"علی بابا و چهل دزد بغداد"شرح کوتاه
علی بابا و چهل دزد بغداد از حکایت های"الحاقی=اضافه شده"به داستانهای هزارو یکشب است و شرح کوتاه آن از این قرار است که، در زمان های قدیم خارکن جوانی در بغداد زندگی می کرد،او هر روز به صحرا می رفت و خار می آورد تا هزینه زندگی خود،خواهر و مادر پیرش را تامین کند؛تا اینکه روزی در صحرا دید که سوارانی مسلح به شمشیر،به تاخت نزدیک می شوند...پشت تخته سنگی مخفی شد و به تماشا نشست...چهل سوار با چهره هایی ترسناک و کیسه هایی بر دوش را دید که جلوی کوه ایستادند،رئیس آنها جلوی کوه رفت و فریاد زد"سَمسَم=کُنجد"بازشو..!؟ ناگهان در دل کوه،دری باز شد و همگی وارد غاری شدند...پس از ساعتی همگی از غار بیرون آمدند و رئیس با گفتن سَمسَم بسته شو، در غار را بست...علی بابا که کنجکاو شده بود،جلوی کوه رفت و با گفتن همان جمله وارد غار شد و مقداری طلا برداشت و به خانه رفت و ماجرایی را که دیده بود برای خواهرش بازگو کرد...خواهر که دختری با هوش بود به علی بابا گفت،که آنها چهل دزد بغداد هستند،و آن غار هم مخفیگاه آنهاست و دیر یا زود به سراغ علی بابا می آیند و همین هم شد...روزی یکی از دزدان که نگهبان غار بود به تعقیب علی بابا پرداخت و چون خانه او را یافت،روی در آن علامتی-ضربدر،کشید تا شب به آنجا بیایند...خواهر که این ماجرا،را دید روی در همه خانه ها همان علامت را کشید...شب هنگام، دزدان با دیدن علامت بر روی همه درها نتوانستند خانه علی بابا را پیدا کنند،...همینطور هر بار دیگر که نقشه ای تازه کشیدند،خواهر علی بابا دست آنها را خواند و نقشه شان را نقش بر آب کرد...تا اینکه روزی رئیس دزدها خود را به نام تاجر روغن جا زد، گفت که می خواهد امشب را در خانه آنها استراحت کند...خواهر که به او شک کرد بود،پنهانی بر روی خمرها رفت و دید که در آنها دزدان مخفی شده اند ...پس سراغ داروغه رفت و ماجرا ،را برای او باز گو کرد و داروغه به سراغ دزدها آمد و پس از نبردی کوتاه بیشتر دزدها کشته شدند و رئیس هم زندانی شد.
این حکایت در برگردان فارسی هزار و یکشب موجود نبست و قدمت جندانی هم ندارد،بسیاری بر این باورند که در اصل از روی متن فرانسوی هزارو یکشب به عربی برگردانده شده باشد.
@tarikhadabiatiran
علی بابا و چهل دزد بغداد از حکایت های"الحاقی=اضافه شده"به داستانهای هزارو یکشب است و شرح کوتاه آن از این قرار است که، در زمان های قدیم خارکن جوانی در بغداد زندگی می کرد،او هر روز به صحرا می رفت و خار می آورد تا هزینه زندگی خود،خواهر و مادر پیرش را تامین کند؛تا اینکه روزی در صحرا دید که سوارانی مسلح به شمشیر،به تاخت نزدیک می شوند...پشت تخته سنگی مخفی شد و به تماشا نشست...چهل سوار با چهره هایی ترسناک و کیسه هایی بر دوش را دید که جلوی کوه ایستادند،رئیس آنها جلوی کوه رفت و فریاد زد"سَمسَم=کُنجد"بازشو..!؟ ناگهان در دل کوه،دری باز شد و همگی وارد غاری شدند...پس از ساعتی همگی از غار بیرون آمدند و رئیس با گفتن سَمسَم بسته شو، در غار را بست...علی بابا که کنجکاو شده بود،جلوی کوه رفت و با گفتن همان جمله وارد غار شد و مقداری طلا برداشت و به خانه رفت و ماجرایی را که دیده بود برای خواهرش بازگو کرد...خواهر که دختری با هوش بود به علی بابا گفت،که آنها چهل دزد بغداد هستند،و آن غار هم مخفیگاه آنهاست و دیر یا زود به سراغ علی بابا می آیند و همین هم شد...روزی یکی از دزدان که نگهبان غار بود به تعقیب علی بابا پرداخت و چون خانه او را یافت،روی در آن علامتی-ضربدر،کشید تا شب به آنجا بیایند...خواهر که این ماجرا،را دید روی در همه خانه ها همان علامت را کشید...شب هنگام، دزدان با دیدن علامت بر روی همه درها نتوانستند خانه علی بابا را پیدا کنند،...همینطور هر بار دیگر که نقشه ای تازه کشیدند،خواهر علی بابا دست آنها را خواند و نقشه شان را نقش بر آب کرد...تا اینکه روزی رئیس دزدها خود را به نام تاجر روغن جا زد، گفت که می خواهد امشب را در خانه آنها استراحت کند...خواهر که به او شک کرد بود،پنهانی بر روی خمرها رفت و دید که در آنها دزدان مخفی شده اند ...پس سراغ داروغه رفت و ماجرا ،را برای او باز گو کرد و داروغه به سراغ دزدها آمد و پس از نبردی کوتاه بیشتر دزدها کشته شدند و رئیس هم زندانی شد.
این حکایت در برگردان فارسی هزار و یکشب موجود نبست و قدمت جندانی هم ندارد،بسیاری بر این باورند که در اصل از روی متن فرانسوی هزارو یکشب به عربی برگردانده شده باشد.
@tarikhadabiatiran
