بیدل دهلوی

با گردش چشمت چه توان‌ کرد؟؟! وگرنه
یک دل به "دو عالم" ندهد هیچکس اینجا...

#بیدل_دهلوی

هر دل نبرد چاشنی داغ محبت
این آتش بی‌رنگ نسوزد همه‌کس را...

بیدل 🌱

آفات دهر بیدل تنبیه غافلان نیست
طبع خر آنقدر ها ننگ از کتک ندارد

#بیدل_دهلوی

صبح جمعیت ما سوخته‌جانان دگر است

ختم شبگیر کن ای شعله به خاکستر خویش

#بيدل

به‌رنگی یأس جوشیده است با دل
که درد آید اگر گویم: «بیا دل!»

جمالت مقصد چشم است، کو چشم؟
غمت باب دل است، امّا کجا دل؟

سراپا ناله می‌جوشیم چون موج
تپش خون کرد در هر عضو ما دل

درای کاروانِ دشت یأسیم
چه سازد گر ننالد بینوا دل؟

سراغ ما غبار بال عنقاست
به رنگ رفته دارد نقش پا دل

ز اشک ‌و آه مشتاقان مپرسید
هجوم بسمل است از دیده تا دل

ز پرواز نفس غافل مباشید
چو شبنم ریشه دارد در هوا دل

ز خاک ما قدم فهمیده بردار
مبادا بشکنی در زیر پا دل

در این محفل کسی محتاج کس نیست
همین کارِ دل افتاده‌است با دل

گرفتارم، گرفتارم، گرفتار
نمی‌دانم نفس دام است، یا دل

به‌صورت بیدلیم، امّا به‌معنی
بود چون اشک سرتاپای ما دل

#بیدل_دهلوی

برون دل نتوان یافت هرچه خواهی یافت
کدام گنج که در خانه خراب تو نیست

بیدل❤️

شبی چو شبنم گل صرف کن به بیداری
سحر برآر سر و وصل آفتاب طلب
#بیدل_دهلوی

شبنم همان نمِ شب است؛قطره ای که در بامداد بر  روی برگ گل می نشیند.
شعرا از تصویر نشستن قطرۀ شبنم بر  روی گل مضامین مختلفی تراشیده اند که در این بیت بیدل دهلوی از وصال شبنم و آفتاب سروده است.
توصیه شاعر به شب زنده داری و به عبادت پرداختن می باشد و در دستگاه خیال بیدل شبنم که شبان بر روی برگ گل می نشیند در هیأت شب زنده‌دارانی متصور شده است که تا سحرگاه به راز و نیاز با حق می پردازند.
سحرگاهان که آفتاب طلوع می کند و درفش نور خود را بر پهنهٔ خاک می زند با حرارت خود شبنم را بخار کرده و بالا می برد،بیدل از این تصویر به وصال آفتاب یاد کرده است و در ضمن چنین تصویری اشعار می دارد که شب زنده داری و به نیایش حق پرداختن آدمی را به مراد و مقصود می رساند.

(#ریوار)

تا غبار وادی مجنون به یادم می‌رسد

آسمان بر سر ، زمین‌ زیر قدم‌ گم می‌کنم !

#بیدل_دهلوی

دل خلوت اندیشه‌ی یار است ببینید
این آینه در شغلِ چه کار است؟ ‌ببینید

زآن‌ پیش که بر خرمن ما برق فروشد
آن شعله که امروز شرار است، ‌ببینید

بر نسخه‌ی هستی مپسندید تغافل
هرچند خطش جمله غبار است، ‌ببینید

‌حرفی‌ست به‌نقش‌آمده نیرنگِ دو عالم
دیگر به شنیدن چه مدار است؟ ببینید

از کثرتِ آیینه‌ی رعناییِ آن گل
هر بلبل از این باغ هزار است، ‌ببینید

از حلقه‌ی زنجیر تحیّر نتوان ‌جَست
هر شش‌جهت آیینه‌دچار است، ببینید

از جلوه چه لازم به خیال آینه‌چیدن؟
ای غیرپرستان! همه یار است، ببینید

‌هرگَه مژه بر هم رسد، این باغ خزان است
تا فرصتِ نظّاره بهار است، ببینید

بر صفحه‌ی آتش‌زده‌ی عمر منازید
فرصت چه‌قَدَر سبحه‌‌شمار است، ببینید

این دشت که جولانگه صدرنگ تمناست
ای آبله‌پایان! همه خار است، ببینید

یک سجده نپیمود طلب بی‌عرقِ شرم
پیشانی ما آبله‌دار است، ببینید

عمری‌ست تماشاکده‌ی شوخیِ نازیم
آیینه‌ی ما با که دچار است؟ ببینید

هرجا نَمِ اشکی بتپد در کف خاکی
ای خوش‌نگهان! بیدلِ زار است، ببینید



#بیدل

بیدل از کیش نفس سرمایگان دیگر مپرس
نیست غیر از نیستی دین من و دنیای من

#بیدل_عزیزمن ❤️🌸

🍀🍀🍀🍀🍀🍀



گر جنون از اضطراب دل براندازد نقاب
شورش تمثال من آیینه‌ها خواهد شکست
#بیدل_دهلوی

بیدل از کیش نفس سرمایگان دیگر مپرس
نیست غیر از نیستی دین من و دنیای من

#بیدل_دهلوی

از تعصب، جاهلان دین هدا را دشمنند
عاقبت در چنگ‌ این‌کوران عصا خواهدشکست

                «بیدل‌ دهلوی»

نشانده‌ام به سرِ راهِ انتظارِ جنون

هزار چشمِ تهی از نگاه، در زنجیر

#بیدل_دهلوی

طلبْ عجز و تمنّا یأس و من از ساده‌لوحی‌ها
ز دامان تو دست نارسای خویش می‌جویم

#بیدل

به هر تقدیر خورشیدیست سامان غبار من
به‌ گردون ‌گر ندارم دسترس با خاک می‌سازم!

#بیدل_بزرگ 🥰🌸

بی‌خراش‌ زخم‌ عشق اسرار دل معلوم ‌نیست
خواندن این لفظ موقوف است بر اعراب‌ها

#بیدل_عزیزمن ❤️🍀

از که دورم ،
که به خود ساختنم
دشوار است ...؟

👤بیدل دهلوی

آمد ورفت نفس نیرنگ توفان بلاست

موج این‌دریا به‌چشم اهل‌عبرت اژدهاست

هرچه‌کم‌کردیم از خبث اعتبار ما فزود

کاهش جزو نگین شهرت فروش نامهاست

تا ز نقش پای‌گلگون بیستون دارد سراغ

کوهکن را در نظر، هر سنگ‌، لعل بی‌بهاست

عشق دوراست ازتسلی ورنه مجنون مرا

نقش پای ناقه هم آیینهٔ مقصد نماست

طرهٔ اوبسکه در خون دل ما غوطه زد

چون رگ‌گل‌شانه‌هم‌انگشت‌در رنگ حناست

در طریق جستجو هر نقش پایم قبله‌ای‌ست

غرقهٔ‌این‌بحر را، هر موج، محراب دعاست

می‌توان کردن ز بیرنگی سراغ هستی‌ام

ناله‌ام‌، آیینهٔ تمثال من لوح هواست

زین‌کدورت رنگ بنیادی‌که داری در نظر

سایه می‌بینی نمی‌فهمی‌که نورت زیرپاست

منت صیقل به صد داغ‌کدورت خفتن است

بی‌صفایی نیست تا آیینهٔ ما بی‌صفاست

سایه‌ایم از دستگاه ما سیه‌بختان مپرس

آنکه روزش از دل شب برنیامد روز ماست

احتیاج است آنچه بیماری مقررکرده‌اند

درد اگر بر دل‌گران است از تقاضای دواست

معنی آشفتگی بیدل ز زلف یارپرس

نسخهٔ فکر پریشان جمع در طبع رساست

#بیدل_بزرگ ❤️🍀

از صدف ریزد گهر وز پسته مغز آید برون
چون شود گرم تکلم لعل خندان شما

#بیدل_دهلوی

ای غفلت آبروی طلب بیش ازین مریز
عالم تمام او ست که را جستجو کنند
#بیدل_بزرگ

قطع نفس تا بجاست خاک همین منزلیم
شمع رهش زیر پاست سعی کجا می رود

#بیدل‌_جان ❤️

ز تلاش همت شمع دلم آب گشت بیدل
که به ذوق رفتن از خویش همه پاست سر ندارد

#بیدل_عزیزمن🥹❤️

🌱🌱🌱🌱


هیچکس آگاه نیست آمده یا می‌رود.😔😊

زخمی به دل از دستِ نگارین تو دارم
یارب‌ که شود برگ حنا سنگ مزارم

آیینه جز اندیشه‌ی دیدار چه دارد؟
گر من به خیال تو نباشم به چه‌ کارم

دادَه‌ست به بادِ تپشم حسرت دیدار
آیینه چکد گر بفِشارند غبارم

در وصل ز محرومی دیدار مپرسید
آیینه نفهمید که من با که دچارم

کس قطره‌ کند تحفه‌ی دریا؟ چه جنون است!
دل پیشکشت‌ گر همه عذر است نیارم

شاید به نگاهی‌ کندَم شاد و بخواند
مکتوبِ امیدم برسانید به یارم



#بیدل‌