𝖠𝗅𝗂𝖾𝗇𝗀r𝖾y

⋆ خانوم جون امروز اومدم پرده‌ها رو کنار بزنم بلکه آفتاب بتابه به این خونه‌ی بی روح دیدم خورشید قهر کرده،آسمون غمگینه! دستم رو پرده‌ها خشک شد انگار واقعا همه غمگینن. حالا دیگه تلاشی برای خوب شدن نمیکنم راستش قبلنا تلاش کرده بودم اما...اما الان انگار دنیا باهام قهر کرده و من خسته‌تر از اینم که نازشو بخرم آخه میدونی این دنیا منو درک نکرد چرا من درکش کنم؟ خونه‌ی سیاه بختمم همون بهتر که تاریک بمونه، تاریک بمونه چون وقتی دارم از تو مینویسم رد اشکم روی برگه‌ی کاهی دیده نمیشه و کمتر دلتنگت میشم ولی روشنایی یا تاریکیم مهم نیست نه تا وقتی که بوی اکالیپتوس به یادگار مونده نه تا وقتی که لباسات تو تاریکیم روی تخت به جا مونده و قلبم رو صدا میزنی،قلبمو صدا میزنیو قلبم برای در آغوش کشیدنت مجنون‌تر از هر وقت دیگه‌ای میتپه. قصه‌ی دلتنگی تا کجا؟ تا کی؟ اشکی نمونده،نفسی نمونده. میدونم ّباید زندگی کرد اما من نمیخوام لااقل زندگیو بدون تو نمیخوام قلب !

کل زندگی مثل یه سریالِ هشت قسمتیه.

گفت؛ راستش حتی اگرم درست شود،دیگر ارزشی برایم ندارد. راست میگفت ! هر چیزی به زمان خودش زیبا بود .

★ سکوت و سکوت و سکوت.بایستی در کنارشان سکوت کرد زیرا تمدنت را حفظ کرده، اقتدارت به بالندگی خواهد رسید. در آخر لبخندت به قلبت سرازیر میشود و هیچگاه لبخندت نمیمیرد.

⠀⠀⠀‹ 𝖸𝗈𝗎 𝗌𝖾𝖾, 𝖻𝗎𝗍 𝗒𝗈𝗎 𝖽𝗈𝗇'𝗍 𝗈𝖻𝗌𝖾𝗋𝗏𝖾 ›   ⋆ 🖤 ›  

تو فیک نوا تهیونگ فراموشی گرفت ، من هنوز به
فکرشم که نکنه جونگ کوک‌رو فراموش کرده باشه :)

‌ ︐‌‍ ما آدم‌ها اصالتا اهل درد دادنیم و درد گرفتن نمیشود گفت آدمی هیچگاه درد نداشته و به کسی درد نداده است و اگر کسی پیدا شود و این حرف را به منزله‌ی تایید خود گزافه گویی کند به قطع در رده‌ی آدم‌های سمی قرار میگیرد. در میانِ این همه آدمِ درد‌زاده بایستی حد‌اقل آن آدم‌هایی را پیدا کنی که ارزشش را داشته باشند بخاطرشان درد و رنج بکشی و رنگ آمیزی کنی! چشمانِ خوابالود و ظهرِ پنجشنبه ‌ ‌‌‌ ‌‌ 𝁨