Burzum Persian Telegram Posts

بیایید واقع‌بینانه و سازنده عمل کنیم...

تا حد امکان خودکفا باشید، از خود و عزیزانتان محافظت کنید، به زندگی در مناطق روستایی روی بیاورید، پلیدی‌های این دنیا را کنار بگذارید و برای بقا در برابر فروپاشی پیشِ رو آماده شوید.

این بهترین کاری است که می‌توانیم انجام دهیم، دوستان هم‌فکر. هیچ‌کس قرار نیست شما را «نجات» دهد یا حتی به شما کمکی کند. ما در این دنیای آلوده تنها هستیم، پس باید بتوانیم به توان و اراده‌ی خود تکیه کنیم.

می‌توانید تلاش کنید با موج عظیمی که در حال آمدن است مقابله کنید، اما این تلاشی بیهوده خواهد بود. افراد خردمند به ارتفاعات پناه می‌برند و می‌گذارند این موج همه‌ی کسانی را که آماده نبودند، با خود ببرد.

حقیقت این است که با این روش می‌توان نجات یافت. زمانی که جهان در هرج‌ومرج و فساد فرو می‌رود، شما می‌توانید روی پای خود بایستید. و افرادی مانند شما هم خواهند بود—کسانی که نه‌تنها به این سیستم بی‌اعتماد بودند، بلکه برای آینده نیز برنامه‌ریزی کرده‌اند.

حرف‌های بیشتری برای گفتن هست، اما همین کافی است. احساس می‌کنم که مدام حرف‌هایم را تکرار می‌کنم و اغلب کسی به آن‌ها توجهی ندارد. و آن‌هایی که گوش می‌دهند، از همان ابتدا پیام را درک کرده بودند.

پس... موفق باشید.
و شب خوش.


در تصویر: فردی که گمان می‌کند می‌تواند با موج مقابله کند و از تسلیم شدن سر باز می‌زند، اما می‌داند که به جای آن باید بگوید «لعنت بهش» و از تپه‌ها بالا برود.

📱 𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

REAL Education
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

WE ARE NOT THE SAME 🥛
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

#photo #HQ #Picture
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

Varg Vikernes at 5️⃣2️⃣ - still a name that sparks debate in metal history
HAPPY BIRTHDAY 🎂🎆
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

پست احساسی از یک پدر ناکام:

من در سال ۱۹۹۲ در قبال دختر بزرگم کوتاهی کردم، به خاطر خصومت‌هایی که با مادرش داشتم (مادری که به خاطر دوستان چپ‌گرایش، او را به یک تظاهرات لعنتی ضد نژادپرستی در برگن برد). سپس در سال ۱۹۹۳ به زندان افتادم - گرچه انتخاب چندانی نداشتم: بین زندان و شکنجه تا سرحد مرگ توسط یک جنایتکار منحرف باید یکی را انتخاب می‌کردم. بله، اگر قبلاً رابطه ما از دست نرفته بود، او قطعاً به خاطر این ماجرا پدرش را از دست داد.

بعد، مادرش با یک کمونیست ازدواج کرد و آنها تصمیم گرفتند که مرا از هرگونه تماس (و تأثیرگذاری) بر دخترم محروم کنند چون من "نازی" بودم. بنابراین، هیچ‌وقت از طرف او ملاقاتی نداشتم. پس از یک مبارزه طولانی حقوقی، حق دیدن دخترم را سه بار در سال (برای چند ساعت) به دست آوردم.

اما تا آن زمان که از زندان آزاد شدم، دخترم ۱۶ یا ۱۷ ساله بود و زندگی خودش را داشت. من اصلاً او را نمی‌شناختم و او هم مرا نمی‌شناخت. بنابراین، به این دلیل در قبالش کوتاهی کردم که فکر می‌کردم نباید تلاش کنم که "خودم را به زور" وارد زندگی‌اش کنم. البته خصومت‌های شدیدم با مادرش نیز نقش بزرگی در این تصمیم داشت.

در نهایت، به خاطر این که بعد از گذراندن نزدیک به ۱۶ سال در زندان چیزهای زیادی برای نگرانی داشتم و باید زندگی بیرون را مدیریت می‌کردم، در قبالش کوتاهی کردم. من به خانواده جدیدم اولویت دادم: همسرم و (در آن زمان) پسرانم. از نروژ به فرانسه نقل مکان کردم و از آن زمان فقط دو بار او را دیدم. یک بار مادرم او را برای ملاقات آورد و بار دیگر، او را در خانه مادرم دیدم وقتی که آلبوم "Umskiptar" را ضبط می‌کردم (اواخر ۲۰۱۱ یا اوایل ۲۰۱۲، دقیقاً یادم نیست).

این آخرین باری بود که با او تماسی داشتم.

حال او چطور است؟ نمی‌دانم. گاهی اوقات از برادرم درباره‌اش می‌پرسم، اما تنها چیزی که می‌تواند بگوید این است که او در شهری در نروژ، همراه با خواهر ناتنی‌اش زندگی می‌کند و همان‌جا کار می‌کند. حالا ۳۲ ساله است.

زندگی همیشه آن‌طور که ما می‌خواهیم نیست. همیشه آن‌طور که می‌خواستیم یا قصد داشتیم پیش نمی‌رود. و زندگی قطعاً همیشه عادلانه نیست.

"خدایان آجیل را برای کسانی می‌فرستند که دندان ندارند."

با این حال، من خوب هستم. خانواده جدیدی دارم و در قبال هیچ‌کدام از (۷) فرزند دیگرم که با همسرم دارم، کوتاهی نمی‌کنم.
📱
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

Say THIS if a girl rejects you…
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪