سرای شعر のテレグラム投稿

.

با تو
تا آفتابی‌ترین صبح
تا فراسوے آرام نور
راهی نیست
بی خیال سردے روزها
چاے دم می‌ڪنم
با دو حبه قند بوسه و
تصنیف زیباے الهه‌ے ناز بنان
ڪَــرم در آغوش تو می‌میرم.....!!

#افسانه - ط ( افسون )

عشــقِ ممنوعـــه مَــن

           تُــــو در دلــــم

       سَـــنَد خـــــورده ای

  بودنِـــت همیشـگی ســـت

       چــه در کنــارِ مَــــن

چـــه در خاطــــرِ مَــــن ......؟؟؟


                         #سـودی_ش

سینــه‌ای دارم که جــز درد تو را بـاور نکرد
لحظه‌ای را بی هـــوای دیــدن تو، سـر نکرد



بـار انـــدوه تو را از بس به روی شـــانه برد
جز دل پرخون خود یک شاخه‌گل پرپر نکرد



هر چه با او کـرد این دنیا تبســم کرد و رفت
ناخوشی‌ها دید اگر از دست غم لب تر نکرد


#نرگس_زارع

با تو یک شب بنشینیم و شرابی بخوریم
آتش آلود و جگر سوخته آبی بخوریم



در کنار تو بیفتیم چو گیسوی تو مست
دست در گردنت آویخته تابی بخوریم



بوسه با وسوسهٔ وصل دلارام خوشست
باده با زمزمه‌ی چنگ و ربابی بخوریم


#هوشنگ_ابتهاج

از دستِ غیبتِ تو شکایت نمی‌کنم
تا نیست غیبتی نبود لذّتِ حضور


گر دیگران به عیش‌وطَرَب خُرَّمندوشاد
ما را غم نگار بُوَد مایهٔ سُرور

#حافظ


‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

@onlyshear

@onlyshear

مــن شب را از گیسـوان تـو ڪنـار می زنم
و صبح را در عمق نیلی چشمانِ تو
به تماشا می نشينم
با من واژه واژه
عشق را زمزمه ڪن
تا ابر احساس بار دیگر
عطش لب هاے ما را
بوسه باران ڪند

#محمد_شیرین_زاده
@onlyshear

خوشتر از فکر می و جام چه خواهد بودن
تا ببینم که سرانجام چه خواهد بودن

غم دل چند توان خورد که ایام نماند
گو نه دل باش و نه ایام، چه خواهد بودن

مرغِ کم‌حوصله را گو غم خود خور که بر او
رحمِ آن کس که نِهد دام، چه خواهد بودن

باده خور غم مخور و پند مُقلّد منیوش
اعتبارِ سخنِ عام چه خواهد بودن

دسترنج تو همان به که شود صرف به کام
دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن

پیر میخانه همی‌خواند معمایی دوش
از خط جام که فرجام چه خواهد بودن

بردم از رَه دلِ حافظ به دَف و چنگ و غزل
تا جزای من بدنام چه خواهد بودن


#حافظ
@onlysnear

آمـده‌ام که تا تـو را
جلوه دهم در این سرا
همچو دعای عاشقان
فوق فلک رسانمت

آمده‌ام که بوسه‌ای
از صنمی ربوده‌ای
بازبده به خوشدلی
خواجه که واستانمت

مولانا
@onlyshear