خلاصه داستان:
نمونهای از تحلیل روانشناختی فیلم:
یکی از برجستهترین ویژگیهای روانی تراویس، تنهایی شدید او است. او فردی منزوی و از لحاظ اجتماعی ایزوله است که هیچ ارتباط مؤثر و پایداری با دیگران ندارد. در بیشتر صحنههای فیلم، او را میبینیم که تنها و بیهدف در نیویورک رانندگی میکند. او نمیتواند ارتباط معناداری با دیگران برقرار کند و همین عامل به اینکه وی از جامعه اطرافش متنفر شود دامن میزند.
تراویس یک سرباز سابق جنگ ویتنام است نشانههای #PTSD در تراویس شامل بیخوابی مزمن، رفتارهای پرخاشگرانه و افکار خشونتآمیز است. بیخوابی شدید او، که به او اجازه نمیدهد بهطور طبیعی استراحت کند، به تدریج باعث تشدید ناهنجاریهای روانی او میشود.
در طول فیلم، تراویس بهطور فزایندهای تماس خود با واقعیت را از دست میدهد و به دنیای خیالی خود پناه میبرد. او به تدریج به این باور میرسد که وظیفهٔ او پاکسازی جامعه از فساد است و بهنوعی خود را یک قهرمان یا ناجی جامعه میبیند. تراویس نمیتواند بهدرستی با دیگران ارتباط برقرار کند و بهطور مداوم جهان را از زاویه دیدی بسیار شخصی و تحریفشده میبیند. این عامل باعث میشود که او به برنامههای خشونتآمیز خود بهعنوان یک عمل مشروع و اخلاقی نگاه کند.
تراویس بیکل نمیتواند بین واقعیت و #توهم تمایز قائل شود و در نتیجه، رفتارهایش بهطور ناگهانی و بیثبات تغییر میکند. از یک طرف، او به شدت احساس بیارزشی میکند و از سوی دیگر، خود را به عنوان ناجی جامعه میبیند. این نوسان شدید میان #احساس_حقارت و احساس قهرمانی، یکی از ویژگیهای #شخصیت_مرزی است که در تراویس بهخوبی دیده میشود.
علاوه بر این، تراویس افکار #پارانوئیدی دارد و بهشدت به دیگران شک دارد. او معتقد است که همه اطرافیانش به نوعی درگیر فساد و تباهیاند و تنها او قادر به دیدن حقیقت است. این #پارانویا بهویژه در مواجهه او با بتسی و شکستش در برقراری رابطه عاطفی با او تشدید میشود. تراویس به این باور میرسد که تمام جامعه علیه اوست و تنها راهحل، استفاده از خشونت است.
#معرفی_فیلم