ماه، آرامش شبهای تو خواهد بود
و هر پرتو خورشید،
سرانگشتانی که خواب را از چشمانت میگیرند.
من در عطر گلی که ناگاه به مشامت میرسد
در خندهی کودکی که از کنار تو میگذرد
و در سکوت درختان جنگل،
آرام زمزمه خواهم شد.
اگر روزی نباشم
تو خواهی بود
و من در هر تپش قلب تو،
به زندگی ادامه خواهم داد.
زندگی، امتداد ماست
در نگاهها،
در لمسها،
در آنچه جاودانه میماند.
•سمیه مهدیزاده•
➥ •[ @b_jafang ]• 📚☕️#شعر