనికి మంచిగుణములు గలిగి సుశీలయను పేరుగల భార్య ఉండెను.ఆమె పతివ్రతయు, సమస్త సాముద్రిక లక్షణములతో గూడినదై ఆడవారిలో శ్రేష్ఠురాలై ఉండెను.

ఓ రాజా! ఆ సుశీల భర్త దుర్గుణ పూర్ణుడైనను అతనియందు ద్వేషము ఉంచక సేవించుచుండెను.తరువాత వాడు వేరైన జీవనోపాయము తెలియక కూలిజీవనము కష్టమని తలచి కత్తిని ధరించి అడవిలో మార్గము కనిపెట్టుకొని ఉండి దారి నడుచువారిని కొట్టి వారి ధనములను అపహరించుచు కొంతకాలమును గడిపెను.అట్లు చౌర్యమువలన సంపాదించిన వస్తువులను ఇతర దేశములకు పోయి అమ్ముకొని ఆ ధనముతో కుటుంబమును పోషించుచుండెను.

ఒకప్పుడు ఆ బ్రాహ్మణుడు చౌర్యముకొరకు మార్గమును కనిపెట్టియుండి మార్గమునవచ్చునొక బ్రాహ్మణుని పట్టుకొని మర్రిచెట్టుకు కట్టి అతని సొమ్మంతయును అంతా హరించెను.ఇంతలోనే క్రూరుడైన కిరాతుడొకడు వచ్చి ఆ ఇద్దరు బ్రాహ్మణులను చంపి ఆ ధనమంతయు తాను హరించెను.

తరువాత గుహలోనున్న పెద్దపులి కిరాత మనుష్య గంథమును ఆఘ్రాణించి వచ్చి వానిని కొట్టెను.కిరాతుడును కత్తితో పులిని కొట్టెను.ఇట్లు ఇద్దరును పరస్పర ప్రహారములచేత ఒక్కమారే చనిపోయిరి.

ఇట్లు ఇద్దరు బ్రాహ్మణులు, పులి, కిరాతుడు నలుగురు ఒక చోట మృతినొంది యమలోకమునకు బోయి కాలసూత్ర నరకమందు యాతన బడిరి.

యమభటులు వారినందరిని పురుగులతోను, అమేధ్యముతోను కూడినటువంటి భయంకరమైన చీకటిలో సలసలకాగుచున్న రక్తమందు బడవైచిరి.

జనకమహారాజా! ఆ బ్రాహ్మణుని భార్య సమస్త ధర్మములను ఆచారవంతురాలై హరిభక్తియుతయై సజ్జన సహవాసమును చేయుచు నిరంతరము భర్తను ధ్యానించుచుండెను.

ఓరాజా! ఇట్లుండగా దైవవశము చేత ఒక యతీశ్వరుడు హరినామము చేయుచు నాట్యము చేయుచు పులకాంకిత శరీరుడై హరినామామృతమును పానము చేయుచు, సమస్త వస్తువులందు హరిని దర్శించుచు, ఆనంద భాష్పయుతుడై ఆమె ఇంటికి వచ్చెను.

ఆమెయు ఆ యతిని జూచి భిక్షమిడి అయ్యా యతిపుంగవా! మీరు మా ఇంటికి వచ్చుట చేత నేను తరించితిని.మీవంటివారి దర్శనము దుర్లభము. మాయింటివద్ద నా భర్త లేడు. నేనొక్కదాననే పతిధ్యానమును చేయుచున్నదానను.

ఆమె ఇట్లు చెప్పగా విని యతీశ్వరుడు ప్రియభాషిణియు శ్యామయునయిన ఆమెతో అమ్మాయీ! ఈరోజు కార్తీక పూర్ణిమ మహాపర్వము. ఈదిన సాయంకాలము హరిసన్నిధిలో మె ఐంటిలో పురాణ పఠనము జరుపవలెను.ఆ పురాణమునకు దీపము కావలెను. నూనె తెచ్చెదను.గనుక వత్తి నీవు చేసి ఇమ్ము. శ్యామయనగా యౌవనవతియని అర్థము.

యతీశ్వరుడిట్లు చెప్పగా ఆ చిన్నది విని సంతోషముతో గోమయముతెచ్చి ఆ ఇల్లు చక్కగా అలికినదై, అందు అయిదురంగులతో ముగ్గులను పెట్టి, పిమ్మట దూదిని పరిశుద్ధము చేసినదై, ఆ దూదిచే రెండు వత్తులను చేసి నూనెతో యతీశ్వరుని వద్ద వెలిగించి స్వామికి సమర్పించెను.

ఆ చిన్నది దీపపాత్రను, వత్తిని తాను ఇచ్చినందుకు యతీశ్వరుడు చాలా సంతోషించి దీపమును వెలిగించెను.యతియు ఆ దీపమునందు హరిని పూజించి మనశ్శుద్ధి కొరకై పురాణపఠనము ప్రారంభించెను.ఆమెయు ప్రతి ఇంటికి పోయి పురాణశ్రవణమునకు రండని చాలామందిని పిలుచుకుని వచ్చి వారితో సహా ఏకాగ్రమనస్సుతో పురాణమును వినెను.

తరువాత యతీశ్వరుడు యధేచ్ఛగా పోయెను.కొంతకాలమునకు హరిధ్యానము చేత జ్ఞానమును సంపాదించుకొని ఆమె మృతినొందెను.అంతలో శంఖచక్రాంకితులును, చతుర్బాహులును, పద్మాక్షులును, పీతాంబరధారులునునైన విష్ణుదూతలు దేవతల తోటలోనున్న పుష్పములతోను, ముత్యాలతోను, పగడములతోను, రచించిన మాలికలతోను, వస్త్రములతోను, ఆభరణములతోను అలంకరించబడిన విమానమును దీసికొని క్వచ్చి సూర్యుడువలె ప్రకాశించెడి ఆ విమానమందు ఆమెను ఎక్కించి జయజయధ్వనులతో కరతాళములు చేయుచు చాలామంది వెంటరాగా వైకుంఠలోకమునకు చేరెను.

ఆమె వైకుంఠమునకు పోవుచు మధ్యమార్గమందు నరకమును జూచి, అచ్చట తన పతి నరకమునందు ఉండుటకు ఆశ్చర్యమొంది విష్ణుదూతలతోనిట్లు పలికెను.

ఓ విష్ణుదూతలారా! నిమిషమాత్రము ఉండండి.ఈ నరకకూపమునందు నా భర్త ముగ్గురితో పడియుండుటకు కారణమేమి?ఈవిషయమును నాకు చెప్పుడు.

వీడు నీభర్త, వీడు కూలిచేసియు, దొంగతనమును చేసియు పరధనాపహరణము చేసినాడు.వేదోక్తమయిన ఆచారమును వదలి దుర్మార్గమందు చేరినాడు. అందువల్ల వీడు నరకమందున్నాడు.ఈ రెండవ బ్రాహ్మణుడు మిత్రద్రోహి, మహాపాతకుడు, ఇతడు బాల్యమునుండి మిత్రుడైయున్న వాని నొకనిని చంపి వాని ధనము అపహరించి ఇతరదేశమునకు బోవుచున్నంతలో నీభర్తచేత హతుడాయెను.అట్టి పాపాత్ముడు గనుక ఇతడు నరకమందు బడియున్నాడు. ఈమూడవవాడు కిరాతుడు.వీడు నీభర్తను ఈ బ్రాహ్మణుని ఇద్దరిని చంపినాడు. అందుచేత వీడు నరకమందుండెను.ఈ నాల్గవవాడు, పులి, కిరాతులు పరస్పర ఘాతములచేత మృతినొందిరి.

ఈ పులి పూర్వమందు ద్రావిడ బ్రాహ్మణుడు.ఇతడు ద్వాదశినాడు భక్ష్యాభక్ష్య విచారణ చేయక నూనెతో చేసిన వంటకములను భుజించినాడు.అందుచేత వీడు నరకమందున్నాడు.ఇట్లు నలుగురు నరకమందు యాతనలనొందుచున్నారు.ద్వాదశినాడు నేయి వాడవలెను.నూనె వాడకూడదు.

విష్ణుదూతలిట్లు చెప్పగా విని ఆమె అయ్యలారా! ఏపుణ్యము చేత వీరు నరకమునుండి ముక్తులగుదురని యడిగెను.ఆమాటవిని దూతలిట్లనిరి. అమ్మా! కార్తీకమాసమందు నీ చేత చేయబడిన పుణ్యమందు పురాణ శ్రవణఫలమును నీభర్తకిమ్ము. దానితో వాడు విముక్తుడగును.

ఆ పురాణశ్రవణార్థమై దీపమునకు నీవు సమర్పించిన వర్తి పుణ్యమును ఈ కిరాతవ్యాఘ్రములకు సమానముగా ఇమ్ము. దానివలన వారు ముక్తులగుదురు. పురాణశ్రవణార్థమై నీవు ప్రతిగృహమునకు వెళ్ళి ప్రజలను బిలిచిన పుణ్యమును ఈకృతఘ్నునకు ఇమ్ము. దానితో వాడు ముక్తుడగును. ఇట్లు ఆయా పుణ్యదానములచేత వారు వారు ముక్తులగుదురు.

విష్ణుదూతల మాటలు విని ఆశ్చర్యమొంది బ్రాహ్మణస్త్రీ ఆయా పుణ్యములను వారి వారికిచ్చెను.దానిచేత వారు నరకమునుండి విడుదలయై దివ్యమానములను ఎక్కి ఆ స్త్రీని కొనియాడుచు మహాజ్ఞానులు పొందెడి ముక్తిపదమును గూర్చి వెళ్ళిరి.

కార్తీకమాసమందు పురాణశ్రవణమును చేయువాడు హరిలోకమందుండును. ఈ చరిత్రను వినువారు మనోవాక్కాయముల చేత సంపాదించబడిన పాపమును నశింపచేసుకొని మోక్షమును పొందుదురు.

*ఇతి శ్రీస్కాందపురాణే కార్తీకమహాత్మ్యే ఏకాదశోధ్యాసమాప్తః*

20 తారాకాంతితిరస్కారినాసాభరణభాసురా

🦚
              *శ్రీ చాగంటి వారి*

       *లలితా సహస్రనామ స్తోత్రం*

                        *[086]*

*20 తారాకాంతితిరస్కారినాసాభరణభాసురా*
                           {3/6}

https://t.me/Chaganti_Audio_Clips

👇👇👇👇👇

Kartika Puranam - 10

కార్తిక పురాణము - పదవ అధ్యాయము

జనకుడు తిరిగి ఇట్లు అడిగెను. ఓ మునీశ్వరా! ఈ అజామిళుడు పూర్వజన్మమందెవ్వడు? ఏమిపాపమును జేసెను? విష్ణుదూతలు చెప్పినమాటలను విని యమభటులు ఎందుకు యూరకుండిరి? యముని వద్దకుపోయి యమునితో ఏమని చెప్పిరి? వశిష్ఠుడు ఇట్లు చెప్పెను. యమదూతలు విష్ణుదూతలమాటలు విని శీఘ్రముగా యమునివద్దకుబోయి సర్వవృత్తాంతమును జెప్పిరి. అయ్యా! పాపాత్ముడును, దురాచారుడును, నిందితకర్మలను ఆచరించువాడునునగు అజామిళునికి తోడితెచ్చుటకు పోయినంతలో విష్ణుదూతలు వచ్చి మమ్ములను ధిక్కరించి అతనిని విడిపించిరి. మేము వారిని ధిక్కరించుటకు అశక్తులమై వచ్చితిమి అని చెప్పిరి. ఆమాటను విని కోపించి యముడు జ్ఞానదృష్టితో చూచి యిట్లనియె. ఈఅజామిళుడు దుర్మార్గుడైనను అంత్యకాలమందు హరినామము చేయుటచేత పాపములు నశించి వైకుంఠప్రియుడాయెను. అందువలన అతనిని విష్ణుదూతలు స్వీకరించిరి. దుష్టాత్ములై మహిమను తెలిసికొనక హరినామస్మరణ చేసినను జ్పాపములు నశించును. తెలియక తాకినను అగ్ని కాల్చునుగదా! భక్తితో నారాయణ స్మరణనుజేయువాడుజ్ జీవన్ముక్తుడై అంతమందు మోక్షమునొందును. యముడిట్లు విచారించి యూరకుండెను. అజామిళుడు పూర్వ జన్మమున సౌరాష్ట్రదేశమందు బ్రాహ్మణుడై శివార్చకుడుగా ఉండి శివద్రవ్యమును హరించుచు స్నానసంధ్యలను విడిచి అన్యమానసుడై శివుని పూజించుచు శివునకభిముఖముగా కాళ్ళు చాపుకుని శయనించుచు ఆయుధపాణియై స్నేహితులతో గూడి నానాలంకార శోభితుడై స్వేచ్ఛావిహారముల తిరుగుచు బహుభాషియై మంచి యౌవనముతో నుండెను. ఆయూరిలోనొక బ్రాహ్మణుడుండెను. అతనికొక రూపవతియు యౌవనవతియగు భార్యగలదు. ఆబ్రాహ్మణుడు దరిద్రపీడితుడై అన్నముకొరకై పట్టణములు, గ్రామములు పల్లెలు తిరుగుచు యాచించుచుండెడివాడు. ఒకానొకప్పుడు బ్రాహ్మణుడు సంపాదించిన ధ్యాన్యాదికమును శిరస్సుననుంచుకొని ఆకలితో యింటికివచ్చి భార్యతో ఓసీ! నాకుఆకలి కలుగుచున్నది. త్వరగా వంటచేయుము. ముందు మంచినీళ్ళిమ్ము త్రాగి శాంతించెదను. భర్త యిట్లెన్ని మారులడిగినను భార్య అతని మాటను లెక్కచేయక పనులు చేయుచు జారుని మనస్సులో ధ్యానించుచు యూరకుండెను. అంత భర్త కోపించి దండముతో భార్యనుగొట్టెను. భార్య భర్తను పిడికిలితో గుద్దెను. తరువాత భర్త ఆ గృహమును విడిచి గ్రామాంతరముబోయి అచ్చట భిక్షమెత్తుకొని జీవించుచు భార్యసంగతిని గూర్చి చింతించుచుండెను. భార్యయు సుఖముగానుండి రాత్రి భుజించి మంచి చీరెధరించి తాంబూలము స్వీకరించి యొక చాకలివాని ఇంటికిపోయెను. సుందరుడయిన చాకలివానిని జూచి రాత్రి నాతో సంభోగించుమనెను. ఆమాటవిని వాడు నీవు బ్రాహ్మణ స్త్రీవి. అర్థరాత్రివేళ మాయింటికి రావచ్చునా? మీరు గొప్పకులమునందు బుట్టినవారు. మేము నిందుతులము. కాబట్టి యిట్టి సంపర్కము మీకు తగునా? ఈప్రకారముగా వారిరువురును వివాదపడుచు చాకలివాడు రోకలితో ఆమెను కొట్టెను. ఆమెయు వానిని కొట్టి వానిని విడిచ రాజమార్గమున బోవుచుండగా పైనజెప్పిన శివార్చకుని జూచెను. అంతలో ఆస్త్రీ వానిని పట్టుకుని రతికేళికి రమ్మనమని పిలుచుకొనిపోయి వానితో భోగించి రాత్రియంతయు వానితో కాలక్షేపము చేసి తెల్లవారగానే పశ్చాత్తాపమునుబొంది భర్తవద్దకు బోయి ఆయనను బ్రతిమాలి ఆయనతో గూడా గృహమందు సౌఖ్యముగా నుండెను. తరువాత కొంతకాలమునకు శివార్చకుడు మృతినొంది యమలోకమందు క్రమముగా రౌరవాది నరక దుఃఖములననుభవించి తిరిగి భూమియందు సత్వనిష్ఠుని కొడుకు అజామిళుడై జన్మించెను. ఇతనికి కార్తీకపున్నమినాడు శివదర్శనము లభించినది. అంత్యకాలమందు హరినామస్మరణ గలిగినది. ఆ హేతువులచేత సప్తజన్మార్జిత పాపములు నశించి మోక్షమును బొందెను. ఆ బ్రాహ్మణియు కొంతకాలమునకు మృతినొంది నరకములందనే యాతనలనొంది తిరిగి భూమియందు కన్యాకుబ్జమందు చండాలునకు పుత్రికగా జన్మించెను. చండాలుడు ఈమె పుట్టిన సమయము మంచిదాయని యొక బ్రాహ్మణునియడిగెను. అతడు ఈమె తండ్రిగండాన పుట్టినదని చెప్పెను. ఆమాటవిని చండాలుడు ఆశిశువును దీసుకొనిపోయి అరణ్యమందుంచెను. అంతలో ఒక బ్రాహ్మణుడు జూచి రోదనము చేయుచున్న ఆ శిశువును దీసికొనిపోయి తన ఇంటిలో దాసీగానున్నయొక స్త్రీకి నప్పగించెను. ఆదాసీది ఈమెను పెంచెనది. తరువాత ఈమెను అజామిళుడు దగ్గరకు తీసెను. తరువాత కథ పూర్వోక్తమే. రాజోత్తమా! ఇది నీవడిగిన ప్రశ్నకు సమాధానము. అజామిళుని పూర్వ వృత్తాంతము. పాపములకు ప్రాయశ్చిత్తములు చేయుట కష్టము. హరినామకీర్తనము చేసిన ప్రాయశ్చిత్తములతో పనిలేదు. అదిగాని యెడల ధర్మశాస్త్రోక్త ప్రాయశ్చిత్తములు చేయవలెనని భావము. ఎవ్వనియొక్క నాలుక హరినామ కీర్తనము చేయదో, మనస్సు హరి పాదపద్మమును స్మరించదో చెవులు హరిచరిత్రములను వినదో వాని పాపములు యెట్లు నశించును? ఇతర చింతను మాని హరిని స్మరించువారు ముక్తినొందెదరు. ఇందుకు సందియములేదు. కార్తీకధర్మమునకు పాపములను నశింపజేయి సామర్ధ్యమున్నది. కాబట్టి కార్తీక మాసమందు ధర్మమాచరించనివాడు నరమునొందును. ఇది నిశ్చయము. పాపములను నశింపజేయి ఈకథను విన్నవారు సమస్త పాపములను నశింపజేసి మోక్షమొందుదురు. ఈకథను వినిపించువారు పాపవిముక్తులై వైకుంఠమందు విష్ణువుతో గూడి సుఖించును.

ఇతి శ్రీస్కాందపురాణే కార్తీకమహాత్మ్యే దశమోధ్యాయస్సమాప్తః

పూజ్య గురువు గారి ఆధ్వర్యంలో సామూహిక కాత్యాయనీ వ్రతములు

పూజ్య గురుదేవులు, "ధార్మిక వరేణ్య" బ్రహ్మశ్రీ చాగంటి కోటేశ్వర రావు గారి ఆధ్వర్యము మరియు ప్రత్యక్ష పర్యవేక్షణలో పెండ్లి కాని ఆడపిల్లలు మంచి వరుణ్ణి పొంది, సౌభాగ్యవతులై, సుఖ సంతోషములతో ఉండటానికి అత్యంత ప్రధానమైన "శ్రీ కాత్యాయని వ్రతము"లను సామూహికముగా ధర్మవర్థిని ట్రస్ట్ నిర్వహించనుంది.

స్థలము: శ్రీమతి ఆకుండి లక్ష్మి స్మరక గోశాల, కాకినాడ
తేదీ మరియు సమయము: 22-డిసెంబర్-2024, ఆదివారం, ఉదయం 9 గంటలకు

ఈ వ్రతము చేసుకోదలుచుకున్న పెండ్లి కాని ఆడపిల్లలు 16-12-2024 లోగా క్రింద ఇవ్వబడిన లింకు ద్వారా రిజిస్టర్ చేసుకోగలరు. వ్రతమునకు సంబంధించిన నియమములు మరియు సమాచారము అదే లింకులో పొందుపరచబడినది.

https://sriguruvaani.net/dharmavardhini

- ధర్మవర్థిని ట్రస్ట్ (R)
Ph: 83096 80168

Video from perkacm

Video from perkacm

Video from perkacm

Kartika Puranam - 9

*కార్తీక పురాణము- తొమ్మిదవ అధ్యాయము*

విష్ణుదూతలడిగిరి.ఓ యమదూతలారా! మీ ప్రభువు మీతో చెప్పిన మాటలేమిటి? మీయమదండనకు ఎవ్వడు తగినవాడు? పుణ్యమనగా ఏమి? ఈవిషయములన్నిటిని మాకు చెప్పమని విష్ణుదూతలడుగగా యమదూతలు ఓ విష్ణుదూతలారా! సావధానముగా వినుడు.

సూర్యుడు, చంద్రుడు, అగ్ని, వాయువు, ఆకాశము, గోవులు, సంధ్యలు, పగలు, దిక్కులు, కాలము ఇవి మనుష్యుని పుణ్యపాపములను గురించి సాక్షులు.

మేము వీరి సాక్ష్యముతో విచారించి పాపములను చేసిన వానిని దండింతుము. వేదమార్గమును వదలి ఇచ్ఛానుసారముగా తిరుగుచు, వేదశాస్త్రములను దూషించుచు సాధు బహిష్కృతుడైన వానిని మేము దండింతుము. బ్రాహ్మణుని, గురువును, రోగిని పాదములచేత తన్నువాడును, తల్లిదండ్రులతో కలహించువాడును అయిన వారిని, నిత్యము అబద్ధమాడుచు జంతువులను జంపుచు కులాచారములను వదిలినవారిని, ఇచ్చిన సొమ్మును తిరిగి తీసుకున్నవానిని, డాంబికుని, దయాశాంతులు లేనివానిని
భార్యతో క్రీడించువానిని, ద్రవ్యమును గ్రహించి సాక్ష్యములను చెప్పువానిని మేము దండింతుము.

నేను దాతనని చెప్పుకొనువానిని, మిత్రద్రోహిని, ఉపకారమును మరచిన వానిని అపకారమును చేయువానిని మేము దండింతుము.వివాహమును చెరుచువానిని, ఇతరుల సంపత్తులను జూచి అసూయపడువానిని మేము దండింతుము. పరుల సంతానమును జూచి దుఃఖించువానిని కన్యాశుల్కముల చేత జీవించువానిని,
చెరువును, నూతిని, చిన్న కాలువలను నిర్మించు వ్యాపారమును మార్పించు వానిని, నిర్మితములయిన వాటిని చెరుచు వానిని మేము దండింతుము.

మోహముచేత మాతాపితరుల శ్రాద్ధమును విడచినవానిని, నిత్యకర్మను వదలిన వానిని మేము దండింతుము. పరపాకపరిత్యాగిని, పరపాకరతుని, పితృశేషాన్నమును భుజించువానిని మేము దండింతుము.

పరపా పరిత్యాగియనగా తానువండిన అన్నములో ఇతరులకు ఎంతమాత్రము పెట్టక తానే అంతయు భుజించువాడు, పితృశేషాన్నభోక్తయనగా శ్రాద్ధభోక్తలు భుజించిన తరువాత మిగిలిన అన్నమును భుజించువాడు, ఇతరులు దానము చేయు సమయాన ఇవ్వవద్దని పలుకువానిని, యాచించిన బ్రాహ్మణునకివ్వని వానిని, తన్ను శరణుజొచ్చిన వానిని చంపువానిని మేము దండింతుము.

స్నానమును, సంధ్యావందనమును విడుచువానిని, నిత్యము బ్రాహ్మణనిందకుని బ్రాహ్మణహంతకుని, అశ్వహంతకుని, గోహంతకుని మేము దండింతుము. ఈమొదలయిన పాతకములను చేయు మానవులు యమలోకమున మాచేత యాతనలను పొందుదురని చెప్పారు. ఈ అజామీళుడు బ్రాహ్మణుని వంశమందు జన్మించి దాసీ సంగలోలుడై పుట్టినది మొదలు చచ్చువరకు పాపములను చేసినాడు.ఇతనిచే చేయబడిన పాపములకు మితిలేదు. ఇట్టి విప్రాధముడు మీ విష్ణులోకమునకు ఎట్లు అర్హుడగును?

ఈ ప్రకారముగా పలికిన యమదూతల మాటలు విని విష్ణుదూతలు చిరునగవుతో వికసించిన ముఖపద్మములు గలవారై మేఘ సమాన గంభీరధ్వనితో నిట్లనిరి. ఏమి ఆశ్చర్యము! మీరింత మూఢులు.ధర్మమర్యాదను మేము చెప్పెదము. సావధానముగా వినుడు.

దుస్సంగమును విడుచువాడు, సత్సంగము ఆశ్రయించువాడు, నిత్యము బ్రహ్మ చింతనమును చేయువాడు యమదండార్హుడుగాడు. స్నాన సంధ్యావందనములు ఆచరించువాడును, జపహోమాదులు ఆచరించువాడును, సర్వభూతములందు దయావంతుడును యమలోకమును పొందడు.సత్యవంతుడై అసూయా దోషరహితుడై జపాగ్ని హోత్రములను జేయుచు కర్మల ఫలములను బ్రహ్మయందుంచినవాడు యమదండార్హుడుగాడు. కర్తృభోక్తృత్వాదులను సగుణపరమేశ్వరునియందు స్థాపించి ఈశ్వరార్పణ బుద్ధితో కర్మలను ఆచరించుటయే తాత్పర్యముగా కలవాడు యమమందిరానికి వెళ్ళడు.

అన్నదానమాచరించువాడును, జలదాతయు, గోదానకర్తయు, వృషోత్సర్గకర్తయు యమలోకమును పొందడు. వృషోత్సర్గము=ఆబోతును అచ్చుపోసి వదలుట. విద్యను గోరినవారికి విద్యాదానమాచరించువాడు, పరోపకారమందాసక్తి గలవాడును యమలోకమును పొందడు.

హరిని బూజించువాడును, హరినామమును జపించువాడును, వివాహములను ఉపనయనములను చేయువాడును, యమలోకమును పొందడు. మార్గమధ్యమందు మండపములు కట్టించువాడు, క్రీడాస్థానములను గట్టించువాడు, దిక్కులేని శవమునకు మంత్ర సంస్కారమును చేయించువాడు యమలోకమును పొందడు. నిత్యము సాలగ్రామ అర్చనమాచరించి ఆతీర్థమును పానముజేసి దానికి వందనమాచరించువాడు యమలోకమును పొందడు.

తులసీ కాష్ఠమాలికను మెడయందు ధరించి హరిని పూజించువాడును సాలగ్రామమును పూజించువాడును యమలోకమును పొందడు. భాగవతమును వ్రాసి గృహమందు పూజించుచున్నను, గృహమందుంచుకొన్నను యమలోకమును పొందడు. సూర్యుడు మేషతులా మకర సంక్రాంతులయందుండగా ప్రాతః స్నానమాచరించు వారు యమలోకమును పొందరు.

రుద్రాక్షమాలికను ధరించి జపదాన హోమాదులను ఆచరించువాడు యమలోకమును పొందడు. నిత్యము అచ్యుత, గోవింద, అనంత, కృష్ణ, నారాయణ, ఓ రామా! అని హరినామ సంకీర్తన ఆచరించువాడు యమలోకమును పొందడు.

కాశియందు మణికర్ణికాఘట్టమందు హరిస్మరణ చేయుచు మృతినొందినయెడల వాడు సర్వపాపములు చేసినవాడయినను యమలోకమును పొందడు. దొంగ, కల్లుత్రాగువాడు, మిత్రహంతకుడు, బ్రాహ్మణహంత, గురుభార్యరతుడు, స్త్రీహత్య, రాజహత్య, గురుహత్య, గోహత్య, చేసిన పాపాత్ములు మరణకాలమందు హరిని స్మరించిన యెడల పాపవిముక్తులగుదురు.

మహిమను తెలుసుకొనిగాని, తెలియకగాని, మరణకాలమున హరినామ సంకీర్తన గావించిన వారు పాపాత్ములయినను ముక్తులగుదురు. పడినప్పుడును, తొట్రుపాటు బొందినప్పుడును, కొట్టబడినప్పుడును, జ్వరాదులచేత పీడింపబడినప్పుడును, సప్తవ్యసనములచే పీడింపబడునప్పుడును, వశముకానప్పుడును హరి హరీయని అన్నయెడల యమయాతన పొందడు. అనేక జన్మలలో సంపాదింపబడి ప్రాయశ్చిత్తములు లేక కొండలవలె పెరిగియున్న పాపములన్నియు భూమియందుగాని, స్వర్గమందుగాని హరినామసంకీర్తనము చేత నశించును.

మరణావస్థలో ఉన్నవాడు హరినామస్మరణమును చేసినయెడల వాని పాపములన్నియు అగ్నిలోనుంచిన దూదివలె నశించును. విష్ణుదూతలిట్లు యమదూతలతో పలికి అజామీళుని యమదూతలవలన విడిపించిరి. తరువాత అజామీళుడు విష్ణుదూతలకు నమస్కారము చేసి మీ దర్శనము వలన నేను తరించితిని అనెను. తరువాత విష్ణుదూతలు వైకుంఠమునకుబోయిరి.

తరువాత అజామీళుడు యమదూత విష్ణుదూతల సంవాదమును విని ఆశ్చర్యపడి అయ్యో ఎంతకష్టమాయెను. ఆత్మహితము చేసికొనలేకపోతిని. ఛీ ఛీ నాబ్రతుకు సజ్జననిందితమాయెనుగదా! పతివ్రతయైన భార్యను వదలివేసి కల్లుద్రాగెడి ఈదాసీభార్యను స్వీకరించితినిగదా! వృద్ధులు నాకంటే వేరే దిక్కులేని వారును పుణ్యాత్ములయిన మాతాపితరులను నీచుడనై విడిచితిని గదా! అయ్యో ఎఃత కష్టము,ధర్మమును చెరుచువారు కాముకులు నిరంతరమనుభవించెడి నరకమందిప్పుడు నేను నిశ్చయముగా పడెడివాడను.

ఇదియేమి ఆశ్చర్యము. ఇది స్వప్నమా. ఆనల్లకత్తులను ధరించిన యమభటులెట్లు పోయిరి? నేను పూర్వజన్మమందు పుణ్యమాచరించినవాడను ఇది నిజము. అట్లుగానిచో దాసీపతియైన నాకు మరణకాలమందు హరిస్మృతి యెట్లుగలుగును.

నా జిహ్వహరినామమును యెట్లు గ్రహించును? పాపాత్ముడైన నేనెక్కడ, అంత్యకాలమందీ స్మృతియెక్కడ? సిగ్గువిడిచి బ్రాహ్మణులను చంపు నేనెక్కడ, మంగళకరమయిన నారాయణ నామమెక్కడ? అజామీళుడిట్లు విచారించి నిశ్చలమైన భక్తినిబొంది జితేంద్రియుడై కొంతకాలముండి సాయుజ్యముక్తిని పొందెను. కాబట్టి నారాయణ నామకీర్తన గావించువాడు సమస్తపాపవిముక్తుడై వైకుంఠలోకము పొందుదురు. ఇందుకు సందియము లేదు.

*ఇతి శ్రీ స్కాందపురాణే కార్తీకమహాత్మ్యే నవమోధ్యాయసమాప్తః*

20 తారాకాంతితిరస్కారినాసాభరణభాసురా

🦚
              *శ్రీ చాగంటి వారి*

       *లలితా సహస్రనామ స్తోత్రం*

                        *[084]*

*20 తారాకాంతితిరస్కారినాసాభరణభాసురా*
                           {1/6}

https://t.me/Chaganti_Audio_Clips

👇👇👇👇👇

Kartika Puranam - 5

*అథ పంచమాధ్యాయ ప్రారంభః*

వశిష్ఠుడు తిరిగి ఇట్లు చెప్పెను. ఓ జనకమహారాజా! వినుము. కార్తీకమాసమందు పాపక్షయము కొరకు పుణ్యమును చేయవలయును. పుణ్యముచేత పాపము నశించుటయేగాక పుణ్యమధికమగును. కార్తీకమందు హరిసన్నిధిలో భగవద్గీతా పారాయణమును చేయువాడు పాము కుబుసము విడచినట్లుగా పాపములను విడుచును. ఈమాసమందు తులసీ దళములతోను, తెల్లనివి, నల్లనివి అయిన అవిశపూలతో కరవీర(గన్నేరు) పూలతో హరిని పూజించినయెడల వైకుంఠమునకు బోయి హరితో గూడా సుఖించును.భగవద్గీతయందు విభూతి, విశ్వరూప సందర్శన అధ్యాయములను హరి సన్నిధిలో పారాయణ చేయువాడు వైకుంఠలోకమునకు అధిపతియగును.

హరిసన్నిధిలో శ్లోకముగాని, శ్లోక పాదముగాని, పురాణము చెప్పిన వారును, విన్నవారును కర్మబంధ విముక్తులగుదురు. కార్తీకమాసమందు శుక్లపక్షమందు వనభోజనము చేయువారికి సమస్త పాపములు నశించును.

ఇతర కాలములలో జపకాలమందు, హోమకాలమందు, పూజాకాలమందు, భోజనకాలమందు, తర్పణకాలమందు, చండాలురయొక్కయు, పాపాత్ములయొక్కయు, శూద్రులయొక్కయు, అశౌచవంతులయొక్కయు సంభాషణలను వినినచో దోషపరిహారము కొరకు కార్తీకమాసమునందు వనభోజనము ఆచరించవలయును.

అనేక జాతి వృక్షములతో గూడిన వనమందు ఆమలక(ఉసిరిక) వృక్షము వద్ద సాలగ్రామము నుంచి గంధ పుష్పాక్షతాదులతో పూజించి శక్తి కొలది బ్రాహ్మణులను పూజించి భోజనము చేయవలెను.ఇట్లు కార్తీకమాసమందు వనభోజనము చేసినయెడల ఆయాకాలమునందు చేసిన సమస్త పాపములు నశించి విష్ణులోకమునందు సుఖముగా నుండును.కాబట్టి తప్పక ఈమాసమందు వనభోజనమాచరించ వలయును.కార్తీకమహాత్మ్యమును భక్తితో విని బ్రాహ్మణుని కుమారుడు నీచ జన్మనుండి విముక్తుడయిన కథ చెపుతాను వినుమని వశిష్ఠుడు జనకమహారాజుకు ఈ విధంగా చెప్పెను.

కావేరీ తీరమందు దేవశర్మయను బ్రాహ్మణుడు వేదవేదాంగ పారంగతుడు గలడు. ఆ దేవశర్మకు దురాచారవంతుడగు ఒక కుమారుడు గలడు. అతని దుర్మార్గమును జూచి తండ్రి, “నాయనా! నీకు పాపములు నశించెడి ఒక మాటను చెప్పెదను.కార్తీకమాసమందు ప్రాతః స్నానము చేయుము.సాయంకాలమునందు హరిసన్నిధిలో దీపములను సమర్పించుమ” అని చెప్పెను.

ఇలా తండ్రిచెప్పిన మాటలను విని కుమారుడు, “కార్తీకమాస ధర్మమనగా ఏమి? ఇట్టి కార్యము నాచే ఎన్నటికీ చేయతగదు”అని సమాధానమిచ్చెను. ఆమాట విని తండ్రి, “ఓరి దుర్మార్గుడా! ఎంతమాట అన్నావు!నీవు అరణ్యమందు చెట్టుతొర్రలో ఎలుకవై పుట్టి ఉండుమని” శపించెను.

తండ్రి శాపమును విని కుమారుడు పశ్చాత్తాప పడి, “దురాచారుడనైన నాకు శాపవిముక్తి ఎట్లు కలుగును?” అని తండ్రిని అడిగెను. ఆ తండ్రి ఇట్లనెను. “కుమారా! ఎప్పుడు నీవు కార్తీక మహాత్మ్యమును వినెదవో అప్పుడు నీకు మూషకత్వ విముక్తి గలుగునని” చెప్పెను.

తండ్రి ఇట్లు చెప్పి ఊరకున్నంతలో, కుమారుడు అరణ్యమందు ఎలుక అయ్యెను.చెట్టుతొర్రలో నివసించెను.అది అనేక జంతువులకు ఆధారమైనది.ఇట్లు కొంతకాలము గడచిన తరువాత ఒకప్పుడు విశ్వామిత్ర మునీశ్వరుడు శిష్యులతో సహా కార్తీకస్నానమాచరించి ఆ వృక్షముయొక్క మొదట కార్తీకమహాత్మ్యమును భక్తితో చెప్పుచుండెను.

అంతలో దురాచారుడును, హింసకుడును అగు ఒక కిరాతుడును వేటనిమిత్తము అచ్చటికి వచ్చి బ్రాహ్మణులను జూచి పాపాత్ముడు గనుక దయాశూన్యుడై వారిని జంప నిశ్చయించెను. అంతలో విశ్వామిత్రాది ముని సందర్శనము వలన వానికి జ్ఞానము కలిగి సంతోషించి, “అయ్యా! ఏమిటి? ఈపనివల్ల ఏమిఫలము?” అని అడిగెను. “కిరాతా! వినుము చెప్పెదను. నీబుద్ధి మంచిదైనది. ఇది కార్తీకధర్మము.ఈధర్మము మనుష్యులకు కీర్తి పెంపొందించును. కార్తీకమాసమందు మోహము చేతనైనను స్నాన,దానాదికమును చేసినవాడు పాపవిముక్తుడై వైకుంఠమును చేరును.ఈమాసమందు భక్తిశ్రద్ధలతో కూడినవాడై స్నాన దానాదివ్రతము ఆచరించువాడు జీవన్ముక్తుడగును”.

విశ్వామిత్రుడు ఇటుల కిరాతుని గురించి చెప్పిన కార్తీక ధర్మమును వృక్షము మీదనున్న ఎలుక విని అప్పుడే నీచ దేహమును విడిచి విప్రుడయ్యెను.

విశ్వామిత్రుడది చూచి ఆశ్చర్యమునొందెను.తరువాత బ్రాహ్మణ కుమారుడు తన వృత్తాంతమునంతను విశ్వామిత్రునికి దెల్పి అనుజ్ఞ తీసుకొని తన ఇంటికిబోయెను.

కిరాతుడును మూషిక దేహత్యాగమును బట్టి కార్తీకవ్రత ఫలమును, తరువాత మునివలన సకల ధర్మములను విని వైకుంఠము చేరెను.

సుగతిని కోరువాడు కార్తీకమహాత్మ్యమును వినవలెను.విన్నంతనే పుణ్యవంతులై పరమపదము పొందెదరు.విద్వాంసుడు తెలిసి కార్తీక ధర్మమును విని అభ్యసించవలెను.కాబట్టి కార్తీకవ్రతము తప్పక ఆచరించదగినది.ఇది నిజము. నాకు బ్రహ్మ చెప్పినాడు. రాజా! నీవును పురాణములందు బుద్ధినుంచుము.అట్లయిన యెడల పుణ్యగతికి పోవుదువు. ఈ విషయమై విచారణతో పనిలేదు నిశ్చయము.

*ఇతి స్కాంద పురాణే కార్తీకమహాత్మ్యే పంచమోధ్యాయస్సమాప్తః*

Video from perkacm

కార్తిక మాసములోని శుక్ల పక్ష అష్టమి గోపాష్టమి, కృష్ణ పక్ష ద్వాదశి గోవత్స ద్వాదశి. ఈ రెండు నైమిత్తిక తిథులలో గోపూజకు అత్యంత ప్రాశస్త్యము కలదని శాస్త్ర వాక్కు.
శ్రీ క్రోధి నామ సంవత్సర “గోపాష్టమి (నవంబరు 9)”,“గోవత్స ద్వాదశి (నవంబరు 27)” తిథులలో పరోక్షముగా గోపూజ చేసుకొనుటకు మా వెబ్సైటు ద్వారా బుకింగ్ చేసుకోవచ్చును
https://lakshmigoshala.com/

Kartika Puranam - 2

కార్తీక పురాణము -- ద్వితీయ అధ్యాయం

అథద్వితీయాధ్యాయ ప్రారంభః

శ్రుణురాజన్ ప్రవక్ష్యామి మహాత్మ్యం కార్తీకస్యచ! కర్మత్రయ కృతాత్పాపాత్ ముచ్యతే శ్రవణాదపి!!
ఓ రాజా! కార్తీకమహాత్మ్యము విన్నంతనే మనోవాక్కాయముల వలన చేయబడిన పాపమంతయు నశించును. కార్తీకమాసమందు శివప్రీతిగా సోమవార వ్రతమాచరించు వాడు కైలాసనివాసియగును. కార్తీకమాసమున సోమవారమందు స్నానముగాని, దానమును గాని, జపమును గాని చేసిన యెడల అశ్వమేధ యాగములు చేసిన ఫలమును పొందును అనుటలో సందేహములేదు. కార్తీకమాసమందు ఉపవాసము, ఒకపూట భోజనము, రాత్రి భోజనము, ఛాయానక్త భోజనము, స్నానము, తిలదానము, ఈ ఆరు ఉపవాస సమానములగునని ఋషులు చెప్పిరి. శక్తిగలవాడు కేవలము ఉపవాసము చేయవలెను. అందుకు శక్తిలేనివాడు రాత్రిభోజనమును చేయవలెను. అందుకు శక్తిలేనివాడు ఛాయానక్తము చేయవలెను. అందుకు
శక్తి లేనివాడు బ్రాహ్మణులకు భోజనముపెట్టి వారితో పగలే భోజనము చేయవలెను. ఛాయానక్తమనగా సూర్యకాంతి తగ్గిన తరువాత రెట్టింపు కొలతకు తన నీడ రాగానే పగలే భుజించుట. సాయంకాలము 4 ½ గంటలకు భుజించుట ఛాయానక్తమగును. మానవులు పైన చెప్పిన ఆరింటిలో దేనినయినను ఆచరించని యెడల యెనిమిది యుగములు నరకమందు కుంభీపాక నరకములోను, రౌరవ నరకములోను బాధలను పొందుతారు. కార్తీక సోమవారమందు విధవ యధావిధిగా ఉపవాసముచేసి శివుని పూజించినట్లయిన శివలోకమును పొందును. స్త్రీలుగాని, పురుషులుగాని ఎవరు కార్తీక సోమవారమందు నక్షత్రములను జూచి రాత్రి భోజనము చేయుదురో వారి పాతకములు అగ్నియందుంచబడిన దూదివలె నశించును. కార్తీకసోమవారమందు శివలింగమునకు అభిషేకమును, పూజయుచేసి రాత్రి భుజించువాడు శివునకు ప్రియుడగును. ఈవిషయమునందొక కథ చెపుతాను. ఇది విన్నవారికి, చెప్పువారికి పాపనాశనమగును.
కాశ్మీరదేశమందొక పురోహితుని కూతురు స్వాతంత్ర్యనిష్ఠురియనునొక స్త్రీగలదు. అతి చక్కని రూపముతో మంచి యౌవనముతో గూడియుండి తలదువ్వుకొని అలంకరించుకొని బాగుగా మాట్లాడుచూ జారిణియై యుండెడిది. ఈమె దుర్గుణములను జూచి తల్లిదండ్రులును, అత్తమామలును ఆమెను విడిచిరి. ఆమె భర్త సౌరాష్ట్ర దేశస్తుడు. అతని పేరు మిత్రశర్మ. అతడు వేదవేదాంగ పారంగతుడును, సదాచారవంతుడును, సమస్త భూతములందు దయగలవాడును, అనేక తీర్థముల సేవించినవాడును, అబద్ధమాడనివాడును, నిరంతరము దయగలవాడు. భర్త ఇట్టి ఉత్తమగుణములు గలవాడైనప్పటికి ఆ దుర్మార్గపు భార్య ఇతనిని నిత్యము కొట్టుచుండెడిది. అట్లు నిత్యము ఆమెచేత దెబ్బలు తినుచును గృహస్థధర్మమందుండు కోరికచేత భార్యను విడువలేక ఆమెతో కష్టపడుచుండెడివాడు. ఋగ్వేదము, యజుర్వేదము, సామవేదము, అధర్వణవేదము, అంగములనగా శిక్ష, వ్యాకరణము, ఛందస్సు, నిరుక్తము, జ్యోతిష్యము, కల్పము వీటిని సంపూర్ణముగా చదివినవాడు వేదవేదాంగ పారంగుడు. ఈ మిత్రశర్మ భార్యకు కర్కశ అని నామము. మిత్రశర్మయు సంభోగవాంఛచేత ఆమెయందు అనురాగముతో ఉండెను. అంతనొకనాడు ఆమె రంకుమొగుడు ద్రవ్యములను, నగలను, వస్త్రములును తృప్తిగా ఇచ్చి నిరంతరము నీ భర్తవల్ల భంగము గలుగుచున్నది గాన నీభర్తను చంపుమని చెప్పగా ఆమె సమ్మతించి రాత్రి భర్త నిద్రించగానే తానులేచి పెద్ద రాతిని తెచ్చి భర్త శిరస్సును కొట్టెను. ఆ దెబ్బతో అతడు మృతినొందెను. తరువాత కర్కశ స్వయముగా తన భర్త శవము వీపుమీద వేసుకొని తీసుకొనిపోయి పాడునూతిలో పడవేసెను. ఇట్లు భర్తను చంపి తరుణులును పరస్త్రీ సంగమాభిలాషులును, కామశాస్త్ర ప్రవీణులును, వర్ణ సంకరకారకులును, అయిన అనేకజాతి పురుషులతో ఆలింగన చుంబనాదులతో నిత్యము సంభోగము చేయుచుండెడిది. ఇంతేగాదు. భర్తయందనురాగముతో గూడియున్న భార్యలను దుర్బోధలచేత ఇతరులతో సంభోగము చేయించుచు ఏకపత్నీ వ్రతపరాయణులను భంగపరచి వారితో సంభోగించుచు నిత్యము పరనింద చేయుచు పరద్వేషము కలదై దేవతాద్వేషి అయియుండెను. నిరంతరము దయాశూన్యయై ఆడంబరము చేతగాని, నవ్వుచేతగాని, కపటముచేతగాని, విష్ణు పాదారవిందమును ధ్యానించలేదు. హరికథను వినలేదు. ఇట్లుండగా ఆమెకు యౌవనము పోయి ముసలితనము వచ్చినది. తరువాత వ్రణ వ్యాధి కలిగినది. ఆ కురుపునకు పురుగులు జనించి తరువాత దుర్గంధముతో కూడినదయ్యెను. తరువాత జారులందరు రూపవంతులు మదయుక్తులై వచ్చి చూచి విగతాశులై వేశ్య ఇంటికి వచ్చుట మానివేసిరి. తరువాత పాపాధిక్యముచేత చాలా బాధనొంది ఆ వ్రణవ్యాధితోడనే మృతినొందెను. తరువాత భయంకరులయిన యమదూతలు వచ్చి ఆకర్కశను పాశములచేత కట్టి తీసుకొని పోయి యమునికి అప్పగించిరి. యముడు దానిని చూచి కోపముచేత కళ్ళెర్రజేసి దీనిని భయంకరమగు ముళ్ళతో గూడి, ఇనుముతో చేయబడిన స్తంభమును కాల్చి మండుచుండగా ఆలింగనము చేయించుడని కఠినమైన శిక్షను విధించెను. యముని ఆజ్ఞ మీద భటులు ఆ కర్కశను చేసిన పాపములను చెప్పుచు ఆ వేడి స్తంభమును కౌగలింప చేసిరి. ఆమె పాదములు రెండు పట్టుకొని గిరగిర త్రిప్పి రాతిమీద కొట్టిరి. రక్తమును కాచి త్రాగించిరి. సీసమును కాచి రెండుచెవులలోను పోసిరి. యమకింకరులు యమ, చిత్రగుప్తాజ్ఞలచే అనేక నరక బాధలకు గురిచేసిరి.

ఆ కర్కశ తన పితృ పితామహులతోను, తన బాంధవులతో తనకు పూర్వము పదితరములు తరువాత పదితరముల వారితో ఘోరములైన నరకములందు మహాబాధలు పొంది తరువాత భూమియందు జన్మించెను. భూమియందు పదిహేనుమార్లు కుక్కగ జన్మించినది. అందులో పదిహేనవ జన్మ కళింగదేశమందు బ్రాహ్మణుని ఇంటివద్ద కుక్కగా పుట్టి ఇంటింటికి తిరుగుచుండెను. ఇట్లుండగా ఒకప్పుడు ఆ బ్రాహ్మణుడు కార్తీకమాసమందు సోమవార దినంబున పగలంతయి ఉపవాసముచేసి గృహమునందు శివలింగాభిషేక పూజాదులను చేసి నక్షత్రమండలమును చూచి గృహమునకు బోయి దేవ నివేదన చేసి పిమ్మట బలిదానము కొరకు బయటకువచ్చి భూమిమీద బలిని ఉంచి కాళ్ళు కడుగుకొని ఆచమనము చేసి తిరిగి ఇంటిలోనికి వెళ్ళెను. ఆ కుక్క ఆనాడు పగలంతయి ఆహారము కొద్దియైనను దొరకనందున కృశించినదై కార్తీకసోమవారము రాత్రి విప్రుడువేసిన బలిని భక్షించెను. ఆ బలిభోజనముచేత కుక్కకు పూర్వజన్మ స్మృతిగలిగి బ్రాహ్మణోత్తమా! రక్షింపుము. రక్షింపుమని పలికెను. ఆమాటవిని బ్రాహ్మణుడు బయటకు వచ్చి ఆశ్చర్యముతో గూడినవాడై ఓ శునకమా! మాఇంటిలో ఏమి చేసితివి? రక్షింపుమనుచున్నావని అడిగిన ఆయనతో కుక్క బ్రాహ్మణోత్తమా! వినుము. నేను పూర్వజన్మమందు బ్రాహ్మణస్త్రీని. పాపములను చేయుదానను. వర్ణసంకరము చేసినదానను. అన్యపురుషులను మరగి నిజభర్తను చంపితిని. ఈ విధి పాపములు అనేకములు చేసి చచ్చి యమలోకమునకు పోయి అచ్చట అనేక బాధలనొంది తిరిగి భూమికి వచ్చి 15మార్లు కుక్కగా జన్మించితిని. చివరికి ఇప్పుడు నాకీ జన్మస్మరణ కలిగినది. ఎట్లు కలిగినదో చెప్పు విని తరించెదను. ఆ బ్రాహ్మణోత్తముడు ఈ మాట విని జ్ఞానదృష్టితో చూచి తెలిసికొని ఓ శునకమా! ఈకార్తీక సోమవారమునాడు ప్రదోషసమయము వరకు భుజింపక ఇప్పుడు నేను ఉంచిన బలిని భక్షించితివి గనుక నీకు జన్మస్మృతి గలిగినదని చెప్పెను. ఆ మాటవిని కుక్క బ్రాహ్మణోత్తమా! ఈ కుక్క జన్మనుండి నాకెట్లు మోక్షము గలుగునో చెప్పుమని విప్రుని అడిగెను. ఆ కుక్క ఇట్లు ప్రార్థించగా పరోపకార బుద్ధితో కార్తీకసోమవారములందు తానుజేసిన పుణ్యములో ఒక సోమవార పుణ్యమును కుక్కకు ధారపోసెను. బ్రాహ్మణుడు సోమవార పుణ్యమును ఈయగానే కుక్క దేహమును విడిచి ప్రకాశించుచున్న శరీరముగలదై ప్రకాశించెడి వస్త్రములను ధరించి కైలాసము చేరుకొనెను. కార్తీకమాసమందు సోమవారవ్రతము ఆచరించదగినది. ఎవరు కార్తీక సోమవార వ్రతమును చేయుదురో వారికి మోక్షము హస్తమందుండును. కాబట్టి ఓ జనకమహారాజా! పుణ్యప్రదమైన కార్తీకవ్రతమును నీవు చేయుము.

ఇతి స్కాందపురాణే కార్తీకమహాత్మ్యే ద్వితీయోsధ్యాయసమాప్తః

సభ్యుల కోరిక మీద కార్తీక పురాణం అధ్యాయం ఒక రోజు ముందు పోస్ట్ చేయబడును...

Kartika Puranam - 1

ప్రథమాధ్యాయము

శ్లో!! వాగీశాద్యాస్సుమనసః సర్వార్థానాముపక్రమే!
యన్నత్వా కృతకృత్యాస్స్యుః తం నమామి గజాననమ్!!
ఋషయ ఊచుః

శ్లో!! వశిష్ఠేన విదేహాయ కథితం బ్రూహినో మునే!
శ్రోతుకామావయంత్వత్తః కార్తీకవ్రతముత్తమమ్!!

తా!! నైమిశారణ్యమందు సత్రయాగ దీక్షితులయిన శౌనకాది మహామునులు సూతుని ఒకప్పుడు జనకునకు వశిష్ఠ మహాముని చేత చెప్పబడిన కార్తీక మహాత్మ్యమును సవిస్తారముగా మేము మీవలన వినగోరితిమని అడిగిరి.
సూతుడు శౌనకాది సమస్తమునీశ్వరులారా! వినుడు. ఈ కార్తీకమహాత్మ్యమును వశిష్ఠమహాముని జనకమహారాజుకు చెప్పెను. పూర్వము నారదునకు బ్రహ్మయు, పార్వతికి శివుడు, లక్ష్మీదేవికి విష్ణువు చెప్పినారు. దీనివలన సమస్త సంపదలు ప్రాప్తించును. దీనిని విన్నవారు జననమరణ రూప సంసార బంధనమును త్రెంచుకుని మోక్షము పొందుదురని ఈ విధముగా చెప్పాను.
ఒకానొకప్పుడు దైవవశముచేత సిద్ధాశ్రమమునకు బోవుచు వశిష్ఠ మహాముని జనకమహారాజు గృహమునకు చేరెను. అంత జనకమహారాజు వచ్చిన వశిష్ఠుని చూచి సింహాసనమునుండి దిగి సాష్టాంగ దండ ప్రణామము చేసి సంతోష పులకాంకితుడై అర్ఘ్యపాద్యాదులచేత పూజించి ముని పాదోదకమును తన శిరస్సున చల్లుకొనెను. బంగారపు ఆసనము ఇచ్చి వికసించిన తామరపువ్వుల వంటి కన్నులు గలవాడును, సమస్త జంతువులయందు దయగలవాడును, బాలసూర్య సమాన కాంతిగలవాడును, సమస్త సుగుణ సంపన్నుడు అగు మునికి భక్తి భావముతో ఇట్లని విన్నవించెను.
బ్రాహ్మణోత్తమా! మీదర్శనము వలన ధన్యుడనైతిని. నేను చేయదగిన పుణ్యమింకేమియు లేదు. ఇప్పుడు మా పితరులందరును తృప్తినొందినారు. మహాత్ములయొక్క దర్శనము సంసారులకు దుర్లభము. ఇప్పుడు మీరాక నాకు శుభములకు కారణమైనది అనగా వశిష్ఠమహర్షి వికసించిన ముఖముగలవాడై దయతో గూడినవాడై సంతోషించి చిరునవ్వుతో రాజోత్తమా! నీకు క్షేమమగుగాక. నేను మా ఆశ్రమమునకు బోవుచున్నాను. రేపు మా ఇంటివద్ద యజ్ఞము జరుగును. దానికి తగిన ద్రవ్యము ఇవ్వవలసినదిగా అడిగాడు.
ఆ రాజు మునీశ్వరా! యజ్ఞమునకు కావలసిన ద్రవ్యమును ఇచ్చెదను. కాని వినువారి పాపములను పోగొట్టు ధర్మరహస్యములను నీవలన వినగోరితిని. నీకు తెలియని ధర్మరహస్యములు లేవు కాబట్టి అధిక ఫలము ఇచ్చెడి సూక్ష్మధర్మములను నాకు చెప్పుము. మునీశ్వరా! ధర్మజ్ఞా కార్తీకమాసము సమస్త మాసములకంటెను, సమస్త ధర్మములకంటె ఎట్లు అధికమైనదో దానిని వినగోరితిని నాకు చెప్పుమని అడగగా
వశిష్ఠుడు ఇట్లు పల్కెను. రాజా! పూర్వ పుణ్యమువలన సత్వశుద్ధి గలుగును. సత్వశుద్ధి గలిగిన పుణ్యమార్గమందు అభిలాషగలుగును. లోకోపకారార్థమై నీవడిగిన మాట చాలా బాగున్నది. చెప్పెదను వినుము. విన్నంతనే పాపములు నశించును. సత్త్వగుణము కలుగును. రాజా! సూర్యుడు తులారాశియందుండగా కార్తీకమాసములో చేసిన స్నానము దానము అర్చనము మొదలైనవి మంచి మనస్సుతో ఏవి చేసినను అవి అక్షయములగునని మునీశ్వరులు చెప్పిరి. కార్తీకవ్రతమును తులాసంక్రమణము = సూర్యుడు తులారాశిలో ప్రవేశించుట మొదలుకొని గాని, కార్తీక శుక్ల ప్రతిపత్ మొదలుకొని గాని, ఆరంభించి నెలరోజులు చేయవలెను. ఆరంభమందు ఓ దామోదరా! నేను కార్తీకవ్రతము ఆరంభించుచున్నాను. దానిని నిర్విఘ్నముగా పూర్తిచేయుము అని సంకల్పము చేసి కార్తీకస్నానమారంభించ వలెను. కార్తీకమాసమునందు సూర్యోదయ సమయమున కావేరీనదియందు స్నానమాచరించిన వారికి మహాఫలము కలుగుతుంది. సూర్యుడు తులారాశిని ప్రవేశించినతోడనే మూడులోకములను పవిత్రముజేయుచు గంగ ద్రవరూపమును ధరించి సమస్త జలములయందును ప్రవేశించును. తులారాశియందు కార్తీకమున చెరువులందును, దిగుడు బావులందును, నూతులందును, చిన్నకాలువలందును హరి నివసించియుండును. కార్తీకమందు వ్రతము అన్ని వర్ణముల వారు చేయవచ్చును.
బ్రాహ్మణుడు కార్తీకమాసమందు గంగకుబోయి నమస్కరించి హరిని ధ్యానించి కాళ్ళుచేతులు కడుగుకొని ఆచమనము చేసి శుద్ధుడై మంత్రములచేత భైరవానుజ్ఞను పొంది మొలలోతు జలమందు స్నానము చేయవలెను. తరువాత దేవర్షిపితృతర్పణ మాచరించి హరిభక్తితో అఘమర్షణ మంత్రమును పఠించుచు బొటనవ్రేలి కొనతో ఉదకమును ఆలోడనము చేసి తీరమునకు వచ్చి అచ్చట యక్ష్మతర్పణమును చేసి ధరించిన వస్త్రమును పిడిచికట్టుకొని ఉదకమును వదలి ఆచమనము చేసి శిరస్సును వదలి మిగిలిన శరీరమంతయు తడి వస్త్రముతో తుడుచుకొని నారాయణ ధ్యానమాచరింపుచు ధౌతవస్త్రమును ధరించవలెను. తరువాత గోపీచందనముతో ఊర్ధ్వపుండ్రములను ధరించి సంధ్యావందనముచేసి గాయత్రీజపము చేయవలెను. స్త్రీలు గౌరీజపము చేయవలెను. తరువాత ఔపాసనముగావించి బ్రహ్మయజ్ఞము చేసి తన తోటలోనుండి పుష్పములు తెచ్చి శంఖచక్రములను ధరించిన హరిని భక్తితో సాలగ్రమమందు షోడశోపచారములతో పూజించవలెను. తరువాత కార్తీక పురాణమును పఠించి లేక విని ఇంటికి వెళ్ళి భక్తితో దేవతార్చన చేసి వైశ్వేదేవమును నెరవేర్చి భోజనము చేసి ఆచమనముగావించి, తరువాత పురాణకాలక్షేపమును చేయవలయును.

సాయంకాలముకాగానే ఇతర వ్యాపారములన్నింటినీ ఆపివేసి, విష్ణ్వాలయమునందుగాని, శివాలయమునందుగాని, తన శక్తి కొలది దీపములుబెట్టి భక్ష్యభోజ్యాదులతో స్వామిని పూజించి వాక్శుద్ధితో విష్ణుస్తోత్రమును గాని శివస్తోత్రమునుగాని పఠించి నమస్కారములాచరించవలయును. ఎవడు కార్తీకవ్రతము భక్తితో చేయుచున్నాడో వాడు పునరావృత్తివర్జితమైన వైకుంఠమును బొందుచున్నాడు. పూర్వజన్మార్జితములున్ను ఈ జన్మార్జితములున్ను అయిన సమస్త పాపములు కార్తీకవ్రతమాచరించిన యెడల నశించును. బ్రాహ్మణుడుగాని, క్షత్రియుడుగాని, వైశ్యుడుగాని, శూద్రుడుగాని, ఋషీశ్వరుడుగాని, స్త్రీలుగాని భక్తి శ్రద్ధలతో కార్తీకవ్రతమును జేసిన యెడల వానికి పునరావృత్తిలేని వైకుంఠమునొందుదురు. ఎవ్వడు కార్తీకవ్రతమాచరించు వానిని చూచి సంతోషించునో వానియొక్క పగటికాలమందు ఆచరించిన పాతకము నశించును. ఇందుకు సందేహము లేదు.

ఇతి స్కాందపురాణ కార్తీకమహాత్మ్యే ప్రథమాధ్యాయ సమాప్తః

Srimadhandhra Bhagavatham -- 100 by Pujya Guruvulu Brahmasri Chaganti Koteswara Rao Garu

ఏకాదశ స్కంధము – బ్రహ్మాది దేవతలు శ్రీకృష్ణుని వైకుంఠమునకు పిలువవచ్చుట

కొన్ని సంవత్సరముల తర్వాత ఒకనాడు బ్రహ్మాది దేవతలు కృష్ణ పరమాత్మ మందిరమునకు విచ్చేసి ఆయన దర్శనం చేసుకున్న తర్వాత కృష్ణుడు ‘ఈవేళ ఇంతమంది దేవతలు వచ్చారు. ఏమిటి విశేషం' అని అడిగితే వాళ్ళు 'ఈశ్వరా! రాక్షస సంహారం చెయ్యడం కోసమని మీరు వైకుంఠంనుండి బయలుదేరి ఇక్కడకు వచ్చి కృష్ణుడు అనబడే పేరుతో కొంతకాలం అవతారం స్వీకరించి అందరికీ గొప్ప సులభుడవు అయ్యావు. గోపకులంలో పుట్టి గోవులు, గోపాల బాలురు, గోపకాంతలు అందరూ నీ ప్రేమ అనుభవించేటట్లుగా ప్రవర్తించావు. నీవు వచ్చి నూట ఇరువది అయిదు సంవత్సరములు పూర్తి అయింది. ఇంక నీవు ఈ అవతారమును విడిచిపెట్టి తిరిగి వైకుంఠధామమును చేరి నీ మూల స్థానమునందు ప్రవేశించవలసినది’ అని అడిగారు. భగవానుడు ‘ఓహో! నేను ఈ అవతారమును చాలించవలసిన సమయం ఆసన్నమయినది. అవతార పరిసమాప్తి చేస్తాను. తొందరలోనే బయలుదేరి మీ దగ్గరకు వచ్చేస్తాను’ అని చెప్పి ఒకసారి మనసులో సంకల్పం చేశారు. ‘తాను వెళ్ళిపోయిన తరువాత యాదవులకు నాయకత్వం ఉండదు. ఈ యాదవుల కులం అంతా కూడా తనతోపాటే నశించిపోవాలి. మొత్తం కులనాశనం జరగాలి’ అని తలంచారు. తాను నాయకత్వమునందు ఉండగా దేవతలే వచ్చి నిలబడినా యాదవులను ఎవరూ చెణకలేరు. మనకి కృష్ణ పరమాత్మ తన అవతార పరిసమాప్తిలో కూడా ఒక రహస్యమును ఆవిష్కరిస్తారు. భగవంతుణ్ణి నమ్ముకున్న పరమ భాగవతోత్తములతోటి పరిహాసం ఎంత ప్రమాదమును తీసుకువస్తుందో చూపిస్తారు. ప్రమాదంతో కూడిన పనిని యాదవులచేత చేయించారు.

విశ్వామిత్ర వశిష్ఠ నారదాది మహర్షులు శ్రీకృష్ణుని సందర్శనమునకు వచ్చుట

ఒకరోజున అసితుడు, విశ్వామిత్రుడు, దుర్వాసుడు, భ్రుగువు, అంగీరసుడు, కశ్యపుడు, వామదేవుడు, వాలఖిల్యుడు, అత్రి, వశిష్ఠుడు వంటి మహర్షులు అందరూ కృష్ణ పరమాత్మ దర్శనమునకు వచ్చారు. ఒక్కొక్కరు మహాపురుషులు. వారి పేరు విన్నంత మాత్రం చేత పాపరాశి అంతా ధ్వంసం అయిపోతుంది. వారందరూ కృష్ణ భగవానుడిని చూసి ఒకమాట. 'నిన్ను సేవించని రోజు జీవితంలో ఏది ఉన్నదో అది నిరర్ధక మయిన రోజు. కొందరు ఈశ్వరుడు తప్ప మిగిలిన అన్నిటివైపు తిరుగుతారు. అలా తిరగడం వలన మనుష్య జన్మ నిరర్థకం అవుతుంది. ఆ తరువాత మరల ఎక్కడికి వెళ్ళిపోతాడో తెలియదు. వీళ్ళు పొందిన మనుష్య జన్మ గొప్పతనం వీళ్ళకి తెలియక ఈ శరీరమును నిలబెట్టుకోవడమే గొప్ప అనుకుని, కేవలం దీనిని పోషించుకొని దీనితో అనుభవించిన సుఖమును సుఖమనుకొని గడిపివేస్తున్నారు. ఈ శరీరమును అరణ్యంలోకి వెళ్లి దాచుకున్నా ఇది ఉండదు వెళ్ళిపోతుంది. అలాంటి శరీరమునందు మగ్నులై వెళ్ళిపోతున్నారు. ఈ కాలమునందు ఇలాంటి ఏమీ తెలియని అజ్ఞానమునకు హద్దులు లేని గోపాలబాలురతో కలిసి నువ్వు తిరిగి, కౌగలించుకొని, ఆడి పాడి ఇంతమందిని తరింపజేశావు. కృష్ణా! నీ లీలలు రాబోవుతరంలో విన్న వారిని, చదివిన వారిని, చెప్పిన వారిని, గోవిందనామమును పలికిన వారిని గట్టెక్కిస్తాయి. తండ్రీ! నీవు అంత గొప్ప అవతారమును స్వీకరించావు. ఇలాంటి మూర్తి మరల దొరకదు. ఒక్కసారి నిన్ను కనులార దర్శిద్దామని వచ్చాము’. వాళ్ళకి అవతార పరిసమాప్తి అయిపోతున్నదని తెలుసు. ఈశ్వరా! నీలాంటి అవతారం మళ్ళీ వస్తుందా? అని మహర్షులు ఆపాదమస్తకం ఆ కృష్ణుడి వంక చూసి పొంగిపోయారు.

ఈ సంసారమును దాటడానికి నీ పాదములు ఆధారము. వచ్చే కష్టములు తొలగిపోవడానికి నీ పాదములు ఆధారము. వేదములను నీ పాదములు ఆభరణములు. నీ చరణారవిందములను ఈ మాంసనేత్రముతో చూడాలని వచ్చాము. మరల ఇటువంటి పాదములు మాకు దొరుకుతాయా? ఇవి ‘అంగనామంగనామంతరే మాధవం’ అని కొన్నివేలమంది గోపకాంతల మధ్యలో ఏమీ తెలియని వాడిలా గోపకాంతల చేతులు పట్టుకుని నర్తించిన పాదములు ఈ శ్రీపాదములు. నీ పాదములను గోపాల బాలురు ‘మా కృష్ణుడు’ అని అనుకున్నారు తప్ప శ్రీమన్నారాయణుడని తెలియక ఆడుకున్న పాదములు. ఈ పాదములు వాళ్ళతో ఆడుకున్నపుడు వాళ్ళని తన్నిన పాదములు. లక్ష్మీదేవి అంతటిది వాటికి నమస్కరించడానికి ఉవ్విళ్ళూరుతుందని తెలియక హేలగా ఆ పాదములను ఒళ్ళో పెట్టుకుంటే గోపాలబాలుర చేత ఒత్తబడిన పాదములు. ‘బ్రహ్మ కడిగిన పాదము’ అని బ్రహ్మగారి చేత కడిగించు కొనిన పాదములు. ఇంతమందిని తరింప జేసినా ఆ పాదములను ఒక్కసారి చూసి తరించి పోదామని వచ్చాము కృష్ణా’ అని ఆ పాదముల వంక చూసి స్తోత్రం చేశారు.

కృష్ణా! నీనామము, నీ లీలలు, నీ కీర్తి, నీ కథలు ఎక్కడ స్తోత్రం చేయబడుతుంటాయో అక్కడ మళ్ళీ ఇలాంటి అవతారం ఉంటుందా అని ముప్పయిమూడుకోట్ల మంది దేవతలు కూడా కూర్చుని వింటారు. కలియుగమునకు నీ నామమే రక్ష. నీది చాలా తేలికయిన నామము. గోవింద నామము నీ అంతట నీవు కష్టపడి సంపాదించుకున్న నామము. ఏడేండ్ల బాలుడవై ఏడు రాత్రులు ఏడు పగళ్ళు కొండను ఎత్తి నిలబెట్టి గోపకులను రక్షించి నీవు సంపాదించుకున్న నామము. స్వామీ నిన్ను మరల ఎప్పుడు చూస్తాము? ఒక్కసారి నిన్ను ఆపాదమస్తకం చూసి తరించిపోదామని వచ్చాము’ అని స్తోత్రం చేశారు.

కృష్ణపరమాత్మ నవ్వి ‘నేను కూడా మిమ్మల్ని రప్పించడానికి కారణం ఉన్నది. మీరు నన్ను చూసి తరించారు కదా! చెప్పవలసిన మాట చెప్పారు. ఇదే లోకం కూడా తెలుసుకోవాలి. నేను నా మనస్సులో చేసిన సంకల్పం తీరడానికి మీరు ఒకసారి నది ఒడ్డుకు వెళ్ళండి. నదీ స్నానం చేయండి. అవతార పరిసమాప్తికి యాదవకుల నాశనం జరగాలి’ అని చెప్పాడు. ఈ మహర్షులందరూ వెళ్ళి నదిలో స్నానం చేసి నది ఒడ్డున కూర్చుని భగవంతుని కథలు తలుచుకుని పొంగిపోతున్నారు.

ఋషుల శాపము

వారికి కొద్ది దూరంలో ఉన్న కొందరు యాదవులు నవ్వుతూ తుళ్ళుతూ దూరంనుండి ఆ మహర్షులను చూసారు. కృష్ణుని ప్రచోదనం చేత వాళ్ళలో ఒక చిత్రమయిన బుద్ధి పుట్టింది. సాంబుడికి చీరకట్టి ఆడదానిలా అలంకరించి కడుపు ఎత్తుగా కనపడేటట్లు చేసి వీళ్ళు ఏపాటి పరిజ్ఞానంతో చెపుతారో చూద్దామని అతడిని మహర్షుల దగ్గరికి తీసుకువచ్చారు. వారు సాంబుడిని మహర్షుల ముందు నిలబెట్టి ‘మీరు మహాత్ములు కదా! మీకు తెలియని విషయములు ఉండవు. మీరు త్రికాలవేదులు. ఈ ఆడపిల్ల కడుపులో మగవాడు ఉన్నాడా? ఆడపిల్ల ఉన్నదా? కవలలు ఉన్నారా? ఏ విషయం మాకు చెప్పండి’ అన్నారు. అనేసరికి వాళ్ళు ఆ స్త్రీవంక చూశారు. వాళ్లకి మహా ఆగ్రహం వచ్చింది. ‘మీకు భగవద్భక్తులతో పరాచికమా? కృష్ణుడు ఉన్న గడ్డమీద ఉన్న మీరు ఇటువంటి పరిహాసం చేయడానికి సిగ్గుపడడం లేదా? ఏ కృష్ణ భగవానుడు బ్రాహ్మణులను చూడగానే భక్తితో సేవిస్తారో, వాళ్ళ కాళ్ళు కడిగి నీళ్ళు తలమీద చల్లుకుంటాడో అటువంటి కృష్ణుడితో కలిసివున్న మీకు ఇంతటి దుస్సాహసమా? మాతో పరిహాసమా? అని వాళ్ళు
'కొడుకూ కాదు, కూతురూ కాదు. క్షణం ఆలస్యం లేకుండా ఆమె కడుపునుంచి ముసలం ఒకటి పుడుతుంది. ఆరోకలి మీ అందరి తీట తీరుస్తుంది. దానితో మీ యదుకులం నాశనం అవుతుంది. పరిహాసం చేస్తున్న వారికి భయం వేసింది. ఇలా అన్నారేమిటని సాంబుడికి చీర విప్పారు. ఆ చీరలోంచి కడుపు దగ్గర నుంచి ఒక పెద్ద ఇనుప రోకలి కిందపడింది. వాళ్లకి భయంవేసి ఆ రోకలి తీసుకుని పరుగుపరుగున కృష్ణ పరమాత్మ దగ్గరకు వెళ్ళి 'మేము తెలియక మహర్షులతో పరిహాసం ఆడాము. వారు శపించారు. ఈ రోకలి పుట్టింది. ఇప్పుడు మమ్మల్ని ఏమి చేయమంటావు? అని అడిగారు. కృష్ణపరమాత్మ – ఈమధ్య దుర్నిమిత్తములు కనపడుతున్నాయి. ఇవి యదుకుల నాశనమును సూచిస్తున్నాయి. మీ అందరు ఆ ఇనప ముసలము చేత మరణిస్తారు. దీనిని తీసుకుని సముద్రపు ఒడ్డుకు వెళ్ళండి. అక్కడ పెద్ద శిఖరం ఒకటి ఉన్నది. ఆ శిఖరం మీద ఈ ఇనుప ముసలమును అరగదీసి దీనిని సముద్రంలో కలిపివెయ్యండి’ అని చెప్పాడు. వారు ఆ ముసలమును పట్టుకుని ఆ శిఖరం మీదికి వెళ్ళి ఆ ముసలమును అరగదీయడం మొదలు పెట్టారు. అది కరిగి కరిగి నల్లని తెట్టు కారుతోంది. ఆ తెట్టు తీసుకువెళ్ళి సముద్రంలో కలిపేస్తున్నారు. అరగదియ్యగా అరగదియ్యగా చివరకు చిన్న ఇనప ములుకు ఒకటి మిగిలింది. ఆ ములుకు వల్ల ప్రమాదం ఏమీ లేదని భావించి ఆ ములుకును సముద్రంలోకి విసిరేశారు.

ఆ ములుకును ఒక చేప మింగింది. ఒక బోయవాడు పక్షులు దొరక్క చేపలు పట్టుకుందుకు సముద్రం దగ్గరకు వచ్చాడు. వాడి వలలో ఈ చేప పడింది. వాడు యింటికి వెళ్ళి ఈ చేపను కోసాడు. దాని కడుపులోంచి ఆ ఇనుప ముల్లు బయట పడింది. ఆ ఇనపముల్లును తన బాణమునకు పెట్టుకుని ఆ బాణంతో దేనిని కొట్టాలా అని అడవిలో తిరుగుతున్నాడు.

కృష్ణుడు – ఉద్ధవుడు

ఈలోగా ‘అవతార పరిసమాప్తి జరిగిపోతుంది. యదుకుల నాశనం అయిపోతుంది. మీరు తొందరగా ద్వారకా నగరమును విడిచి పెట్టెయ్యండి’ అని కృష్ణ పరమాత్మ చెప్పడాన్ని ఉద్ధవుడు విన్నాడు. ఆయన కృష్ణుడి దగ్గరకు వెళ్లి ‘కృష్ణా! మేము నీతోకలిసి ఆడుకున్నాము, పాడుకున్నాము, అన్నం తిన్నాము, సంతోషంగా గడిపాము. ఇలాంటి కృష్ణావతారం అయిపోతోందంటే నేను తట్టుకోలేక పోతున్నాను. నేను ఉండలేను. నా మనసు శాంతించేటట్లు నిరంతరము నీతో ఉండేటట్లు నాకేదయినా ఉపదేశం చెయ్యి’ అన్నాడు. కృష్ణ పరమాత్మ కొన్ని అద్భుతమయిన విషయములను ఉద్ధవుడితో ప్రస్తావన చేస్తారు. ఇది మనం అందరం కూడా తెలుసుకుని జీవితంలో పాటించవలసిన కృష్ణ పరమాత్మ చిట్టచివరి ప్రసంగం. దీని తర్వాత ఇంక వారు మాట్లాడలేదు. ఇది లోకమును ఉద్ధరించడానికి ఉద్ధవుడిని అడ్డుపెట్టి చెప్పారు.

‘ఉద్ధవా! నేటికి ఏడవరాత్రి కలియుగ ప్రవేశం జరుగుతుంది. ఏడవరాత్రి లోపల ద్వారకా పట్టణమును సముద్రం ముంచెత్తేస్తుంది. సముద్ర గర్భంలోకి ద్వారక వెళ్ళిపోతుంది. ద్వారకలో ఉన్న వారందరూ మరణిస్తారు. తదనంతరం కలియుగం ప్రవేశిస్తుంది. కలియుగం ప్రవేశించగానే మనుష్యుల యందు రెండు లక్షణములు బయలుదేరతాయి. ఒకటి అపారమయిన కోర్కెలు. రెండు విపరీతమైన కోపం. ఎవ్వడూ కూడా తన తప్పు తాను తెలుసుకునే ప్రయత్నం కలియుగంలో చెయ్యడు. ప్రతివాడికీ కోపమే. ప్రతివాడికీ కోర్కెలే. కోర్కెలచేత అపారమయిన కోపముచేత తమ ఆయుర్దాయమును తాము తగ్గించేసుకుంటారు. కోపముచేతను, అపారమయిన కోర్కెల చేతను తిరగడం వలన వ్యాధులు వస్తాయి. వీళ్ళకు వ్యాధులు పొటమరించి వీళ్ళ ఆయుర్దాయమును వీళ్ళు తగ్గించేసుకుంటారు.

కలియుగంలో ఉండే మనుష్యులకు రానురాను ‘వేదము ప్రమాణము కాదు – యజ్ఞయాగాదులు చేయకండి – వేదము చేత ప్రోక్తమయిన భగవన్మూర్తులను పోషించకండి’ అని చెప్పిన మాటలు బాగా రుచించి కోట్ల జన్మల అదృష్టము చేత వేదము ప్రమాణమని అంగీకరించగల స్థితిలో పుట్టిన వాళ్ళు కూడా వేదమును వదిలిపెట్టేసి తమంత తాముగా పాషండ మతములను కౌగలించుకుని అభ్యున్నతిని విడిచిపెట్టి వేరు మార్గములలో వెళ్ళిపోతారు. అల్పాయుర్దాయంతో జీవిస్తారు. పూజలు తమ మనసును సంస్కరించుకోవడానికి, ఆచారమును తమంత తాము పాటించడానికి వచ్చాయి. తక్కువ పదార్ధమును తిని శరీరమును నిలబెట్టుకుని మరింత పవిత్రంగా పూజ చేసుకోవడం కోసమని ఉపవాసమనే ఆచారం వచ్చింది. రానురాను కలియుగంలో ఏమవుతుందంటే ఆచారములను విడిచి పెట్టేయడానికి ప్రజలు ఇష్టపడతారు. ఆచారం పక్కన పెట్టేసి ఆచారం లేని పూజ చేయడానికి ఇష్ట పడతారు. ఆచారం అక్కర్లేదనే పూజలు ఏమి ఉంటాయో వాటియందు మక్కువ చూపిస్తారు. వాటివలన ప్రమాదము కొని తెచ్చుకుంటున్నామని తెలుసుకోరు. అంతశ్శుద్ధి ఉండదు. చిత్తశుద్ధి ఏర్పడదు. ఆచారమును, సంప్రదాయమును విడిచిపెట్టిన పూజలయందు ఎక్కువ మక్కువ చూపించి తిరగడం ప్రారంభం చేస్తారు. మంచి ఆచారములు మనస్సును సంస్కరిస్తాయని తెలుసుకోవడం మానివేసి ఏ పూజచేస్తే, ఏ రూపమును ఆశ్రయిస్తే ఆచారం అక్కర్లేదని ప్రచారం ఉంటుందో అటువైపుకే తొందరగా అడుగువేస్తారు. దానివలన తాము పొందవలసిన స్థితిని పొందలేమని తెలుసుకోలేక పోతారు. ఇంద్రియములకు వశులయిపోతారు.

/

Photo from perkacm

Video from perkacm

Srimadhandhra Bhagavatham -- 94 by Pujya Guruvulu Brahmasri Chaganti Koteswara Rao Garu

శ్రీకృష్ణుని మహిమ నారదుండరయుట

నారదమహర్షి అన్ని లోకములు తిరుగుతున్నప్పుడు ఆయనతో ఎవరో ‘నారదా, కృష్ణుడు పదహారు వేలమందిని పెళ్లి చేసుకున్నప్పుడు నీవు వెళ్ళావా? ఆయన అంతమందిని ఎన్ని రోజులు పెళ్ళి చేసుకున్నాడు? ఆయన నరకాసురుడి మీదికి యుద్ధమునకు వెళ్ళినపుడు నరకాసురుడు తీసుకువచ్చి కారాగారంలో బంధించి దాచిన పదహారు వేలమంది రాజ కుమార్తెలను తన రాజధానికి తీసుకువచ్చి అందరికి సౌధములు నిర్మించి ఒకే ముహూర్తంలో ఒకే కృష్ణుడు పదహారు వేలమంది కృష్ణులై తాళి కట్టారట’ అన్నారు. ఈ మాటలు విని నారదుడు ఆశ్చర్యపోయి ఇది ఎలా జరుగుతుంది? అన్నాడు. అనగా అంతటి జ్ఞాని ఎటువంటి మోహమునకు గురి అయ్యారో గమనించాలి. తాళి అయితే కట్టాడు. మరి సంసారం ఎలా చేస్తూ ఉంటాడు? అనుకుని చూసి వద్దామని కృష్ణుని దగ్గరకు బయలుదేరి భూలోకమునకు వచ్చాడు. ద్వారకానగరంలోకి ప్రవేశించాడు. ద్వారకా నగరం పరమ రమణీయంగా ఉన్నది. ఆ నగరంలోని ఒక ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు. అది కృష్ణ పరమాత్మ వివాహం చేసుకున్న స్త్రీలలో ఒకస్త్రీ గృహం. ఆవిడ తామర పూవువంటి తన చేతితో వింజామర చేత పట్టి కృష్ణ భగవానునికి విసురుతోంది. భార్యచేత సేవలు పొందుతున్నాడని వెనక్కి వెళ్ళిపోబోతుండగా అటు తిరిగి కూర్చుని సేవలందుకుంటున్నవాడు వెనక కన్ను లేకుండానే ఇతనిని గమనించి తాను కూర్చున్న ఆసనం దిగి నారదునికి ఎదురు వచ్చి అలా వెళ్ళిపోతున్నారే నారదా! లోపలికి రండి. మీరు నాతో ఏదయినా పని ఉండి వచ్చారా? మీరు ఏ పని చెప్పినా ఆ పనిని ఔదల దాల్చి చేయడానికి ఈ సేవకుడు సిద్ధంగా ఉంటాడు ’ అన్నాడు. నారదుడు ‘కృష్ణా! మహానుభావా! దామోదరా నీవు భక్తులపాలిట సర్వ కాలముల యందు కల్పవృక్షము వంటి వాడివి. దుష్ట జనులను నిగ్రహించడానికి నీవు ఇటువంటి అవతారములను స్వీకరిస్తావు. ఏ నీ పద సేవ చేయాలని బ్రహ్మాది దేవతలు కోరుకుంటారో అటువంటి నీ పాదపద్మముల యందు నిరంతరమూ నా మనస్సు వశించి ఉండే వరమును నాకు ఇవ్వవలసినది’ అని నారదుడు కృష్ణుని అడిగాడు. బయటికి వచ్చి ఈ ఇంట్లో ఉన్నాడు కాబట్టి పక్క ఇంట్లో ఎలా ఉండగలడు అనుకుని ఆ ఇంట్లోకి తొంగి చూశాడు. ఒక్కొక్క ఇంట్లోకి వెళ్లి ఇలా తలుపు తీసి చూశాడు. ఎక్కడికి వెళ్ళినా సంసారిలాగే కనపడుతున్నాడు. ఎక్కడా పరబ్రహ్మలా లేడు. ఎక్కడికి వెడితే అక్కడే ఉన్నాడు. అన్నీ చూసి బయటకు వచ్చి అంతఃపురమునందు నిలబడిన నారదుడు – ఏమి ఆశ్చర్యము! ఏమి ఆనందము! ఏమి కృష్ణ పరమాత్మ! మహానుభావుడు ఇంతమందితో రమిస్తున్నాడు. ఎలా? ఏకకాలమునందు అగ్నిహోత్రము ఎన్ని వస్తువులను కాల్చినా వాటి పవిత్రత కాని, అపవిత్రత కాని తనకి అంటనట్లు సూర్యకిరణములు బురద మీద పడినా, సజ్జనుడి మీద పడినా, దుర్జనుడి మీద పడినా సూర్యునికి అపవిత్రత లేనట్లు ఇన్ని ఇళ్ళల్లో సంసారం చేస్తున్నవాడు సంసారాతీతుడై ఉన్నాడు’ అని పొంగిపోయి ఆనందంతో వైకుంఠమునకు వెళ్ళిపోయాడు.

ఇది కృష్ణ పరమాత్మ ఆశ్చర్యకరమయిన సంసార రీతి. దీనివలన మనకు ఏమి తెలుస్తున్నది? కృష్ణ పరమాత్మ అన్ని వేలమంది కన్యలను వారిని ఉద్ధరించాలని చేసుకున్నాడు. ఇది కృష్ణ పరమాత్మ వ్యాపకత్వమును, విష్ణు తత్త్వమును ఆవిష్కరిస్తుంది. కృష్ణుడి చేష్టితములను మీరు వేలెత్తి చూపించే ప్రయత్నం చేయకూడదు. నారదుడంతటి వాడు నమస్కరించి వెనుదిరిగాడు. మనం ఎంతటి వారము! ఈ లీల విన్న తరువాత పొంగిపోయి ఎవరు కృష్ణ పరమాత్మకి నమస్కరించి వ్యాపకత్వము ఉన్న స్వామి అంతటా ఉన్నాడని గ్రహించి ఆనందిస్తారో వారికి స్వామి ఒక వరం ఇచ్చారు. ఎవరయితే పరమభక్తితో కృష్ణ భగవానుని సంసారమును నారదుడు చూసే ప్రయత్నము చేసి తాను ఆనందించిన కథా వృత్తాంతమును విని పరమాత్మకు నమస్కరిస్తున్నారో, వారియందు కృష్ణ భక్తి ద్విగుణీకృతమై వారు భగవంతుడిని తొందరగా చేరుకుంటారు. దానితో పాటు ఇహమునందు అపారమయిన ధనమును పొంది పశు, పుత్ర, మిత్ర, వనితాముఖ సౌఖ్యములన్నిటిని అనుభవించగల స్థితిని కృష్ణ పరమాత్మ వారికి కల్పిస్తాడని ఆ ఆఖ్యానమును పూర్తిచేశారు.

భీముడు జరాసంధుని వధించుట

ఒకనాడు కృష్ణపరమాత్మ నిండు పేరోలగంలో సభ తీర్చి ఉన్నాడు. ఒక బ్రాహ్మణుడు సభలోకి వచ్చి ఒక మాట చెప్పాడు. జరాసంధుడనే రాజు అనేకమంది రాజులను ఓడించి కారాగారంలో బంధించాడు. వారందరూ కూడా అనేకమయిన హింసలు పొందుతున్నారు. మీరు త్వరలో విచ్చేసి జరాసంధుడిని వధించి ఆ రాజులందరికీ స్వేచ్ఛ కలిగేటట్లుగా అనుగ్రహించ వలసినది’ అని కోరాడు. ఆమాటలు విన్న కృష్ణ పరమాత్మ సంతోషించి ‘తప్పకుండా మేము తొందరలో వచ్చి జరాసంధుడిని వధిస్తాము’ అని మాట ఇచ్చి ఈ సందర్భంలో ఏం చేస్తే బాగుంటుందో ఆలోచనను చెప్పమని ఉద్ధవుడిని అడిగారు. పరమాత్మ అన్నీ తెలిసు ఉన్న వాడయి ఉండి ఉద్ధవుడిని అడగడం ఎందుకు? ఈశ్వరుడికి సహకరించిన పుణ్యమును పదిమందికి కట్టబెడతారు. ఉద్ధవుడు 'ఇటువంటి కార్యం చేసేముందు ఒకపని చేస్తే బాగుంటుంది.

ధర్మరాజు గారి చేత రాజసూయయాగం చేయించి ఆ యాగం చేసేటప్పుడు నాలుగు దిక్కులా ఉండే రాజుల పీచమణచడానికి నలుగురిని చంపవలెను కనుక ఆ సందర్భంలో జరాసంధుడిని కూడా వధించి రాజసూయ యాగం చేస్తే బాగుంటుంది మీరు అలా ఆలోచించండి’ అన్నాడు. ‘చాలామంచి ఆలోచన చెప్పావు’ అని కృష్ణ పరమాత్మ ఇంద్రప్రస్థమునకు చేరుకున్నారు.

ధర్మరాజు కృష్ణ పరమాత్మకు ఎదురువచ్చి స్వాగతం పలికాడు. రాజసూయ యాగం చేయడానికి సంకల్పం జరిగింది. వెంటనే ధర్మరాజు గారు తన సోదరులను పిలిచి నలుగురినీ నాలుగు దిక్కులకు పంపారు. నాలుగు దిక్కులకు వెళ్ళిన వారు అన్ని దిక్కుల వాళ్ళని ఓడించి తిరిగి వచ్చారు. ధర్మరాజుగారి పేరు చెప్పగానే ఎవరూ వ్యతిరేకించిన వారు లేరు ఒక్క జరాసంధుడు తప్ప. ఏమి చెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తుంటే కృష్ణ పరమాత్మ ‘ధర్మజా! నీవు బెంగ పెట్టుకోవద్దు. జరాసంధుడిని వధించడం కోసమని నేను అర్జునుడు భీముడు బ్రాహ్మణ రూపంలో వెళతాము. జరాసంధుడి దగ్గర ఒక మంచి అలవాటు ఉన్నది. వాడు బ్రాహ్మణులు ఏదయినా అడిగితే లేదనకుండా ఇచ్చేస్తాడు. బ్రాహ్మణరూపంలో వెళ్లి యుద్ధభిక్షను అడుగుతాము. ఇస్తానన్న తరువాత తప్పుకోవడానికి వీలులేదు. వాడు యుద్ధం చేస్తాడు. యుద్ధంలో జరాసంధుడు మరణిస్తాడు. తరువాత రాజసూయ యాగం చేద్దాము’ అని ముగ్గురూ బ్రాహ్మణ రూపములు ధరించి మగధ దేశమునకు వెళ్ళారు. జరాసంధుడు బయటకు వచ్చి మీకేమి కావాలి?' అని అడిగాడు. వాళ్ళు మాకు యుద్ధభిక్ష కావాలి అన్నారు. బ్రాహ్మణులయిన వారు యుద్ధ భిక్ష కోరడం ఏమిటి అని జరాసంధుడు వారి ముగ్గురిని తేరిపార చూశాడు. వాడేమీ తెలివి తక్కువ వాడు కాదు. వచ్చినవాళ్ళు కృష్ణ భీమార్జునులని గుర్తించాడు. కృష్ణుడిని చూసి ఒక మాట అన్నాడు. జరాసంధుడు కృష్ణుని చేతిలో 17 సార్లు ఓడిపోయాడు. 18 వ సారి జరాసంధుడిని తప్పించుకుని ద్వారకకు పారిపోయి అక్కడ ఉన్నాడు. 18 వ సారి కృష్ణుడు ఓడిపోయినట్లు నటించాడు. ఆయన అలా ఓడిపోయినట్లు నటించడానికి కారణమే జరాసంధుడు చచ్చిపోవడానికి కారణం అవుతుంది. 17 సార్లు తాను ఓడిపోయానన్నది జరాసంధుడు మరచిపోయాడు. 18 వ సారి కృష్ణుడు పారిపోయాడు అన్నది గుర్తు ఉన్నది.

'ఏమి వింతయ్యా! నేను యుద్ధమునకు వస్తే పారిపోయిన వాడివి ఇవాళ వచ్చి యుద్ధభిక్ష అడుగుతున్నావు. అడగడానికి నీకు సిగ్గు లేకపోవచ్చు. కానీ నీతో యుద్ధం చేయడానికి నేను సిగ్గుపడుతున్నాను. పారిపోయిన వాడితో నాకు యుద్ధం ఏమిటి? నేను నీతో యుద్ధం చేయను” అన్నాడు. ఈశ్వరుని అధిక్షేపించడంలోనే వాని మరణం వచ్చింది.

‘కృష్ణా నాతో యుద్ధ భూమిలో నిలబడడం అంటే అంత తేలికయిన విషయం కాదు. ముందు నువ్వు పక్కకి వెళ్ళు. అర్జునుడు మంచి బలపరాక్రమములు ఉన్నవాడు. గాండీవం పట్టుకుంటే శత్రువులను దునుమాడుతాడు. కానీ అతడు నాకంటే చిన్నవాడు. వీనికన్న పెద్దవాడు భీముడు. అతడు మహా బలవంతుడు. పైగా వాయుపుత్రుడు. నాతో బలమునకు సరిపోతాడు’ అని మిక్కిలి కోపంతో చెయ్యి విసిరి యుద్ధమునకు రమ్మనమని అవతల వాళ్ళని లాగడం మొదలు పెట్టాడు. భీమసేనుడు జరాసందునితో యుద్ధానికి సిద్ధపడ్డాడు.

వెంటనే మల్లయుద్ధం చేయడానికి వీలుగా ఒకచోట భూమిని సమతలంగా తయారుచేశారు. జరాసంధుడు భీమసేనుడు ఇద్దరూ మల్లయుద్ధం మొదలుపెట్టారు. భయంకరమయిన యుద్ధం సాగుతోంది. ఇద్దరూ కూడా ఒకరికొకరు తీసిపోని రీతిలో కొట్టుకుంటున్నారు. ముక్కుల్లోంచి కళ్ళల్లోంచి నెత్తురోడి పోయి యిద్దరూ కూడా ఎర్రటిరంగులోకి మారిపోయారు. అలా కొట్టుకుంటున్నారు. బీమునిలో ఉండే తేజస్సు క్షీణించకుండా కృష్ణ పరమాత్మ తనలో ఉన్న తేజస్సును భీమసేనుడియందు ప్రవేశపెట్టారు. కృష్ణుడు తేజస్సు కలియడం వలన భీమసేనుడి తేజస్సు క్షీణించలేదు. జరాసంధుడిది పదివేల ఏనుగుల బలం. యుద్ధంలో వాడేమీ సామాన్యుడు కాదు. యుద్ధం జరగగా జరగగా జరాసంధుడి శక్తి క్షీణించడం మొదలుపెట్టింది. ఎడతెరపి లేని యుద్ధం చేస్తున్న భీమసేనుడి వంక చూసి కృష్ణ పరమాత్మ ఒక్కసారి ఆయన దృష్టిని ఆకర్షించేటట్లుగా పిలిచి చెట్టుకొమ్మ తీసి దానిని రెండుగా చీల్చి చూపించారు. ఆ సంజ్ఞను భీముడు అర్థం చేసుకుని జరాసంధుని ఒకకాలును తన రెండు కాళ్ళతో తొక్కిపట్టి రెండవ కాలును పట్టుకుని ఉత్తరించేస్తే, శరీరంలో సగభాగం తలవరకూ జరాసంధుడి శరీరం రెండు ఖండములుగా విడిపోయింది. ఆ రెండిటిని భీముడు అటూ యిటూ విసిరేశాడు. ఆ రోజున జరాసంధుడు మరణించాడు. అతని మరణానంతరం కృష్ణుడు అక్కడ ఉన్న రాజులందరినీ విడిపించాడు. ‘ధర్మ బద్ధమయిన పాలన చేసే వాడు ఎవడు ఉంటాడో, వానియందు నేను సర్వకాలముల యందు ప్రీతిని కలిగి ఉంటాను. అందుకని మీరు ధర్మ బద్ధంగా పరిపాలించండి’ అని చెప్పి ఆ రాజులకు హితోపదేశం చేసి విడిచి పెట్టేశారు. ఆ రాజులందరూ కూడా బయలుదేరి వెళ్ళిపోయారు. జరాసంధుని వద్ద ఉన్న ధనకనకవస్తు వాహనములను పట్టుకుని కృష్ణ భీమార్జునులు ఇంద్రప్రస్థమునకు చేరుకున్నారు. రాజసూయ యాగము చేయడానికి ధర్మరాజు సంకల్పం చేశారు.

Video from perkacm

కృష్ణ భగవానుడి వేరొక మేనత్త ఉంది. ఆవిడ పేరు శ్రుతకీర్తి. శ్రుతకీర్తికి ఒక కుమార్తె ఉంది. ఆమెపేరు భద్ర. ఆమెకు చిన్నతనం నుండి కృష్ణుడిని వివాహం చేసుకోవాలని కోరిక. కృష్ణ పరమాత్మ ఆ కన్యను వివాహం చేసుకున్నారు.
తదనంతరము మద్రరాజు కుమార్తె అయిన లక్షణ అనబడే కన్యను వివాహం చేసుకున్నారు.
అలా భగవానుడికి ఎనమండుగురు భార్యలయ్యారు. అష్టభార్యలతో సర్వ సంపదలతో భగవానుడు తులతూగుచున్నాడు. ఎనమండుగురు భార్యలు అని చెప్పడం వెనక ఒక రహస్యం ఉంది. యథార్థమునకు కృష్ణ భగవానుడు అంతమంది స్త్రీలను వివాహం చేసుకుని దక్షిణ నాయకుడై వీళ్ళందరితో సరససల్లాపములతో కాలం గడపాలని వచ్చిన అవతారం కాదు. కృష్ణ పరమాత్మ అవతారమును అర్థం చేసుకోవడం చాలా కష్టం.
భార్య అనే శబ్దము చేత ఆరు లక్షణములను ఆవిష్కరిస్తారు. భార్య అనగానే ఆమె భర్తతో ఆరు రకములయిన సంబంధములను కలిగి ఉంటుందని మనము అర్థం చేసుకోవాలి. ఈ ఆరు లక్షణములు ఆమెకు వేరొక పురుషునితో ఉండవు. భార్య అనునది భర్తకి మాత్రమే చెందినది. ఈశ్వర చైతన్యం లేకపతే ఎనిమిది వస్తువులు జడం అయి ఉండిపోతాయి. ప్రకృతి ఎనిమిది రకములుగా భాసిస్తూ ఉంటుంది.
భూమిరాపోనలో వాయుః ఖం మనో బుద్ధిరేవ చ!
అహంకార ఇతీయం మే భిన్నా ప్రకృతి రష్టధా!!
అవే పృథివి ఆపస్ తేజో వాయు ఆకాశములనబడే పంచభూతములు మరియు మనస్సు బుద్ధి అహంకారములు. మొత్తం ఎనిమిది. ఈ ఎనిమిదింటి సంఘాతమే ఈ శరీరము. ఈశ్వరుడు పురుషుడై జడమయిన ప్రకృతికి చైతన్యము కలిగిస్తాడు. ఈ ఎనిమిది ఈశ్వరుడు లోపల ఉన్నప్పుడు మాత్రమే కదులుతున్నాయి. ఈశ్వరుడు లేకపోతే శివము శవము అయిపోతుంది. ఈ ఎనిమిదింటిని కదుపుతున్నవాడు ఎవరో వాడు పురుషుడు. కాబట్టి కృష్ణుడు ఎనమండుగురినే చేసుకోవాలి. అందుకనే కృష్ణునికి భార్యలు ఎనిమిదిమంది. ఇదీ అందులో వున్న రహస్యం.
జ్ఞాన స్థాయిలో దర్శనం చేసిన వారికి మాత్రమే ఈ విషయం అవగాహన అవుతుంది. అందుకనే భాగవతమును రెండుగా వినాలని చెపుతారు. అర్థమయిన చోట జ్ఞానిగా వినాలి. అర్థం కాని చోట భక్తునిగా వినాలి.

Srimadhandhra Bhagavatham -- 89 by Pujya Guruvulu Brahmasri Chaganti Koteswara Rao Garu

శ్రీకృష్ణుని అష్ట భార్యలు

కృష్ణ భగవానుడు ఇంద్రప్రస్థంలో వున్న పాండవుల వద్దకు వెళ్ళాడు. అక్కడ పాండవుల చేత సేవింపబడుతున్నాడు. కుంతీదేవి కృష్ణపరమాత్మను ఎప్పుడూ కేవలం ఆమె దేహబంధువుగా చూడలేదు. ఆవిడ ఎప్పుడూ ఆయన యందు పరమాత్మ తత్త్వమును చూస్తూ కృష్ణ పరమాత్మను స్తోత్రం చేస్తూ ఉండేదో. ఆయన కుంతీదేవి చేత, ధర్మరాజు చేత యితర పాండవ ప్రముఖుల చేత స్తుతింపబడ్డాడు. కృష్ణ పరమాత్మకు అర్జునునియందు ప్రీతి ఎక్కువ. అందుకనే ఆయన అర్జునునకు సారధ్యం చేస్తూ ఉంటాడు. దాని వెనకాతల వున్న రహస్యం వేరు.
యాత్ర యోగేశ్వరః కృష్ణో యాత్ర పార్థో ధనుర్ధరః!
తత్ర శ్రీర్విజయో భూతిః ధ్రువా నీతిర్మతిర్మమ!!
ఎక్కడయితే మన జీవన రథమును నడపడానికి చోదకునిగా, సారథిగా శ్రీకృష్ణ పరమాత్మ ఉంటారో, అక్కడ మన వెనకాతల కూర్చుని మన రథమును ఆయన నడిపిస్తున్నారని నమ్మి, ఆయనకు పగ్గములు అప్పజెప్పితే వారికి జీవితంలో విజయం తప్ప అపజయము ఉండదు. ఎప్పుడూ కృష్ణ పరమాత్మ అర్జునుని రథమునకు సారథ్యం చేస్తూ ఉంటారు. అటువంటి మహానుభావుడు ఇంద్రప్రస్థమును చేరిన తరువాత ఒకరోజు అర్జునునితో కలిసి వేటకు బయలుదేరి వెళ్ళారు. అనేకమయిన మృగములను వేటాడి డస్సిపోయారు. దాహం వేసింది. ఇద్దరూ యమునా నదిలోని నీటిని దోసిళ్ళతో తీసుకుని త్రాగారు. ఇద్దరూ ఒడ్డున కూర్చున్నారు. వేటాడిన మృగములన్నింటిని ఇంద్రప్రస్థమునకు పంపించారు. వారిద్దరూ మాట్లాడుకుంటూ వుండగా యమునా నదిలో నుండి ఒక స్త్రీ బయటకు వచ్చింది. ఆవిడ నిండు యౌవనంలో ఉంది. మహా సౌందర్యవతి. ఆవిడ ఒడ్డున తిరుగుతుంటే అర్జునుడు వెళ్లి పలకరించాడు. ‘అమ్మా నీవు చాలా అందగత్తెవి. మంచి యౌవనములో వున్నావు. నీ ప్రవర్తన చూస్తుంటే నీవు వివాహమునందు ఆసక్తిని కుదురుకున్న దానిలా వున్నావు. కాబట్టి నీవు ఎవరిని వలచి ఈ ప్రాంతమునందు తిరుగుతున్నావో తెలియజేయవలసింది’ అని అడిగాడు. అపుడు ఆవిడ ఒక చిత్రమయిన జవాబు చెప్పింది. ‘నేను సూర్య నారాయణ మూర్తి కుమార్తెను. నన్ను కాళింది అని పిలుస్తారు. నేను యమునానదిలో ఉంటూ వుంటాను. నేను జన్మించినప్పుడు నాతండ్రి ఒకమాట చెప్పాడు. యమునానది ఒడ్డున ఒకరోజున కృష్ణ పరమాత్మ దాహం వేసి దాహార్తి తీర్చుకోవడానికి యమునలోని నీళ్ళు తాగుతారు. ఆనాడు నిన్ను చూస్తారు. చూసి నిన్ను పరిణయం చేసుకుంటారు’ అని మా తండ్రిగారు నాకు చెప్పి ఉన్నారు. అందుచేత నేను కృష్ణుడిని భర్తగా పొందడానికి ఈ ఒడ్డున తిరుగుతున్నాను’ అని చెప్పింది. అపుడు అర్జునుడు కృష్ణ భగవానుని చూపించి ‘వారే కృష్ణ భగవానుడు’ అని ఆమెకు చెప్పి ఆమెను మొదట ఇంద్రప్రస్థమునకు పంపిస్తాడు. తరువాత కృష్ణ పరమాత్మ ఆమెను ద్వారకకు తీసుకువెళ్ళి అక్కడ కాళిందిని వివాహం చేసుకున్నాడు. ఇప్పటికి కృష్ణుని భార్యలు నలుగురు అయ్యారు. రుక్మిణి, సత్యభామ, జాంబవతి, కాళింది.
ఆతరువాత ఒకసారి కృష్ణ పరమాత్మ ఖాండవ వనమును దహించడం కోసం అర్జునుని తీసుకువెళ్ళారు. ఖాండవ వన దహనం అయిన తరువాత అగ్నిహోత్రుడు సంతోషించి గాండీవమును అక్షయ బాణ తూణీరములను అర్జునునకు బహూకరించాడు. కృష్ణుడు పక్కన లేకపోతే అర్జునుడికి శత్రు సంహారం చేయగలిగిన యింత సామగ్రి రావడం కూడా కష్టమే. కృష్ణుడు తాను శత్రు సంహారం చేశాడు. ఆర్జునుడిని శత్రు సంహారం చేయగల రీతిలో మలచుకున్నాడు. అదీ శ్రీకృష్ణుని గొప్పతనం. తదనంతరము నందు మయుడనే రాక్షసుడు ఖాండవ వనం దహింప బడుతుంటే కృష్ణార్జునుల చేత రక్షింపబడ్డాడు. ఆయనే మయసభను నిర్మించి పాండవులకు కానుకగా ఇచ్చాడు.
అవంతీ రాజ్యమును విందానువిందులు అనబడే వారు పరిపాలిస్తూ ఉండేవారు. వీరి తల్లిగారి పేరు రాజాధిదేవి. ఆవిడ శ్రీకృష్ణుని మేనత్త. ఆవిడకి ఒక కుమార్తె ఉంది. ఆవిడ పేరు మిత్రవింద. మిత్రవిందను ఆమె సోదరులయిన విందానువిందులు దుర్యోధనునికిచ్చి వివాహం చేయాలని సంకల్పం చేశారు. వాళ్లకి కౌరవులంటే ప్రీతి. కానీ కృష్ణ పరమాత్మ తన మేనత్త కూతురయిన మిత్రవిందను వివాహం చేసుకోవాలన్న సంకల్పముతో ఆ స్వయంవర మంటపమును చేరుకొని, రాజులందరిని పరిమార్చి స్వయంవర మంటపంలో మిత్రవిందను భార్యగా స్వీకరించాడు.
కోసల రాజ్యమును నగ్నజిత్తు అనబడే రాజు పరిపాలిస్తూ ఉండేవాడు. ఆయనకు ఒక కుమార్తె ఉంది. ఆమె పేరు నాగ్నజితి. ఆయన ఒక చిత్రమయిన షరతు పెట్టాడు. ‘నా కుమార్తెను ఎవరు వివాహం చేసుకోవాలని అనుకుంటున్నారో వారు నా దగ్గర వున్న ఏడు పొగరు మోతు ఎద్దుల పొగరు అణిచి గెలుస్తారో వానికి మాత్రమే నా కుమార్తె అయిన నాగ్నజితిని యిచ్చి వివాహం చేస్తాను’ అన్నాడు. కృష్ణ పరమాత్మ కోసల రాజ్యమును చేరుకొని ఆ ఏడు ఎద్దుల పొగరు అణిచి వాటిని ఓడించి వీర్య శుల్కంగా ప్రకటింపబడిన నాగ్నజితిని తన భార్యగా స్వీకరించారు.

శ్రీమద్రామాయణ హృదయమును వాల్మీకి మహర్షి కోరుకున్న విధముగా అందరికీ అందించేందుకు ధర్మవర్ధిని సంస్థ నిర్వహణలో, పూజ్య గురుదేవులు బ్రహ్మశ్రీ డా. చాగంటి కోటేశ్వర రావు గారి ఆధ్వర్యములో భాగ్యనగరములో, జరుగనున్న అత్యంత ప్రతిష్టాత్మకమైన మరియు వినూత్నమైన కార్యక్రమము "నాద రామాయణము"

ఈ కార్యక్రమ వివరములు - బ్రహ్మశ్రీ చాగంటి కోటేశ్వర రావు గారి మాటలలో..

19 నవచంపకపుష్పాభనాసాదండవిరాజితా

🦚
              *శ్రీ చాగంటి వారి*

       *లలితా సహస్రనామ స్తోత్రం*

                        *[079]*

*19 నవచంపకపుష్పాభనాసాదండవిరాజితా*

https://t.me/Chaganti_Audio_Clips

👇👇👇👇👇

Video from perkacm

Video from perkacm