کانال رسمی عبدالله نوری のテレグラム投稿

◼️ پیام تسلیت عبداللّه نوری در پی درگذشت سرکار خانم دکتر زهرا شجاعی

إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ

حجت‌الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر توانا

رحلت بانوی بافضیلت و فرهیخته، سرکار خانم دکتر شجاعی همه دوستداران و آشنایان را داغدار کرد.
ایشان نمونه انسانی تلاشگر و خستگی ناپذیر بود که در پیشگاه الهی، آیین بندگی را به نیکی به‌جای آورد و همواره عشق به اسلام و ایران در وجودشان موج میزد.

اهتمام آن مرحوم در عرصه دفاع از حقوق بانوان بسیار شایسته و قابل ستایش بود.
ایشان مصداق فرمایش مولای متقیان امیر مؤمنان سلام‌اللّه علیه بود که صَبَرُوا أَيَّاماً قَصِيرَةً أَعْقَبَتْهُمْ رَاحَةً طَوِيلَةً تِجَارَةٌ مُرْبِحَةٌ يَسَّرَهَا لَهُمْ رَبُّهُمْ - در روزگار كوتاه دنيا  رنج‌ها را تحمل کرده، صبر پیشه نموده‌اند تا آسايش جاودانه قيامت را به دست آورند، تجارتى پر سود كه پروردگارشان برای آنان فراهم نموده - طوبی لهم و حسن مآب.

اینجانب، این مصیبت سنگین را به جنابعالی و دختران گرانقدر و بستگان و تمامی دلسوزان این آب و خاک و اهل فرهنگ و ادب تسلیت می‌گویم.

از خداوند منان برای آن عزیز سفر کرده،
رحمت، مغفرت و رضوان الهی و برای بازماندگان، صبر و شکیبایی، اجر دنیا و آخرت و تندرستی مسألت می‌نمایم.

عبداللّه نوری
نهم فروردین ماه ۱۴۰۳

https://t.me/Abdollahenouri

باسمه تعالی
سلام علیکم‌
از باب من لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق مراتب سپاس و قدردانی خود را خدمت بانوان و آقایان گرامی، دوستان بزرگوار، حضرات آیات و حجج اسلام، استادان محترم دانشگاه، فرهیختگان و اندیشمندان ارجمند و دیگر عزیزانی که لطف فرمودند و درگذشت بانوی وارسته و پرهیزکار زنده یاد حاجیه خانم علوی (مادر همسرم) را تسلیت گفتند و یا در مراسم یادبود آن مرحوم شرکت کردند، تقدیم می‌دارم و از اینکه نتوانستم لطف و محبت تک تک عزیزان را پاسخ دهم پوزش می‌طلبم.

از خداوند منان برای همه بزرگوارانی که نسبت به اینجانب و همسرم اظهار لطف و محبت داشتند بهترین‌ها را آرزومندم.

ان‌شاءالله روح آن عزیز و ارواح پاک همه‌ی رفتگان قرین رحمت الهی باشد.

عبداللّه نوری
بهمن ماه ۱۴۰۲

https://t.me/Abdollahenouri

🔘 پیام عبداللّه نوری به آیین نکوداشت زهرا شجاعی


"بسم اللّه الرّحمن الرّحیم"

در ایامی که فرصت‌های گرانقدرِ مردان و زنان جامعه‌ی بزرگ ایران به واسطه فقدان کفایت حاکمیت هدر می‌رود و گوهر امید و ایمان ملت به تاراج رفته است، در روزگاری که سیاست‌های ارتجاعی مدعیان اسلام و اسلام خواهی، حیثیت ایران و اسلام را در معرض آسیب‌های جدی قرار داده است و در زمانه‌ای که گروهی اندک، اعتبار و منزلت ارزشهای اسلامی - ایرانی را با عملکرد نابخردانه و ناکارآمد خویش به گروگان گرفته‌اند، در سویی دیگر کورسوی امیدی هنوز همچنان زنده است و به رغم فشارها و برخوردهای بی‌وقفه، گروهی از خیرخواهان ملک و ملت، بر بنیان‌های استوار انسانی و ملی مقاومت می‌کنند و می‌کوشند تا نور امید به سوی سحرگاهان روشن بتابانند و شهروندان نجیب و بی‌ادعا را بر مقاومت و پیگیری حقوق مسلم خویش، امیدوار و در صحنه‌ی عملِ اجتماعی فعال نگهدارند.

از جمله گام‌های مؤثری که در ارتقاء و منزلت ایرانیان در جمهوری اسلامی برداشته شد، بازخوانی نقش زن در تاریخ گذشته ایران بود. انقلاب ایران با تصریحی که رهبری آن در فرآیند مبارزات سیاسی منتهی به بهمن ۱۳۵۷ بر نقش زنان داشت، موجبات احیاء برخی حقوق این قشر عظیم را فراهم ساخت. زنان با حضور فعال خویش در پیروزی انقلاب ضد استبدادی ۱۳۵۷ نقش آفرین شدند و این نقش فعال، در فرآیند دفاع مقدس به شکل دیگری در پشتیبانی از رزمندگان سرافراز باقی ماند. با پایان جنگ تحمیلی و با دفع خطر دشمن خارجی، به ضرورت احیاء نقش زنان در عرصه اجتماع توجه شد چرا که پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، متأسفانه نگاه‌های تنگ نظرانه موجب محدودیت‌های گوناگون برای زنان در حوزه‌های مختلف و همچنین سبک زندگی گردید.

در دولت سازندگی این مهم مورد عنایت و بازخوانی قرار گرفت، از جمله در وزارت کشور به اقتضای تکالیف مهمی که بر عهده‌ی اینجانب در کسوت مسئولیت جدید قرار می گرفت، تصمیم بر آن شد که بیش از گذشته و به صورت اساسی و به دور از تبلیغات به نقش‌پذیری زنان و ارتقاء جایگاه ایشان در عرصه مدیریت کشور توجه شود. اولین نکته ای که در این زمینه ضروری می‌آمد این بود که از میان چهره‌های برجسته، توانمند و نکته‌دان زنان، شخصیتی برگزیده و این مسئولیت سنگین بر عهده‌ی او نهاده شود. از خلال مطالعات و بررسی‌های شخصی و سازمانی با شخصیت فرهیخته و ممتاز سرکار خانم دکتر زهرا شجاعی آشنا شدم و هر چه از شروع همکاری‌مان گذشت به منزلت والا، مراتب علمی و دقت نظر و اندیشه‌ی ایشان بیشتر پی بردم و این بانوی ارجمند را در میان شناخته شدگان مناسب‌ترین شخصیتی دانستم که می‌توانست مسئولیت هدایت، جذب، آموزش و ارائه‌ی مهارت‌های اجتماعی را برای بانوان کشور علی‌الخصوص دختران جوان که ذخیره‌های بالقوه و ارزشمند جامعه بوده و هستند را بر عهده گیرد. این مهم بر دوش این بانوی با فضیلت به بهترین وجه قرار گرفت و سامان یافت و به تدریج تجربه‌ی موفق ایشان برای دیگر دستگاه‌های اجرایی و مدیران کشور، مبنای تصمیمی نو شد و در دولت اصلاحات و دولت‌های پس از آن به ظرفیتی تعمیم یافته تبدیل گردید تا آن جا که حضور کیفی و مؤثر زنان در دولت، عالی‌ترین نهاد اجرایی، امری قطعی و اجتناب ناپذیر شد.

ناگفته نماند که خلأهای قانونی و یا فراقانونی ناشی از دیدگاه‌های بنیادگرایانه و یا سنتی همچنان در محروم کردن زنان از حضور در برخی عرصه‌های اجرایی و تصمیم‌گیری مانند خبرگان، شورای نگهبان، شورای عالی قضایی، ریاست جمهوری و ... وجود داشته و دارد و تا احقاق حقوق کامل و برابر راه بلندی در پیش است.

بی‌تردید عرصه‌ی فعالیت و مشارکت زنان در جامعه مرهون تلاش‌های پیشین و رنج‌های فراوانی است که سرکار خانم شجاعی و امثال ایشان از گذشته‌های دور در عصر غربت و تنهایی بر خود هموار کرده اند.

اقدامی که دوستان ارجمند در برپایی بزرگداشت و همایش تکریم سرکار خانم دکتر شجاعی به کار بستند در خور ستایش و تقدیر است و اینجانب به اعتبار شناخت بیش از ۳۰ سال که از فضایل و صفات برجسته‌ی اخلاقی و ایمانی و اندیشه‌ورزی و تلاش‌های ایشان در حوزه‌ی فعالیت‌ها و مشارکت‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی زنان دارم مراتب قدرشناسی و سپاس خود را به یکایک زنان فرهیخته که این گام ارجمند را برداشته‌اند تقدیم می‌دارم.

امید که حاکمیت پیام و ندای جنبش زنان آزاده‌ی ایران را بشنود و از اعمال خشونت و سرکوب و زندان و ارعاب جهت خاموش کردن صدای اعتراض زنان، مردان و جوانان این مرز و‌ بوم دست بردارد و در برابر خواست اکثریت مردم تعظیم نماید و با تواضع و فروتنی در پیشگاه مردم، جهت توسعه، پیشرفت و تعالی جامعه و کشور اقدام نماید.

در پایان از خداوند بزرگ برای توفیقات معنوی و علمی و نقش ارجمند سرکار خانم شجاعی خیر و برکت روزافزون و صحت و تندرستی ایشان و همگان را خواستارم.

عبداللّه نوری
نوزدهم تیرماه ۱۴۰۲

https://t.me/Abdollahenouri

⬛️ پیام تسلیت عبداللّه نوری به اسحاق جهانگیری

برادر ارجمند جناب آقای دکتر اسحاق جهانگیری

با کمال تأسف و تأثر، رحلت بانوی رنجدیده و صبور فقیده سعیده مرحومه حاجیه خانم فاطمه بهرامی والده مکرمه جنابعالی و شهیدان والامقام یعقوب و محمد رحمة‌الله علیهم را به شما برادر عزیز و بزرگوار و خاندان گرامی صمیمانه تسلیت عرض می نمایم.

امیر مؤمنان در وصف متقین در خطبه همام می‌فرماید: "صَبَرُوا أَيَّاماً قَصِيرَةً أَعْقَبَتْهُمْ رَاحَةً طَوِيلَةً تِجَارَةٌ مُرْبِحَةٌ يَسَّرَهَا لَهُمْ رَبُّهُمْ - در روزگار كوتاه دنيا صبر كرده تا آسايش جاودانه قيامت را به دست آورند، تجارتى پر سود كه پروردگارشان فراهم فرمود" و مادر داغدیده و شهیدپرور شما یکی از مصادیق این جملات می باشد، طوبی له و حسن مآب

خداوند منان روح پاکش را با بانوی دو عالم زهرای اطهر سلام‌الله علیها محشور فرماید و از روح و رضوانش او را متنعم سازد.

از درگاه خداوند تبارک و تعالی برای بازماندگان محترم، صبر و اجر و تندرستی مسألت دارم.

عبداللّه نوری
بیست و هشتم خرداد ماه ۱۴۰۲

https://t.me/Abdollahenouri

⬛️ پیام تسلیت عبداللّه نوری در پی درگذشت برادر میرحسین موسوی

برادر گرانقدر و بزرگوار جناب آقای مهندس میرحسین موسوی

درگذشت برادر گرامی‌تان را به جنابعالی، سرکار خانم رهنورد، جناب میرمحمود عزیز، دکتر شریف‌زادگان گرامی و سایر بازماندگان معزز تسلیت عرض می کنم.

از خداوند منان برای آن مرحوم طلب آمرزش و برای بازماندگان، سلامتی و سعادت و عمری با عزت و سربلندی آرزو می کنم.

امید که با پایان یافتن حصر غیرقانونی ‌و محدودیت‌هایی که برای آن عزیزان پیش آمده است، جامعه و حاکمیت از نظرات و اندیشه های شما بهره برده، راه صلاح و اصلاح را در پیش گیرد.

عبداللّه نوری
نهم فروردین ماه ۱۴۰۲

https://t.me/Abdollahenouri

https://b2n.ir/055631

☑️ با سلام و احترام به همراهان ارجمند؛

در پی انتشار روزنوشت‌های تاریخ هشتم بهمن‌ماه ۱۳۷۸ مرحوم هاشمی رفسنجانی، متن نامه‌ی کوتاه عبداللّه نوری به محسن هاشمی که پیش از این و در تاریخ سی‌ام مردادماه ۱۴۰۱ برای ایشان ارسال گردیده است، اطلاع‌‌رسانی می‌گردد:


بسمه تعالی

جناب آقای مهندس محسن هاشمی
سلام علیکم

در چند فراز از کتاب خاطرات سال ۱۳۷۸ مرحوم آیت اللّه هاشمی رفسنجانی با عنوان "حضور و انصراف" نوشته شده است که من از طریق برخی دوستان درخواستی برای رهایی از زندان داشته‌ام که با وساطت آن مرحوم اقدامی صورت پذیرد.

لازم است تأکید نمایم که در مدت ۳ سال زندان، هرگز از "هیچکس" تقاضایی تحت عنوان حل مشکل و یا تخفیف زندان و یا آزادی از زندان نداشته‌ام تا آنجا که حتی برادر عزیزم مرحوم علیرضا را هم از پیگیری‌های دلسوزانه‌ای که داشت و گاه در ملاقات‌ها بیان می‌کرد نهی کردم.

ممکن است دوستان از ناحیه‌ی خودشان اقدامات یا پیگیری‌هایی کرده‌اند که هیچ‌گونه ارتباطی به من نداشته است.

عبداللّه نوری
سی‌ام مردادماه ۱۴۰۱

https://t.me/Abdollahenouri

☑️ بخش سوم و پایانی

آیا با توجه به عواقب سوء اعمال و رفتار حکومت، احتمال آن نیست که  جریانی ضد ایرانی همانند اسرائیل که به راحتی دست به ترور، انفجار و دزدی اسناد می زند، در محافل تصمیم‌ساز حاکمیت نفوذ کرده تا با حکمرانی ضد توسعه و در تقابل با منافع ملی، ایران را تبدیل به سرزمین سوخته کند و با روش‌های استبدادی و مقابله با هر نوع آزادی‌خواهی و با اِعمال سرکوب و خشونت گسترده، جوانان معترض این سرزمین را از اصل دین و آموزه‌های آن متنفر سازد؟

سکوت مراجع و علمای شیعه در برابر رفتار و عملکرد تنش‌زا و پراشتباه حکومت برای بسیاری از مردم سئوال‌برانگیز شده است و می‌پرسند آیا ایشان این نوع رفتار را درست می‌دانند؟ آیا ذبح اخلاق و انسانیت با تهدید و خشونت عریانِ حکومت در برابر اعتراض مردم، توجیه اخلاقی و شرعی دارد؟ اگر چنین نیست، آنان چگونه به وظیفه‌ی دینی امر به معروف و نهی از منکر عمل می کنند؟ آیا به دیگران واگذاشته‌اند تا پیش از آنها از دین خدا دفاع کنند؟ آیا حکومت با یدک کشیدن عنوان اسلام و با کارنامه و عملکرد پراشتباهی که در حوزه‌های مختلف دارد، موجب کسب رضایت اکثریت مردم و سربلندی اسلام و تشیع شده است؟

مگر حکومت و ماندن بر قدرت چقدر ارزش دارد که ننگ دنیا و عقوبت آخرت را برای خود خریدار باشیم، به تعبیر امام علی (ع) خطاب به ابن عباس: "سوگند به خدا این نعلین از فرمانروایی شما نزد من محبوب تر است مگر آنکه حقی را بپای دارم یا باطلی را دفع کنم."
به فرض که با برخوردهای خشن، آرامش چند روزه‌ای پدید آید ولی تداوم این حکومت بدون کسب رضایت اکثریت مردم با مشکلات بسیاری همراه خواهد شد و اگر فرصتی هم باقی مانده باشد، تنها راه برون رفت از بحران های فراوان موجود و پیش رو، اقدامات اساسی و سریع در جهت کسب رضایت مردم است. برای مردم ایران، زندگی شرافتمندانه، ماندگاری، عزت ملی، سربلندی، توسعه یافتگی و تأمین منافع ایران واجد اهمیت و ارزش است، نه حفظ و بقاء حکومت مستقر.

اینجانب با عرض تسلیت به خانواده‌های همه قربانیان خشونت‌های اخیر و اظهار همدردی با تمامی آسیب دیدگان، به عنوان یک ایرانی از همه‌ی ایرانیان در سراسر جهان که به دنبال هر نوع تغییری در ایران هستند درخواست می‌کنم تکثر و تنوع اندیشه‌ها و جریان‌ها را به رسمیت بشناسند و در تمامی فعالیت‌ها و سخنان‌شان، حفظ تمامیت ارضی ایران، حفظ منابع و منافع ملی ایران، حفظ تمامی زیرساخت‌ها و صنایع ایران و حفظ جان تمامی ایرانیان، مبنای وحدت و اتفاق نظرشان باشد. اعمال و رفتارهای خشونت بار، گسترش آشوب و هرج و مرج و بطور کلی غبارآلود شدن فضای کشور، بستر و فضای مساعدی برای سرکوب روزافزون و اِعمال حداکثر قدرت و ارعاب توسط حاکمیت را فراهم می کند.

ز گوش پنبه برون آر داد خلق بده
وگر تو می‌ندهی داد، روزِ دادی هست

عبداللّه نوری
بیست و ششم آذرماه ۱۴۰۱

https://t.me/Abdollahenouri

☑️ بخش دوم

سیاست‌گذاری‌های نادرست داخلی و استراتژی تقابلی و هزینه‌زا در سیاست خارجی که حکومت در سال‌های گذشته در پیش گرفته است نتیجه‌ای جز خارج کردن کشور از مدار توسعه و فرو بردن انبوهی از جمعیت به زیر خط فقر مطلق نداشته است، در حالی که حکمرانی عالمانه، مصلحانه و منصفانه و برآمده از خواست اکثریت مردم می توانست ایران را در جایگاه مناسب جهانی قرار دهد و زندگی مردم را بهبود بخشد و آنان را از ثروتی عظیم بهره‌مند سازد.

بسیاری شگفت زده‌اند که این سیاست‌ها جز ناامیدی و مشکلات شدید اقتصادی و فرهنگی، چه ثمره‌ای را برای مردم ایران به ارمغان آورده است که حکومت همچنان بر تداوم آن اصرار می‌ورزد و چرا با وجود مشکلات فوق‌العاده‌ای که در زمینه‌های گوناگون با آن روبرو شده و آینده تاریکی که در پیش دارد، به جای تعامل و همدلی، اعتراض و خشم این جوانان به ستوه آمده را با خشونتی بی حد و مرز چون گلوله و زندان و کشتار پاسخ می‌دهد.

اکثر کارشناسان مستقل در تمامی زمینه‌ها از سیاست خارجی تا اقتصاد و فرهنگ مخالف مسیری هستند که توسط حکومت انتخاب شده و در حال اجراست و آتیه‌ی ایران با تمدن دیرینه و بزرگ را به مراتب رنج‌بارتر از وضع ناهنجار کنونی می‌دانند. با وجود این، به دلیل جایگاه برتر و کانونی رهبر نظام در ساختار قدرت، نظر و منویات رهبری ملاک بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها و عملکردها قرار می گیرد. بن‌بستی که اکنون کشور در آن گرفتار آمده است از آن روست که بنا نبوده و نیست که سخن و نظر اکثریت مردم شنیده شود و یا سخن و نظر مردم تفسیر به رأی حاکمان می شود.

حال این مردم معترض، منتقد، رنجدیده و گرفتار در مصائب اقتصادی و معیشتی چگونه مخالفت خود را با خط‌مشی و سیاست‌هایی که نظرات و تصمیمات رهبری نظام را در آن دخیل می‌دانند، اعلام کنند؟ مردمی که با بسیاری از این تصمیمات مخالف هستند و آنرا به زیان ملک و ملت می دانند، چگونه می توانند سکوت پیشه کنند؟ چگونه وظیفه‌ی ملی و اخلاقی امر به معروف و نهی از منکر که در قرآن و سنت نیز بر آن تأکید شده است را نسبت به حکومت عملی کنند؟ امام علی (ع) تأکید می‌کنند "هرگز امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید. زیرا که اشرار بر شما مسلط می‌شوند و دیگر دعای‌تان مستجاب نخواهد شد و خداوند از این جهت ملل گذشته را مورد لعن خود قرار داد که امر به معروف و نهی از منکر را ترک کرده بودند."

مردم شعارها و آرمان‌های انقلاب ۵۷ را در نظر می‌گیرند که بدنبال آزادی بیان و آزادی اندیشه و محکومیت استبداد و دیکتاتوری بود ولی تفاوت آن اهداف با واقعیت امروز ایران و حکمرانی مستقر را، از زمین تا آسمان می بینند.
آنان که روند فعلی را با استناد به اختیارات رهبر در قانون اساسی توجیه می کنند، با این پرسش جدی روبرویند که اگر اکثریت مردم خواهان تغییرات بنیادی در قانون اساسی و شکل حکمرانی باشند چه باید بکنند؟ آیا این سخن بنیانگذار جمهوری اسلامی که "پدران ما چه حقی داشتند که برای ما یک همچو کاری بکنند؟" را تنها محدود به حکومت پهلوی می دانند؟
☑️ ادامه در بخش سوم و پایانی 👇🏼

https://t.me/Abdollahenouri

🔲 بیانیه‌ی عبداللّه نوری در خصوص حوادث ناگوار اخیر کشور

☑️ بخش اول

بسم اللّه الرحمن الرحیم

کز چشم من دریای خون جوشان شد از جور و جفا

گر لب فرو بندم کنون جانم به جوش آید درون

سه ماه پیش و در پی جان باختن دردناک دختر ایران زمین "مهسا امینی"، در جریان بازداشت از سوی گشت ارشاد، کشور به مرحله‌ی پر فراز و نشیبی وارد شد که همچنان در تب و تاب آن است.
جمعیتی فراوان از جوانان، زنان و اقشار گوناگون جامعه در اعتراض به آن رویداد تلخ و ناگوار، جنبشی را به راه انداختند که ریشه در نارضایتی گسترده‌ی برخاسته از ناکارآمدی حکومت در برآورده کردن انتظارات و خواست عمومی داشت.

در شرایطی که در پرتو انسداد سیاسی و اجتماعی و ناکامی اصلاحات هیچ امیدی به بهبود وضعیت فروبسته‌ی معیشتی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی وجود نداشت، کثیری از مردم برای اعتراض به این وضعیت به ویژه محرومیت از زندگی شرافتمندانه و پایمال شدن حقوق اولیه خود با شعار پرمعنا و تأثیرگذار "زن، زندگی، آزادی" به خیابان‌ها آمدند، فریاد مظلومیت سر دادند و خواستار آزادی و رفع فساد و تبعیض و اجرای عدالت و حکمرانی عالمانه، عادلانه و پاسخگو شدند.

در مقابل، حکومت به جای شنیدن صدای معترضان و توجه به ریشه‌ها و زمینه‌های درونی اعتراضات و نقش خود در مشکلات گسترده‌ی موجود، با فرافکنی و انتساب مطلق آن به عوامل و رسانه‌های بیگانه، راه خشونت و سرکوب در پیش گرفت و آتش اعتراض را در شهرهای ایران از کردستان تا سیستان و بلوچستان و از خراسان تا خوزستان و دیگر نقاط این مرز و بوم شعله ورتر ساخت.

وضعیت اسفناک کنونی و برخوردهای به شدت خشونت‌آمیز و هتاکی‌ها و فحاشی‌های بی‌سابقه نسبت به معترضان، موجب گردید بسیاری که صادقانه و با نیّت و انگیزه‌های ملی در انقلاب ۵۷ و جنگ تحمیلی و روندهای پس از آن نقش داشته‌اند را بهت زده و پشیمان سازد چرا که در برابر انبوهی از پرسش‌ها که به ویژه از طرف جوانان با آن مواجه می شوند، پاسخی جز سکوت و یا اظهار تأسف و ندامت ندارند.

به کیان پیرفلک، کودک شیرین سخن این سرزمین بنگرید، قتل او لرزه بر اندام هر انسان با وجدان و با شرفی می‌اندازد. مادرش می‌گوید به دست ماموران کشته شده است و مسئولان تکذیب می کنند. البته هنوز فراموش نکرده‌ایم که تا بر ملا شدن فاجعه شلیک به هواپیمای اوکراینی، حاکمیت مسئولیت سرنگونی آن را به عهده نگرفت و جنایتی که خود رقم زده بود را جوسازی و دروغ‌پردازی بیگانگان می خواند.

آیا این خشونت‌ها دستاوردی جز صدها کشته از جمله کودکان و زنان و بازداشت هزاران تن به ویژه جوانان و بر هم زدن آرامش و بنیان خانواده‌های‌شان و دامن زدن به نارضایتی‌ها و افزایش نفرت عمومی داشته است؟

این حجم عظیم خشونت و کینه نسبت به آحاد جامعه، از دانشگاهی تا معلم از پزشک تا وکیل از هنرمند تا ورزشکار از کارگر تا کشاورز و از خبرنگار تا هر آنکه گفتار، رفتار و کردار حاکمیت را قبول ندارد از سوی نیروهای تندرو مستقر در حاکمیت، که به قدرت سلاح و سرکوب و رسانه و تریبون و تئوریسین‌های خشونت‌طلب مجهزند، ریشه در کجا دارد؟

چرا حکومت به جای اصلاح شیوه حکمرانی و تن دادن به خواسته‌های اکثریت مردم، به خشونت با نسل جدید و جوانانی روی آورده که از انبوه مشکلات به ستوه و خشم آمده و از آینده روشن نا امیدند؟ این نوع رفتار، چه نسبتی با جلوه‌ی رحمانی پیامبر اسلام (ص) دارد که خداوند در وصف او می فرماید: "به بركتِ رحمت الهى، با مردم  نرم‌خو و پُر مِهر شدى و اگر تندخو و سخت‌دل بودى قطعاً از پيرامون تو پراكنده مى‌شدند." (آل عمران - ۱۵۹) مگر امیر مؤمنان خطاب به مالک اشتر اندرز نمی دهد که "باید دلت از رحمت و محبت مردم مالامال باشد و لطف و دوستی نسبت به آنان روا داری و نباید همچون جانور درنده‌ای، خوردن آنها را غنیمت شماری"؟
☑️ ادامه در بخش دوم 👇🏼

https://t.me/Abdollahenouri

🔲 بیانیه‌ی عبداللّه نوری در خصوص حوادث ناگوار اخیر کشور

☑️ در بخش‌هایی از این بیانیه آمده است:

🔘 در شرایطی که در پرتو انسداد سیاسی و اجتماعی و ناکامی اصلاحات هیچ امیدی به بهبود وضعیت فروبسته‌ی معیشتی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی وجود نداشت، کثیری از مردم برای اعتراض به این وضعیت به ویژه محرومیت از زندگی شرافتمندانه و پایمال شدن حقوق اولیه خود با شعار پرمعنا و تأثیرگذار "زن، زندگی، آزادی" به خیابان‌ها آمدند و فریاد مظلومیت سر دادند و خواستار آزادی و رفع فساد و تبعیض و اجرای عدالت و حکمرانی عالمانه و عادلانه و پاسخگو شدند.

🔘 وضعیت اسفناک کنونی و برخوردهای به شدت خشونت‌آمیز و هتاکی‌ها و فحاشی‌های بی‌سابقه نسبت به معترضان، موجب گردید بسیاری که صادقانه و با نیّت و انگیزه‌های ملی در انقلاب ۵۷ و جنگ تحمیلی و روندهای پس از آن نقش داشته‌اند را بهت زده و پشیمان سازد چرا که در برابر انبوهی از پرسش‌ها که به ویژه از طرف جوانان با آن مواجه می شوند، پاسخی جز سکوت و یا اظهار تأسف و ندامت ندارند.

🔘 به کیان پیرفلک، کودک شیرین سخن این سرزمین بنگرید، قتل او لرزه بر اندام هر انسان با وجدان و با شرفی می اندازد. مادرش می‌گوید به دست مأموران کشته شده است و مسئولان تکذیب می‌کنند. البته هنوز فراموش نکرده‌ایم که تا بر ملا شدن فاجعه‌ی شلیک به هواپیمای اوکراینی، حاکمیت مسئولیت سرنگونی آن را به عهده نگرفت و جنایتی که خود رقم زده بود را جوسازی و دروغ پردازی بیگانگان می‌خواند.

🔘 این حجم عظیم خشونت و کینه نسبت به آحاد جامعه، از دانشگاهی تا معلم از پزشک تا وکیل از هنرمند تا ورزشکار از کارگر تا کشاورز و از خبرنگار تا هر آنکه گفتار، رفتار و کردار حاکمیت را قبول ندارد از سوی نیروهای تندرو مستقر در حاکمیت، که به قدرت سلاح و سرکوب و رسانه و تریبون و تئوریسین‌های خشونت‌طلب مجهزند، ریشه در کجا دارد؟

🔘 به دلیل جایگاه برتر و کانونی رهبر نظام در ساختار قدرت، نظر و منویات رهبری ملاک بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها و عملکردها قرار می‌گیرد. بن‌بستی که اکنون کشور در آن گرفتار آمده است از آن روست که بنا نبوده و نیست که سخن و نظر اکثریت مردم شنیده شود و یا سخن و نظر مردم تفسیر به رأی حاکمان می‌شود.

🔘 مردم معترض، منتقد، رنجدیده و گرفتار در مصائب اقتصادی و معیشتی چگونه مخالفت خود را با خط‌مشی و سیاست‌هایی که نظرات و تصمیمات رهبری نظام را در آن دخیل می‌دانند، اعلام کنند؟ مردمی که با بسیاری از این تصمیمات مخالف هستند و آنرا به زیان مُلک و ملت می‌دانند، چگونه می‌توانند سکوت پیشه کنند؟

🔘 آیا با توجه به عواقب سوء اعمال و رفتار حکومت، احتمال آن نیست که  جریانی ضد ایرانی همانند اسرائیل که به راحتی دست به ترور، انفجار و دزدی اسناد می‌زند، در محافل تصمیم‌ساز حاکمیت نفوذ کرده تا با حکمرانی ضد توسعه و در تقابل با منافع ملی، ایران را تبدیل به سرزمین سوخته کند و با روش‌های استبدادی و مقابله با هر نوع آزادی‌خواهی و با اِعمال سرکوب و خشونت گسترده، جوانان معترض این سرزمین را از اصل دین و آموزه‌های آن متنفر سازد؟

🔘 سکوت مراجع و علمای شیعه در برابر رفتار و عملکرد تنش‌زا و پراشتباه حکومت برای بسیاری از مردم سئوال‌برانگیز شده است و می‌پرسند آیا ایشان این نوع رفتار را درست می‌دانند؟ آیا ذبح اخلاق و انسانیت با تهدید و خشونت عریانِ حکومت در برابر اعتراض مردم، توجیه اخلاقی و شرعی دارد؟ اگر چنین نیست، آنان چگونه به وظیفه دینی امر به معروف و نهی از منکر عمل می‌کنند؟ آیا به دیگران واگذاشته‌اند تا پیش از آنها از دین خدا دفاع کنند؟

🔘 تنها راه برون‌رفت از بحران‌های فراوان موجود و پیش‌رو، اقدامات اساسی و سریع در جهت کسب رضایت مردم است. برای مردم ایران، زندگی شرافتمندانه، ماندگاری، عزت ملی، سربلندی، توسعه‌یافتگی و تأمین منافع ایران واجد اهمیت و ارزش است نه حفظ و بقاء حکومت مستقر.

🔘 به عنوان یک ایرانی از همه‌ی ایرانیان در سراسر جهان که به دنبال هر نوع تغییری در ایران هستند درخواست می کنم تکثر و تنوع اندیشه‌ها و جریان‌ها را به رسمیت بشناسند و در تمامی فعالیت‌ها و سخنان‌شان، حفظ تمامیت ارضی ایران، حفظ منابع و منافع ملی ایران، حفظ تمامی زیرساخت‌ها و صنایع ایران و حفظ جان تمامی ایرانیان مبنای وحدت و اتفاق نظرشان باشد. اعمال و رفتارهای خشونت بار، گسترش آشوب و هرج و مرج و بطور کلی غبار آلود شدن فضای کشور، بستر و فضای مساعدی برای سرکوب روزافزون و اِعمال حداکثر قدرت و ارعاب توسط حاکمیت را فراهم می کند.

https://t.me/Abdollahenouri

متن کامل بیانیه "عبدالله نوری" را در ادامه ملاحظه فرمایید:

https://b2n.ir/z42567