شعری که زندگیست

این چه استغناست یا رب؟
وین چه قادر حکمت است؟

کاین همه زخم نهان هست و
مجال آه نیست

#حافظ

@poemlife

ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را
باز گم کردم ز شادی دست و پای خویش را

گفته بودم بعد ازین باید فراموشش کنم
دیدمش وز یاد بردم گفته های خویش را ...


#مهدی_اخوان_ثالث



@poemlife

ای دوست خمارم را از لعل لبت بشکن...

#مولانا
@piemlife

سخت است که تنهایے خود را بچلانـے

تا چکہ کند بے کسے از گوشہ چشمت

#محمد_شیرازی

@poemlife

شعله‌ٔ شوقم،مباد ای یأس بنشانی مرا..

#بیدل
@poemlife

حیفم آید که تو را جای کنم در دل تنگ

یوسفی چون تو سزاوار چنین زندان نیست

#اوحدی_مراغه‌ای

@poemlife

بیچاره‌تر از آدم و عالم هستیم
ماتم‌زده‌ای مثل محرّم هستیم

نه گندمی و نه یار گندم گونی
ما هم دلِمان خوش است آدم هستیم!

*#بیژن_ارژن*

@poemlife

صبح آن دیده بخیر است که نگاهش

به جمال رخِ دلدار منَور گردد

آدینه به کامتان عسل❤️

#فرانک_نصیری

@poemlife

«تنها هستی، در آن شهر بزرگ کسی را نمی‌شناسی.
و من در این شهر بزرگ تنها هستم چون خیلی‌ها را می‌شناسم و خیلی‌ها هم مرا می‌شناسند.»

• شب یک شب دو / #بهمن_فرسی

@poemlife

من از اهالی ای کاش های بی‌ثمرم…

#سیدتقی_سیدی
@poemlife

هنوز گریه بر این جویبار کافی نیست
ببار ابر بهاری، ببار... کافی نیست

چنان که یخ زده تقویم ها اگر هر روز
هزار بار بیاید بهار، کافی نیست

به جرم عشق تو باشد که آتشم بزنند
برای کشتن حلاج، دار کافی نیست

گل سپیده به دشت سپید می روید
سپیدبختی این روزگار کافی نیست

خودت بخواه که این انتظار سر برسد
دعای این همه چشم انتظار کافی نیست

#فاضل_نظری

@poemlife

فدای خاکِ درِ دوست باد
جانِ گرامی

#حافظ
@poemlife

پنج شنبه را باید چای دم کرد
تلفن را کشید
پرده را بست
خاموش و کم نور...
پنج شنبه را باید روبه روی هم نشست
باید از تو نوشت
باید آرام گونه ات را بوسید...


#علی_سلطانی

@poemlife

هزار ابر بود کاسه‌لیسِ دیدهٔ ما ...

#طالب_آملی

@poemlife

نه لايقم به دشمنی نه آنكه دوست دارى‌‌ام…

#سیدتقی_سیدی
@poemlife

نرگس مردم فریبی داشت شبنم می فروخت
با همان چشمی که می زد زخم مرهم می فروخت

زندگی چون برده داری پیر در بازار عمر
داشت یوسف را به مشتی خاک عالم می فروخت

زندگی این تاجر طماع ناخن خشک پیر
مرگ را همچون شراب ناب کم کم می فروخت

در تمام سال های رفته بر ما ، روزگار
شادمانی می خرید از ما و ماتم می فروخت

من گلی پژمرده بودم در کنار غنچه ها
گل فروش ای کاش با آنها مرا هم می فروخت


#فاضل_نظری

@poemlife

تا نیست نگردی، ره هستت ندهند

ایــــن مــرتبه با هــمت پستت ندهند

چــــون شمع قرار سوختن گر ندهی

سر رشتهٔ روشنی به دستت ندهند

#شیخ_بهایی

@poemlife

من با تو متلاطم ترین موسیقی جهانم..!

#پریناز_ارشد
@poemlife

به شب سلام که بی تو رفیق راه من است
سیاه چادرش امشب، پناهگاه من است

به شب که آینه ی غربت مکدر من
به شب که نیمه ی تنهایی سیاه من است

همین نه من درِ شب را به یاوری زده ام
که وقت حادثه شب نیز در پناه من است

نه بیم سنگ فنایش به دل نه تیر بلا
پرنده ای که قُرق را شکسته آه من است

رسید هر کس و برقی به خرمنم زد و رفت
هر آنچه مانده ز خاکسترم گواه من است

در این کشاکش توفانی بهار و خزان
گلی که می شکند ، عشق بی گناه من است

چرا نمی دری این پرده را؟ شب ! ای شب من !
که در محاق تو دیری است تا که ماه من است..

#حسین_منزوی

@poemlife

با فلک دوش به خلوت گله‌ای می‌کردم

که مرا از کرم تو سبب حرمان چیست

این همه جور تو با فاضل و دانا ز چه جاست

وین همه لطف تو با بی‌هنر و نادان چیست

فلکم گفت که ای خسرو اقلیم سخن

با منت بیهده این مشغله و افغان چیست

شکر کن شکر که در معرض فضلی که تراست

گنج قارون چه بود مملکت خاقان چیست


 #انوری

@poemlife

الهی، آن که تو را دارد، چه ندارد و آن که تو را ندارد، چه دارد؟!
الهی، وای بر من اگر دانشم رهزنم شود و کتابم حجابم!
الهی، چون تو حاضری چه جویم، و چون تو ناظری چه گویم؟!
الهی، چگونه گویم نشناختمت که شناختمت، و چگونه گویم شناختمت که نشناختمت!
الهی، چون در تو می‌نگرم از آنچه خوانده‌ام شرم دارم.
الهی، از من برهان توحید خواهند و من دلیل تکثیر.
الهی، آن که از خوردن و خوابیدن شرم دارد، از دیگر امور چه گوید؟
الهی، در ذات خودم متحیّرم تا چه رسد در ذات تو!
الهی، پیشانی بر خاک نهادن آسان است، دل از خاک برداشتن دشوار است.
الهی، از پای تا فرقم، در نور تو غرقم!
الهی، ذوق مناجات کجا و شوق کرامات کجا؟
الهی، عبادت ما قُرب نیاورده است بُعد آورده است، که فَوَیلٌ لِلمُصَلّین. الّذینَ هُم عَن صَلوتهم ساهُون.
الهی، تا کعبه وصلت فرسنگهاست و در راه خرسنگها، و این لنگ به مراتب کمتر از خرچنگ است. خرچنگ را گفتند: به کجا می‌روی؟ گفت: به چین و ماچین" گفتند: با این راه و روش تو؟
الهی، شکرت که از تقلید رَستم و به تحقیق پیوستم.
الهی، ظاهر ما اگر عنوان باطن ما نباشد، در یوم تبلی السرائر چه کنیم؟
الهی، شکرت که کورِ بینا و کرِ شنوا و گنگِ گویایم.
الهی، چگونه دعوی بندگی کنم که پرندگان از من می‌رمند و دَدان رام من نیستند.
الهی، غذا به کردار رنگ و بو می‌دهد؛ وای بر آن که دهنش مزبله است.
الهی، گل دماغ را معطر کند و گندنا دهن را اَبخر، با این که کاشته دیگرانند و خارج از ذات ما. پس آنچه در خود کاشته‌ایم با ما چه خواهد کرد.
الهی، آن که سَحَر ندارد، از خود خبر ندارد.
الهی، بلبل به چمن خوش است و جُعَل به چَمین، حسن را آن چنان کن نه این چنین!
الهی، خوشا به حال کسانی که نه غم بز دارند نه غم بزغاله.
الهی، موج از دریا خیزد و با وی آمیزد و در وی گریزد و از وی ناگزیر است؛ اِنّا لِلّه و اِنّا اِلَیهِ راجعون.
الهی، شکرت که به حسن دختر دادی و پسر دادی و از هر یک چیزها به وی خبر دادی.
الهی، همه تو را خوانند: قُمری به قُوقُو، پُوپک به پُوپُو، فاخته به کوکو، حسن به هوهو!
الهی، این آدم نماها که از خوردن گوشت برّۀ گوسفند تا بدین اندازه درنده‌اند، اگر گوشت گرگ و پلنگ را بر آنان حلال می‌فرمودی چه می شدند؟!
الهی، شکرت که هر کتابی را می‌خوانم، کتاب وجود خودم را می‌خوانم.
الهی، از گناه این و آن رنج می‌برم که از چون تویی روی گردانیدند.
الهی، درشگفتم از آن که کوه را می‌شکافد تا به معدن جواهر دست یابد و خویش را نمی‌کاود تا به مخزن حقایق برسد.
الهی، روی زمینت باغ وحش شد؛ خُرّم آن که از وحشیان برست.
الهی، شکرت که بنده آزادم.
الهی، سیلی سرازیر شد تا قطره‌ای نصیب حسن گردید.
الهی، گرچه علم رسمی سر به سر قیل و قال است، باز شکر که علم و کتاب حجابم شدند نه سنگ و گل و درهم و دینار.
الهی، کتابدار و کتابخوان و کتابدان بسیارند؛ خنک آن که خود کتاب است و کتاب آر!
الهی، دهن حسن به عطر ذکر تو مُعطّر است، حیف است که بوی بد گیرد.
الهی، موی حسن سفید شد و خوی حسن سفید نشد.
الهی، دل چگونه کالایی است که شکسته آن را خریداری و فرموده‌ای: "پیش دل شکسته‌ام."
الهی، همه الفاظ یونانیان یکسوی و اسم عالم به لفظ قوسموس یکسوی.
الهی، آن که از مرگ می‌ترسد از خودش می‌ترسد.
الهی، شکرت که شب و روز به پرندگان بال و پر می‌دهم.
الهی، اگر حسن جهنمی است، جهنمی عاقلی را رفیق او گردان!
الهی، خوشا به حال کسانی که لذات جسمانی‌شان عقلانی شد.

#الهی‌نامه: مرحومِ علّامه #حسنِ_حسن_زادۀ_آملی.

@poemlife

فرصت امروز هم

با وعده ی فردا گذشت

بی وفا امروز با فردا

چه فرقی میکند؟


#فاضل_نظری

@poemlife

دستخطی دارم از او

بر دل خود یادگار

عشق کاری کرد با قلبم

که چاقو با انار


#علیرضا_بدیع

@poemlife

«برایم می‌نویسی: صبح به‌خیر
و می‌خوانمش: دوستت دارم.»

#محمود_درویش

@poemlife

یادِ ایامی‌ که ما را در دلِ کس راه بود...

#بیدل
@poemlife

خالی‌ست جای بوسه‌ی تو، بر لبان من..

#فاضل_نظری
@poemlife

به جز هوای تو و شانه‌های آرامت
برای گریه مگر جای دیگری هم هست؟

به کام دل نرسیدیم اگر در این دنیا
به این خوشیم که دنیای دیگری هم هست...

#سعید_بیابانکی

@poemlife

گفتم بگو..

سکوت کرد و رفت..

و من هنوز گوش میکنم...


#قیصر_امین_پور


@poemlife

پایت‌ بگذار تا ببوسم ، دستم که‌ نمی‌رسد به آغوش

#سعدی
@poemlife

خیال در همه عالم برفت و بازآمد

که از حضور تو خوش‌تر ندید جایی را

#سعدی
@poemlife

هرچه گویم عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم خجل باشم از آن

گرچه تفسیر زبان روشنگرست
لیک عشق بی‌زبان روشنترست

چون قلم اندر نوشتن می‌شتافت
چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت

عقل در شرحش چو خر در گل بخفت
شرح عشق و عاشقی هم عشق گفت

#مولانا

@poemlife

*دید. موسی. یک زنی را کم حجاب*

*پیش او رفت و چنین کردش خطاب*

*تو چرا چادر نداری. بر سَرَت؟!*

*خاک عالم بر سر. آن شوهرت*

*من نمی دانم چرا با. مانتویی؟!*

*بدتر. ازشیطانِ. لامذهب تویی!*

*تاخدا. این نهی. ازمنکر شنید*

*گفت باموسی. بالحنی شدید!*

*پوشش اینها ندارد. مشکلی*

*من نمی دانم چرا تو. بد دلی*

*این. چه برخورد و. چه نهی از منکر است*

*کی؟ به تو گفته. که چادر. بهتر است؟!*

*در چنین اوضاع بغرنج و خراب*

*مشکلی. دیگر ندیدی جز حجاب؟!*

*تو برو. فکری. به حال خویش. کن!!!*

*چشم خود را. اندکی. درویش کن!!!*

#بی_نام

@poemlife

گریه‌ام جاریست، بارانی که می‌بینی منم!

#سجاد_سامانی
@poemlife

تحمل می کنم با زخم

چون مرهم نمی بینم


#سعدی

@poemlife

که می‌شناسمت
از خواب‌های کودکی‌ام...

#حسین_منزوی
@poemlife

لبخند بزن دو چشم بارانی را
تجويز بكن "نگاه درمانی" را

يك شعله بخند تا به آتش بكشی
دانشكده ی علوم انسانی را

#حامد_عسکری

@poemlife

«آفتاب را دوست دارم
به خاطر پیراهنت روی طناب رخت
باران را
اگر می‌بارد بر چتر آبی تو
و چون تو نماز خوانده‌ای، خداپرست شده‌ام.»

#بیژن_نجدی

@poemlife

تو نه آنی که دگر کس بنشیند به مکانت...

#سعدی
@poemlife

خواب دیدم
ما را بریدند و به کارخانه چوب بری بردند
آن که عاشق بود پنجره شد
آن که بی رحم بود چوبه ی دار!!
از من اما دری ساختند برای گذشتن...!!!

*#مهدی_باجلان*

@poemlife

آن که برگشت و جفا کرد و
به هیچم
بفروخت ...

به همه عالمش از من
نتوانند خرید! ...

#سعدی

@poemlife

تنم به پیله‌ی تنهایی‌ام نمی‌گنجد

#فروغ_فرخزاد

شبتون امن و آرام✨✨✨

@poemlife

در دیده ی ما خیال رویت
چون مه بتوان در آب دیدن...


#ابن_حسام_خوسفی

‌
@poemlife

کسانی که ،
به زندگی دیگران نور میبخشند ،
یک روز خورشید میشوند ...


#بیل‌ویلسون

@poemlife

ز کوی یار بیار ای نسیم صبح غباری

#حافظ
@poemlife

موج با تجربه ی صخره به دریا برگشت

کمترین فایده ی عشق، پشیمانی ماست

#فاضل_نظری

@poemlife

در هجرِ آن زیبا صنم، صبر و تحمّل چون کنم؟

من عاشقِ دیوانه‌ام، ناید ز من این کارها


*#فخری_هروی*


@poemlife

بدون ضربه که آهن نمی شود شمشیر

به طعنه های جماعت همیشه خوش بینم



#حسین_مرادی
@poemlife

چه شب ها من و آسمان تا دم صبح

سرودیم نم نم: تو را دوست دارم

#قیصر_امین_پور

@poemlife

چنان آمیختم با او

که دل با من نیامیزد


#مولوی

@poemlife

رها کردیم خالق را ، گرفتاران ادیانیم !
#سیمین_بهبهانی
@poemlife

صد بار
مرا می پزی و
میچشے اے
عشـــــــــــــــق


#هوشنگ_ابتهاج

@poemlife

آمد نفس صبح و سلامت نرسانید
بوی تو نیاورد و پیامت نرسانید

یا تو به دم صبح سلامی نسپردی
یا صبح‌دم از رشک سلامت نرسانید

#خاقانی

@poemlife

خاطرات تو و دنياى مرا سوزاندند

تا فراموش شود ياد تو، هرچند نشد


#فاضل_نظرى


@poemlife

جهان بر آب نهاده‌ست و زندگی بر باد
غلام همّت آنم که دل بر او ننهاد

جهان نماند و خرّم روان آدمیی
که باز ماند از او در جهان به نیکی یاد


#سعدی


@poemlife

خوشا به حال شماها که دل نمی‌بندید...

#حسین_زاهدیان
@poemlife

مقبولِ روزگار دلی را نیافتیم...

#رفیع‌_مشهدی
@poemlife

ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی



#سعدی

@poemlife

این چه حرفی ست ڪه در عالم بالاست بهشت

هر کجا وقت خوش افتاد همان جاست بهشت

#صائب_تبریزی

@poemlife

دیشب در خواب دیدم
که بازگشته ای!
کوچک چون عروسکی از بلور
و پَر داشتی ، پرهای سبز روشن
و هم دفترسیاهی از
مشق های خط خورده داشتی...
در خواب
باران گرفت....
ابرها تنها برای تو آسمان
شب را تطهیر کرده اند.
در خواب....
دیگر نمیتوانم گفت....
من لبریز از گفتنم , نه نوشتن .
باید که اینجا روبروی من
بنشینی و گوش کنی ...

*#نادر_ابراهیمی*


شبتون پر از رویاهای قشنگ✨✨✨✨


@poemlife

عشق یعنی قلم از تیشه و دفتر از سنگ 

کـه بـه عمری نتوان دست بر آثارش برد...


#حسین_منزوی

@poemlife

ز دین فروشی اهل ریا نفهمیدیم


کجا گناه گناه است و کی ثواب ثواب...


#فاضل_نظری

@poemlife

«منم کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابل، شاه سومر و اکد، شاه چهار گوشه جهان.
پسر کمبوجیه، شاه بزرگ … نوه ی کوروش، شاه بزرگ … نبیره چیش پش، شاه بزرگ …
آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم، همه ی مردم گام های مرا با شادمانی پذیرفتند. در بارگاه پادشاهان بابل بر تخت شهریاری نشستم. مردوک (توجه داشته باشید مردوک خدای مردم بابل بود) خدای بزرگ، دلهای پاک مردم را متوجه من کرد…
زیرا من او را ارجمند و گرامی داشتم.
ارتش بزرگ من به صلح و آرامی وارد بابل شد. نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید. وضع داخلی بابل و جایگاه های مقدسش قلب مرا تکان داد … من برای صلح کوشیدم.
من برده داری را برانداختم، به بدبختی آنان پایان بخشیدم. فرمان دادم که همه ی مردم در پرستش خدای خود آزاد آزاد باشند و آنان را نیازارند. فرمان دادم که هیچ کس اهالی شهر را از هستی ساقط نکند.
مردوک خدای بزرگ از کردار من خوشنود شد … او برکت و مهربانیش را ارزانی داشت. ما همگی شادمانه و در صلح و آشتی مقام بلندش را ستودیم …»
خط ۱۰- مردم از خدای بزرگ می خواستند تا به وضع همه باشندگان روی زمین که زندگی و کاشانه شان رو به ویرانی رفت، توجه کند. مردوک خدای بزرگ اراده کرد تا یزدان به ((بابل)) بازگردند.
خط ۱۱- ساکنان زمین ((سومر)) و ((اکد)) مانند مردگان شده بودند. مردوک به سوی آنان متوجه شد و بر آنان رحمت آورد.
خط ۱۸-مردم بابل و سراسر سرزمین سومر و اکد و همه فرمانروایان محلی، فرمان کوروش را پذیرفتند. از پادشاهی او شادمان شدند و با چهره های درخشان او را بوسیدند.
خط ۱۹-مردم سروری را شادباش گفتند که به یاری او از چنگال مرگ و غم رهایی یافتند و به زندگی بازگشتند. همه ایزدان او را ستودند و نامش را گرامی داشتند.
خط ۲۰-منم((کوروش))، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابل، شاه سومر و اکد، شاه چهار گوشه جهان.
خط ۳۲-فرمان دادم تمام نیایشگاه هایی که بسته شده بود را بگشایند. همه خدایان این نیایشگاه ها را به جاهای خود بازگردانند. همه مردمانی که پراکنده و آواره شده بودند را به جایگاه های خود برگرداندم. خانه های ویران آنان را آباد کردم. همه مردم را به همبستگی فرا خواندم.
خط ۳۳-همچنین پیکره خدایان سومر و اکد را که نبونئید (پادشاه ستمگر بابل) بدون واهمه از خدای بزرگ به بابل آورده بود، به خوشنودی مردوک به شادی و خرمی.
خط ۳۴-به نیایشگاه های خودشان بازگرداندم، بشود که دلها شاد گردد. بشود، خدایانی که آنان را به جایگاه های مقدس نخستین شان بازگرداندم.
خط ۳۶-بی گمان در روزهای سازندگی، همگی مردم بابل، پادشاه را گرامی داشتند و من برای همه مردم، جامعه ای آرام فراهم ساختم. (صلح و آرامش را به تمامی مردم عطا کردم. … )


از منشور کوروش

🍁🍂🌹🍂🍁
🌹
🍁
درود بر نیک اندیشان و سترگ پنداران و راستین گفتاران مهر و والامنشی!
آفتاب دمان مهشیدتان فرخنده و همایون،
بزرگروز هفتم آبان، سالگشت آزادی بابل و مردمان ستمدیده اش به دست شاه شاهان؛ پناه بی پناهان؛ امید چشم براهان؛ ابرمرد بشکوه تاریخ؛ پور(فرزند) کامبوزیا(کامبیز/ کمبوجیه) و بانو ماندانا، انشان آفریده ی پاسارگاد آرمیده، نخستین نگارنده ی برابری انسانها، فر و شوکت جاودانه ی امپراتوری پرسیا و ایرانیان؛ کوروش بزرگ(کورُس/ سیروس/ ذوالقرنین) بر همگی فرزندان میهن آریایی

🌺🌺🌺 شادباش و فرخنده باد🌺🌺🌺
🍁
🌹 @poemlife
🍁🍂🌹🍂🍁

بنده ی عشق باش تا باشی...

#سنایی
@poemlife

در دل و جان من توئی گنج نهان من توئی
جان و جهان من توئی بی‌تو بسر نمی‌شود

یار من و تبار من مونس غمگسار من
حاصل کار و بار من بی‌تو بسر نمی‌شود

#فیض_کاشانی

@poemlife

خوشم به بند تو، صیدت رها ز دام مڪن
رهين لطف ڪمند توام، رهام مڪن

تو را قسم به حریم شڪیب و حرمت صبر
ڪه باشتاب خوداین عشق را حرام مڪن


ُ#حسین_منزوی

@poemlife

اول منم که در همه عالم نیامده‌ست


زیباتر از تو در نظرم هیچ منظری


#سعدی


@poemlife

حکایت از چه کنم؟ سینه‌سینه درد اینجاست

هزار شعلۀ سوزان و آه سرد اینجاست


#هوشنگ_ابتهاج

@poemlife

هرکه سودای تو دارد ، چه غم از هرچه جهانش...

#سعدی
@poemlife

زیاد از تو می‌نوشم،بگیر استکانم را....

#حسین_صفا
@pomlife

شب به دل گفتم
چه باشد آبروی زندگی
گفت چون پروانه
در آغوش دلبر سوختن


#بیدل_دهلوی


شبتون پر از رویاهای شیرین✨✨✨

@poemlife

من از قیدت نمیخواهم رهایی...

#سعدی

@poemlife

اگر به ملک رسیدی جفا مکن به کسی

که آنچه کاخ تو را خاک می‌کند ستم است

#فاضل_نظری

@poemlife

هر گه که ابر ديدم و باران، دلم تپيد...

#پروین_اعتصامی
@poemlife

چرا عاقلان را نصحیت کنیم ؟
بیایید از عشق صحبت کنیم

تمامے عبادات ما عادت است
بہ بے عادتے کاش عادت کنیم •

#قیصر_امین_پور


@poemlife

هرکسی را سرِ چیزی و تمنای کسی‌ست

ما به غیر از تو نداریم تمنای دگر...

#سعدی

@poemlife

من به میلِ خود به پایت سر نهادم، جان بخواه!
جان به قربانت! چرا این پا و آن پا می کنی؟

*#علی_مقیمی*

@poemlife

تو اگر آنِ منی هر دو جهان آنِ منست...

#سیف_فرغانی
@poemlife

.
                       امشب
                   شب آنست که
                   جانهای عزیز 
                در آتش اشتیاق
                  مستانه روند ...




#مولانا

شبتون پر از آرامش✨✨✨

@poemlife

بوسی به من از آن لب و رخسار عطا کن

ضعف دلم از شربت گل قند، دوا کن

#افسر_کرمانی

@poemlife