برای ساخت یک گنبد، غشایی که از پارچه پلیاستر یا نایلون پوششدار با PVC ساخته شده است، باد شده و به عنوان قالب بتنی عمل میکند. پس از باد شدن، لایههای فوم، میلگرد و شاتکریت به آن اضافه میشوند تا ساختمان نهایی شکل بگیرد. غشاء به عنوان لایه سقف ضد آب و پایهای برای پوششهای خارجی باقی میماند. این روش جایگزین تکنیکهای سنتی میشود که نیاز به خاک و چوب یا داربستهای گسترده دارند و ساخت و ساز را سادهتر و ضایعات مواد را کاهش میدهد. غشاءهابه صورت سفارشی طراحی شدهاند تا به اشکال مختلفی از جمله گنبدهای بزرگ با دیوارهای استوانهای یا سازه های خوشه ای باد شوند. ساختار آیرودینامیک این گنبدها دوام بیشتری در برابر شرایط آب و هوایی سخت دارد و با جریان هوای طبیعی به کاهش وابستگی به گرمایش و سرمایش مصنوعی کمک میکند. به دلیل ساختار محکم و کارآمد، گنبدهای بادی میتوانند به سرعت به عنوان پناهگاههای اضطراری ایجاد شوند و فضای حیاتی برای افراد فراهم کنند.
@carestan