مترجم: نسرین_امامی_زاده
محققان اشاره میکنند که استفاده از داروهای تعدیلکننده بیماری (DMT) موجود ممکن است «بهترین ابزار موجود» برای جلوگیری از تشکیل ضایعات حاشیهای پارامغناطیسی باشد.
ضایعات پارامغناطیسی در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مغز، به عنوان نواحی با سیگنال بالا در تصاویر وزنی T2 و FLAIR ظاهر میشوند. این ضایعات نشاندهنده تغییرات در بافت مغز هستند که به دلیل افزایش غلظت یونهای پارامغناطیس مانند آهن و هموسیدرین ایجاد میشوند.
به عبارت سادهتر، این ضایعات نواحی در مغز هستند که به دلیل التهاب، خونریزی یا آسیبهای دیگر، دارای محتوای آهن یا مواد مشابه بیشتری نسبت به بافت اطراف خود هستند. این افزایش غلظت مواد پارامغناطیس باعث میشود که این نواحی در اسکن MRI به طور متفاوتی نسبت به بافت سالم مغز ظاهر شوند.
مهم است بدانید که خود ضایعه پارامغناطیسی لزوماً نشاندهنده یک بیماری خاص نیست. بلکه نشانهای از یک فرآیند پاتولوژیک در مغز است که میتواند علل مختلفی داشته باشد، از جمله:
ضایعات پارامغناطیسی در MS به عنوان نشانگر فعالیت بیماری و پیشرفت آن استفاده میشوند.
@soulpower3