Avamuzix

یک روز بالشتَمو برمیدارم جایِ خوابمو جمع میکنم میندازم رویِ کولَم و خودمو میبَرَم یک جایِ دور؛
و از روزهایِ سخت و کسِل کننده ای که دمار از حسِ قلب و روحم در اورده بیدار میشم🌱

#فرگل_مشتاقی

آذر ماهی تولدت مبارک😍

فکر می‌کنم وقتی خدا آذر ماهی‌هارو آفرید،
توی گوش جهان گفت:
«و وجود این آدما قشنگی‌های دنیا کامل‌تر و
مهر و عاطفه در قلب آدمها پررنگ‌تر میشه!»
و این شد که ما تکیه دادیم به حضور امن آذر ماهی‌های عزیز!
آدمهایی که خدا در بدو خلقت اونها
قشنگ‌ترین احساسات رو در ذاتشون کاشته
آنقدر که هر جایی قدم می‌گذارن
مهر از وجودشون جوانه میزنه و
روان آدمها رو سبز و با طراوت می‌کنه!
آذر ماهیای دوست داشتنی
احساسی که با حضورتون بین آدمها پخش می‌کنین
مصداق این شعر سعدیِ جان هست که میگه:
دیگران ، چون بروند از نظر ، از دل بروند ...
تو چنان ،در دل من رفته ، که جان در بدنی ...
برگ برنده پاییز تولدتون مبارک

#نازیلا_زارع

بمناسبت دهمین سالگرد #مرتضی_پاشایی عزیز
@avamuzix

دِل شکستنِ یه آدم؛
چقدر قدرت میخواست که فکر کَردی قَوی ترینی؟

#فرگل_مشتاقی

دلگيرى جمعه را بايد از پنجره زندگى بيرون انداخت و با يک فنجان آرامش و لبخند به آسمان نگاه كرد، تا يادت نرود كه هميشه تا چشم كار ميكند خدا حواسش به تمام ثانيه هاى زندگی‌ات است!

#نازیلا_زارع

دلبر دیدی وسطِ پاییز شروع شد؟
دیدی وارد فصلی شدیم که آسمونش پر‌ از ابر و جهانش بی نهایت رنگ داره؟
نمیخوام بهت بگم پاشو چایی بیار دوتایی بشینیم روی نیمکت رقصِ مستانه برگ‌هارو تماشا کنیم.
یا برات شعری که دوست داری رو بیخِ گوشت زمزمه کنم یا برات بنویسم :
تو قشنگتر از تموم فصل های پاییزِ زندگیِ منی.

نه که فکر کنی این فصلی که یه لحظه‌ش بارونه و یه دقیقه دیگه‌‌ش آفتاب وسط آسمون با خنده نگات میکنه، چقدر غیرقابلِ پیش بینیه. دقیقا عین دوست داشتنِ من و تو.
میخوام بهت بگم پاشو قشنگترین لباسِ چهارخونه‌ پاییزی تو بپوش بریم یه شهر و باهم قدم بزنیم،
برگای خشک زیرپامون خِش خِش کنن،
نم بارون بزنه دستامو دراز کنم بگیرم بالای سرت تا روی موهات نشینه بعد زل بزنم به چشمات و بگم:
نبینم چشات به غم بشینه،
لبات به غصه باز بشه،
قلبت آزرده خاطر بشه ها...
من همیشه پیشتم‌،
حتی اگر کل دنیا پیشونی شونو بذارن رو کل آسفالت‌های شهر که نبیننت،
من سرمو فقط برای دیدنِ تو بلند میکنم.

#فرگل_مشتاقی

وقتی می‌خندید انگار یک کهکشان ستاره توی چشماش به رقص در میومدن.
یک جهانِ تازه‌یِ دیگه ای توی سیاه‌چاله‌ی چشماش کشف کرده بودم که تنها راهِ چاره‌م زل زدن به ستاره‌های رقصون داخل چشماش بود.
دلم میخواست بهش میگفتم :
میشه همیشه برام بخندی؟
اما حتی اگر بهش‌هم نمی‌گفتم همیشه میخندید ،
غم داشت میخندید.
ناراحت بود میخندید.
چشماش اشکی میشدن میخندید.
دلش میشکست میخندید.
قضاوت میشد میخندید.
غصه‌دار بود میخندید.
انگار تنها سلاحی که میتونست از خودش در برابرِ همه‌ی دل‌گرفتگی و دلتنگیاش محافظت کنه فقط خندیدن بود.
اما هیچ‌کسی نمی‌دونست پشتِ همه خنده‌هایِ قشنگش که همه فکر میکردن از تهِ دلشه یه غمی به عظمت یک دنیا پنهون شده.

#فرگل_مشتاقی

اونجا که غسان کنفانی میگه:

باید در خودت، یک گوشه ای از وجودت
آدمی ساخته باشی که در روزهای سخت
نیازی به پناه بردن به هیچ‌ کجا و هیچکس
نداشته باشد.
@avamuzix

«دلم وقتی بریزد راهِ برگشتی نخواهد داشت
که سوی آسمان، برفِ پشیمان برنمی‌گردد»

علی کریمان
@avamuzix

هل يقرأ قلبك رسائلي التي لا أرسلها إليك؟‌‌

«آیا دلت
پیام‌هایِ مرا که برایت نمی‌فرستم می‌خواند؟‌‌»

@avamuzix