گروه نجوم شریف

برنامه به طبقه ۴ دانشکده فیزیک،اتاق۴۱۲(پرتووی)منتقل شد

ثبت نام برای کارگاه به اتمام رسیده لطفا دیگر اقدام نکنید!

کارگاه صورت های فلکی🌌

📅سه شنبه ۱۱دی ماه

تالارجناب (منفی یک فیزیک)

ارائه دهنده:سینامهدی زاده فرد‌

🧷دانشجویان خارج دانشگاه صنعتی شریف برای ثبت نام به آیدی زیر پیام دهند
@sariinanj

#کارگاه_صورت_های_فلکی_گروه_نجوم_شریف
🆔 @sharifastronomy

گروه نجوم شریف pinned «⚠️⚠️⚠️توجه⚠️⚠️⚠️ ارائه به ۱ دی ساعت ۱۲:۳۰ در مکان گفته شده به تعویق افتاد.»

سامر اسکول یک هفته‌ای تابستان بعدی برای دانشجوهای مستر و دکترا. به نظر یه فاندی هم برای کشورهای در حال توسعه داره. میتونه چیز جالبی باشه اگه دوست داشتید. متن ایمیل:
We are organising a 1-week summer school at ESO in Garching, Germany during the week of 2nd June 2025 with the title: ‘ESO-Gruber summer school: From nearby worlds to distant galaxies'. The target audience are M.Sc. and first year Ph.D. students. There will be a special funding to support students from developing countries to attend the school, although we anticipate students from other countries to also join.

The school will include lectures and hands-on sessions. The lectures will be on multiple subjects in the field of astronomy while the hands-on sessions will focus on ‘how to use archival data from various ground and space-based telescopes?’ The telescopes that we will cover are VLT, ALMA, VLA, VLTI, and JWST. There will also be an opportunity for students to do a mini project within groups of ~4 during the week and present their findings at the end. The deadline for registration is 31st of January 2025 and for more information please see this link. Please feel free to circulate this message within your institutes and/or groups.

All the best,
Pooneh Nazari (ESO Garching)
Jens Kammerer (ESO Garching)
Marta De Simone (ESO Garching)
Nicolas Kurtovic (MPE Garching)
Martyna Chruslinska (ESO Garching)
Danial Langeroodi (DARK Copenhagen)
Paola Popesso (ESO Garching)
لینک وبسایتشون:
https://www.eso.org/sci/meetings/2025/eso-gruber-summer-school--from-nearby-worlds-to-distant-galaxies.html

⚠️⚠️⚠️توجه⚠️⚠️⚠️
ارائه به ۱ دی ساعت ۱۲:۳۰ در مکان گفته شده به تعویق افتاد.

جلسه ارائه امروز لغو گردید.
زمان جدید ارائه اعلام خواهد شد.

🔭سلسله جلسات ارائه گروه نجوم شریف🔭

🔭موضوع ارائه: زمان، تقویم و ساعت در نجوم

🔈ارائه دهنده: امیرحسین امیری

📅زمان و مکان برگزاری: شنبه ۲۴ آذر ساعت ۱۲:۳۰ کلاس ف ۲ (طبقه ۱ دانشکده فیزیک)

#جلسات_ارائه_نجوم

🆔 @sharifastronomy

پرنورترین سیارات شب دسامبر:
دسامبر ماه مناسبی برای تماشای سیارات است.طلوع زهره و بالا رفتن آن در جنوب غرب آسمان عصر،به ستاره شامگاهی برجسته تبدیلش میکند.

سیاره ای که از نظر درخشندگی پس از زهره رتبه دوم را دارد مشتری است و در این ماه در تقابل با خورشید قرار می گیرد، هنگام غروب خورشید در شرق-شمال شرقی طلوع می کند، سپس در نیمه شب به آسمان جنوبی صعود می کند و سمت غرب-شمال غربی غروب میکند.مشتری در میان ستارگان درخشان ثور گاو نر قرار گرفته است و درخشندگی بیشتری به ستاره ها و صورت های فلکی با شکوه فصل زمستان می بخشد.

اگرچه زحل به اندازه زهره و مشتری خیره کننده نیست، اما در هنگام شب، زحل به خوبی در قسمت جنوبی آسمان قرار دارد. این ستاره به اندازه یک ستاره قدر اول می درخشد، اما به دلیل اینکه در میان پس زمینه ستاره نسبتاً کم نور Aquarius قرار دارد، حتی درخشان تر به نظر می رسد. البته، اگر به تلسکوپ دسترسی دارید، حتماً آن را آماده کنید و نگاهی اجمالی به سیستم حلقه ای معروف آن داشته باشید.
📎منبع
تهیه مطلب:سارینانژادپور

🔭سلسله جلسات خبرخوانی گروه نجوم شریف🔭

🔭موضوع خبر: اثرات تغیرات آب و هوا خورشیدی و شیفت قطب های مغناطیسی

🔈ارائه دهنده: محمد حسن شیری

📅زمان و مکان برگزاری: شنبه ۱۰ آذر کلاس ف ۲ (طبقه ۱ دانشکده فیزیک)

💬گفت و گو آزاد پس از خوانده شدن خبر

#جلسات_خبرخوانی_نجوم

🆔 @sharifastronomy

باسلام،
خبرخوانی شنبه ۳آذر به دلیل مسابقه والیبال تیم فیزیک برگزار نمیشود.
هفته بعد این جلسه برقرار است.

یادآوری⭐️

•کشف سیاه‌چاله ای اولیه، 1.5 میلیارد سال پس از بیگ‌بنگ

-سیاه‌چاله ی LID-568 که توسط تیمی از اخترشناسان NOIRLab کشف شده است، ممکن است پاسخ دانشمندان به سوال چگونگی تشکیل ابرسیاه‌چاله ها در‌ اوایل عمر کیهان باشد.

اطلاعات دریافتی از JWST (تلسکوپ فضایی جیمز وب) و رصدخانه Chandra نشان می‌دهد که این سیاه‌چاله که در مرکز یک کهکشان است، تنها 1.5 میلیارد سال پس از بیگ‌بنگ متولد شده و در حال بلعیدن ماده با آهنگی ۴۰ برابر حد ادینگتون است‌. حد ادینگتون بیانگر بیشینه سرعتی است که یک سیاه‌چاله می‌تواند ماده جذب کند، به گونه ای که فشار تابشی برون‌گرا و گرانش درون‌گرای سیاه‌چاله در حال تعادل باقی بمانند.

-شناسایی این سیاه‌چاله ممکن است به فهم رشد سریع ابر‌سیاه‌چاله‌های متعلق به اوایل عمر کیهان کمک کند. تئوری‌های کنونی پیشنهاد می‌دهند که چنین ابر‌سیاه‌چاله هایی یا از مرگ ستاره‌های اولیه و یا از فروپاشی مستقیم ابرهای گازی به ستاره ابرغول و بعد به سیاه‌چاله، به وجود آمده اند. ولی این تئوری‌ها به صورت مشاهداتی تایید نشده هستند.
اشکال مدل اول، رشد در مدت زمانی کوتاه از ستاره‌ای اولیه به جمعیتِ مشاهده شده ی ابرسیاه‌چاله ها است. چون چنین سیاه‌چاله‌هایی باید از زمان تولد تا انتقال به سرخی که در آن مشاهده شده اند، در حد ادینگتون برافزایش کنند که این کار مشکل است.
مدل دوم جایگزین جالب‌تری است چون می‌تواند با سرعت بیشتری به ابر‌سیاه‌چاله تبدیل شود. با اینحال، چگالی عددی مورد انتظار برای مکان‌هایی که این ستارگان ابرغول توانایی تشکیل داشته باشند، کم است‌.

-سرپرست تیم تحقیقاتی، هیون سوو میگوید: این کشف جدید پیشنهاد می‌دهد که بخش قابل توجهی از افزایش جرم ممکن است حین یک دوره تغذیه سریع رخ دهد، صرف نظر از اینکه نحوه تشکیل سیاه‌چاله چگونه باشد.

📎منبع
تهیه مطلب: ریحانه تقی پور

گروه نجوم شریف pinned Deleted message

🔭کارگاه تلسکوپ 🔭


🔭موضوع کارگاه: آشنایی با تلسکوپ های دانشکده و اجزای آن.

🔈ارائه دهنده:جناب دکتر رضارضایی

📅زمان ومکان برگزاری:سه شنبه ۲۹آبان ساعت ۱۷ درتالارجناب دانشکده فیزیک


☀️#کارگاه_تلسکوپ_گروه_نجوم

🆔 @sharifastronomy

ماهواره های جدید Starlink شرکت SpaceX میتوانند در طیف رادیویی تا ۳۲ برابر روشن تر از قبل شوند:

تحقیقات جدید نشان میدهد که ماهواره‌های Starlink V2-mini در طول موج رادیویی فعال تر از ماهواره‌های قدیمی تر شرکت Starlink می‌باشند که بالقوه با داده های طیف رادیویی رادیوتلسکوپ ها تداخل می‌کند.
این تحقیقات توسط آرایه تلسکوپی LOFAR (Low-Frequency Array) انجام شده و در آن محققان به این نتیجه رسیده اند که نسل دوم ماهواره‌های Starlink به صورت جدی نجوم رادیویی را تهدید می‌کند.
به علاوه این مشکل جدی در طول موج رادیویی، همچنین این ماهواره‌ها به دلیل تعداد بالایشان با انعکاس نور خورشید که با چشم غیر مسلح نیز معلوم است، مشکلی بزرگ در عکاسی نجومی در طول موج مرئی ایجاد کرده‌ اند.
شرکت SpaceX هنوز در رابطه به این مشکلات پاسخی نداده.
تهیه مطلب: بردیا عالیان
📎منبع
📎منبع عکس

شئ ای در ساعت ۲:۳۴بامداد دو شب پیش در آسمان تهران،البرز و رشت دیده شده و شبیه به موشک نظامی بوده که از جنوب به شمال کشور درحال حرکت بوده.
با وارد کردن مختصات و زمان دقیق درلینک پایین متن،متوجه شدند که این شئ نظامی نبوده و از بقایای ماهواره چینی بوده که به جو زمین برخورد کرده و در آسمان کشور ما به وضوح دیده شده.
نام این ماهواره، chang zheng 2cمیباشد که بخشی از Long March 2 rocket family بوده است.
تهیه ی مطلب:سارینانژادپور
📎منبع

چند فکت مهم راجع به سیاه چاله ها:
۱:نزدیک ترین:
نزدیک ترین سیاه چاله،Gaia BH1هست که حدود ۱۵۰۰سال نوری از مافاصله دارد!
هرسال نوری معادل حدود ده به توان دوازده کیلومتراست.
۲-دورترین:
دورترین سیاهچاله دیده شده،درمرکز کهکشان قرارداردبه نام QSO J0313-1806که حدود۱۳میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد!
۳-بزرگترین:
عظیم ترین سیاهچاله دیده شده،TON 618که حدود ۶۶میلیارد برابر خورشید جرم دارد.
۴-کوچکترین:
کوچکترین سیاهچاله دیده شده،فقط۳.۸برابر خورشید جرم دارد!بایک ستاره جفت شده است.
۵-Spaghettification black hole:
منظور زمانی است که مواد نزدیک به سیاه چاله شده و بصورت افقی فشرده میشود و عمودی کش پیدا میکند و به شکل نودل درمی آید.
۶-اسپین:
همه سیاه چاله ها داری اسپین هستند.پرسرعت ترین آن ها،GRS 1915+105 هست که هزار دور بر ثانیه میچرخد!
۷-شتاب دهنده ذرات:
سیاه چاله های غول پیکر در نزدیکی مرکز کهکشان،میتوانند ذرات را تا نزدیکی سرعت نور شتاب دهند!
۸-گرانش یکسان:
اگر خورشید را بایک سیاه چاله هم جرم با خورشید جابه جا کنید،منظومه شمسی سردتر شده اما سیارات در مدارهای خودشان باقی میمانند.
۹-انفجار ستاره ها:
یک نوع از سیاه چاله ها زمانی که ستاره های پرجرم سوختشان تمام شده و منفجر شده، به سیاه چاله تبدیل میشوند.
۱۰-بسیار پیدا:
اکثر کهکشان هایی با اندازه راه شیری،دارای سیاه چاله ای عظیم الجثه در مرکز خود هستند.نام این
سیاه چاله در راه شیری *Sagittarius Aهست (کمان ای* هم مینامند)که دارای جرمی ۴میلیارد برابر خورشید است!


📎منبع
تهیه ی مطلب:سارینانژادپور

گروه نجوم شریف pinned «اولین جلسه :شنبه ۱۹آبان ماه ۱۲:۳۰ در انجمن علمی دانشکده فیزیک 🪐»

اولین جلسه :شنبه ۱۹آبان ماه ۱۲:۳۰ در انجمن علمی دانشکده فیزیک 🪐

باسلام؛
برای پیش برد اهداف کارهای نجومی،گروه نجوم دانشکده فیزیک تصمیم گرفته روز و ساعت بخصوصی را برای جلسات تعیین کند که بصورت یک هفته درمیان برگزار میشود و کارگاه ها نیز در آن ساعت با اطلاع قبلی،برگزارمیشود.
این جلسات در روز شنبه ها ساعت۱۲:۳۰برقرار است.

ساعت9:29بامداد به وقت EST،اسپیس ایکس دراگون با بیش از شش هزار پوند فراورده و آذوقه ،از مرکز فضایی Kennedyناسا در فلوریدا،زمین را ترک کرده و به سمت ایستگاه فضایی بین المللی حرکت کرده و پیش بینی میشود حدود 10:15بامداد به وقت EST به بندر هارمونی ایستگاه فضایی برسد.
ناسا از طریق لینک زیر توانایی تماشای پهلو گرفتن دراگون را برای عموم فراهم کرده.https://plus.nasa.gov/
این ماموریت برای تامین مجدد ده ها آزمایش تحقیقاتی،غذا وتجهیزات برای خدمه انجام شده.
دراگون چندین ازمایش جدید مانند Coronal Diagnostic برای بررسی بادهای خورشیدی و چگونگی تشکیل آن ترتیب داده؛همچنین خزه های قطب جنوب را با خود حمل میکند برای بررسی اثرات ترکیبی تشعشعات کیهانی و میکرو گرانش بر سیارات.دراگون حاوی دستگاهی برای ازمایش جوش سردفلزات در ریز گرانش وبررسی اینکه چگونه فضا بر این مواد مختلف تاثیرمیگذارد،هست.
این فضاپیما قرار براین است تا ماه دسامبر در ایستگاه فضایی بین المللی بماند و سپس با تحقیقات و محموله به سواحل فلوریدا برمیگردد.

لینک زیر حاوی اطلاعات بیشتری راجع به تجهیزات منتقل شده هست:
https://www.nasa.gov/mission/nasas-spacex-crs-31/

◾️ اولین صفحه‌ی اقلیدس

تلسکوپ فضایی اقلیدس «اولین صفحه» از اطلس کیهانی که در حال ساخت آن است را فاش کرد. بخشی از نقشه‌ی کیهان که توسط اقلیدس ساخته می‌شود، روز دوشنبه (۱۵ اکتبر) منتشر شد و شامل ده‌ها میلیون ستاره در کهکشان راه شیری و حدود ۱۴ میلیون کهکشان دور از کهکشان ما است.

این موزاییک عظیم کیهانی از ۲۶۰ مشاهده‌ی تلسکوپ اقلیدس که بین ۲۵ مارس و ۸ آوریل ۲۰۲۴ جمع‌آوری شده، ساخته شده و حاوی ۲۰۸ گیگاپیکسل داده است. منطقه‌ای که نقشه‌برداری شده حدود ۵۰۰ برابر عرض کامل ماه است که در آسمان زمین دیده می‌شود.

شاید شگفت‌آورترین نکته این است که این موزاییک تنها ۱٪ از کل نقشه‌ای است که اقلیدس در شش سال آینده خواهد ساخت، زیرا این تلسکوپ شکل‌ها، فاصله‌ها و حرکت‌های کهکشان‌ها را تا فاصله ۱۰ میلیارد سال نوری دنبال می‌کند. این تلاش نه تنها به بزرگترین نقشه سه‌بعدی کیهان تبدیل خواهد شد، بلکه مقیاس وسیع آن به دانشمندان کمک می‌کند تا رازهای ماده تاریک و انرژی تاریک را که گاهی با عنوان «جهان تاریک» شناخته می‌شوند، بررسی کنند.

تلسکوپ فضایی اقلیدس در ژوئیه ۲۰۲۳ به فضا پرتاب شد و از فوریه ۲۰۲۴ به انجام مشاهدات علمی پرداخت. این تلسکوپ فضایی با زاویه باز و دوربینی ۶۰۰ مگاپیکسلی قادر است نور مرئی و نور نزدیک به مادون قرمز را با استفاده از یک طیف‌سنج ثبت کند. این امکان اندازه‌گیری «انتقال به سرخ» را فراهم می‌کند، یعنی تغییرات طول‌موج‌های نوری که به دلیل دور شدن کهکشان‌ها از راه شیری به ما می‌رسند.

حدود ۱۲٪ از داده‌های برنامه‌ریزی‌شده اقلیدس تا کنون جمع‌آوری شده است و انتشار ۵۳ درجه مربعی از این نقشه، که شامل پیش‌نمایشی از مناطق میدان عمیق اقلیدس است، برای مارس ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده است. اولین سال داده‌های کیهان‌شناسی این مأموریت در سال ۲۰۲۶ برای جامعه علمی منتشر خواهد شد.

🔗 منبع
📷 تصویر: این نمای کامل از موزاییک که در ۱۵ اکتبر منتشر شد، تنها ۱ درصد از نقشه‌برداری ۶ ساله برنامه‌ریزی‌شده‌ی اقلیدس را نشان می‌دهد.

تهیه‌ی مطلب: حانیه ملکی

🔭@sharifastronomy

© ESA/Euclid/Euclid Consortium/NASA, image processing by J.-C. Cuillandre (CEA Paris-Saclay), G. Anselmi; CC BY-SA 3.0 IGO or ESA Standard Licence.

◾️ سیاهچاله‌ها نمی‌توانند از نور درست شوند

شکل‌گیری سیاه‌چاله‌ها از تمرکز جرم‌های بزرگ، مانند ستارگان پیر، شناخته شده است. اما طبق نظریه نسبیت عام، آن‌ها همچنین می‌توانند از نور فوق‌العاده شدید شکل بگیرند. نظریه‌پردازان دهه‌ها درباره‌ی این ایده بحث کرده‌اند. با این حال، محاسبات یک تیم تحقیقاتی اکنون نشان می‌دهد که سیاه‌چاله‌های ناشی از نور امکان‌پذیر نیستند؛ زیرا اثرات مکانیک کوانتومی باعث اتلاف بیش از حد انرژی می‌شوند و فروپاشی نمی‌تواند ادامه یابد.

چگالیِ جرمی فوق‌العاده‌ای که توسط یک ستاره فروپاشیده تولید می‌شود می‌تواند فضازمان را به شدت خم کند؛ به‌طوری که هیچ نوری نتواند از آن منطقه خارج شود. طبق نظریه‌ی نسبیت عام، تشکیل سیاه‌چاله از نور امکان‌پذیر است زیرا جرم و انرژی معادل هستند؛ بنابراین انرژی در یک میدان الکترومغناطیسی نیز می‌تواند فضازمان را خم کند. سیاه‌چاله‌های الکترومغناطیسیِ فرضی به‌طور عمومی به عنوان "کوگل‌بلیتزه" شناخته شده‌اند، که اصطلاحی آلمانی برای "برق توپی" است، که توسط فیزیک‌دان دانشگاه پرینستون، جان ویلر، استفاده شده است.

مشکل این است که در شدت میدان الکترومغناطیسی‌ای لازم است، بسیاری ذره‌ی کوانتومی تولید می‌شوند؛ فوتون‌های بسیار متمرکز ممکن است در فرایندی به نام اثر شوینگر به‌طور خودبه‌خود به جفت‌های الکترون-پوزیترون تجزیه شوند. این ذرات توسط میدان الکترومغناطیسی شدید شتاب داده می‌شوند، سپس از منطقه خارج می‌شوند و انرژی را با خود می‌برند.

سؤال این است که آیا فروپاشی گرانشی هنوز امکان‌پذیر است یا از‌دست‌دادن انرژی ناشی از اثر شوینگر باعث تضعیف آن می‌شود. خوزه پولو-گومز، فیزیکدان ریاضی از دانشگاه واترلو در کانادا و همکارانش محاسباتی انجام داده‌اند تا ببینند کدام طرف توازن را به خود می‌کشاند.

پولو-گومز و همکارانش دریافته‌اند که اثر شوینگر واقعاً انرژی میدان الکترومغناطیسی لازم را قبل از آنکه کوگل‌بلیتزهایی در مقیاس‌های (29-^10) تا (8^10) متر بتوانند شکل بگیرند اتلاف می‌کند. مقیاس‌های طول کوچک‌تر به مقیاس پلانک نزدیک می‌شوند، مقیاسی که در آن نظریه‌ی میدان کوانتومی از کار می‌افتد، در حالی که در مقیاس‌های بزرگ‌تر هیچ فرآیند شناخته شده‌ای در جهان وجود ندارد که انرژی کافی برای ایجاد سیاه‌چاله از نور داشته باشد.

🔗منبع

🔭@sharifastronomy

📎نسخه‌ی الکترونیکی سی‌ و سومین‌ شماره‌ی نشریه‌ی تکانه‌ تقدیم می‌شود.

#تکانه نشریه‌ی علمی-آموزشی دانشجویان فیزیک دانشگاه صنعتی شریف

@takaneh_physics_sharif

⚫️🔵 تکانه

سی و سومین شماره‌ی نشریه‌ی تکانه با احترام تقدیم می‌شود.
این شماره در بهار ۱۴۰۳ به سردبیری هانیه حاتمی، کاویان زارع و حانیه ملکی آماده شده است.

مطالبی که در این شماره می‌خوانید:

- ولگردی در پیچ‌وخم دی‌ان‌ای
- فیلترهایی برای رصد هیدروژن خنثی در کهکشان
- کاوش در مرزهای سکونت‌پذیری
- تاریخچه‌ی آزمایشگاه آکوستیک
- سرن
- عمر میون‌ها
- یک بازی کوانتومی
- فروکاست‌گرایی
- مصاحبه با دکتر باغرام
- مصاحبه با دکتر مشحون
- مصاحبه با دکتر بنی‌هاشمی و آقای طباطبایی
- معرفی کتاب: گرانش ناموضعی، نوشته‌ی بهرام مشحون

از اینکه تکانه را می‌خوانید سپاسگزاریم!

@takaneh_physics_sharif

بررسی همرفت خورشید به‌وسیله‌ی امواج صوتی

تیمی از فیزیکدانان خورشیدی در مرکز اخترفیزیک و علوم فضایی دانشگاه نیویورک ابوظبی (CASS)، به سرپرستی دکتر کریس اس. هانسون، ساختار درونی ابرگرانول‌های خورشید، یک ساختار جریانی که حرارت را از درون پنهان خورشید به سطح آن منتقل می‌کند، را فاش کرده‌اند. تحلیل محققان از ابرگرانول‌ها چالشی برای فهم کنونی از همرفت خورشیدی ایجاد می‌کند.

خورشید در هسته خود از طریق همجوشی هسته‌ای انرژی تولید می‌کند؛ این انرژی سپس به سطح منتقل می‌شود و به صورت نور خورشید از آنجا خارج می‌گردد. در یک مطالعه با عنوان "همرفت خورشیدی در مقیاس ابرگرانول که توسط نظریه طول اختلاط توضیح داده نمی‌شود"، که در مجله‌ی Nature Astronomy منتشر شده، محققان توضیح می‌دهند که چگونه با استفاده از تصاویر داپلر، شدت و مغناطیسی از تصویربردار هلیوسیزمیک و مغناطیسی (HMI) روی ماهواره رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا (SDO)، حدود ۲۳,۰۰۰ ابرگرانول را شناسایی و مشخص کرده‌اند.

چون سطح خورشید برای نور مات است، دانشمندان NYUAD از امواج صوتی برای بررسی ساختار درونی ابرگرانول‌ها استفاده کردند. با تحلیل چنین مجموعه داده بزرگی از ابرگرانول‌ها، که تخمین زده می‌شد تا ۲۰,۰۰۰ کیلومتر (~۳% به درون) زیر سطح خورشید گسترش یابند، دانشمندان توانستند جریان‌های صعودی و نزولی مرتبط با انتقال حرارت ابرگرانول‌ها را با دقت بی‌سابقه‌ای تعیین کنند. علاوه بر استنباط اینکه ابرگرانول‌ها تا چه عمقی گسترش می‌یابند، دانشمندان همچنین دریافتند که جریان‌های نزولی حدود ۴۰% ضعیف‌تر از جریان‌های صعودی هستند، که نشان می‌دهد یک جزء ناشناخته از جریان‌های نزولی وجود دارد.

از طریق آزمایش‌های گسترده و استدلال‌های نظری، نویسندگان نظریه پردازی می‌کنند که جزء "ناپیدا" یا نامشهود می‌تواند شامل ستون‌های کوچک (حدود ۱۰۰ کیلومتر) باشد که پلاسما سردتر را به درون خورشید منتقل می‌کنند. امواج صوتی در خورشید برای حس کردن این ستون‌ها بسیار بزرگ هستند و این باعث می‌شود جریان‌های نزولی ضعیف‌تر به نظر برسند. این یافته‌ها توسط توصیف طول اختلاطی از همرفت خورشیدی قابل توضیح نیست.

🔗 منبع

🔭 @sharifastronomy

الدبران(درخشان‌ترین ستاره‌ی برج ثور) در آستانه پنهان شدن توسط ماه غول پیکر در نور روز، 2 اکتبر 2015.
باب کینگ / آسمان و تلسکوپ این آنتارس نیست، بلکه الدبران است، از نظر روشنایی و رنگ مشابه آنتارس است و در نور روز آسمان آبی در 2 اکتبر 2015 مخفی می شود. عکاس باب کینگ نوشت: "من این عکس را با یک آیفون قدیمی از طریق یک دوربین 10 اینچی گرفتم، کمی قبل از اینکه ماه یک ساعت پس از طلوع خورشید الدبران را پنهان کند."
ماه نیمه‌کامل بود.

پنجشنبه 23 اردیبهشت

■ ماه کامل، آنتارس(درخشان‌ترین ستاره‌ی صورت فلکی کژدم) را پنهان می کند. امشب ماه گرد درخشان، درست از جلوی آنتارس عبور می‌کند و در جنوب شرقی ایالات متحده آمریکای مرکزی، شمال شرقی آمریکای جنوبی، دریای کارائیب و بخش هایی از غرب و مرکز آفریقا می‌توان آن را مشاهده کرد.
در جاهای دیگر، قابل مشاهده نمی‌باشد.

هر جا که غیبت اتفاق بیفتد، ستاره در لبه‌ی درخشان ماه ناپدید می شود، سپس از پشت "هلال تاریک" بسیار نازک شب در لبه‌ی دیگر دوباره ظاهر می شود. بنابراین در هر دو مورد شما قطعا برای دیدن این پدیده به تلسکوپ نیاز خواهید داشت.

سلام
نشریه شباهنگ قصد دارد در راستای بهبود کیفیت مجله و گسترش پوشش اخبار دنیای روز نجوم با افراد بیشتری همکاری کند.
صاحب امتیاز نشریه دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف است و می‌توانید در بخش‌های مختلفی از جمله صفحه‌آرایی، تولید محتوا، ویراستاری و ... با آن همکاری کنید.
در صورت تمایل لطفا فرم زیر را پر کنید و منتظر تماس ما باشید.
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSeSznUCEOFsYUH2tMyCQfKhLRVwAgyYfbn1BJ72W1mJ7V5HNA/viewform?usp=sf_link

یک طوفان ژئومغناطیسی "شدید" G5 در آخر هفته گذشته زمین را درنوردید و بینندگان را تا جنوب فلوریدا با پرده های سبز و قرمز نور مسرور نمود.

این نورهای درخشان و رنگین کمانی با چشم غیرمسلح قابل رویت نبودند. در عرض های جغرافیایی میانی و جنوبی، حتی شفق های شدید نیز کم نور هستند و آسمانی که بیشتر مردم در آن زندگی می کنند روشن است. بیشتر بینندگان پرده های سفید را فقط با اشاراتی از رنگ توانستند مشاهده نمایند. با این حال، عکس‌ها به لطف نوردهی‌های چند ثانیه‌ای، میزان واقعی این رنگ‌ها را نشان دادند: «سرعت شاتر» چشم 1/50 ثانیه است و مخروط‌های چشم ما به حداقل مقدار نور برای درک رنگ نیاز دارند.

در ابتدا پیش بینی می شد که این رویداد یک طوفان ژئومغناطیسی G4 (شدید) باشد، اما سازمان ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) در نهایت آن را به عنوان G5 (شدید) تعیین کرد. چنین رویدادی از اکتبر 2003 از مسیر زمین عبور نکرده است.

طوفان ژئومغناطیسی آخر هفته گذشته پس از ظهور یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های لکه‌های خورشیدی که در دو دهه گذشته بر روی خورشید ظاهر شده‌اند، شش پرتاب جرم تاجی (گاب‌های گاز خورشیدی یونیزه‌شده) را در جهت ما ایجاد کرد. آن گودها با بادهای خورشیدی که دائماً از خورشید و در سراسر منظومه شمسی به بیرون می‌چرخد، حرکت می‌کردند (و حتی از آن پیشی می‌گرفتند). برخی از CMEهای بعدی به موارد قبلی رسیدند و هنگامی که سرانجام به زمین رسیدند، رویداد قدرتمندتری را ایجاد کردند.

میدان‌های مغناطیسی که با ذرات باردار و بسیار سریع حرکت می‌کنند، دوباره با میدان مغناطیسی خود زمین مرتبط می‌شوند و به ذرات خورشیدی اجازه ورود به اتمسفر بالای ما را می‌دهند، جایی که با اتم‌های اکسیژن برخورد می‌کنند و رنگ‌های سبز و قرمز تولید می‌شود. سبز رنگ معمولی‌تری برای شفق‌های قطبی است که توسط اکسیژن در ارتفاعات متوسط تولید می‌شود. اما شفق های قرمز زمانی که یک طوفان ژئومغناطیسی مانند این وجود دارد که ذرات پرانرژی را به اتمسفر می ریزد بیشتر محتمل است. قرمز از اکسیژن کمیاب در بالاترین نقطه می آید، به این معنی که می توان آن را از دورتر دید و باعث می شود قرمز به راحتی در عرض های جغرافیایی پایین دیده شود.

تماشاگران در سراسر ایالات متحده از این منظره لذت بردند، از مناطق روستایی شمال غربی اقیانوس آرام تا حومه بوستون و تا فلوریدا و پورتوریکو. خواننده لری بلک از سدار رپیدز، آیووا نوشت: "این شدیدترین نمایش شفقی است که من از اوت 1972 مشاهده کرده ام!" شان واکر از S&T موافق است: «شاید بهترین نمایش شفق قطبی بود که در بیش از یک دهه دیده‌ام، و مطمئناً بهترین نمایشی بود که از حیاط خودم دیده‌ام».

در زیر تعدادی از تصاویر ثبت شده در این رخداد را مشاهده می کنید.

✳️ بیستمین شماره‌ی نشریه‌ی #شباهنگ (شماره‌ی ۲۰ - بهار ۱۴۰۳) منتشر شد!

🔹 این شماره به فوران‌های سریع رادیویی پرداخته است و همچنین مصاحبه‌ای با دکتر دانکن لوریمر حول این موضوع، در این شماره انجام شده است.

🆔 @shabahang_sut
🆔 @anjoman_elmi_phys_sut
🆔 @sharifastronomy

💻 نسخه‌ی الکترونیکی نشریه‌ی شباهنگ
🌀 شماره‌ی ۲۰ - بهار ۱۴۰۳
🏢 نشریه‌ی علمی دانشجویان فیزیک دانشگاه صنعتی شریف

دانلود این شماره و شماره‌های پیشین این نشریه در وبگاه شباهنگ:
https://spssa.ir/نشریه-شباهنگ/

🆔 @shabahang_sut
🆔 @anjoman_elmi_phys_sut
🆔 @sharifastronomy

این هفته در جست‌وجوی دنیای نجوم، به "ایستگاه فضایی" سیاوش صفاریان‌پور رسیدیم.
او که مجری و تهیه‌کننده‌ی تلوزیون است و شاید از این طریق آشنایی نسبی نیز با او داشته باشید، اجرای این پادکست علمی را بر عهده دارد و "ایستگاه فضایی" را با همکاری مجله‌ی نجوم پیش می‌برد.
در هر یک از اپیزودهای این پادکست، بخش‌های جذابی وجود دارد که به معرفی هرچه بهتر فضا و نجوم کمک می‌کند و برای کسانی که تجربه‌ی رصد نداشتند و یا با این فرایند جذاب آشنایی ندارند نیز باید بگوییم که قرار است در بخش آسمان نمای‌ این پادکست، شنوندگان را به دیدن آسمان شب ببرند تا شما تجربه‌ی یک رصد خلاقانه با میهمانان ایستگاه فضایی داشته باشید.
شما می‌توانید این پادکست را از اپلیکیشن‌هایی همچون castbox بشنوید.
#معرفی