انگاره‌‌‌‌ | رسانه علوم اجتماعی و سیاست‌گذاری اجتماعی

✅ وطن در برابر دیگری
✍️ ایمان نمدیان‌پور

از مرزهای جغرافیایی تا مرزهای انسانی

پرسش از اینکه وطن چیست و چه نسبتی بین ایده وطن و شهروندان وجود دارد در نفس خود پرسش مهمی است، ولی آن چیزی که مهم‌تر و اساسی‌تر جلوه می‌کند، این پرسش است که چگونه میل و خواست وطن می‌تواند به ایده ضد انسانی تبدیل شود. چگونه یک ملت و با چه مناسبات عقلانی و تاریخی می‌تواند وطن را در برابر انسان قرار دهد.

چه امکانات ساختاری تاریخی و یا کدام موقعیت‌ها، این امکان را برای در برابر هم قرار گرفتن انسان و وطن فراهم می‌کنند؟ شواهد و مشاهدات جامعه شناختی به ما نشان می‌دهد که مسئله رفاه و مناسبات اقتصادی، مهاجران و پرتاب شدگان فقیر را در یک وضعیت فرودست قرار داده است. ورود انسانهای غریبه وقتی با مشکلات و بحران‌های اقتصادی پیوند بخورد، می‌تواند عامل مهمی در مخالفت و طرد مهاجرین محسوب شود. قاعده طرد مهاجران همه جا و در تمام مکان‌ها یکسان نیست. عنصر اساسی که میل طرد را در سوژه برجسته می‌کند، مفهوم سود و زیان اقتصادی است. یکی از دلایل ضدیت و رویکرد ضد انسانی ما ایرانیان نسبت به شهروندان افغان، عامل اقتصادی و مسئله بحران‌های گسترش بیکاری است. گویا شهروندان ایرانی گمان می‌کنند، آنها هیچ سود اقتصادی برای کشور ما ندارند و نیروی کار با ورود افغانیان در معرض خطر قرار گرفته است. به طور مشخص ما گمان می‌کنیم یک دیگری وارد جغرافیای سرزمینی ما شده است و بدون هیچ سودی از منابع و منافع ایرانیان استفاده می‌کند.

می‌توان اینگونه این روایت را تحلیل کرد که یک عامل اقتصادی می‌تواند روحیه وطن دوستی و ملی گرایی را به روحیه ضد انسانی یا در برابر نوع انسان تبدیل کند. یعنی میل به وطن به هردلیلی (اقتصادی، سیاسی، عاطفی و غیره) به یک دوگانگی غیراخلاقی (مرادم از مفهوم غیر اخلاقی دقیقا به معنای حذف دیگری است) دامن زند. البته

💡 برای مطالعه متن به انگاره سر بزنید ⬇️
🔗 Engare.net/homeland-against-another

🤝 رسانه، شمایید. لطفاً با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

🧠 آدرس‌های انگاره🔽
☝سایت 🌐تلگرام 👨‍💻اینستاگرام

✔️ عضویت سریع در کانال‌های شبکه‌جامعه‌شناسی (add list)

✅ روند حقوق شهروندی در ایران
✍️ رحیم زایرکعبه

در جوامع سنتی، روابط اجتماعی بر پایه تکلیف‌محوری بود؛ مردم موظف به اطاعت از پادشاه، خدمت به ارباب‌ها و پذیرش باورهای دینی بودند. فرادستان قدرت حکم‌رانی و تنبیه داشتند و فرودستان باید مطیع و بدون اعتراض می‌ماندند. این ساختار در ابعاد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تکرار می‌شد و رابطه‌ای یک‌سویه میان مردم و قدرت ایجاد می‌کرد.

با گذر زمان و ورود به دوره مدرن، این ساختار تغییر کرد. ارزش‌های عقلانی جای باورهای اسطوره‌ای را گرفت، حکومت‌ها مردمی شدند و اقتصاد صنعتی شد. نتیجه این تحول، گذر از رابطه تکلیف‌محوری به حق‌محوری بود؛ جایی که مردم از سیاست‌مداران آزادی، از دین عدالت و از کارفرمایان حقوق منصفانه را مطالبه می‌کنند. این تغییر بنیادین در ساختار اجتماعی، حق‌طلبی را به جای وظیفه‌گرایی نشاند.
شهروندی به معنای حقوق و وظایف متقابل دولت و مردم است که در جوامع دموکراتیک با تابعیت کشور تعریف می‌شود. در غرب، حقوق شهروندی از قرن هجدهم و با تحول ساختارهای اجتماعی به سه دسته مدنی، سیاسی و اجتماعی شکل گرفت. در ایران نیز این مفهوم با استقرار مشروطیت در صد سال اخیر مطرح شده است.

💡 برای مطالعه تاریخِ حقوق شهروندی در ایران به انگاره سر بزنید ⬇️
🔗 Engare.net/citizen-rights-in-iran

🤝 رسانه، شمایید. لطفاً با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

🧠 آدرس‌های انگاره🔽
☝سایت 🌐تلگرام 👨‍💻اینستاگرام

✔️ عضویت سریع در کانال‌های شبکه‌جامعه‌شناسی (add list)

✅ گابریل راکهیل و بحث جنگ سرد فرهنگی
✍️ نرگس سوری

گابریل راکهیل فیلسوف سیاسی و منتقد فرهنگی امریکایی از چهره‌های متأخری است که به نحو هوشمندانه‌ای جریان چپ وابسته به نظام سرمایه‌داری و نهادهای امنیتی را شناسایی کرده و از ضرورت تولید دانش و نیز نهادها و سازمان‌های علمی موازی در برابر این جریان بحث می‌کند. او در مصاحبه‌ای که با عنوان “تبلیغات امپریالیستی و ایدئولوژی روشنفکران چپ غربی” منتشر شده است به تفصیل نشان می‌دهد که چگونه کشورهای سرمایه‌داری، جنگ سرد فرهنگی را علیه قطب کمونیستی سازماندهی کرده‌اند. به زعم او قطب سرمایه‌داری نهادها و سازمان‌های علمی-فرهنگی را با سرمایه سازمان سیا تحت کنترل و نظارت خود درآورده تا با طرح آلترناتیوهای به ظاهر انتقادی اما خنثی دعاوی اصلی کمونیسم و سوسیالیسم را به چالش بکشند. راکهیل کنگره آزادی فرهنگی(CCF) را که در سال ۱۹۵۰ آغاز به کار کرد نمونه بارز یک کنگره علمی وابسته به سازمان سیا می‌داند که به موضوعاتی مانند فرهنگ، هنر و تاریخ در جهان می‌پرداخت. این کنگره در مدت فعالیت خود سمینارها و کنفرانس‌های علمی متعددی برگزار کرده و با موسسات علمی متفاوتی رابطه برقرار نموده و حدود ۱۷۰ جلد کتاب منتشر کرده است. راکهیل کنگره‌هایی از این قسم را سازوکاری در دست نظام سرمایه‌داری می‌داند برای اینکه نظم یکسانی را بر جهان تحمیل کند. هر چند که او این پروژه را شکست‌خورده می‌داند زیرا افشاءسازی‌هایی که در مورد پیوند این کنگره‌های به ظاهر علمی با سازمان سیا رخ داده مانع از آن شده که قطب سرمایه‌داری بتواند هژمونی فرهنگی خود را به سهولت غالب کند.

💡 برای مطالعه متن کامل یادداشت به انگاره سر بزنید ⬇️
🔗 Engare.net/rockhill

🤝 رسانه، شمایید. لطفاً با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

🧠 آدرس‌های انگاره🔽
☝سایت 🌐تلگرام 👨‍💻اینستاگرام

✔️ عضویت سریع در کانال‌های شبکه‌جامعه‌شناسی (add list)

✅ علیه خوانش کلیشه‌ای؛
فلسفه و نوشته‌های زندان آنتونیو گرامشی
🖋 کریس هارمن
🔁 ترجمه‌ی علی ارومیه‌ای

افرادی که قصد دارند آنتونیو گرامشی را به عنوان شخصیتی غیر از یک مارکسیست انقلابی نشان دهند همواره برتفسیر نوشته‌هایی که او در زندان نگاشته تاکید می‌کنند. اما باید توجه داشت که گرامشی یادداشت‌های زندانش را تحت نظارت یک زندان‌بان فاشیست نوشته و گاه خود را مجبور می‌دیده که منظور اصلی‌اش‌ را پنهان کند؛ به همین دلیل به مارکسیسم به عنوان «فلسفه‌ی عمل» اشاره می‌کند، لنین را «ایلیچ» می‌نامد و حزب انقلابی را «شهریار مدرن» می‌خواند (اشاره به شهریاری که نیکولو ماکیاولی امید داشت ایتالیای رنسانس را یکپارچه سازد). در هر صورت اشاراتی در این یادداشت‌ها وجود دارد که کسانی که دقت کنند، متوجه آن‌ها خواهند شد.

به عنوان مثال نوشته‌های او درباره‌ی مهم‌ترین روشنفکر آن زمان ایتالیا که تاثیر فراوانی هم بر گرامشی جوان گذاشته بود یعنی بندیتو کروچه، سرشار از انتقاد به او بابت «اصلاح‌طلبی و رفرمیست بودن» و حذف «آتش و آهن» از تاریخ است. در بخشی از یادداشت‌های زندان که می‌تواند مقابل بسیاری از به‎اصطلاح پیروان امروزی گرامشی باشد، می‌گوید: «تصورکردن پیشرفت تاریخی به صورت بازی‌ای که دارای داور‌، قوانین و نظم از پیش تعیین شده است و باید به آن‌ها احترام گذاشت، یک تحلیل خام و محافظه‌کارانه است. در واقع، گویی به شکل مستمر، ساختاری را از خارج وصله می‌زنیم که قادر به حفظ خود از داخل نیست.»

در برداشت‌های رفرمیستی و دانشگاهی از گرامشی، عملا بخش‌های مهمی از نوشته‌های اقتصادی او نادیده گرفته شده‌اند. در این بخش‌ها گرامشی از عناصر اساسی اقتصاد کارل مارکس و تحلیل او مبنی بر گرایش نزولی نرخ سود پشتیبانی کرده و اشاره می‌کند که این امر در نهایت منجر به وقوع بحران‌های اجتماعی بزرگ و کنش کلان توده‌ای می‌شود....

💡 برای مطالعه متن کامل یادداشت به انگاره سر بزنید ⬇️
🔗 Engare.net/gramsci

🤝 رسانه، شمایید. لطفاً با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

🧠 آدرس‌های انگاره🔽
☝سایت 🌐تلگرام 👨‍💻اینستاگرام

✔️ عضویت سریع در کانال‌های شبکه‌جامعه‌شناسی (add list)

🏆فراخوان دومین جایزه دیتاژورنالیسم دقیقه (۱۴۰۳)

جایزه دیتاژورنالیسم دقیقه نخستین جایزه تحلیل داده و روایتگری در حوزه عمومی در ایران است. این جایزه برای تشویق تحلیلگران داده، پژوهشگران و روزنامه‌نگاران طراحی شده و هدف آن ترویج شفافیت، تقدیر از تحلیل‌های گیرا و روشمند و نوآوری در روزنامه‌نگاری و تولید محتواست.

✅ شرکت در این مسابقه برای همه علاقه‌مندان آزاد و رایگان است.

7️⃣ این رقابت در هفت بخش برگزار خواهد شد:

🏅 بهترین تحلیل داده
🏅 بهترین روایتگری و داستان‌پردازی
🏅 بهترین روزنامه‌نگاری تحقیقی
🏅 بهترین مصورسازی داده
🏅 بهترین تحلیلگر جوان
🏅 بهترین اثر از نگاه هیئت‌ داوران

📆 مهلت ارسال: ۳۰ دی ۱۴۰۳

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره معیارهای ارزیابی و ثبت نام جهت شرکت در مسابقه به آدرس زیر مراجعه کنید:
🔗 d-award.ir

در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید:

📞 اطلاعات تماس:
02188349244 | 09103209837 | [email protected]

@dmag_ir

✅ ریشه‌های تاریخی نئولیبرالیسم
🖋 جان اف‌. هنری و ترجمه‌ی فرشاد گودرزی

قدرت نظری و ایدئولوژیک لیبرالیسم کلاسیک بر رابطه بین مالکیت خصوصی، بازار و فرد استوار است. یکی از مورخان برجسته لیبرالیسم می‌نویسد:«مالکیت خصوصی تجسم آزادی فردی در ابتدایی‌ترین شکل آن است و آزادی‌های بازار اجزای تفکیک‌ناپذیر آزادی‌های اساسی افراد هستند» . با توسعه مالکیت مولد خصوصی، افراد از حکومت خودسرانه استبدادی رها می‌شوند، اکنون با کنترل منابع خود، آزادند که بر اساس منافع خود تصمیم بگیرند و با تلاش، هوشمندی و حیله‌گری خود این منافع را به پیش برند. این علایق باید در معرض نظارت دیگران قرار گیرد و هر کدام تلاش می‌کنند تا اهداف خود را در رقابتی با دیگران ارتقاء دهند. این رقابت در پدیده‌ای که «بازار» نامیده می‌شود، صورتبندی می‌شود. پیروزی در این رقابت نصیب افرادی می‌شود که هوش بیشتر، تلاش بهتر و کارایی بیشتری داشته باشند. ممکن است بازنده وجود داشته باشد، اما همه افراد آزادی یکسانی برای کسب سود دارند و همه با قوانین یکسان در رقابت شرکت می‌کنند. در این مسابقه دولت جایی فراتر از وضع قوانین و قضاوت در مورد اختلاف بین بازیکنان ندارد.

از نظر تاریخی، این دیدگاه حدود دویست سال بر زندگی بشر حاکم بود، به نظر می‌رسید که این موضوع تا حدود زیادی روشن می‌کند که چرا برخی افراد موفق می‌شوند؟ و برخی افراد شکست می‌خورند؟

🔘 جان اف‌. هنری در پاسخ به این سوال‌ها به ریشه‌های تاریخی #نئولیبرالیسم پرداخته‌است. این یادداشت را با ترجمه‌ی فرشاد گودرزی در انگاره بخوانید:
🔗 Engare.net/historical-root-of-neoliberalism/

🎺 رسانه، شمایید. لطفاً با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

✅ آدرس‌های انگاره🔽
☝سایت 🌐تلگرام 👨‍💻اینستاگرام

✔️ عضویت سریع در کانال‌های شبکه‌جامعه‌شناسی (add list)

✅ اقتصاد اشتراکی نوظهور
🖋 سیامک معظمی گودرزی

در چند دهه اخیر، #اقتصاد اشتراکی (Sharing Economy) به یکی از مدل‌های اقتصادی نوظهور و قدرتمند تبدیل شده است. این مدل اقتصادی مبتنی بر اشتراک‌گذاری منابع، خدمات و کالاها به جای مالکیت فردی است. نمونه‌های بارز این اقتصاد، پلتفرم‌هایی مانند اوبر و ایربی‌ان‌بی هستند که با تسهیل دسترسی به منابع و خدمات از طریق فناوری، تعاملات اجتماعی و اقتصادی را دستخوش تغییرات عمیقی کرده‌اند. جونز در پژوهش خود به این نتیجه رسیده که اقتصاد اشتراکی نه تنها مدل‌های سنتی #مالکیت و استفاده از منابع را تغییر داده، بلکه به ایجاد نوع جدیدی از همبستگی #اجتماعی و اعتماد بین افراد کمک کرده است.

یکی از مهم‌ترین مزایای اقتصاد اشتراکی، افزایش دسترسی به منابع و خدمات برای افرادی است که پیش‌تر توانایی مالی یا اجتماعی لازم برای دستیابی به آنها را نداشتند.با این حال، اقتصاد اشتراکی خالی از چالش نیست.

🔘 سیامک معظمی گودرزی در یادداشت «اقتصاد اشتراکی نوظهور» به این مفهوم پرداخته است. این یادداشت را می‌توانید در سایت انگاره بخوانید:

🔗 engare.net/sharing-economy

🎺 رسانه، شمایید. لطفاً با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

✅ آدرس‌های انگاره🔽
☝سایت 🌐تلگرام 👨‍💻اینستاگرام

✔️ عضویت سریع در کانال‌های شبکه‌جامعه‌شناسی (add list)

✅ پس از نئولیبرالیسم
🖋 مهرسا برادران، آن اُ.کروگر، ماریانا مازوکاتو، دنی رادریک، جوزف ای. استیگلیتز و مایکل آر. استرین
🔁 ترجمه‌ی علی ارومیه‌ای

افزایش شدید تعرفه‌های گمرکی روی کالاهای چینی که اخیراً دولت جو بایدن اعلام کرد، یک نمونه از آخرین سیاست‌های مداخله‌جویانه‌ی اقتصادی هستند که دقیقاً در نقطه‌ی مقابل دهه‌ها بنیادگرایی نئولیبرالی، قرار می‌گیرد. در همین جاست که دولت بایدن به‌شدت تنها خواهد ماند: روزبه‌روز دولت‌ها، اقتصاددانان و نهادهای بیشتری در حال بازاندیشی دکترین بازار آزادند که مدت‌ها نسبت به آن متعهد بودند.

ما در برابر این پرسش بزرگ، از مهرسا برادران، آن اُ.کروگر، ماریانا مازوکاتو، دنی رادریک، جوزف ای. استیگلیتز و مایکل آر. استرین می‌پرسیم که آیا دوره‌ی نئولیبرالیسم رو به اتمام است یا خیر و اگر پاسخ مثبت است بعد از آن باید انتظار چه چیزی را بکشیم؟

🔘 برای مطالعه متن کامل یادداشت به انگاره سر بزنید 🔻
🔗 Engare.net/what-comes-after-neoliberalism

🎺 رسانه، شمایید. لطفاً با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

✅ آدرس‌های انگاره🔽
☝سایت 🌐تلگرام 👨‍💻اینستاگرام

✔️ عضویت سریع در کانال‌های شبکه‌جامعه‌شناسی (add list)

✅ ذات نئولیبرالیسم
🖋 پیر بوردیو و ترجمه‌ی تهمتن برومند

نئولیبرالیسم چیست؟ برنامه‌ای برای تخریب تمام ساختار‌های جمعی‌ای که ممکن است به هر نحوی در منطق بازار خلل ایجاد کنند.

📍به سبک و سیاقی که گفتمان مسلط [به جهان] آنرا مطرح می‌کند، دنیای اقتصادی، حاوی نظمی اکمل و خالص و ناب است، که بی‌وقفه در حال جاری ساختن منطقِ پیامد‌های پیش‌بینی پذیر خویش و مسبب سرکوب تمام خشونت‌هایی است که به واسطه‌ی تعیین جرائم، خواه بصورتی خودکار —و گاهی— به واسطه‌ی دخالت‌های قهری و نظامی بازوان و متعلقاتش مثل صندوق بین‌المللی پول، و سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه و سیاست‌هایی که اعمال می‌کند، ممکن ساخته است. این سیاست‌ها شامل: کاهش قیمت نیروی کار، کاهش مزایای عمومی و منعطف‌کردن هر چه بیش از پیش کار است.

آیا گفتمان مسلط در این زمینه‌ها محق است؟

🔗 یادداشت کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/the-essence-of-neoliberalism

@EngareNet
@Socionet

✅ برنامه پژوهشی علوم اجتماعی برای مطالعه تأثیرات تصمیم‌گیری الگوریتمیک
🖋 ترجمه و تلخیص از سمانه کوهستانی

📍ما مجبور نیستیم به آینده بنگریم تا نگران تأثیرات اجتماعی منفی سیستم‌های مبتنی بر «هوش مصنوعی» باشیم. سیستم‌های تصمیم‌گیری الگوریتمیک (ADM) در حال حاضر بر زندگی افراد تأثیر می‌گذارند و برای تصمیم‌گیری در حوزه‌های مختلف از عدالت کیفری و تأمین اعتبار تا تلاش برای شناسایی کلاه‌برداری‌های اجتماعی استفاده می‌شوند. درحالی‌که این سیستم‌ها می‌توانند وظایف مختلف افراد را در روند کار وزندگی روزمره تسهیل کنند، پژوهش‌های دانشگاهی و مطبوعات بارها بر اثرات نامطلوب اجتماعی را تأکید کرده‌اند. انتظار می‌رود این تأثیرات منفی با رواج بیشتر هوش مصنوعی افزایش یابد و اهمیت توجه به پیامدهای اجتماعی را نشان دهد. دانشمندان علوم اجتماعی به دلیل تخصصشان در طیف‌های مختلف مسائل اجتماعی و روش‌های گوناگون ارزیابی تأثیر، برای انجام پژوهش در خصوص چنین تأثیراتی، گزینه‌های بسیار مناسبی هستند.

🔗 یادداشت کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/?p=11272

@EngareNet
@Socionet

✅ معرفی کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم»
🖋 ترجمه و تألیف سیمین کاظمی

📍کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم» به سرنوشت فمینیسم در شرایط سیطره نئولیبرالیسم می‌پردازد و توضیح می‌دهد که با گسترش نئولیبرالیسم چه بر سر فمینیسم و آرمان‌هایش آمد و چگونه عقلانیت نئولیبرال قدرت مخالفت فمینیسم را تحلیل برده است. این واقعیت را برملا می‌کند که نئولیبرالیسم شعارهای موج دوم فمینیسم را ربود و مفاهیم فمینیستی مانند «انتخاب» و «عاملیت» را از محتوای سیاسی و دگرگون‌کننده‌شان تهی کرد و وجه رهایی­بخش آنها را زدود.

این کتاب به چگونگی برساخت سوژه فمینیسم در حکومت‌­مندی نئولیبرال می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه سوژه زنانه به مثابه یک سوژه خودمحور نفع‌­جو ظهور کرده است که “انتخاب­های آزادش” را بر اساس عقلانیت و محاسبات اقتصادی انجام می­دهد. این سوژه جدید زنانه موظف به سرمایه گذاری روی خود است و برای او زیبایی، مراقبت بدن، رژیم غذایی، انتخاب همسر، آموزش و روابط اجتماعی و… همگی راه‌هایی برای افزایش سرمایه انسانی و رسیدن به بازده های مورد انتظار به شمار می‌آیند. کتاب توضیح می‌دهد در نظم نئولیبرال، سوژه زنانه مسئول و مقصر زندگی فردی اش است و می‌بایست در صورت ناکامی‌خودش را سرزنش کند و نه ساختاری که نابرابری جنسیتی را نهادینه کرده است. در پارادایم فمینیسم نئولیبرال که نمایندگانش تاچر، مدونا، شریل سندبرگ و ایوانکا ترامپ هستند، زنان ترغیب می‌شوند که «انقلاب را درونی کنند» و بر روی خودشان و رویاهایشان تمرکز کنند و به این ترتیب چنین پارادیمی‌هژمونی نئولیبرالیسم را تقویت می‌کند.

این کتاب نشان می‌دهد آنچه به تجویز نئولیبرالیسم به نام توانمندسازی سازی زنان معرفی می‌شود به جای ترویجِ بر هم زدن روابط قدرت و به چالش کشیدن وضع موجود، انطباق و سازگاری با شرایط را تقویت می‌کند و زنان را به سمتی هدایت می‌کند که در نظم اجتماعی فرودست کننده ادغام شوند. این کتاب روشن می‌کند پروژه های سرمایه گذاری روی زنان و برنامه های فقرزدایی که توسط شرکت­‌های بزرگ مثل نایک در کشورهای جهان سوم زیر پرچم برابری جنسیتی و توانمندسازی راه اندازی می‌شوند چگونه از آموزه‌های فمینیستی به عنوان پوششی برای استثمار زنان کشورهای جهان سوم و تأمین منافع این شرکت‌ها استفاده می‌کنند. این کتاب توضیح می‌دهد که چرا نهادهای اصلی توسعه مانند بانک جهانی و دپارتمان بین المللی توسعه که از سیاست های اقتصادی نئولیبرالی دفاع می‌کنند، و هرگز نتوانسته اند مفهوم جنسیت را درک کنند، به طور فزاینده‌ای به نقش بیشتر زنان در توسعه اقتصادی توجه و علاقه نشان می‌دهند. این کتاب همچنین با رویکردی انتقادی به بحث توانمندسازی زنان در ایران، تحت نظم جنسیتی موجود و گفتمان توسعه می‌پردازد و محدودیت های آن را توضیح می‌دهد.

کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم» ضمن انتقاد از ان­‌جی­‌اویی شدن مقاومت، راه‌های بدیل برای مقاومت در برابر نئولیبرالیسم و بازپس‌گیری فمینیسم را به بحث می‌گذارد و اقتصاد فمینیستی را به مثابه جایگزینی برای تفکر اقتصادی مسلط معرفی می‌کند.

🔗 این یادداشت در #انگاره 🔻
📎 Engare.net/feminism-under-the-shadow-of-neoliberalism/

@EngareNet
@Socionet

✅ تبدیل شدن به سوژه نئولیبرال
🖋 الیزابت هاتون و ترجمه‌ی مانی بورستانی

📍نئولیبرالیزه‌سازی آکادمی به خوبی ضبط و نقد شده است . این روند انگار پدیده‌ای جهانی است، گرچه شاهدی است بر اینکه چقدر روایت نئولیبرالیسم در وجوه آموزش و جامعه به طور کلی، جاسازی و رواج پیدا کرده است که حتی دو شرح از آن هیچوقت شبیه به هم نیستند. این واقعیت که خیلی از تئوریسین‌ها نئولیبرالیسم را به‌گونه‌ای متفاوت درک می‌کنند، نتیجه این است که هر تئوریسینی لنز مفهومی خویش را بر شرایط گوناگون می‌زند. این باعث شده است که عده‌ای ادعا کنند که از این مفهوم بیش از حد استفاده شده، در حدی که معنایش را از دست داده است با‌این‌حال، شاید همین مسئله که این ایده به شدت چندوجهی و چندمعنایی است، باعث می‌شود تا ارزش بررسی کردن بیشتر را داشته باشد.

پژوهش خود من در این مسئله که چگونه عادت‌های"روزانه" در سازمان‌های آموزشی عالی انگلیس، دانشجویان لیسانس را تحت تاثیر قرار می‌دهد تا تبدیل به سوژه نئولیبرال شوند، تحقیق می‌کند. چنین عادت‌ها و اعمالی شامل اپلای کردن برای دانشگاه، ارزیابی دائمی یا بررسی خودشان و سازمان‌هایی که تشویق می‌شوند تا در آن شرکت کنند، و ازدیاد کالایی‌سازی و خصوصی‌سازی محوطه‌های دانشگاه است. این "ملامت‌های کوچک ولی مداوم همراه با سیاست‌ها و پرکتیس‌های نئولیبرالی" چیزی را می‌سازد که فیلیپ میروفسکی "نئولیبرالیسم روزانه" می‌نامد. نئولیبرالیسم روزانه، تجربه سوبژکتیو و تجلیات زیسته روایات نئولیبرال را که کار می‌کنند تا عاملان را تبدیل به سوژه نئولیبرال کنند، منعکس می‌کند. در این نوشته، من بر کار میشل فوکو درباره تکنولوژی‌های خود و کار مارگارت آرچر درباره بازتابندگی تکیه می‌کنم تا درباره اینکه چگونه دانشجویان دانشگاه تبدیل به سوژه نئولیبرال می‌شوند تحقیق کنم.

🔗 یادداشت کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/becoming-a-neoliberal-subject/



🔆 رسانه شمایید. اگر پسندیدید به اشتراک بگذارید.
@EngareNet
@Socionet

✅ اِریک اُلین رایت، از آخرین نظریه‌پردازان بزرگ جامعه‌شناسی
🖋 نیما شجاعی

به بهانه انتشار کتاب «تجسم اتوپیاهای واقعی»، اثر اریک الین رایت و ترجمه نیما شجاعی

📍اریک اُلین رایت در ۲۳ ژانویه‌ی ۲۰۱۹، پس از دست‌وپنجه‌نرم‌کردن با بیماری سرطان، در سن ۷۱سالگی از دنیا رفت. او یکی از برجسته‌ترین مارکسیست‌های تحلیلیِ آمریکایی و نیز از آخرین جامعه‌شناسانی بود که به معنی دقیق کلمه «نظریه‌پرداز اجتماعی» نامیده می‌شوند. رایت از سال ۱۹۷۶ به عضویت گروه جامعه‌شناسی دانشگاه ویسکانسین آمریکا درآمد و در این مقام، شاگردان فراوانی را پرورش داد. او، به تعبیر همکاران و شاگردانش، ضمن برخورداری از گستره‌ای عمیق و وسیع از دانش اجتماعی، همواره مردی متواضع، اخلاق‌مدار، و پرتلاش بود. گفتنی است که پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، کمپینگ، سینما، مطالعه‌ی رمان، فعالیت‌های اجتماعی و دل‌مشغولی‌هایی از این‌دست، علایق و تفریحات وی را تشکیل می‌دادند. از او کتاب‌ها، مقالات، و آثار فراوانی به جای مانده که از آن میان تنها یکی دو کتاب و چند مقاله به فارسی برگردانده شده‌اند.

اُلین رایت در طول عمر پربارش، که به‌شکلی تراژیک و جانکاه زود به پایان رسید، نه‌تنها آکادمیسین، بلکه کنشگری اجتماعی بود که همواره در تمامی صحنه‌های اجتماعی، از جنبش حقوق مدنی و ضدجنگ ویتنام گرفته تا جنبش اشغال وال‌استریت، حضور داشت. والدینش استاد رشته‌ی روان‌شناسی و نیز از فعالان اجتماعی بودند. جالب آن‌که رایت گاهی در کلاس‌های درس‌اش با دیدی «انتقادی» و «انعکاسی» به نقش موقعیت طبقاتی و خانوادگیِ خود، به‌مثابه‌ی عاملی در دست‌یابی به جایگاه کنونی‌اش، اشاره می‌کرد؛ چراکه بسیاری از انسان‌ها به مواد و ابزار لازم برای شکوفاکردن زندگی‌شان دسترسی ندارند...

🔗 متن کامل و لینک خرید کتاب در #انگاره 🔻
📎 https://engare.net/eric-olin-wright

@EngareNet
@Socionet

✅ سبدِ خالی
🖋 ها جون چانگ و ترجمه‌ی علی ارومیه‌ای

📍نویسنده با تاکید بر این جمله که «اقتصاد زبان قدرت است و همه ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.» تلاش می‌کند تا به این سؤال پاسخ دهد که چرا همه باید اقتصاد را یاد بگیرند؟
چانگ برای توضیح ایده خود ،‌یادداشتش را با تجربه شخصی سفرش به انگلستان و مواجهه با تنوع محدود غذا در آنجا شروع می‌کند تا به تحلیل فضای اقتصادی امروز برسد. او بر این عقیده است که علم اقتصاد محدود به نسخه نئوکلاسیک آن شده و خواستار بازگشت تنوع مکاتب اقتصادی به‌منظور پویایی و کارآمدی بیشتر علم اقتصاد می‌شود.
او معتقد است با توجه به تأثیر شگرف اقتصاد بر زندگی، ضروری است که هر شهروندی برای مشارکت در تصمیم‌گیری‌های جمعی، حداقلی از سواد اقتصادی داشته باشد.

🔗 یادداشت کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/why-everyone-needs-to-learn-economics

@EngareNet
@Socionet

✅ مرثیه‌ای برای نئولیبرالیسم مترقی
🖋 نانسی فریزر و ترجمه‌ی فرشاد گودرزی

📍انتخاب دونالد ترامپ نمایانگر یکی از سلسله قیام‌های سیاسی دراماتیکی است که سقوط هژمونی نئولیبرال را نشان می‌دهد. این قیام‌ها شامل خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، رد اصلاحات رنتزی در ایتالیا، کمپین برنی سندرز برای نامزدی حزب دموکرات در ایالات متحده، افزایش حمایت از جبهه ملی در فرانسه و … است. اگرچه این مصادیق از نظر اهداف متفاوت هستند، اما یک هدف مشترک دارند و همه در رد جهانی شدن شرکت‌ها، نئولیبرالیسم و نهادهای سیاسی است که آنها را حمایت می‌کنند. در هر مورد رأی دهندگان فریاد می‌زنند “نه” به ترکیب مرگبار ریاضت اقتصادی، بدهی‌های غارت‌گرایانه، کار نامطمئن و دستمزدهای بی‌ثباتی که ویژگی سرمایه‌داری مالی امروزی شده است. آرای آنها پاسخی به بحران ساختاری سرمایه‌داری است که برای اولین بار با فروپاشی نظم مالی جهانی در سال ۲۰۰۸ به طور کامل نمایان شد. اما اکنون امواج شوک انتخاباتی در سراسر جهان طنین‌انداز شده است، کسانی که علیه اربابان سیاسی خود قیام کردند....

🔗 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/?p=11191

@EngareNet
@Socionet

👌🏼 #به_روز_رسانی

🔰آدرس‌های جدید دسترسی به Sci-hub و Libgen و zLib
🔅به‌روزرسانی ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ | UPDATED 08/01/2023

وبسایت Sci-hub ، Genesis Library و zLibrary از مشهورترین کتابخانه‌های انتشار مقاله‌ها و کتاب‌های علمی هستند که به صورت رایگان می‌توانید از آنها استفاده کنید. این سایت‌ها به صورت دوره‌ای توسط کشورهای عضو اتحادیه اروپا و آمریکا از دسترس خارج می‌شوند و برای دسترسی به آن نیاز به لینک‌های به‌روز شده‌است.

آخرین به‌روزرسانی:
1- آدرس‌های جدید Zlib و راهنمای استفاده اضافه شد.
2- لینک دانلود نرم‌افزارهای ویندوز، لینوکس، مک و اندروید zlib اضافه شد.
3- آدرس‌های Genesis Lib به روز شد.

🔗 دسترسی به سایت‌ها:
Engare.net/scihub

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره
@EngareNet
@SocioNet

✅ تاریخ‌گرایی و نظریه لاکانی
🖋 دیلان ایوانز، پژوهشگر نظریات ژاک لاکان و برگردانِ مانی بورستانی

📍در سال ۱۹۷۷، لوس ایریگاره یک مقاله پرشور بنام “فقر روانکاوی” را در مجله نقد، منتشر کرد. این متن که یک پارچه بهم بافته شده از ارجاعات غنی و متنوع و طنین‌های شاعرانه‌ست، سزاوار خوانشی دقیق است. با این حال، بجای استفاده از مقاله ایریگاره به عنوان یک تمرین در تحلیل متنی، من از این متن در اینجا به عنوان تخته پرشی برای بحث کردن بر سر جنبه‌هایی از رابطه بین تاریخ‌گرایی و نظریه روانکاوی استفاده می‌کنم.

این رابطه توسط عنوان متن ایریگاره برانگیخته شده است. این عنوان، که ایریگاره اظهار کرد برای بسیاری از تحلیل‌گرانی که مخاطب این مقاله بودند، غیر قابل درک است، به عنوان کتاب کارل مارکس، فقر فلسفه (۱۸۴۷) اشاره دارد. اثر مارکس حمله‌ای است بر علیه دکترین اقتصادی پرودون، که مارکس او را متهم به نادیده گرفتن نسبیت تاریخی مقولات اقتصادی می‌کند. مارکس ادعا می‌کند که...

🔗 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/historicism-and-lacanian-theory

@EngareNet
@Socionet

✅ چالش‌های مهم اقتصادی و سیاسی پیش روی دولت در ایران
🖋 دکتر محمدرضا فرزانگان ، برگردانِ علی ارومیه‌ای و محمد پیری

📍سیاست‌گذاران ایران با مسایل اقتصادی متعددی روبرو هستند. تأثیرات کووید-۱۹، جنگ در اوکراین، مسائل بلندمدت مربوط به افزایش بیکاری ، تورم فزاینده و تشدید فساد چالش‌هایی دشوار برای دولت هستند.

رئیسی در مرداد ۱۴۰۰ به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد. وی در انتخاباتی که ۴۸٫۸ درصد از واجدین شرایط شرکت داشتند، ۶۲٫۳ درصد از کل آرای صحیح را به دست آورد.

در ۱۸ ماه اول دولت چالش‌های داخلی و بین‌المللی مختلفی ایجاد شد؛ آن هم در شرایطی که از سال ۲۰۱۸ در دولت ترامپ، تحریم‌های اقتصادی علیه ایران فعال شده و در دوره بایدن، بدون تغییر باقی ماند.

کورونا اثرات مخرب این تحریم‌ها را تشدید کرد. کاهش رشد اقتصادی، افزایش فقر، افزایش نرخ تورم و نیزکاهش ارزش ریال ایران خطر درگیری و بی‌ثباتی داخلی را افزایش داده است.

علاوه بر این، وجهه بین‌المللی کشور (و مشروعیت داخلی) پس از اعتراضات موسوم به «زن، زندگی، آزادی» آسیب‌دیده است.

🔗 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/?p=11164

@EngareNet
@Socionet

✅ سرزمینِ پسا-شهری: تنش‌‌های اجتماعی و جریان‌های هتروتوپیک
🖋 مهرناز رزاقی

«شهر چیزی نیست، جز مسیر توقف‌گاه خطِ سیر، خاک‌ریز نظامی، جاده برآمده، نواحی مرزی یا سیل‌گیر رودخانه؛ جایی که نگاه تماشاچیان و سرعت جابه‌جایی خودروها با هم در ارتباط است.»

📍شهر در حال تغییر خطوط کلی خود است. همزمان در حال گسترش و شکافته شدن و همچنین از دست دادن یکپارچگی است. به جای یک فضا، یک زمان (هم‌زمانی)، هم‌فضایی تکامل می‌یابد که منجر به همسایگی فضاها و جوامع بسیار متفاوت می‌شود. در بستر تشدید فعالیت‌های شهری (اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی)، فرهنگ شهر واحد تقریباً از بین رفته است. تعاملات بین جمعیت‌شناسی مختلف ضعیف شده است. پویایی زندگی با پراکندگی فزاینده و مرکزگرایی ذاتی شهرهای سنتی همراه با حومه‌های رو به رشد همراه است. ویژگی کلیدی این فضا، گسست اجتماعی و فرهنگی است: وفور جوامع و انواع مختلف فعالیت‌ها، در چارچوب «ناپیدایی متقابل» و عدم تداخل آن‌ها....

🔗 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/the-postmodern-city/

📲 رسانه شمایید.

@EngareNet
@Socionet

✅ طالبان جنگ
🖋 محمدرضا تهمک

📍بخش تندرو طالبان در پی جنگ است و بخش معتدل‌تر آن خواهان درگیری محدود و ایجاد تنش، به دلایل داخلی و خارجی، به بهانه حقآبه هیرمند [سوغات به جا مانده از انگلیس] یا غیره. اگر در این موضوع موفق شوند راه تصفیه نیروها و تثبیت قدرت این حکومت تازه تاسیس شده در نتیجه ی شورش/شبه-انقلاب در داخل و گرفتن تاییدها و کمک‌های بین المللی برایشان هموارتر می شود. از میان همسایه‌هایشان بهترین کشور برای این هدف ایران است.

همچون دیگر حکومت‌های انقلابی /شورشی، حکومت ایدئولوژیک طالبان نیز ابتدائا وعده‌های فراوانی داده بود و در عمل موفق به تحقق آنها نشده است. جمعیت حدودا ۱۸ میلیونی افغانستان در سال ۲۰۰۰ میلادی که طالبان قدرت را در دست داشت اکنون با رشدی تقریبا ۲۰ میلیونی تخمین زده می‌شود به ۳۸ میلیون نفر رسیده است. تامین زندگی چنین جمعیتی در زمانی که دیگر طالبان از حمایت‌های مالی گسترده پیشین برخوردار نیست و تجارت مواد مخدر را نیز به امید به رسمیت شناخته شدن در عرصه بین‌الملل کاهش داده دشوار است. اینجا...

🔗 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/seekers-of-war

@EngareNet
@Socionet

✅ رزا لوکزامبورگ و امپریالیسم پول
🖋 کناد باقچی و ترجمه‌ی مانی بورستانی

📍روابط ارزی و پولی بین‌المللی در بین خیره‌کننده‌ترین تجلیات قدرت امپراتوری در جامعه امروزی است. پول، لزوماً یک جنبه حیاتی حاکمیت دولت است و با این حال قدرت بر پول به شکل برابر تقسیم نشده است. وقتی از مرکز‌های مالی به سمت پیرامون‌های مالی حرکت می‌کنیم، می‌بینیم که کنترل دولت بر پول، به‌طور چشمگیری توسط موقعیت آن کشور در سلسله‌مراتب نظام پولی بین‌المللی، محدود شده است. از طرف دیگر، کنترل دولت {بر پول} توسط فشار سرمایه بین‌المللی که به دنبال «انضباط» بخشیدن به استفاده از پول در برابر اهداف اجتماعی است، مقید شده است.

مسئله پول و سلسله‌مراتب ارزی مشکلات عمیق‌تری از سرمایه‌داری، قدرت اقتصادی و حقوق بین‌المللی را مطرح می‌کند. در این مقاله پیشنهاد می‌دهم که بازدید مجدد از کار رزا لوکزامبورگ به ما کمک می‌کند تا از یک سری سؤال‌های ساختاری مربوط به ذات پول و ارتباطش با انباشت سرمایه‌داری، گره‌گشایی کنیم. همین‌طور...

🔗 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/imperialism-of-money

@EngareNet
@Socionet

✅ اقتصاد مارکسی؛ قدیمی‌ترین نظریه‌ی سیستم‌ها هنوز به‌روز است؟
🖋 راوی بهانداری (دانشیار اقتصاد، کالج سنت مری) و ترجمه‌ی علی ارومیه‌ای

📍اقتصاددانان مارکسی مفتخرانه معتقدند که نسبت به‌ غیرمارکسیست‌ها درک بهتر و عمیق‌تری از سرمایه‌داری دارند.
اقتصاد آن‌ها، اقتصاد جریان اصلی نیست. اقتصاد مارکسی تفکری نیست که بحران‌های اقتصادی را به‌عنوان یک حادثه (یا نتیجه رفتار منحرف افراد) ببیند یا سرمایه‌داری (یا، بهتر بگوییم، «بازار آزاد») را به‌عنوان آخرین مرحله تکامل جامعه بشری در نظر بگیرد. دغدغه‌ی آن تعیین قیمت‌ها و رفتار افراد عقلایی در پاسخ به تغییرات متغیرها نسبت به وضعیت ثبات نیست. در عوض، اقتصاد مارکسی نظریه‌ی اصلی سیستم‌هاست: این سیستم خاص چگونه کار می‌کند؟ چه چیزی یا چه شرایطی باعث رشد (یا کوچک شدن) آن می‌شود؟ چه هزینه‌های اجتماعی و زیست‌محیطی برای رشد یا کوچک شدن آن لازم است؟ و چگونه ممکن است به چیزی بهتر تبدیل شود؟....

🔗 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/marxian-economics

@EngareNet
@Socionet

✅ پدرشاهیِ محتضر و برخاستنِ زنانگی: خوانشی از فیلم برادران لیلا
🖋 وحید میره‌بیگی-پژوهشگر

📍در فیلم «برادران لیلا» پدر در مواجهه با ثروتمندانِ خاندان، سلطه‌پذیر است و در خانواده سلطه‌گر، او آرزومند است منزلت اجتماعیِ سنتی را به دست آورد، اما در این راه، سال‌ها تحقیر و باج‌دادن را به جان خریده است. دروغگو، متظاهر و بی‌رحم است، به آسانی حاضر است سرمایه‌اش را باج بدهد تا در عوض به عنوان «بزرگ خاندان» معرفی شود. بر سر جایگاهِ نمادینِ پدرشاه (Patriarch) در مناسبات قبیله‌ای، رقابتی میان نرینه‌های پیر خاندان برقرار است و او می‌خواهد برنده‌ی بازی باشد.

همواره «پدر» در کانون ساختار قدرت بوده است. پدری که به‌طور تاریخی-اسطوره‌ای، نخستین هنجارگذار و در مقام «سوپر ایگوی بیرونی» نخستین مستبدِ مانعِ آزادی است و به‌طور تاریخی-عینی، شاه و خداوندِ (مالکِ) خانواده بوده است. در اینجا منظور صرفاً پدرِ زیستی (و یا حتی لزوماً مذکر) نیست، بلکه جایگاهِ نمادینِ والدینیِ قاعده‌گذار است، البته که تاریخ بشری، بیشتر تاریخِ پدرشاهی است....

🔸 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/leilas-brothers

@EngareNet
@Socionet

✅ درباره مفهوم سرمایه‌داری اتفاق‌نظر نداریم!
🖋 ریچارد ولف، ترجمه علی ارومیه‌ای

📍در مکالمات چپ‌گرایان، اصطلاح «سرمایه‌داری» زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما همه از آن به معنای یکسان استفاده نمی‌کنند. سرمایه‌داری در طی ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال سلطه جهانی خود، بین طرفداران و مخالفانش، معانی بسیار متفاوتی پیدا کرد. گاهی اوقات به من گوشزد می‌شود که طوری این اصطلاح را به کار می‌برم که انگار همه معنی آن را می‌دانند و بر سر آن اتفاق‌نظر دارند، درحالی‌که این‌طور نیست.

سرمایه‌داری یکی از روش‌های خاص سازماندهی روابط بین‌فردی افراد در فعالیت‌های کاری آنهاست. سرمایه‌داری افراد درگیر در کار (فرایند خلق ارزش و تولید کالاها و خدماتی که زندگی به آنها بستگی دارد) را به دو گروه اساسی تقسیم می‌کند: کارفرمایان و کارمندان. در سرمایه‌داری، گروه اول نیروی کارگروه دوم را اجاره می‌کنند. کارفرمایان، کارکنان را در دو گروه مجزا استخدام می‌کنند...

🔸 متن کامل را در #انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/meaning-of-capitalism

@EngareNet
@Socionet