کتابراه

📢 پایان ارائه یادداشت‌‌ها از کتاب:
📕  انقلاب. نوشته هانا آرنت. انتشارات خوارزمی. تهران
   
🙏 با تشکر از دوست عزیز و همراه همیشگی کتابراه، علی‌آقا صاحبی، برای مطالعه کتاب و ارائه یادداشت‌های منظم و منسجم‌شان.

✅ شما می‌توانید دیدگاه و نظرتان را درباره این نوشته و فرازهای آن، برای مدیر (Admin) کانال به نشانی زیر بفرستید.
@Koneshgaree

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۸۳

(ص ۳۸۸ و ۳۸۹)
(نقطه ضعف شوراها)
راست است که احزاب انقلابی هرگز نفهمیدند که ظهور نظام شورایی به‌مثابه پیدایش شکل جدیدی از حکومت است، اما شوراها نیز هیچ‌گاه نتوانستند بفهمند که در جوامع کنونی، دستگاه حکومت چه وظایف سنگینی را باید برای اداره امور بردوش‌بکشد. اشتباه عظیم شوراها همیشه این بوده که مشارکت در امور همگانی را از مدیریت و اداره امور در جهت مصالح همگان به‌درستی تمیزنداده‌اند. مکرر در مکرر شوراها کوشیده‌اند زیر عنوان شوراهای کارگری، مدیریت کارخانه‌ها را دردست‌بگیرند و همیشه در این کوشش به طرزی غم‌انگیز شکست‌خورده‌اند.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۸۲

(ص ۳۸۸)
(تعارض شوراها و احزاب)
تعارض بین دو نظام حزبی و شورایی در انقلاب‌های سده کنونی، بیش‌از گذشته آشکارشد. در یک‌طرف نظام مبتنی‌بر انتخاب نماینده بود و در طرف دیگر مسأله اقدام و مشارکت مستقیم در امور. شوراها ارگان عمل مستقیم بودند و احزاب انقلابی، ارگان نمایندگی. احزاب انقلابی، خواه و ناخواه و با اکراه پذیرفته‌بودند که شورا ابزار «مبارزات انقلابی» است ولی حتی در بحبوحه انقلاب هم می‌کوشیدند از درون بر شوراها مسلط‌شوند زیرا به‌خوبی می‌دانستند که هیچ حزبی، هرقدر هم انقلابی، هرگز نخواهدتوانست بعداز تبدیل حکومت به یک جمهوری شورایی راستین، باز هم به هستی ادامه‌دهد.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۸۱

(ص ۳۸۵)
(شوراها مانع هرج‌ومرج)
حقیقت تاریخی این است که حزب و نظام شورایی همزمان متولد شدند. هیچ‌یک پیش‌از عصر انقلاب‌ها شناخته نبود. هردو را باید پیامد این عقیده انقلابی و امروزی دانست که جمیع ساکنان هر سرزمین، محق به ورود به قلمرو سیاسی و همگانی هستند. شوراها به تفکیک از احزاب، همیشه در حین انقلاب و از میان مردم به‌عنوان ارگان‌های خودانگیخته اقدام و انتظام پدید‌آمده‌اند. نکته آخر به‌خصوص درخور تأکید است، چون از قدیم زبانزد بوده که وقتی حکومت نباشد و مردم به خود واگذارشوند، تمایلات «طبیعی» هرج‌ومرج‌طلبی و قانون‌شکنی به‌ظهورمی‌رسد. هیچ‌چیز مانند پیدایش شوراها این گفته را نقض‌نمی‌کند. هروقت شوراها ظهورکرده‌اند، بازسازی حیات سیاسی و اقتصادی کشور و استقرار نظمی نو را وجهه همت ساخته‌اند و این قاعده از همه بیشتر در مورد انقلاب مجارستان صادق بوده‌است.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۸۰

(ص ۳۸۲ و ۳۸۳)
(الیگارشی احزاب)
به هر تقدیر، امروز نه مردم شکی در این‌باب باقی‌گذاشته‌اند و نه دانشمندان علوم سیاسی که می‌گویند احزاب را به‌علت اینکه حق تعیین نامزدان انتخاباتی را به خود منحصرکرده‌اند، دیگر نمی‌توان ارگان‌های مردمی دانست بلکه به‌عکس باید آنها را ابزار بسیار مؤثر و کارآمد محدودساختن و مهارکردن قدرت به‌شمارآورد. حکومت انتخابی اکنون عملا به نوعی الیگارشی مبدل‌شده‌است - البته نه الیگارشی به معنای کلاسیک حکمرانی به‌وسیله عده‌ای قلیل برای حفظ منافع عده‌ای قلیل، آنچه امروز دموکراسی نام‌گرفته، حکومتی است که ادعامی‌شود به دست عده‌ای قلیل برای تأمین منافع عده‌ای کثیر به‌وجودآمده‌است. چنین حکومتی را ازآن‌رو که هدفش رفاه عامه و خوشبختی فردی است، می‌توان دموکراتیک دانست، اما از سوی دیگر باید آن را الیگارشی خواند، زیرا خوشبختی عمومی و آزادی همگانی را در شمار حقوق و امتیازات عده‌ای قلیل آورده‌است.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۹

(ص ۳۷۷)
(نقش سازمان‌های انقلابی در انقلاب)
دگرگون‌ساختن دولت و تأسیس شکلی جدید از حکومت که جمیع اعضای جوامع تساوی‌طلب امروز در امور آن مشارکت داشته‌باشند، امید و آرزویی بود که در زیر آوار بلایا و مصائب ناشی‌از انقلاب‌های قرن بیستم مدفون‌شد. این امر، معلول علل گوناگون بوده که در کشورهای مختلف فرق‌داشته‌است. ... عامل مؤثر در این‌گونه فاجعه‌ها نقشی بوده که انقلابگران حرفه‌ای و احزاب انقلابی ایفاکرده‌اند. بدون شعار لنین که قدرت یکسره باید از آن شوراها باشد، انقلاب اکتبر هرگز در روسیه به‌وقوع‌نمی‌پیوست. اما صرف‌نظر از صداقت و صمیمیت لنین در اعلام جمهوری شورایی، حقیقت امر این است که حتی در آن زمان هم بین این شعار و هدف انقلابی و اعلام‌شده حزب بلشویک که می‌خواست قدرت را به‌چنگ‌آورد و دستگاه حزبی را بهجای دستگاه دولت بنشاند، تناقض وجودداشت.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۸

(ص ۳۷۶)
(هدف شوراها)
فضای شوراها همان فضای آزادی بود. به علت این خاصیت، شوراها همیشه از اینکه صرفاً ارگان‌های موقت انقلاب به‌شمارروند، سربازمی‌زدند و از هیچ کوششی دریغ‌نمی‌کردند که به‌صورت ارگان‌های دائمی حکومت مستقر شوند. شوراها ابداً نمی خواستند انقلاب را دائمی کنند، بلکه هدفشان «پی‌ریزی نظام جمهوری با همه آثار و احکام آن بود، یعنی تنها حکومتی که بتواند برای همیشه، دوران تجاوز و تهاجم و جنگ‌های داخلی را به‌پایان‌برساند.» غایت مطلوب‌شان بهشت روی زمین و جامعه بی‌طبقه و رؤیای سوسیالیستی یا کمونیستی برادری نبود. «پاداشی» که در فرجام تلاش، بدان امید بسته‌بودند، تأسیس «حکومت راستین جمهور مردم» بود.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۷

(ص ۳۷۵)
(تعارض شوراها و احزاب)
نکته جالب‌توجه اینکه شوراها نه‌فقط از حد و مرز بین احزاب می‌گذشتند و همه اعضای حزب‌های مختلف را در کنار هم می‌نشاندند، بلکه اصولا به عضویت حزبی اهمیت‌نمی‌دادند. درواقع برای کسانی که عضو حزب نبودند، شورا تنها ارگان سیاسی به‌شمارمی‌رفت. تعارض همیشگی شوراها با مجالس، اعم از پارلمان یا مجلس مؤسسان، از این برمی‌خاست که حتی تندروترین جناح مجلس هم باز زاییده نظام حزبی بود. در بحبوحه انقلاب‌ها، همیشه بیش‌از هرچیز برنامه‌های حزبی سبب جدایی شوراها از احزاب می‌شد. این‌گونه برنامه‌ها، هرقدر هم انقلابی، همه «فرمول‌های پیش‌ساخته‌ای» بودند که به اجرا نیاز داشتند نه به فعالیت خودجوش. به قول رزا لوکزامبورگ که مطلب را با همان روشن‌بینی شگفت‌انگیز خاص خود بیان‌کرده‌است، چنین برنامه‌ها فقط می‌بایست «با جدیت و حرارت به مرحله اجرا درآیند.»

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۶

(ص ۳۷۴)
(شوراها)
شوراها همواره نه‌تنها ارگان عمل، بلکه ارگان نظم هم بوده‌اند. همین امید و آرزوی آنها برای استقرار نظمی نو، موجب تعارضشان با گروه‌های مرکب از انقلابگران حرفه‌ای شده که فقط خواسته‌اند شوراها را خوار کنند و به مرتبه ارگان‌های اجرایی محض پایین‌بیاورند. اعضای شوراها هرگز به بحث و «تنویر افکار» درباره تصمیمات احزاب و مجالس اکتفانمی‌کردند بلکه آگاهانه و صریحاً می‌خواستند هر شهروند در امور همگانی کشور مشارکت مستقیم داشته‌باشد. تا هنگامی که شوراها وجود داشتند، «هر فرد دایره عمل خویش را پیدامی‌کرد و می‌توانست سهمی را که در وقایع روزانه داشت، با چشم ببیند.» کسانی که شاهد کارکرد شوراها بوده‌اند، غالباً اتفاق‌نظر داشته‌اند که انقلاب توانست از این راه «دموکراسی مستقیم» را احیاکند.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۵

(ص ۳۶۹ و ۳۷۰)
(نقش سازمان‌های انقلابی در انقلاب)
نقش انقلابگران حرفه‌ای معمولاً برپاساختن انقلاب نیست، دردست‌گرفتن قدرت است؛ پس‌از وقوع انقلاب و برتری بزرگشان در مبارزه برای کسب قدرت، نه در آمادگی ذهنی و سازمانی، بلکه در این است که مردم با نام کسی جز آنها آشنا نیستند. ... پیش‌از هر انقلاب، اول اعتبار و مرجعیت مصادر قدرت ازمیان‌می‌رود. این امر ممکن است چندان چشمگیر نباشد ولی پوشیده نمی‌ماند چون جلوه‌های آن آشکار و ملموس است. آثار و عوارض آن را مانند ناخرسندی عمومی و ناآرامی و تشویش گسترده و احساس تحقیر نسبت‌به مصادر قدرت، به‌آسانی نمی‌توان معلول علتی خاص دانست، چون هرگز دارای معنایی روشن و خالی‌از‌ابهام نیست. مع‌هذا، احساس تحقیر با اینکه نوعاً در شمار انگیزه‌های انقلابگر حرفه‌ای نیست، یقیناً یکی از نیرومندترین سرچشمه‌های انقلاب است. لامارتین انقلاب ۱۸۴۸ را «انقلاب تحقیر» توصیف‌کرد. شاید کمتر انقلابی به‌وجودآمده که این وصف به‌نحوی درباره آن صدق‌نمی‌کرده‌است.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۴

(ص ۳۶۸ و ۳۶۹)
(نقش سازمان‌های انقلابی در انقلاب)
در بیشتر موارد، گروه‌ها و احزاب انقلابی هم، مانند دیگران، از وقوع انقلاب شگفت‌زده و غافلگیر شدند و شاید انقلابی را نتوان‌نام‌برد که بروز آن مرهون فعالیت احزاب مذکور باشد. معمولاً قضیه معکوس بوده‌است: انقلابی برپا شده و انقلابگران حرفه‌ای را هم از هرجا که بوده‌اند، خواه زندان و خواه قهوه‌خانه و خواه کتابخانه، مانند دیگران رهایی‌بخشیده‌است. حتی گروه انقلابگران حرفه‌ای لنین هم هرگز قادر به برپاکردن انقلاب نبودند و بیش‌ازاین کاری از دستشان برنمی‌آمد که در لحظه لازم، یعنی در لحظه سقوط، به شتاب به میهن برگردند. سخن توکویل در ۱۸۴۸ دایر بر اینکه رژیم سلطنت «پیش‌از ضربه‌های فاتحان سقوط‌کرد، نه در زیر آن ضربات، و غالب و مغلوب هردو از این پیروزی به‌شگفت‌آمدند»، بارها به تحقیق رسیده‌است.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۳

(ص ۳۶۸)
(نقش سازمان‌های انقلابی در انقلاب)
انقلابگران حرفه‌ای در همه انقلاب‌های عصر جدید، نقشی مهم و بزرگ ایفاکرده‌اند ولی در هموارساختن راه انقلاب تأثیری نداشته‌اند. ازهم‌پاشیدگی روزافزون دولت و جامعه را می‌نگریستند و تحلیل‌می‌کردند اما برای تسریع و هدایت آن، نه چندان کاری انجام‌می‌دادند و نه در موضعی بودند که کاری از دستشان ساخته‌باشد. حتی موج اعتصاب‌هایی که در ۱۹۰۵ سراسر روسیه را فراگرفت و به نخستین انقلاب در آن کشور انجامید، کاملاً خودانگیخته و بدون هیچ‌گونه پشتیبانی از طرف سازمان‌های سیاسی یا اتحادیه‌های کارگری که تازه خود در جریان انقلاب به‌وجودآمده‌بودند، برپاشد.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۲

(ص ۳۶۶ و ۳۶۷)
از آن‌هنگام تا امروز نام «اتحاد شوروی» در روسیه بعداز انقلاب، دروغی بیش نبوده‌است. اما این دروغ ضمناً به‌منزله اعتراف به محبوبیت عظیم شوراهاست، نه حزب بلشویک که توانایی را از آن نظام سلب‌کرد. لنین و همکاران، وقتی به مرحله‌ای رسیدند که می‌بایست از دو شق یکی را برگزینند و یا افکار و اعمال‌شان را با امری تازه و خلاف‌انتظار تطبیق‌دهند و یا به جبر و سرکوبگری توسل‌جویند، در انتخاب شق دوم تردید به خود راه‌ندادند. به استثنای چند لحظه کوتاه که اثری بر آن مترتب‌نبود، رفتارشان از آغاز تا انجام برپایه ملاحظات مربوط به کشمکش‌های حزبی تعیین‌می‌شد؛ کشمکش‌هایی که هیچ نقشی در شوراها نداشت ولی در پارلمان‌های پیش‌از انقلاب حائز بالاترین اهمیت بود. حتی در ۱۹۱۹ هنگامی که کمونیست‌ها تصمیم‌گرفتند «تنها هدف را تأسیس یک جمهوری شورایی قراربدهند که در شوراهای آن خودشان دارای اکثریت باشند»، باز هم در عمل، مانند مشتی سیاست‌باز حزبی رفتارمی‌کردند. چنین است ترس مردمان و حتی تندروترین و بی‌پرواترین آنها از چیزهایی که هرگز قبلا ندیده‌اند و اندیشه‌هایی که نداشته‌اند و نهادهایی که نیازموده‌اند.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۱

(ص ۳۵۴)
(برادری نمی‌تواند جانشین برابری شود.)
قدرت انجمن‌های خلقی، از راه خشونت‌گری به‌دست‌نیامده‌بود. وقتی روبسپیر ژاکوبن‌ها را با آن نیروی خشونت‌گر و جبار بر انجمن‌ها مسلط‌کرد، درواقع قدرت مجلس فرانسه را با همه تفرقه‌ها و کشمکش‌های داخلی آن، به ظهور رسانید و دانسته یا ندانسته نشان‌داد که به‌رغم تمام سخن‌پردازی‌های انقلابی، سریر قدرت هنوز هم در مجلس است، نه در میان مردم. بزرگترین آرزوی سیاسی مردم که در انجمن‌ها فرصت تجلی پیداکرده‌بود، آرزوی برابری بود، یعنی شوق اینکه در عریضه‌هایی که به مجلس می‌نویسند، خود را با نمایندگان برابر بدانند. روبسپیر مردم را در این آرزو شکست‌داد و ناکام کرد. ژاکوبن‌ها در حکومت وحشت، که به دست خودشان ایجادشده‌بود، به اصل برادری توجه‌داشتند، ولی مسلماً اصل برابری را ازمیان‌بردند. درنتیجه، هنگامی که در کشمکش‌های پایان‌ناپذیر مجلس ملی نوبت شکست خودشان رسید، مردم بی‌اعتنا ماندند و کمون پاریس به کمک‌شان نیامد. معلوم‌شد برادری نمی‌تواند جانشین برابری شود.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۷۰

(ص ۳۲۷)
(همه‌پرسی، تفوق عقاید عامه و مرگ عقیده فردی)
اینکه اگر چنین‌کاری انجام‌نگرفته‌بود، قضیه چه‌صورتی پیدامی‌کرد، از مسیری که انقلاب فرانسه و انقلاب‌های بعدی درپیش‌گرفتند پیداست. در کلیه موارد، هرج‌ومرجی که دراثر نبود صافی و وسیله‌ای برای پالایش عقاید از نظرهای ناپیراسته به‌وجودآمد، به‌ناچار به‌صورت انواع احساسات متعارض تبلوریافت و همچنان حل‌نشده برجاماند تا عاقبت «مردی نیرومند» پیداشد و همه عقاید را به قالب «وحدت نظر» برد. اتفاق‌نظری که بدین‌سان حاصل‌شد، به‌مثابه مرگ هرگونه عقیده و نظر بود. البته راهی که عملا پیش‌پای مردم نهاده‌شد، همه‌پرسی بود که درواقع به‌منزله سیطره لگام‌گسیخته افکار عمومی است. همان‌گونه که تفوق عقاید عامه، به معنای مرگ عقیده فردی است، همه‌پرسی هم مساوی با سلب حق اظهارنظر و نظارت بر حکومت است.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۶۹

(ص ۳۲۶ و ۳۲۷)
عقیده وقتی حاصل‌می‌شود که افراد آزادانه با یکدیگر تبادل‌نظرکنند و بتوانند آرائشان را به محضر عام بیاورند. ... «عقل انسان هم مانند خود او، وقتی تنها بماند، کم‌رو و محتاط است و به‌همان‌نسبت که با شمار بیشتری از مردم پیوندبیابد، محکم‌تر و مطمئن‌تر می‌شود.» عقیده هنگامی صورت‌می‌بندد و به امتحان می‌رسد که در جریان تبادل‌نظر به محک آرای دیگران بخورد. ... از نظر تاریخی، اهمیت خاص عقاید مردم برای حکومت و اهمیت کلی آن در قلمرو سیاست، در جریان انقلاب‌ها کشف‌شد. البته جای شگفتی نیست زیرا این واقعیت که اقتدار نهایتاً باید از عقاید عامه نشأت‌بگیرد، وقتی به‌اثبات‌می‌رسد که ناگهان و برخلاف انتظار، مردم از فرمان‌های حکومت سربپیچند و این به انقلاب بینجامد: بی‌گمان در چنین لحظه‌ای که شاید حساس‌ترین لحظه تاریخ باشد، در به روی انواع مردم‌فریبان گشوده‌می‌شود. ولی آیا همین مردم‌فریبی انقلابی، گواه این معنا نیست که پایه هر رژیم، اعم از قدیم و جدید، ضرورتاً باید بر عقاید و افکار استوار باشد؟

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۶۸

(ص ۳۱۹)
بزرگ‌ترین و روشن‌ترین درس انقلاب فرانسه این است که استفاده از اخافه و ارعاب برای دست‌یافتن به خوشبختی، هر انقلاب را سرانجام به‌نابودی‌می‌کشاند. اما اگر انقلابگران این پند را می‌پذیرفتند، ناگزیر می‌بایست به این حقیقت نیز اعتراف‌کنند که تا هنگامی که توده‌ها زیر بار بی‌نوایی و مسکنت کمر خم‌کرده‌اند، هیچ انقلابی به‌نتیجه‌نمی‌رسد و هیچ بنیاد جدیدی برای سازمان سیاسی جامعه نمی‌توان‌نهاد. انقلابگران قرن‌های نوزدهم و بیستم، برخلاف اسلافشان در سده هجدهم، مردمی بی‌امید و کاردبه‌استخوان‌رسیده بودند. ازاین‌رو، انقلاب بیشتر کسانی را به خود جلب‌کرد که چون غریق به هر خار و خاشاک متشبث می‌شدند و از هیچ اقدامی رویگردان نبودند.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️

📕 انقلاب
✍️ هانا آرنت، ترجمه: عزت‌الله فولادوند
📚 تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ پنجم، ۱۴۰۱
📝 کتاب‌خوان: علی صاحبی
🏁 یادداشت ۲۴۶۷

(ص ۳۱۶ و ۳۱۷)
(اهمیت پرداخت‌های نظری)
نسیانی که بر آمریکا مستولی‌شده، معلول شکست اندیشه در دوران پس‌از انقلاب است. اگر تصدیق‌کنیم که تفکر با تذکار آغازمی‌شود، باید بپذیریم که هیچ خاطره‌ای محفوظ و استوار نمی‌ماند مگر آنکه چکیده آن در چارچوبی از مفاهیم کلی جای‌بگیرد که بتواند در آن چارچوب، بیشتر به‌کاربیفتد. تجربه‌ها و داستان‌ها از حوادث و رویدادها مایه‌می‌گیرند و از آنچه آدمیان کرده‌اند و کشیده‌اند. این تجربه و داستان‌ها در غوغای اقوال و افعال بیهوده روزانه گم‌می‌شوند مگر آنکه به‌وسیله مردم به تکرار نقل‌گردند و موضوع گفت‌وگو قراربگیرند. آنچه احوال و امور بشر را دربرابر بیهودگی ذاتی خود آن حفظ‌می‌کند، همین گفت‌وگوی بی‌پایان است. لیکن این گفت‌وگو هم عبث و بیهوده خواهدبود مگر اینکه برخی مفاهیم و بعضی علائم راهنما بتوانند از آن میان سربرآورند تا به‌یادآوردن موضوع را در آینده امکان‌پذیر سازند. درنتیجه بیزاریِ آمریکاییان از تفکر انتزاعی و مفاهیم کلی از زمان توکویل تا قرن حاضر، تاریخ آمریکا برحسب نظریاتی که از تجربه دیگران آب‌می‌خورد، تعبیر و تفسیر شده‌است.

@Book_Way | کتاب‌راه
📚〰️〰️〰️