İnsan; fıtratı gereği bir ailede, bir toplulukta olmak ister, buna meyillidir. Çünkü yalnızlık, ölümle eş değerdir doğal hayatta. Çünkü tek olan, başka kimseye ihtiyacı olmayan sadece Allah'tır. İnsan ise muhtaç bir varlıktır, sevmeye, sevilmeye, paylaşmaya, anlaşılmaya muhtaç bir varlık. İnsan yalnızlaştıkça hastalanır, mutsuzlaşır, güçsüzleşir. Oysa toplulukla yaşamak; güvende olmak, birlik olmak, destek bulmak, çaresiz kalmamak, paylaşmak ve güçlü olmak demektir. Her hastalığın sebebi biyolojik programların oluşma şartlarından biri de neydi? İzole edici olması değil mi? Beklenmedik olay anında; yalnız olmanız ya da kendinizi çaresiz, yalnız, kimsesiz hissetmeniz. Dolayısıyla kendinizi ne kadar yalnız hissederseniz, o kadar çatışma almaya meyilli olursunuz. Sözde kişisel gelişim adı altında insanları yalnızlaşmaya itmelerinin sebebi de aslında budur.
"Sen özelsin! Senden bir tane daha yok! Sen çok değerlisin! Seni üzen insanları hayatından çıkarmalısın!"
Hayatımızdan insan çıkararak ancak daha fazla hasta olabiliriz, daha sağlıklı değil. Yalnızlaşan insanların daha fazla hastalıklı ve güçsüz olması, sistemi yönetenlerin işine geldiği için buna teşvik ederler. Çünkü güçsüz, aciz, korkak, yalnız insanları yönetmek kolaydır ama; güçlü, birlik olmuş, korkmayan bir milleti yönetmeye çalışmak imkansızdır. Sevdiklerinizi çıkarmayın hayatınızdan, dostlarınızı arttırın. Sizi üzen, kıran sevdiklerinizi de, dostlarınızı da üzenler, kıranlar olduğunu unutmayın. Kimse çatışmasız, travmasız, üzüntüsüz, öfkesiz geçirmedi hayatını. Hayatın sadece sizin için değil, tüm insanlar için çeşitli şekillerde zor olduğunu, imtihanın herkes için farklı olduğunu aklınızda tutarak bakın insanlara. Ne kadar yalnızsanız, o kadar güçsüzsünüz demektir. Hayatınızdaki insaları çoğaltın, duygularınızı paylaşın. Korkularınızı, üzüntülerinizi, çaresizliklerinizi anlatın; sevinçlerinizi, mutluluklarınızı paylaşın. Dost olun, dost edinin, dost kalın...
"Allah’a ve Rasûlü’ne itaat edin. Birbirinizle çekişmeyin; yoksa korkuya kapılırsınız ve kuvvetiniz elden gider. O halde zorluklara sabredin; çünkü Allah sabredenlerle beraberdir." (Enfâl / 46. Ayet)
Siz de gerçek dostlarınıza gönderin...