Zarifoğlu'nu Anlamak ஐﻬ

senleştirip giriyorum koynuna gecenin..

boşluk, gitmiş olanla değil..
hiç gelmemiş olanla ilgilidir..

ömrümüz meçhullerden meçhullere akıyor
saatler bizim değil kitaplar bizim değil
bizim değil yaşamak bizim değil hiçbir şey
kendi dünyamızda yabancılar gibiyiz
ya çok erken ya çok geç doğmadık mı sevgilim
buna rağmen mutluluğa inanıyoruz..

Attila İlhan

bakışıma yumuşaklık bağışlayan
gözlerini,
sesinin bütün sesleri susturuşunu
özledim..

kokunu, sesini, sıcaklığını özledim.. şu sıradan günlerin anlamı olacaksa
sen olmalıydın..

"seni çocukluğuna kadar inip sevmek istemek, içimi karıncalayan kımıl kımıl bi histi.."

-yemeyip yediren anne
-bizi adam gibi yetiştiren peder
-sırtımızı dayadığımız dağ gibi kardeş,abi,abla
-her zaman yanımızda olan 2-3 dost

olmasın hiç, o ta içten gülen gözlerde yaş..

gün biterken..

..

her hâl geçicidir..

seni sevmeyenlerin yerine de seveceğim,
beğendirmeye çalışma kendini,
seni her halinle beğeneceğim..
ister üzül ister gül
her haline aşık kalacağım..
koş çocuklar gibi,
seni saçlarımızın kırında yakalayacağım..

halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım.. her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir?

"beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...

beni güzel hatırla!
çünkü; sevdim seni ben, herşeyini...
sana sırdaş oldum, dost oldum,
koynumda ağladın.
yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini,
beni üzdün, kınamadım.
alışıktım vefasızlığa, el oldun aldırmadım...

beni güzel hatırla!
sayfalarca mektup bıraktım sana.
şiirler yazdım her gece, çoğunu okutmadım.
sakladım günahını, sevabını içimde
sessizce gittim...
senden öncekiler gibi sen de anlamadın.

beni güzel hatırla!
sana unutulmaz geceler bıraktım
sana en yorgun sabahlar...
gülüşümü, gözlerimi, sonra sesimi bıraktım.
en güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka,
söylenmemiş "merhaba"lar sakladım her köşeye
vedalar bıraktım duraklarda.
ne ararsan bir sevdanın içinde
fazlasıyla bıraktım ardımda.

beni güzel hatırla!
dizlerimde uyuduğunu düşün,
saçını okşadığımı, üşüyen ellerini ısıttığımı,
mutlu olduğun anları getir gözünün önüne.
alnından öptüğüm dakikaları...
birazdan kapını çalan kişi olabileceğimi düşün
şaşırtmayı severim biliyorsun.
bu da sana son sürprizim olsun.
şimdi, seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
beni güzel hatırla.
gidiyorum..."

üstümde beyaz gömlek var..

sana ev diye bakmak ve kendime diye aldığım her narı senin için ayıklamak..

song.link

dedin ki çiçekler açtığında geleceğim
dünyanın bütün çiçekleri açtı, ne zaman geliyorsun..

sadakat pazarlığa tâbî değildir..

şimdi ben sana
dünyadaki en acı duygunun
seni beklemek ve özlemek olduğunu hangi ızdırap ve acı biçimiyle göstereyim?