🚨🚨 آشنایی با Access Modifiers در کاتلین
❗️در برنامهنویسی کاتلین، Access Modifiers یا تعیینکنندههای سطح دسترسی، نقش کلیدی در کنترل نحوهی دسترسی به کلاسها، توابع و متغیرها ایفا میکنند. این modifiers به شما کمک میکنند تا امنیت و انسجام کد خود را افزایش دهید و از دسترسی غیرمجاز به دادهها جلوگیری کنید. در کاتلین، چهار سطح دسترسی مهم وجود دارد:
1️⃣ سطح دسترسی Public:
این سطح دسترسی پیشفرض است و به این معنی است که اعضا از هر جای کد قابل دسترسی هستند. اگر کلمهی کلیدی خاصی تعیین نشود، public در نظر گرفته میشود.
2️⃣ سطح دسترسی Private:
این سطح دسترسی، عضو را تنها در محدودهی کلاس یا فایل فعلی قابل دسترس میکند. برای مثال، اگر یک متغیر را با private تعریف کنید، تنها همان کلاس به آن دسترسی خواهد داشت و از سایر قسمتهای کد قابل دسترس نیست.
3️⃣ سطح دسترسی Protected:
سطح دسترسی protected، امکان دسترسی به عضو را تنها در کلاس تعریفشده و کلاسهای مشتق شده (subclass) فراهم میکند. توجه داشته باشید که این modifier فقط در داخل کلاسها قابل استفاده است و در فایلها یا خارج از کلاس کاربرد ندارد.
4️⃣ سطح دسترسی Internal:
این سطح دسترسی، عضو را فقط در داخل یک ماژول قابل دسترس میکند. این modifier بیشتر در پروژههای بزرگ که به ماژولهای متعدد تقسیم شدهاند، کاربرد دارد و به کنترل دسترسی در سطح ماژول کمک میکند.
• مثال:
class MyClass {
public val publicVar = "Accessible Everywhere" // Public Modifier
private val privateVar = "Only in MyClass" // Private Modifier
protected open val protectedVar = "In MyClass and Subclasses" // Protected Modifier
internal val internalVar = "Accessible in Same Module" // Internal Modifier
}
❕در این مثال، هر modifier سطح متفاوتی از دسترسی را ارائه میدهد که میتواند بر اساس نیازهای پروژه انتخاب شود.
موفق باشید🚀🚀
@KotlinMag