در روزگاری نهچندان دور، بازنشستگی به معنای آسودگی خیال از سالهای تلاش و زحمت بود. اما امروز، برای بسیاری از بازنشستگان، این دوران به دورهای از رنج، تنگدستی و نگرانی بدل شده است. سفرهای که روزی مملو از غذاهای متنوع بود، حالا تنها با نان و کمی سبزیجات پر میشود. مرغ، گوشت و میوه دیگر نه یک نیاز روزانه، بلکه کالایی لوکس به شمار میآیند. اما چه عواملی باعث این وضعیت شده است؟
تورم، بلای جان معیشت بازنشستگان
افزایش بیرویه قیمتها، بدون تناسب با افزایش حقوق بازنشستگان، باعث شده تا قدرت خرید آنها بهشدت کاهش یابد. براساس آمارهای رسمی، تورم مواد غذایی در یک سال گذشته بهطور سرسامآوری افزایش یافته است. برای مثال، قیمت گوشت قرمز نسبت به سال گذشته بیش از ۵۰ درصد رشد داشته و مرغ و تخممرغ نیز در همین بازه زمانی چندین بار دچار افزایش قیمت شدهاند. این در حالی است که مستمری بازنشستگان تأمین اجتماعی با تأخیر و چانهزنیهای بسیار اندکترین افزایش را تجربه کرده و همچنان پاسخگوی نیازهای اساسی آنها نیست.
مدیریت نادرست منابع و سیاستهای ناکارآمد
یکی از عوامل اصلی بحران معیشتی بازنشستگان، مدیریت نادرست منابع و عدم تخصیص بهینه بودجه است. سازمان تأمین اجتماعی، که سرمایهاش از پرداختهای چندینساله کارگران تأمین میشود، بهجای اولویتبندی معیشت بازنشستگان، درگیر هزینههای بیحسابوکتاب، سرمایهگذاریهای ناکارآمد و حتی برخی تصمیمات سیاسی شده است. بسیاری از بازنشستگان معتقدند اگر منابع سازمان شفاف و عادلانه مدیریت شود، امکان افزایش حقوق و ارائه خدمات بهتر وجود خواهد داشت.
نبود نظارت و نقش دلالان در گرانیها
عدم نظارت صحیح بر زنجیره تأمین مواد غذایی و سوءاستفاده برخی دلالان از شرایط اقتصادی، عاملی دیگر در افزایش قیمتهاست. در حالی که برخی کشورها سیاستهایی برای کنترل قیمت کالاهای اساسی دارند، در کشور ما نظام توزیع و قیمتگذاری در بسیاری از موارد به دست واسطهها و دلالان افتاده است. این واسطهها با احتکار و افزایش غیرمنطقی قیمتها، مردم را در تنگنای بیشتری قرار دادهاند، درحالیکه نهادهای نظارتی یا سکوت کردهاند یا عملاً ناتوان از کنترل این وضعیت بودهاند.
بیتوجهی مسئولان به نیازهای بازنشستگان
بازنشستگان سالها در سختترین شرایط کار کردهاند و حق دارند که در دوران سالمندی از رفاه نسبی برخوردار باشند. اما بهنظر میرسد که مسئولان تنها در آستانه انتخابات یا هنگام تجمعهای اعتراضی، وعدههایی میدهند که در عمل اجرا نمیشود. بسیاری از مصوبات حمایتی، مانند همسانسازی حقوق، یا بهطور ناقص اجرا شده یا به دست فراموشی سپرده شده است.
سفرهای که روزبهروز خالیتر میشود
امروز بازنشستگان نهتنها دغدغه افزایش حقوق دارند، بلکه نگران تأمین دارو، بیمه درمانی و هزینههای سرسامآور زندگی نیز هستند. در شرایطی که تورم همچنان بیرحمانه پیش میرود، بسیاری از این افراد مجبور شدهاند از نیازهای اولیه خود بزنند. حذف مواد غذایی باارزش مانند گوشت و میوه، تنها یکی از پیامدهای این بحران است که میتواند به سوءتغذیه و مشکلات جدی سلامتی منجر شود.
راهکار چیست؟
برای نجات سفره بازنشستگان، چندین اقدام ضروری است:
1. افزایش واقعی و متناسب حقوق بازنشستگان با نرخ تورم، نه با وعدههای تکراری.
2. مدیریت شفاف منابع تأمین اجتماعی و جلوگیری از هدررفت بودجه.
3. مبارزه جدی با دلالان و کنترل قیمت کالاهای اساسی از طریق نظارت موثر دولت.
4. حذف رانت و فساد از نظام اقتصادی که عامل اصلی نابرابری و فقر است.
5. تضمین بیمههای درمانی و دارویی مناسب برای بازنشستگان تا فشار هزینههای پزشکی از دوش آنها برداشته شود.
بازنشستگان شایسته زندگی آبرومندانهاند، نه سفرهای خالی و وعدههای بیسرانجام. وقت آن رسیده که تصمیمگیران، بهجای شعار، اقدام کنند و این قشر زحمتکش را از این بحران نجات دهند.
https://t.me/bazneshastegan_mostagel