و دقیقا همونجا که فکرمیکنی چرا با تموم تلاشها و زحماتی که پای هدفت کشیدی،اما نتیجه ی درخورِ لیاقتت کسب نکردی،
خداوند با عشق بی پایانش به تو، نشون میده که همیشه کنار تو بوده، رهات نکرده و بزودی مُزد تلاشهاتو خواهی گرفت...
صبور باش...
انقدری روی عنصرِ درونت کار کن و اون سنگِ درونی رو بتراش، که از ته قلبت و با تمام وجودت، شاهد روشناییِ
درونت باشی
و اینو لطفا ملکه ی ذهنت کن که؛
اون کسی که باید(تاکید میکنم باید! )، زندگی تو رو بسازه و برای رشد و شکوفایی روحت ارزش قائل بشه،تنها خودِ تویی
و هیچ احدی مسئول زندگی تو نیست جز خودت.
پس امروز، به جای گشتن بین آدمها
برای پیداکردن یه تکیه گاه،روی خودت کار کن...💓
چون این وجود توئه که قراره همیشه و همیشه کنار تو بمونه و منبع آرامشت باشه، در هر حالی و در هر شرایطی... نَه دیگری!