Beautiful mind

برشی از کارگاه هیپنوتراپی /مختص درمانگران

برشی از کارگاه تربیت هیپنوتراپیست / مختص درمانگران

‍ 🔶 سندرم موش صحرایی

سندرم موش صحرایی حاصل آزمایش جالبی است که روانشناسان انجام دادند. آنها به گروهی از آزمودنی ها دو تصویر را نشان دادند. در برخی موارد تصویر دوم، همان تصویر چرخانده شده تصویر اول بود. آزمودنی ها باید می گفتند که آیا تصویر دوم همان تصویر اول است که چرخانده شده یا نه؟
وقتی آزمودنی ها به تنهایی این آزمایش را انجام می دادند در ۹۰ درصد موارد پاسخ شان درست بود. در مرحله بعدی آزمایش،  آزمودنی ها در یک گروه هفت نفره قرار گرفتند که به آنها تعمدا گفته شده بود پاسخ غلط بدهند. آزمودنی نیز پاسخ آنها را می شنید. این بار نتایج کاملا متفاوت و شگفت انگیز بود. میزان پاسخ های صحیح به ۵۹ درصد تنزل پیدا کرد.چرا چنین چیزی رخ می دهد؟ پاسخ این است: تمایل درونی ما به پیروی از جمع. عصب روانشناسان با تصویربرداری و تحلیل فعالیتی که در مغز رخ می دهد، متوجه شدند زمانی که این آزمودنی ها در میان جمع قرار می گرفتند و نظرات آنان را می شنیدند در بخش هایی از مغز آنها که با تفکر و استدلال در ارتباط است ، نوعی کم کاری دیده می شد.
بنابراین زمانی که ما خلاف جریان آب شنا می کنیم و همرنگ جماعت نیستیم، بخشی از مغز ما فعال می گردد که مرکز احساسات ما از جمله ترس است. به عبارت دیگر، ساز مخالف زدن بدون آنکه بدانیم و بخواهیم ما را می ترساند.
بر این مبنا تبعیت از اکثریت را به رفتار موش صحرایی تشبیه می کنند که بصورت گله ای حرکت می کنند. رفتار "گله ای" یا "رمه وار" در همه حیطه های اجتماعی و اقتصادی دیده می شود. تبعیت از جمع ، نوعی مکانیزم دفاعی احساسی است. فرض کنید همه در حال خرید کالای خاصی هستند. در چنین شرایطی مغز تحلیل گر شما می داند که خرید این کالا اشتباه است. اما مغز احساسی شما به سمت خرید آن کالا گرایش پیدا می کند. چرا؟ همانطور که آزمایش نشان داد دلیل آن ترس است. ترس ناشی از همنوا نشدن و از قافله عقب ماندن. راه رهایی از آن چیست؟ آگاهی و تحلیل این واکنش احساسی و اتخاذ یک موضع منطقی و هوشمندانه بجای تبعیت کورکورانه از جمع ( دکتر کریم افشاری نیا).
Beautiful mind
@Afsharynia
https://t.me/afsharinia

‍ در خصوص سوالات مکرر مراجعان عزیز در مورد درمان با هیپنوتیزم یا هیپنوتراپی به اطلاع می رساند که در مرکز مشاوره کیانا هیپنوتراپی توسط اینجانب با  صورت می گیرد.

مشکلاتی که کارایی هیپنوتراپی در درمان آنها به اثبات رسیده عبارتند از :

اضطراب، انواع فوبی ها ( فوبی خون، فوبی پرواز و...)، ضعف اعتماد به نفس، وسواس فکری و عملی، عادت های مضر و مخرب (مثل ناخن جویدن و..) چاقی، خوردن هیجانی، اعتیاد به سیگار، میگرن و سردردهای تنشی، سندرم روده تحریک پذیر، ارتقا عملکرد شناختی (ذهنی)

‍ ‍ 🔸ژستتان را تغییر دهید تا احساستان تغییر  کند.

با تغییر زبان بدن و ژست و حالت بدنتان می توانید احساس تان را تغییر دهید. نتایج پژوهش‌های آزمایشی دکتر امی کادی(J ًAmy Cuddy) که یک روانشناس اجتماعی است نشان داد که :
افرادی که برای دو دقیقه بطور جدی و با هیجان ژست یک فرد قوی و قدرتمند را به خود گرفتند:
🔸تستسترون آنها تا 25 درصد افزایش پیدا کرد.
🔸 کورتیزول خونشان تا 10 درصد کاهش پیدا کرد.
🔸 قدرت ریسک آنها برای انجام یک بازی شانس افزایش پیدا کرد و 86 درصد این افراد باور داشتند که می توانند برنده شوند.
اما افرادی که برای دو دقیقه بطور جدی ژست یک فرد ضعیف و ناتوان را به خود گرفتند:
🔸تستسترون آنها تا 10 درصد کاهش یافت.
🔸کورتیزول خون آنها تا 15 درصد افزایش یافت.
🔸 ریسک پذیری آنها برای انجام یک بازی شانس کاهش پیدا کرد و 60 درصد این  افراد باور داشتند که می توانند برنده شوند.
رفرنس : کتاب
Master your emotions
By: Thibaut Meurisse

مترجم: کریم افشاری نیا

@afsharinia

‍ ☘ عادت ها آفت زندگی غنی و اصیل هستند. آنها، تماس با لحظات ناب زندگی را از ما می گیرند. زیستن بر مدار عادت ها، زیستنی تکراری و خسته کننده است. ما نیاز داریم که هر از گاهی خانه امن عادت هایمان را ترک گوییم  و در ازدحام شلوغ این همه عادت، زندگی را مزمز کنیم . هر چیزی که عادت هایتان را به هم بزند، یک فرصت است. هر روز که از خواب بیدار می شوید، سعی کنید روند روتین و تکراری کارهایتان را بهم زده و آنها را به شیوه ای متفاوت انجام دهید. این کار شما را از خواب طولانی تکرار بیدار کرده و شما را به لحظات ناب زندگی متصل می کند.

✍️ کریم افشاری نیا

@Afsharynia

‍ 🔶 متافور کلاس درس

این استعاره بسیار خوبی است که به شما کمک میکند تا مفهوم ناهنجوشی با افکار تان را درک کنید.
کلاس درسی را مجسم کنید که دانش آموزان مختلفی در آن حضور دارند. عده ای از این دانش آموزان، پر رو  و مشکل ساز بوده و در برابر معلم رفتار گستاخانه ای دارند آنها به میز آدامس می چسبانند و به دور از چشم معلم در حال پیامک بازی هستند. عده ای دیگر، دانش آموزان ایده آلی بوده  که تابع معلم بوده و وضعیت تحصیلی خوبی هم دارند. برخی دیگر نیز دانش آموزان متوسطی هستند که خیلی دردسر ساز نبوده و نسبتا درس خوان هستند. معلم این کلاس رفتارهای متفاوتی در قبال این دانش آموزان اتخاذ می کند. او با دانش آموزان مشکل ساز کلنجار رفته و دائما از آنها می خواهد که آرام باشند. از طرف دیگر دانش آموزان خوب را تحسین کرده و از بقیه می‌خواهد که مثل آنها باشند.
افکار و احساسات شما نیز مانند دانش آموزان این کلاس هستند که برخی از آنها مثبت و برخی دیگر منفی و خنثی هستند. همچنین بخشی از شما دائما در حال ارزیابی آن افکار و احساسات است. درست مانند آن معلم، این بخش ارزیاب تلاش می کند افکار منفی را سرکوب کرده و از افکار مثبت استقبال کند. اما واقعیت آن است که شما نه دانش آموزان این کلاسید و نه معلم آن. شما حکم کلاسی را دارید که معلم و دانش آموزان را در خود جای داده و در عین حال از آنها مجزا است. بنابراین، شما افکار و احساساتتان نیستید  بلکه بافت و زمینه ای هستید که طبیعتا افکار و احساسات مختلف به آن وارد شده و پس از مدتی از آن خارج می گردند( ترجمه کریم افشاری نیا).

@afsharinia

‍ تمایز بین احترام و علاقه

احترام و علاقه از جمله مفاهیمی هستند که بسیاری از افراد آنها را در کنار هم بکار می گیرند و این مساله غالبا مشکلاتی را در روابط بین فردی آنها ایجاد می کند. در حالیکه این دو واژه معانی متفاوتی داشته و باید آنها را از هم افتراق داد. علاقه، کشش ناشی از جذابیت صفات خاصی در فرد مقابل است، اما احترام، ارزشمند دانستن فرد مقابل به عنوان یک انسان، حفظ حریم شخصی و اجتناب از هر گونه رفتاری است که به این حریم آسیب رساند. ممکن است من به فردی که با او رابطه دارم علاقه ای نداشته باشم و صمیمیت و مشترکاتی میان خود و او احساس نکنم، اما به عنوان یک انسان، او را موجودی ارزشمند بدانم و حریم او را حفظ کنم. پس علاقه و احترام دو مفهوم متمایز و مرتبطند.  در واقع لزومی ندارد  که ما به فردی که مورد احترام ماست، علاقه داشته باشیم. اما عکس این قضیه معمولا صادق است که فرد مورد علاقه، مورد احترام نیز هست. اگرچه توانایی احترام گذاشتن، به عشق و علاقه فرد به همنوعانش وابسته بوده و به نوعی محصول آن است، اما ما می توانیم از این هنر برخوردار باشیم که شخصی را دوست نداشته باشیم و در عین حال حریم او را حفظ کرده و به او احترام بگذاریم.  تمایز احترام و علاقه نشان دهنده این است که صرف بی علاقگی یا احساس تنفر نمیتوان مجوز بی احترامی باشد، زیرا این دو مقوله از هم منفک هستند. بنابراین دقیق تر آن است که احترام را همان ارزشمند دانستن انسان و مواجهه غیر ابزاری با افراد بدانیم،  و علاقه را محصول آشنایی و شباهت میان افراد و ارتباط و شناخت عمیق تر آنها با یکدیگر. در این صورت دیگر ضرورت با هم بودن احترام و عشق منتفی می گردد و ما می دانیم که ناراحتی، خشم و نگرش منفی ما نسبت به برخی اشخاص نمی تواند بهانه ای برای بی حرمتی به آنها باشد.( دکتر کریم افشاری نیا/ مرداد۹۶).


Beautiful mind
@Afsharynia
https://t.me/afsharinia

آغاز ثبت نام بیست و پنجمین دوره کارگاه شخصیت شناسی مبتنی MBTI. برای ثبت نام، نام و نام خانوادگی خود را به شماره زیر پوستر پیامک کنید.
زمان کارگاه بعد از ثبت نام اولیه و با هماهنگی شرکت کنندگان تعیین می گردد.

‍ وقتی داستان ها ما را هیپنوز می کنند

داستان نقش مهمی در زندگی انسان دارد و به تار و پود زندگی انسان‌ها پیوند خورده است. مردم پیش از آنکه تفکر علمی را یاد بگیرند، از داستان ها برای توضیح و توجیه دنیا استفاده می کنند به همین دلیل افسانه ها از فلسفه ها قوی ترند.
ذهن روایت ساز ما تمایل دارد که در مواجهه با رویدادهای خوشایند و ناخوشایند زندگی، داستان سازی کرده و هر رویدادی را به صورت یک داستان معنادار دربیاورد، از داستان‌های زندگی شخصی خودمان گرفته تا وقایع جهانی. این ویژگی مغز ما و مهارتش در روایت سازی در بسیاری از موارد موجب تغییر و تحریف واقعیت ها می گردد.
این علاقه بی حد و حصر آدمی به داستان سرایی از خطا و تنبلی مغز نشات می گیرد و موجب مشکلی می گردد که آن را خطای داستان می گویند. از آنجا که بررسی و تحلیل رویداد ها کاری پرانرژی، پیچیده و دشوار است، مغز راحت طلب ما ترجیح می دهد که بر مبنای دیتاهای قبلی در مورد رویداد فعلی، داستانی معنادار خلق کرده و خیلی سریع سر و ته قضیه را هم بیاورد. نتیجه آنکه در اغلب اوقات داستان‌هایی که ما در مورد رویدادها گذشته و حال زندگیمان می سازیم، تحریف شده بوده و از واقعیت های موجود فاصله دارد ولی ما بی آنکه بدانیم در هیپنوز این روایت های جعلی گیر کرده ایم. تربیت ذهن با استفاده از ابزارهایی چون تفکر انتقادی می تواند آنالیز منطقی و مبتنی بر فکت را در ما پرورش داده و ما را از هیپنوز منفی خودساخته خارج سازد.

✍️ کریم افشاری نیا / آبان 1403


@afsharinia

‍ ریخت شناسی والدین پزشکی گرا

با کالبد شکافی تمایل و فشار شدید بسیاری از  والدین برای سوق دادن فرزندانشان به سوی رشته پزشکی می‌توان به ریخت شناسی جالبی در این زمینه دست یافت که حاکی از آن است که در پس این رفتار یکسان( تمایل شدید والدین به تحصيل فرزند در پزشکی) دلایل متفاوتی نهفته است :

1. دسته ای از والدین با شمارش تعداد مریض های مطب یک دکتر خاص و چرتکه انداختن در مورد درآمد روزانه آن پزشک، تلاش می کنند با ترسیم دورنمای یک زندگی مرفه و بی دغدغه، فرزند خود را به سمت این رشته ترغیب کنند.

2. دسته ای دیگر از والدین آرزوهای ناکام مانده خود را در فرزندشان جستجو کرده و تقلا می کنند تا بار یک زندگی نزیسته را( پزشک نشدن خودشان) بر دوش فرزندانشان بگذارند.

3. برای دسته ای دیگر از والدین پرستیژ و کلاس بالای رشته تحصيلي در اولویت اول قرار دارد و تنها هدف آنها از زیر فشار قرار دادن فرزندشان برای تحصیل در پزشکی، فخر فروشی و پز دادن به دیگران است.

4.  دسته ای از والدین نیز به دلیل شناخت درست نسبت به  استعداد و علاقه فرزند و تمایل خود او برای تحصیل در رشته پزشکی، بدون هیجگونه فشار و سختگیری، فرزند خود را در این مسیر یاری می دهند.

متاسفانه با استناد به گزارش های بدست آمده از مصاحبه با دانش آموزان توسط مشاوران متعدد، اغلب والدین در سه دسته اول قرار دارند. به عبارت دیگر کمتر  پیش می آید که پزشکی گرایی والدین نشات گرفته از شناخت واقعی استعداد و علاقه فرزندشان باشد.

✍️ دکتر کریم افشاری نیا / شهریور 1403


@afsharinia

‍ استدلال نادرست : من با همه مردم رابطم خوبه و با هیچ کس مشکلی ندارم به غیر از همسرم! پس لابد مشکل از همسرمه دیگه؟! اگه من مشکل داشتم باید با همه آدما به مشکل بر می خوردم. آیا اینطور نیست؟

استدلال درست : رابطه با همسر دارای مختصاتی است که با رابطه ما با دوستان،  خانواده و همکارانمان متفاوت است. شما ممکنه تو سطح رابطه با دوستان، همکاران  ویا خواهر و برادرتان مشکل آنچنانی نداشته باشید، ولی رابطه با همسر و اساسا رابطه زناشویی دارای ویژگی‌های خاص خود است و شما برای تداوم این رابطه باید مجهز به مهارت‌های خاصی باشید که شاید در روابط دیگر نیازی به آن مهارت‌ها نداشته باشید.

✍️کریم افشاری نیا

@afsharinia

‍ ☘️ذهن آگاهی موهبتی برای خروج از هیپنوز منفی

باورتان می شود اگر گفته شود که ما بیشتر عمرمان را در خلسه هیپنوتیزمی به سر می بریم؟!
اما این گفته به چه معناست؟ مگر می شود که ما بیشتر اوقات زندگیمان را در خلسه به سر ببریم؟!
بگذارید سوال را اینگونه مطرح کنیم که شما از صبح که از خواب  بیدار می شوید تا شب که به خواب می روید، چه مقدار از این تایم را  به معنای واقعی  در اینجا و اکنون بسر می برید؟
تعریف واقعی خلسه این است : هر زمان که ذهن شما درگیر نشخوار های گذشته یا خیالبافی های آینده باشد،. در خلسه بسر می برید!
باور ما این است که همیشه  در اینجا و اکنون زندگی می کنیم در حالیکه ارزیابی های صورت گرفته از افراد نشان می دهد که ما در نود درصد اوقات به معنای واقعی کلمه بیدار نبوده و واکنشهایمان بصورت خودکار و متاتر از ضمیر ناهشیار است. خلسه آن زمان‌ها و لحظاتی است که ذهن ما یا جایی در گذشته گیر کرده و یا در آینده های نادرستی که خلق می کند پرسه می زند. به این معنا هرگاه بین بدن و ذهن فاصله بیفتد ما در خلسه ایم. یعنی بدن ما اینجاست ولی ذهن ما در زمان دیگری سیر می کند.
تریور سیلوستر هیپنوتیزور بزرگ و نویسنده کتاب های  "هیپنوتراپی شناختی" و "واژه آفرینی"  می گوید : هر گاه که ما حس خودمان از عامل بودن را از دست بدهیم، در خلسه ایم. بنابراین طبق این دیدگاه، ذهن آگاهی و  ذهن آگاه بودن، موهبتی است ما با تمرین و ممارست در آن می توانیم خود را از خلسه های مخرب و منفی بیرون بکشیم. خلسه های مخرب و ناکارآمدی که رد بسیار از آنها به گذشته های دور بر می گردد و تصمیمات زندگی ما را تحت الشعاع خود قرار می دهد. برای این کار کافی است واکنش‌های روزمره خودتان به رویدادهای مختلف را زیر نطر بگیرید و پیوسته از خودتان این سوال را بپرسید که آیا واکنش تان مبتنی بر تجزیه و تحلیل درست مساله است یا یک واکنش تکراری و عادت شده ای که ریشه در گذشته دارد. مثلا بعنوان والد به رفتارها و استراتژی هایی که در مورد امور تحصیلی فرزندتان اتخاذ می کنید توجه کنید و همان سوال کلیدی را از خودتان بپرسید : آیا رفتارها و واکنش‌ها و برنامه ریزی های من در مورد فرزندم از دانش درست و آنالیز های منطقی صورت گرفته و مشورت با افراد آگاه  می آید یا  صرفا ریشه در نگرانی ها و احساسات کهنه ای دارد که ریشه در گذشته دارد. خیلی زود متوجه خواهید شد که سالها خلسه بوده اید و نمی دانستید.

✍️کریم افشاری نیا / مرداد1403

@afsharinia

‍ در خصوص سوالات شما عزیزان در مورد کارگاه ماتریکس اکت :

ماتریکس اکت فرمت عملی و بسیار کارایی از اکت سنتی است که توسط یک روانشناس آمریکایی به نام کوین پولک طراحی شده و در این زمینه نیز دو کتاب تالیف کرده است. ماتریکس اکت طراحی شده توسط کوین پولک هم بخاطر سادگیش هم برای درمانگر و هم برای مراجع  و هم به دلیل اثربخشی زیاد آن، مورد استقبال درمانگران زیادی قرار گرفته است.
در این کارگاه هدف، آموزش پروتکل طراحی شده توسط کوین پولک است که می تواند بویژه برای درمانگران مبتدی که نیاز به یک پروتکل گام به گام و کاملا کاربردی دارند، بسیار جذاب و امیدوارکننده باشد.

1_12096789711.pdf

‍ آقای دکتر من از یکی از همکارا تون در مورد هیپنوتراپی سوال کردم ایشون گفتم من این چیزا رو قبول ندارم و....

واقعیت آن است که عالم واقعی کسی است که به حد و مرز دانسته ها و ندانسته های خود آگاهی داشته باشد. باید مراقب باشید که به گفته های فردی که خارج از حوزه تخصصی خود با قطعیت اظهار نطر می کند شک کنید. عالم واقعی کسی است که وقتی از او در مورد مساله ای پرسیده می شود که دانش لازم را در آن حوزه ندارد، صادقانه بگوید که نمی داند یا  دانش و اطلاعاتی که دارد به اندازه ای نیست که بخواهد کسی را راهنمایی کند.
به تجربه دریافته ام که افراد خودشیفته علاوه بر رشته تخصصی خود، خودشان را در تمام حوزه های دیگر نیز صاحب تخصص و نظر می دانند. یعنی اگر در حوزه ای از آنها سوال گردد، با اینکه می‌دانند چیزی در آن مورد نمی‌دانند، یا  اطلاعاتی را به خورد مخاطب می دهند که نادرست و کذب است یا به دلیل ناتوانی از گفتن  نمی دانم، کلا خط بطلان بر آن موضوع کشیده و می گویند " من اصلا این مساله رو قبول ندارم".
پس هر گاه از استادی پرسیدید که مثلا درمان شفقت محور چیه؟ و او گفت من اصلا این چیزا رو قبول ندارم، این چیزا غیر علمیه و....
به پاسخش اکتفا نکنید و بپرسید : ببخشید میشه بگید درمان شفت محور اصلا چی هست و شما به کدوم یک از مفاهیم این درمان نقد دارید  و...
وقتی به پاسخ های کلی و مبهم آن شخص اکتفا نکرده و او را سوال پیچ کنید خیلی زود در می یابید که او اصلا چیزی در این مورد نمیداند ولی جرات و جسارت " نمی دانم گفتن" را ندارد.

✍️ کریم افشاری نیا /تیر1403

@afsharinia

"سفر قهرمان" چیست و چگونه می تواند زندگی ما را متحول کند؟
نگاهی به نظریه جوزف کمبل درباره کاربست اسطوره ها در زندگی ما.

@afsharinia

‍ 📒 ما در دوران سختی زندگی می‌کنیم، فشار زیادی برای هم‌رنگ شدن با جماعت، ساکت ماندن یا دروغ گفتن درباره‌ی باورهایمان وجود دارد. در همه‌ی این موارد به ضرر خود عمل می‌کنیم، ولی چرا تن به این مسئله می‌دهیم؟
یافته‌های جدید علوم اعصاب و روان‌شناسی اجتماعی نشان داده‌اند که دلیلش ساختار مغز ما است که بیش از حد تصورمان به گروه وابسته است. اکثر ما ترجیح می‌دهیم با هنجارهای اجتماعی همراه باشیم تا اینکه به باورها و ارزش‌های حقیقی خود وفادار بمانیم و این امر به واسطه‌ی مجموعه‌ی پیچیده‌ای از توهم‌های جمعی تشدید می‌شود.
هم‌رنگ شدن کورکورانه به ضرر همه است. بنابراین همگی ما در برابر این توهم‌ها مسئولیم. خبر خوب این است که ما فردی و جمعی قدرت حل این مشکل را داریم و خبر بهتر اینکه توهم‌های جمعی همان قدر که قدرتمندند، شکننده هم هستند، چون ریشه در دروغ دارند و با اقدام‌های مناسب بساطشان برچیده می‌شوند. ناد رز در کتاب حاضر این اقدام‌ها را برای ما توضیح می‌دهد.

@afsharinia

بالاخره کارگاه اکت رو به دلیل درخواست مکرر شما عزیزان پس از مدتها برگزار می‌کنیم. پروتکلی که من تدریس میکنم یک فرمت بسیار کاربردی از اکت هست که توسط روانشناسی بالینی و درمانگر کهنه کار اکت کوین پولک ارائه شده.

‍ خالق کتاب "تفکر سریع و کند" درگذشت.

هر زمان و هرجا که صحبت از اقتصاد رفتاری به میان می آید ، نام او نیز شنیده می شود. دنیل کانمن که نخست با کتاب «تفکرسریع و کند» و سپس کتاب «نویز» مرز افتصاد و روان‌شناسی را از میان برداشت و تحولات بزرگی را در اقتصاد رفتاری ایجاد کرد. ما هرگز او را فراموش نخواهیم کرد. انتشار کتاب تفکر، سریع و کند، یک رخداد فکری بزرگ بود.  کانمن اقتصاد دان نبود. او روانشناسی بود که هیچ وقت به اقتصاد علاقه نداشت اما به خاطر مطالعاتش درباب روانشناسی تصمیم گیری و خطاهای شناختی انسان و تالیف کتاب وزین "تفکر سریع و کند" در سال 2002 جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد. او در این کتاب این فرض پذیرفته شده را که انسان‌ها تصمیماتشان را عقلانی و منطقی اتخاذ می کنند به چالش کشید.
آنچه که امروز بعنوان دستاوردهای علمی بزرگ از کانمن بر جای مانده، حاصل پروژه بزرگ پژوهشی است که او با همکار و دوست صمیمی اش آموس تورسکی شروع کرد و پیش برد. شرح این دوستی را کانمن در مقدمه کتاب پرفروش و بسیار جذاب "تفکر سریع و کند" آورده است.زمانی که کانمن برنده نوبل اقتصاد شد، چند سالی از مرگ تورسکی می گذشت و کانمن متاثر از مرگ او، همه جا  نقش و اهمیت دوستش را در پیشبردهای علمی بدست آمده مورد تاکید قرار می داد.

✍️ کریم افشاری نیا

@afsharinia

‍ انسانها غالبا خودشان را واقع گرا می دانند و گمان می کنند که باورهایشان متکی بر شواهد می باشد. اما واقعیت این است که  افکار ما و تحلیل هایی که به عمل می آوریم متاثر از  امیال و اغراض شخصی ما هستند. بنابراین ذهن ما مستعد آلوده شدن به انواع و اقسام خطاها است که یکی از این خطاهای ذهنی "خطای تمایل یا انگیزه شخصی" است و زمانی دچار این خطا می شویم که دلبستگی عاطفی ما به یک چیز، باورها و عقایدمان را  آغشته به رنگ خود  کنند.
این خطا موجب می گردد که :

عاشق هیچگاه فرد مناسبی برای بررسی بی طرفانه معشوق نباشد.

معتقدان به یک آیین و مسلک ، افراد مناسبی برای بررسی بی طرفانه آیین خود نباشند.

پدر و مادر  افراد بی طرفی در نظر دادن در مورد نقاط قوت و ضعف  فرزندانشان نباشند.

خود ما افراد بی طرفی در بررسی رفتار خودمان نباشیم.

فردی که مسئولیتی را عهده دار است، هیچگاه فرد بی طرفی در بررسی درستی و نادرستی انجام مسئولیتش نباشد.

✍️ کریم افشاری نیا

@afsharinia

‍ 📒 اسکار وایلد، استعداد کم نظیرش در تحلیل دقیق وضع جامعه و نگارش نثری خیره کننده را در کتاب تصویر دوریان گری به رخ همگان کشیده است. این رمان ترکیب متفاوتی است از ژانرهای فانتزی، ترسناک، روانشناختی و فلسفی. داستان، به زندگی رویاگونه ی مرد جوانی می پردازد که روحش را با جوانی و زیبایی ابدی معاوضه می کند. این مرد خوشتیپ و جذاب، برای همیشه بدون تغییر-ستیزه جو، شهوت پرست، خودبین و بی اخلاق-خواهد ماند؛ در حالی که تصویری نقاشی شده از او با گذشت سال ها به شکل فزاینده ای زشت تر و ترسناک تر می شود. این اثر شگفت انگیز برای بیش از یک قرن است که مخاطبین را ترسانده، جذب کرده و به فکر فرو برده است. کتاب تصویر دوریان گری، مخاطب را با خود به اتاق های تصویرنگاری لندن، قله های زیبایی شناسی و اعماق زوال می برد و تنها داستانی ملودرام درباره ی فساد اخلاقی نیست، بلکه با ارائه ی تصاویری بسیار واضح از جزئیات زندگی قشر ثروتمند، داستانی حیرت آور از دنیای ذهنی اسکار وایلد و بیانیه ای قدرتمند در دفاع از جنبش «هنر برای هنر» است.

@afsharinia