جنگ روایتها: تحقیر قربانی یا شکوه ایستادگی؟
مجتبی نجفی
#مهدی_یراحی امروز هفتاد و چهار ضربه شلاق خورده و پرونده اش مختومه شده اما پرونده آزادیخواهی او باز است. شلاق بر تن او به صورت نمادین، تازیانه استبداد بر تن ایران و ایرانیان است. شلاق، مانع مقاومت مدنی نیست چرا که صدای او تداوم دارد،نشر یافته و به معنا علیه استبداد و در خدمت آزادی تبدیل شده.
شلاق بر بدن متهمی که سلاحش صدا و کلماتش مملو از معنای رهایی است، در نظر استبداد، با هدف تحقیر است اما مقاومت در برابر شلاق استبداد، برای ما نشانه شکوه ایستادگی در برابر سلطه است، درست مانند همین مشت گره کرده که نشانی است از اعلان اینکه « هنوز هستم».
این کلمات ما هستند که به رخدادها معنا میدهند. اگر هدف استبداد، تحقیر است، کلمات ما راویان رنج قربانی استبداد، شکوه آفرین است. شکوه ایستادگی یک بدن رنجور در برابر یک سیستم سلطه گر. این شلاق ها محو نمیشوند بلکه در تاریخ آزادیخواهی ما ایرانیان ثبت و ضبط شوند برای روایت قدمهایی که در سنگلاخ برداشته شدند تا به نقطه سخت آزادی برسند. هر روایت ما با رنج یک قربانی نوشته، در یک گستره کلی تر با رنج مای ایرانی، شهروندان نافرمان در برابر قانون استبداد. آن شلاق هم نه شلاق یک ضابط قضایی که شلاق یک سیستم عظیم الجثه است بر تن شهروند؛ سیستم عاصی و سردرگم بدون ابتکار و درمانده در انبوه بحرانهای حل نشده و فزاینده که هیچ راه حلی جز شلاق بر تن شهروند نافرمان ندارد.
#مهدی_یراحی
#مقاومت_مدنی
اتحاد بازنشستگان
@eternal