نرگس صرافیان

من آب شدم، سراب دیدم خود را ...

حقیقت:

شما معمولاً حس ناکافی بودن رو از کسی می‌گیرید که از سرش هم زیادید.

❤️🎈

همین که دنیای خصوصی خودتان را بهتر کنید، خدمت بزرگی کرده‌اید....
- آلفرد آدلر

New🎵

خانواده:
نگران تو نشدیم، چون
همیشه می‌دونستیم* تو قوی هستی...

مردان واقعی، زنانی خوشحال دارند و مابقی؟ زنانی قوی دارند...

من؟
هستم، هستم، هستم، هستم، هستم، اما از یک جایی به بعد: نیستم..............

بزرگ‌ترین و شدیدترین آسیب روحی؛ زخم خوردن از کسانی‌ست که انتظار داشتیم از ما محافظت و پشتیبانی کنند.
- سو جانسون

خانه‌ی پدری جایی‌ست که هزار ساله هم که باشی، آنجا بچه‌ای... خشمگین‌ترین هم که باشی، آنجا آرامی و قوی‌ترین هم که باشی، آنجا ضعیفی و دنبال پناه گرفتن پشت اقتدار پدرانه و آغوش مادرانه‌ای می‌گردی... چه خوب است خانواده داشتن، خواهر داشتن، برادر داشتن و گاه‌گاهی دور هم جمع شدن و اندوه زمانه را پشت درهای خانه جا گذاشتن...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

من تا کسی بهم مستقیم ابراز احساسات نکنه نمی‌فهمم داستان چیه!
یعنی همیشه مَبنا رو می‌ذارم بر این‌که؛ هیچ‌کس منظور خاصی نداره ...

دوست داشتم الآن کنارم بودی.
دوست داشتم لبخندهای تو را از نزدیک می‌دیدم و چشم‌های تو را از نزدیک می‌بوسیدم و برای آدم‌ها می‌گفتم که جهان از یک انفجار بزرگ آغاز نشد؛ جهان با چشم‌های تو آغاز شد و پیش از آن‌که تو مرا ببوسی، این سیاره، ارزش زیستن نداشت!
تو زادگاه منی! من بیست و چند ساله بودم که در آغوش تو متولد شدم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

ما در طبقه‌‌ی اجتماعی "متوسط پر رو" قرار می‌گیریم.
هنوز گاهی برای لوازم آرایش خرج می‌کنیم، گه‌گاه برند می‌پوشیم، رستوران و کافه می‌ریم و شاید گاهی یه سفری هم بریم.
نمی‌خوایم سقوطمون به طبقه فقیر رو هم بپذیریم. :)

یه مدل خوابیدن داریم به نام "غم‌خواب"
یعنی همه‌ش می‌خوابی تا از ناراحتی و استرس فرار کنی...
امیدوارم هرگز بهش مبتلا نشید...

گر نیمه‌شبی مست در آغوش من افتد
چندان به لبش بوسه زنم کز سخن افتد

- ملک الشعرا بهار

آدم‌ها دوست شما نیستند، مگر اینکه در غیابتان از شما دفاع کنند...

بچه بودم و کسی مرا در تیم فوتبال محله راه نداده بود و غمگین و شکست خورده به خانه برگشتم و در همان‌حال، صدای بچه گنجشک گرسنه‌ای را شنیدم و خواستم برای جبران این احساس کافی نبودن، در یک ماجرا هم که شده، آدمِ خوبی باشم و احساس کفایت کنم، بچه گنجشک را از لانه‌‌ی امنش بیرون کشیدم و به او تا مرز خفگی غذا دادم و به خیالم که مهربانی می‌کنم! اما باعث مرگش شدم!!! دقت کنید که کسی که مهربان بود و ظاهرا دلش سوخت و نوازش کرد و بهای خواست دلش را داد و می‌خواست که "قهرمان" باشد، من بودم و کسی که جان داد، گنجشکِ از همه جا بی‌خبرِ گرسنه‌ی در انتظارِ مادر!!!

خیلی جاها محبت‌های ما از سر مهربانی نیست! این عدم تعادل و خودخواهی ماست که خلاف مصلحت جهان آدم‌ها محبت‌تپانشان می‌کنیم و به اقتضای نیاز جهان خودمان ادامه می‌دهیم و بعد هم منت می‌گذاریم که محبت کردم، لیاقت نداشتی!!!
خوب به ذهن بسپارید که همیشه آنی که هزینه‌ی مادی یا عاطفی می‌دهد، طرفِ مظلومِ ماجرا نیست! گاهی با قصد التیام خودشان با تو خوب رفتار می‌کنند و در عوض، تمام روح تو را در تملک و به اسارت می‌خواهند و مقدور که نبود و ناکام که ماندند، با همان محبت‌های بیاتِ تزریق شده‌، به تو سرکوفت می‌زنند و از تو انتقام می‌گیرند!!!

#نرگس_صرافیان_طوفان

@narges_sarrafian_toofan

"و آنچه مرا به انتخاب تو برمی‌انگیزد،
نیازِ تنِ من نیست؛ یگانگی ارواح و اندیشه‌های ماست."
شاملو