توهمات آمریکایی؛ ۱۰ باور عمومی اما گمراه‌کننده درباره آمریکا
آمریکا همواره خود را به‌عنوان نماد آزادی و پیشرفت به جهان معرفی کرده است. اما پشت این تصویر جذاب، باورهایی نهفته‌اند که بیشتر حاصل تبلیغات هستند تا واقعیت. در ادامه به ۱۰ باور عمومی و گمراه‌کننده اشاره می‌کنیم که به بخشی از ذهنیت جمعی در این کشور تبدیل شده‌اند:
۱ـ آمریکا بهترین کشور جهان است. این تصور که آمریکا از همه جهات از سایر کشورها برتر است، به‌عنوان حقیقتی غیرقابل‌انکار در میان بسیاری از مردم این کشور پذیرفته شده است.
۲ـ برای همیشه قدرت شماره یک جهان باقی خواهد ماند. بسیاری از آمریکایی‌ها باور دارند که هیچ تهدیدی نمی‌تواند جایگاه جهانی این کشور را متزلزل کند.
۳ـ چین به زودی فرو خواهد پاشید. این توهم که نظام سیاسی و اقتصادی چین دوام نخواهد آورد، از دیرباز به بخشی از استراتژی جنگ روانی تبدیل شده است.
۴ـ ارتش آمریکا شکست‌ناپذیر است. قدرت نظامی آمریکا، هرچند قابل‌توجه، به‌عنوان نیرویی مطلق و غیرقابل شکست تصویر شده است.
۵ـ کشورهای در حال توسعه مجبورند برای آمریکایی‌ها با دستمزدهای ناچیز کار کنند. بسیاری از آمریکایی‌ها گمان می‌کنند که کشورهای فقیر هیچ گزینه‌ای جز پذیرش شرایط نامناسب اقتصادی ندارند.
۶ـ دلار برای همیشه ارز ذخیره جهانی باقی می‌ماند. باور به سلطه همیشگی دلار، باوجود چالش‌های نوظهور، همچنان یکی از پایه‌های اعتماد اقتصادی آمریکاست.
۷ـ آمریکا یک دموکراسی واقعی دارد. نظام انتخاباتی و سیاسی آمریکا، علی‌رغم انتقادات گسترده، همچنان به‌عنوان الگوی دموکراسی معرفی می‌شود.
۸ـ آمریکا جنگ‌ها را برای گسترش آزادی و دموکراسی آغاز می‌کند. روایت رسمی این است که مداخله‌های نظامی آمریکا همواره با هدف شکست «آدم بدها» و برقراری آزادی است.
۹ـ هر کسی که سخت کار کند می‌تواند به رؤیای آمریکایی دست یابد. رؤیای آمریکایی، هرچند الهام‌بخش، اما با واقعیت‌های نابرابری اقتصادی و اجتماعی فاصله زیادی دارد.
۱۰ـ بدهی‌ها اهمیتی ندارند؛ دولت می‌تواند بی‌نهایت قرض بگیرد. این باور که اقتصاد آمریکا می‌تواند بدون هیچ محدودیتی با بدهی پیش برود، از پایه‌های سیاست مالی این کشور است.
ایمان کورکورانه به این توهمات، نه‌تنها سیاست داخلی و خارجی آمریکا را شکل داده، بلکه بر دیدگاه‌های مردم این کشور نسبت به جهان نیز تأثیر عمیقی گذاشته است. اما تا چه زمانی این باورها می‌توانند واقعیت‌های غیرقابل انکار را پشت پرده نگه دارند؟
آمریکا همواره خود را به‌عنوان نماد آزادی و پیشرفت به جهان معرفی کرده است. اما پشت این تصویر جذاب، باورهایی نهفته‌اند که بیشتر حاصل تبلیغات هستند تا واقعیت. در ادامه به ۱۰ باور عمومی و گمراه‌کننده اشاره می‌کنیم که به بخشی از ذهنیت جمعی در این کشور تبدیل شده‌اند:
۱ـ آمریکا بهترین کشور جهان است. این تصور که آمریکا از همه جهات از سایر کشورها برتر است، به‌عنوان حقیقتی غیرقابل‌انکار در میان بسیاری از مردم این کشور پذیرفته شده است.
۲ـ برای همیشه قدرت شماره یک جهان باقی خواهد ماند. بسیاری از آمریکایی‌ها باور دارند که هیچ تهدیدی نمی‌تواند جایگاه جهانی این کشور را متزلزل کند.
۳ـ چین به زودی فرو خواهد پاشید. این توهم که نظام سیاسی و اقتصادی چین دوام نخواهد آورد، از دیرباز به بخشی از استراتژی جنگ روانی تبدیل شده است.
۴ـ ارتش آمریکا شکست‌ناپذیر است. قدرت نظامی آمریکا، هرچند قابل‌توجه، به‌عنوان نیرویی مطلق و غیرقابل شکست تصویر شده است.
۵ـ کشورهای در حال توسعه مجبورند برای آمریکایی‌ها با دستمزدهای ناچیز کار کنند. بسیاری از آمریکایی‌ها گمان می‌کنند که کشورهای فقیر هیچ گزینه‌ای جز پذیرش شرایط نامناسب اقتصادی ندارند.
۶ـ دلار برای همیشه ارز ذخیره جهانی باقی می‌ماند. باور به سلطه همیشگی دلار، باوجود چالش‌های نوظهور، همچنان یکی از پایه‌های اعتماد اقتصادی آمریکاست.
۷ـ آمریکا یک دموکراسی واقعی دارد. نظام انتخاباتی و سیاسی آمریکا، علی‌رغم انتقادات گسترده، همچنان به‌عنوان الگوی دموکراسی معرفی می‌شود.
۸ـ آمریکا جنگ‌ها را برای گسترش آزادی و دموکراسی آغاز می‌کند. روایت رسمی این است که مداخله‌های نظامی آمریکا همواره با هدف شکست «آدم بدها» و برقراری آزادی است.
۹ـ هر کسی که سخت کار کند می‌تواند به رؤیای آمریکایی دست یابد. رؤیای آمریکایی، هرچند الهام‌بخش، اما با واقعیت‌های نابرابری اقتصادی و اجتماعی فاصله زیادی دارد.
۱۰ـ بدهی‌ها اهمیتی ندارند؛ دولت می‌تواند بی‌نهایت قرض بگیرد. این باور که اقتصاد آمریکا می‌تواند بدون هیچ محدودیتی با بدهی پیش برود، از پایه‌های سیاست مالی این کشور است.
ایمان کورکورانه به این توهمات، نه‌تنها سیاست داخلی و خارجی آمریکا را شکل داده، بلکه بر دیدگاه‌های مردم این کشور نسبت به جهان نیز تأثیر عمیقی گذاشته است. اما تا چه زمانی این باورها می‌توانند واقعیت‌های غیرقابل انکار را پشت پرده نگه دارند؟
