به بهانه یک آذر سالروز تولد استاد حسن زیرک / زاده ۱ آذر ۱۳۰۰ بوکان و درگذشته ۵ تیر ۱۳۵۱ بوکان
زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کورد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد. از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به‌یادگار مانده‌است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی چون جهانگیر ملک، همایون شهردار، مجتبی میرزاده و احمد عبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
او علاوه بر زبان کوردی سورانی و اورامی، به زبان‌های فارسی، ترکی، و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده است.
وی در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
همکاری او با رادیو کوردی کرمانشاه با هنرمندان برجسته کرمانشاهی چون مجتبی میرزاده (ویلون) محمد عبدالصمدی (قره‌نی) اکبر ایزدی (سنتور) و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود. همچنین وی با فاطمه زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانه معروف کوردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های آنان است.
وی وقتی در عراق بود، در مسافرخانه «فندق شمال» به کار پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمه یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیه میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای وی، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و در آنجا مشغول به کار شد. مدتی در بخش کُردیِ رادیو بغداد همکاری کرد و از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد.
وی گرچه به‌خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کُردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصربه‌فرد او سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گوینده بخش کُردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر بود.
زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازه کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف او گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت. وی در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کُردی کرمانشاه همکاری داشت.
صدای زیرک، با ترانه‌هایی که خوانده است و اغلب آنها بیش از ۵۰ سال پیش اجرا شده‌اند، در میان مردم کُرد، خاطره‌انگیز است.
حسن زیرک در ۵۲ سالگی درگذشت و در گورستان عمومی بوکان به خاک سپرده شد.
برخی منابع زادروز او را ۸ آذر ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰ گفته‌اند.
زیرک را به دلیل وصیتش، نبش قبر کردند و پیکرش را به کوه «نالشکینه» انتقال دادند و در آنجا به خاک سپردند.
تاریخ درج شده روی سنگ مزارش "۷ امرداد ۱۳۵۱" مربوط به همین زمان و موضوع است.
@ilkhezell
زیرک با ضبط تعداد زیادی از آوازهای سنتی مردم کورد، سبب حفظ و نگهداری این آثار فرهنگی از گزند فراموشی شد. از او بیش از ۱۵۰۰ ترانه و آواز به‌یادگار مانده‌است.
بیشتر ترانه‌های معروف این هنرمند کُرد با همکاری استادانی چون جهانگیر ملک، همایون شهردار، مجتبی میرزاده و احمد عبادی در رادیو کردی تهران و رادیو کردی کرمانشاه ضبط شده‌است.
او علاوه بر زبان کوردی سورانی و اورامی، به زبان‌های فارسی، ترکی، و لری نیز آواز اجرا کرده و دارای ۳ مقام ترکی، ۸ مقام فارسی و ۲ مقام اورامی است و ۶۴ مقام به زبان کُردی خوانده است.
وی در «ارکستر موسیقی کردی» برادران یوسف زمانی، ارکستر مشیر همایون شهردار در تهران و ارکستر مجتبی میرزاده در کرمانشاه همکاری داشته و به اجرای برنامه پرداخته است.
همکاری او با رادیو کوردی کرمانشاه با هنرمندان برجسته کرمانشاهی چون مجتبی میرزاده (ویلون) محمد عبدالصمدی (قره‌نی) اکبر ایزدی (سنتور) و بهمن پولکی (تیمپو) سبب خلق آثاری شد که از برجسته‌ترین کارهای وی به‌شمار می‌رود. همچنین وی با فاطمه زرگری، یکی از خوانندگان آذربایجانی، همکاری داشته و ترانه معروف کوردی-ترکی «گولدور مَنی گولدور» یکی از ترانه‌های آنان است.
وی وقتی در عراق بود، در مسافرخانه «فندق شمال» به کار پرداخت. روزی هنگام نظافت که مشغول زمزمه یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیه میهنی کردستان عراق) که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای وی، او را به رادیو بغداد برد (۱۳۲۶) و در آنجا مشغول به کار شد. مدتی در بخش کُردیِ رادیو بغداد همکاری کرد و از سال ۱۳۳۷ که بخش کردیِ رادیو ایران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد.
وی گرچه به‌خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کُردی داشت. این استعداد به‌همراه صدای منحصربه‌فرد او سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کردستان محبوبیت یابد.
زیرک با خانم میدیا زندی (مهدیه زندی) گوینده بخش کُردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر بود.
زیرک نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی را ندید. رئیس وقت رادیو تهران به او اجازه کار نداد و این کار چنان تأثیری منفی بر دل لطیف او گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت. وی در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کُردی کرمانشاه همکاری داشت.
صدای زیرک، با ترانه‌هایی که خوانده است و اغلب آنها بیش از ۵۰ سال پیش اجرا شده‌اند، در میان مردم کُرد، خاطره‌انگیز است.
حسن زیرک در ۵۲ سالگی درگذشت و در گورستان عمومی بوکان به خاک سپرده شد.
برخی منابع زادروز او را ۸ آذر ۱۲۹۹ یا ۱۳۰۰ گفته‌اند.
زیرک را به دلیل وصیتش، نبش قبر کردند و پیکرش را به کوه «نالشکینه» انتقال دادند و در آنجا به خاک سپردند.
تاریخ درج شده روی سنگ مزارش "۷ امرداد ۱۳۵۱" مربوط به همین زمان و موضوع است.
@ilkhezell
![[ آب و هوای آلامتو ] Telegram Channel](/avatar/1054/1054990950.jpg)
